Ukrzyżowanie
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie zbliżonym do kwadratu, zamkniętego nadwieszonym łukiem półkolistym zawiera scenę Ukrzyżowania. Oś kompozycji stanowi ciemnobrązowy krzyż, o lekko wygiętej belce poziomej, do którego przybity jest Jezus. Smukłą sylwetkę charakteryzuje wyraźnie zarysowana muskulatura. Odchylona głowa zwrócona jest w trzech czwartych prawo. Pociągłą twarz charakteryzują duże, załzawione oczy o wzroku kierowanym ku górze, lekko rozchylone usta i krótki zarost. Długie włosy opadają na plecy i lewe ramię. Głowę wieńczy korona cierniowa. Ramiona ukazane są w głębokim, U-kształtnym zwisie. Tułów, o przebitym, prawym boku, cechuje wyraźnie zarysowana linia żeber. Biodra przesłania krótkie, białe perizonium o długich zwisach po bokach. Lekko zgięte w kolanach nogi przybite są jednym gwoździem. Pod krzyżem, po prawej stronie klęczy św. Maria Magdalena ubrana w szarobłękitną suknię i czerwony płaszcz. Pochyloną w dół głowę osłania opadająca na ramiona biała chusta. Święta prawą ręką obejmuje krzyż na wysokości stóp Jezusa, lewą wskazując na nie. Tuż obok stoi zwrócona profilem w lewo Matka Boska. Odchylając głowę do tyłu spogląda na Jezusa. Ubrana jest w niebieską suknię i niebieski płaszcz, głowę Marii osłania biała, opadająca na ramiona chusta. Prawa, zgięta w łokciu ręka uniesiona jest do góry, lewa opuszczona w dół. Obok Marii stoi zwrócony nieznacznie w trzech czwartych św. Jan Ewangelista. Pociągłą twarz, o młodzieńczych rysach ujmują sięgające ramion, bujne blond włosy. Święty ubrany jest jasnobrązową suknię i obszerny, ciemnozielony płaszcz o bordowym podszyciu. Tło sceny stanowi pejzaż o znacznie obniżonej linii horyzontu, z rzeką i kamiennym mostem. Niebo pokryte jest ciemnymi, skłębionymi chmurami, spomiędzy których przebijają delikatne promienie światła. W prawym dolnym rogu jest sygnatura „ZB(IGNIEW) JUSZCZAK '99”. Obraz ujęty jest drewnianą, profilowaną ramą zdobioną marmoryzacją, złoceniem i srebrzeniem.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie zbliżonym do kwadratu, zamkniętego nadwieszonym łukiem półkolistym zawiera scenę Ukrzyżowania. Oś kompozycji stanowi ciemnobrązowy krzyż, o lekko wygiętej belce poziomej, do którego przybity jest Jezus. Smukłą sylwetkę charakteryzuje wyraźnie zarysowana muskulatura. Odchylona głowa zwrócona jest w trzech czwartych prawo. Pociągłą twarz charakteryzują duże, załzawione oczy o wzroku kierowanym ku górze, lekko rozchylone usta i krótki zarost. Długie włosy opadają na plecy i lewe ramię. Głowę wieńczy korona cierniowa. Ramiona ukazane są w głębokim, U-kształtnym zwisie. Tułów, o przebitym, prawym boku, cechuje wyraźnie zarysowana linia żeber. Biodra przesłania krótkie, białe perizonium o długich zwisach po bokach. Lekko zgięte w kolanach nogi przybite są jednym gwoździem. Pod krzyżem, po prawej stronie klęczy św. Maria Magdalena ubrana w szarobłękitną suknię i czerwony płaszcz. Pochyloną w dół głowę osłania opadająca na ramiona biała chusta. Święta prawą ręką obejmuje krzyż na wysokości stóp Jezusa, lewą wskazując na nie. Tuż obok stoi zwrócona profilem w lewo Matka Boska. Odchylając głowę do tyłu spogląda na Jezusa. Ubrana jest w niebieską suknię i niebieski płaszcz, głowę Marii osłania biała, opadająca na ramiona chusta. Prawa, zgięta w łokciu ręka uniesiona jest do góry, lewa opuszczona w dół. Obok Marii stoi zwrócony nieznacznie w trzech czwartych św. Jan Ewangelista. Pociągłą twarz, o młodzieńczych rysach ujmują sięgające ramion, bujne blond włosy. Święty ubrany jest jasnobrązową suknię i obszerny, ciemnozielony płaszcz o bordowym podszyciu. Tło sceny stanowi pejzaż o znacznie obniżonej linii horyzontu, z rzeką i kamiennym mostem. Niebo pokryte jest ciemnymi, skłębionymi chmurami, spomiędzy których przebijają delikatne promienie światła. W prawym dolnym rogu jest sygnatura „ZB(IGNIEW) JUSZCZAK '99”. Obraz ujęty jest drewnianą, profilowaną ramą zdobioną marmoryzacją, złoceniem i srebrzeniem.
