Ecce Homo

Dzieje zabytku

Figura Ecce Homo powstała w XIX wieku.

Opis

Rzeźba pełnoplastyczna, na podstawie w formie pnia. Chrystus ukazany w pozycji siedzącej, frontalnie, przechylony w prawo, z wysuniętą w bok prawą nogą. Ręce ma ugięte i lekko uniesione, skrzyżowane w nadgarstkach i przewiązane powrozem. Rękami obejmuje trzcinę. Twarz ma trójkątną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką brodą oraz silnie skręconymi po bokach głowy włosami, opadającymi na kark. Na głowie ma złoconą koronę cierniową. W partii bioder przewiązany jest białą tkaniną. Na ramiona ma narzucony czerwony płaszcz zawiązany pod szyją. Jego ciało jest szczupłe, ale muskularne. Polichromia ciała naturalistyczna z zaznaczonymi śladami męki.

Zarys problematyki artystycznej

Wizerunki Ecce Homo (Oto Człowiek) stanowią zredukowaną wersję tematu Ostentatio Christi, a więc sceny, gdy Piłat po ubiczowaniu Chrystusa pokazuje go ludowi – „A Piłat ponownie wyszedł na zewnątrz i przemówił do nich: «Oto wyprowadzam Go do was na zewnątrz, abyście poznali, że ja nie znajduję w Nim żadnej winy». Jezus więc wyszedł na zewnątrz, w koronie cierniowej i płaszczu purpurowym. Piłat rzekł do nich: «Oto Człowiek»” (J 19, 4-5). Przedstawienia Ecce Homo ukazują samego już Jezusa, z pominięciem postaci Piłata i żołnierzy, kładąc szczególny nacisk na jego samotność na tym etapie męki.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry, drobne przetarcia w warstwie polichromii.

Streszczenie

Figura Ecce Homo powstała w XIX wieku. Wizerunki Ecce Homo (Oto Człowiek) stanowią zredukowaną wersję tematu Ostentatio Christi. Ukazują samego już Jezusa, z pominięciem postaci Piłata i żołnierzy, kładąc szczególny nacisk na jego samotność na tym etapie męki.

Bibliografia