Dwa anioły

Opis

Rzeźby wolnostojące, ścięte z tyłu, drążone; ustawione na zdwojonych, niskich cokołach, stojących na czterech płaskich nóżkach. Figury ustawione w kontrapoście o ożywionych pozach z rękami uniesionymi do góry. Twarze młodzieńcze o spokojnych, podobnych rysach; włosy średniej długości, falowane, zasłaniające uszy. Figury ubrane w złote szaty, mocno drapowane, odsłaniające jedno ramię. Polichromia ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.

Zarys problematyki artystycznej

Niestety nieznana jest atrybucja i dokładny czas powstania omawianych rzeźb. Anioły często pojawiają się na kartach Pisma Świętego, np. we fragmencie hymnu „Gloria in excelsis Deo”, zwanym też popularnie hymnem anielskim, który według Ewangelii św. Łukasza miał być śpiewany przez anioły podczas narodzin Chrystusa (Łk 2, 14). Istoty te zgodnie z tradycją ikonograficzną ubrane są w tuniki podwiązane pasem i przedstawiają młodzieńców o męskich cechach twarzy. Mają bose stopy, które symbolizują gotowość spełnienia boskich poleceń lub stopy ubrane w rzymskie sandały. U ramion posiadają skrzydła oznaczające szybkość przenoszenia się z miejsca na miejsce. Misję posłańców najlepiej odzwierciedla również polskie tłumaczenie greckiego słowa „aggelos”, czyli „poseł”.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Rzeźby przedstawiające aniołów, powstałe w XIX wieku w nieznanym warsztacie rzeźbiarskim. Istoty te zgodnie z tradycją ikonograficzną ubrane są w tuniki podwiązane pasem i przedstawiają młodzieńców o męskich cechach twarzy. Mają bose stopy, które symbolizują gotowość spełnienia boskich poleceń. U ramion posiadają skrzydła oznaczające szybkość przenoszenia się z miejsca na miejsce.

Bibliografia