Dwa anioły w zwieńczeniu

Dzieje zabytku

Ołtarz wraz z dekoracją rzeźbiarską (oprócz rzeźby Matki Boskiej z Lourdes) powstał w drugiej połowie XVIII wieku.

Opis

Figury dwóch aniołów adorujące monogram Marii umieszczony na tle promienistej glorii w zwieńczeniu ołtarza. Aniołki o silnie wygiętych sylwetkach z rękami wzniesionymi ku górze w stronę glorii. Sylwetki pulchne z jednym złoconym skrzydłem, umieszczonym od strony zewnętrznej ołtarza. Twarze owalne, z małymi i delikatnie rozchylonymi ustami, krótkimi i szerokimi noskami, oczami skierowanymi na wprost. Włosy ciemnobrązowe, średniej długości, zasłaniające uszy, falowane. Anioły przewiązane wąską tkaniną, odsłaniającą z jednej strony nagie biodro, anioł po lewej z tkaniną przewieszoną na srebrnym pasku. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.

Zarys problematyki artystycznej

Figury ukazują aniołów w zwieńczeniu ołtarza głównego, adorujących i wychwalających Boga. Warto zwrócić uwagę, iż rzeźby posiadają subtelny modelunek ciała oraz ukazują ekspresję ujęcia w okazałych gestach i mimice twarzy. Anioły zgodnie z tradycją ikonograficzną ubrane są w tkaniny podwiązane pasem. Według Molanusa, kontrreformacyjnego katolickiego teologa, z którego poglądów na temat chrześcijańskiej ikonografii często czerpali nowożytni artyści, pas ten oznacza duchową gotowość do posług, powściągliwość i czystość. W sztuce nowożytnej jeden pas przechodzi często przez piersi anioła, a drugi opasuje jego biodra. Misję posłańców najlepiej odzwierciedla również polskie tłumaczenie greckiego słowa „aggelos”, czyli „poseł”. Bose stopy symbolizują gotowość spełnienia boskich poleceń, a skrzydła oznaczające szybkość przenoszenia się z miejsca na miejsce. Niestety w dotychczasowych badaniach nad wyposażeniem kościoła św. Marcina, wobec braku dokumentów archiwalnych dotyczących wykonawców, nie podjęto próby wskazania choćby kręgu potencjalnych autorów nastawy ołtarzowej i jej rzeźbiarskiego wystroju.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Figury z drugiej połowy XVIII wieku ukazują aniołów adorujących i wychwalających Boga. Anioły zgodnie z tradycją ikonograficzną ubrane są w tkaniny podwiązane pasem. W sztuce nowożytnej jeden pas przechodzi często przez piersi anioła, a drugi opasuje jego biodra. Misję posłańców najlepiej odzwierciedla również polskie tłumaczenie greckiego słowa „aggelos”, czyli „poseł”. Niestety w dotychczasowych badaniach nad wyposażeniem kościoła św. Marcina, wobec braku dokumentów archiwalnych dotyczących wykonawców, nie podjęto próby wskazania choćby kręgu potencjalnych autorów nastawy ołtarzowej i jej rzeźbiarskiego wystroju.

Bibliografia