Witraż zaprojektowano i wykonano w końcu XX wieku.
Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym w szerokiej bordiurze wypełnionej popiersiami aniołów i figurami geometrycznymi. W centrum scena męczeństwa św. Wojciecha. Po lewej stronie święty w kontrapoście, z lewą ręką wyciągniętą przed siebie, prawą uniesioną i z głową odchyloną do tyłu. Na jego twarzy maluje się smutek, ma ciemną brodę i wąsy. Jest ubrany w fioletową albę, żółtą komżę i obszerną czerwono-złotą kapę spiętą na piersiach. Na głowie ma mitrę, wokół głowy nimb. Po prawej stronie świetego dwóch mężczyzn. Stojący bliżej wbił włócznię w jego pierś świętego, dalszy kieruje swoją w stronę uda. Jeden jest ubrany w żółtą tunikę, drugi w niebieską, obaj mają gęste, brązowe włosy i brody. Za nimi abstrakcyjnie potraktowany krajobraz, żółto-zielony w dolnej partii i zielono-niebieski w górnej. W podłuczu napis „ŚW. WOJ/CIECH” w otoczeniu różowo-pomarańczowo-czerwonych obłoków. W partii bordiury, przy dolnej krawędzi kolejne „PROJ. / BOLESŁAW SZPECHT / [...] / ZARZYCCY, KRAKÓW '99 (?)” oraz „FUNDACJA / DR STANISŁAW / SĘK”.
Święty Wojciech żył w latach 956-997. Był biskupem Pragi od 983 roku, dlatego ubrany jest w strój odpowiadający tej godności. W 997 roku wyruszył nawracać pogan do Polski, a następnie do Prus, gdzie zginął męczeńską śmiercią prawdopodobnie przeszyty włóczniami – ta scena została odtworzona w witrażu. Ciało świętego wykupił i pochował w Gnieźnie książę Bolesław Chrobry. Święty Wojciech bywał kilkukrotnie na Węgrzech, do których należały niegdyś tereny Zamagurza. Witraż jest nowoczesny w formie lecz tradycyjny pod względem ujęcia ikonograficznego. Scena ukazuje moment męczeńskiej śmierci.
Dobry.
Ufundowany przez doktora Stanisława Sęka witraż przedstawiający męczeństwo św. Wojciecha zaprojektował artysta Bolesław Szpecht a wykonała firma Zarzyckich w Krakowie w 1999 roku.
Agata Felczyńska , "Św. Wojciech", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-wojciech-48