Epitafium Stanisławy Łubieńskiej zostało wystawione około 1914 roku przez jej rodziców, Franciszka i Rozalię Łubieńskich.
Epitafium w formie leżącego prostokąta, ujęte grubą ramą, dekorowaną po wewnętrznej stronie maswerkiem. W polu inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / STANISŁAWIE ŁUBIEŃSKIEJ / ZGASŁEJ W WIOŚNIE ŻYCIA w STRYSZOWIE, / UKOCHANEJ i NAJLEPSZEJ CÓRCE i SIOSTRZE, / PRAWDZIWEJ CHRZEŚCIJANCE, / STAWIAJĄ TĘ TABLICE RODZICE I RODZEŃSTWO / Z PROŚBĄ O MODLITWĘ ZA JEJ DUSZĘ.”
Stanisława Łubieńska z Łubnej herbu Pomian urodziła się 1 lutego 1892 w Stryszowie, jako córka Franciszka Łubieńskiego i Rozalii z Gorczyńskich, właścicieli dóbr stryszowskich. Była siostrą Marii (1889-1968, później Skrochowskiej), Rozalii (1890-1972, później Dobrzańskiej), Wojciecha (1894-1928) i Anny (1903-?). Zmarła 23 marca 1914, w wieku 22 lat.
Epitafium w formie prostej tablicy obwiedzionej ramą o cechach neogotyckich (maswerk), stanowi typowy dla XIX wieku przykład wyrobu kamieniarskiego. Omawiane epitafium powstałe już na początku XX wieku formalnie naśladuje tablice z zeszłego wieku dziadków zmarłej – Juliana i Marii Gorczyńskich, które znajdują się w kościele stryszowskim.
Drobne uszczerbki krawędzi epitafium, złocenia inskrypcji zachowane fragmentarycznie.
Epitafium Stanisławy Łubieńskiej (1 lutego 1892 - 23 marca 1914) zostało wystawione około 1914 roku przez jej rodziców, Franciszka Łubieńskiego i Rozalię z Gorczyńskich, właścicieli dóbr stryszowskich. Neogotyckie epitafium powstałe na początku XX wieku naśladuje typowe dla XIX wieku wyroby kamieniarskie.
Paulina Kluz, "Epitafium Stanisławy Łubieńskiej", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/epitafium-stanislawy-lubienskiej