Zdjęcie nr 3: Obraz w kształcie zbliżonym do kwadratu, zamkniętego nadwieszonym łukiem półkolistym zawiera scenę Ukrzyżowania. Oś kompozycji stanowi ciemnobrązowy krzyż, o lekko wygiętej belce poziomej, do którego przybity jest Jezus. Smukłą sylwetkę charakteryzuje wyraźnie zarysowana muskulatura. Odchylona głowa zwrócona jest w trzech czwartych prawo. Pociągłą twarz charakteryzują duże, załzawione oczy o wzroku kierowanym ku górze, lekko rozchylone usta i krótki zarost. Długie włosy opadają na plecy i lewe ramię. Głowę wieńczy korona cierniowa. Ramiona ukazane są w głębokim, U-kształtnym zwisie. Tułów, o przebitym, prawym boku, cechuje wyraźnie zarysowana linia żeber. Biodra przesłania krótkie, białe perizonium o długich zwisach po bokach. Lekko zgięte w kolanach nogi przybite są jednym gwoździem. Pod krzyżem, po prawej stronie klęczy św. Maria Magdalena ubrana w szarobłękitną suknię i czerwony płaszcz. Pochyloną w dół głowę osłania opadająca na ramiona biała chusta. Święta prawą ręką obejmuje krzyż na wysokości stóp Jezusa, lewą wskazując na nie. Tuż obok stoi zwrócona profilem w lewo Matka Boska. Odchylając głowę do tyłu spogląda na Jezusa. Ubrana jest w niebieską suknię i niebieski płaszcz, głowę Marii osłania biała, opadająca na ramiona chusta. Prawa, zgięta w łokciu ręka uniesiona jest do góry, lewa opuszczona w dół. Obok Marii stoi zwrócony nieznacznie w trzech czwartych św. Jan Ewangelista. Pociągłą twarz, o młodzieńczych rysach ujmują sięgające ramion, bujne blond włosy. Święty ubrany jest jasnobrązową suknię i obszerny, ciemnozielony płaszcz o bordowym podszyciu. Tło sceny stanowi pejzaż o znacznie obniżonej linii horyzontu, z rzeką i kamiennym mostem. Niebo pokryte jest ciemnymi, skłębionymi chmurami, spomiędzy których przebijają delikatne promienie światła. W prawym dolnym rogu jest sygnatura „ZB(IGNIEW) JUSZCZAK '99”. Obraz ujęty jest drewnianą, profilowaną ramą zdobioną marmoryzacją, złoceniem i srebrzeniem.
Zdjęcie nr 4: Obraz w kształcie zbliżonym do kwadratu, zamkniętego nadwieszonym łukiem półkolistym zawiera scenę Ukrzyżowania. Oś kompozycji stanowi ciemnobrązowy krzyż, o lekko wygiętej belce poziomej, do którego przybity jest Jezus. Smukłą sylwetkę charakteryzuje wyraźnie zarysowana muskulatura. Odchylona głowa zwrócona jest w trzech czwartych prawo. Pociągłą twarz charakteryzują duże, załzawione oczy o wzroku kierowanym ku górze, lekko rozchylone usta i krótki zarost. Długie włosy opadają na plecy i lewe ramię. Głowę wieńczy korona cierniowa. Ramiona ukazane są w głębokim, U-kształtnym zwisie. Tułów, o przebitym, prawym boku, cechuje wyraźnie zarysowana linia żeber. Biodra przesłania krótkie, białe perizonium o długich zwisach po bokach. Lekko zgięte w kolanach nogi przybite są jednym gwoździem. Pod krzyżem, po prawej stronie klęczy św. Maria Magdalena ubrana w szarobłękitną suknię i czerwony płaszcz. Pochyloną w dół głowę osłania opadająca na ramiona biała chusta. Święta prawą ręką obejmuje krzyż na wysokości stóp Jezusa, lewą wskazując na nie. Tuż obok stoi zwrócona profilem w lewo Matka Boska. Odchylając głowę do tyłu spogląda na Jezusa. Ubrana jest w niebieską suknię i niebieski płaszcz, głowę Marii osłania biała, opadająca na ramiona chusta. Prawa, zgięta w łokciu ręka uniesiona jest do góry, lewa opuszczona w dół. Obok Marii stoi zwrócony nieznacznie w trzech czwartych św. Jan Ewangelista. Pociągłą twarz, o młodzieńczych rysach ujmują sięgające ramion, bujne blond włosy. Święty ubrany jest jasnobrązową suknię i obszerny, ciemnozielony płaszcz o bordowym podszyciu. Tło sceny stanowi pejzaż o znacznie obniżonej linii horyzontu, z rzeką i kamiennym mostem. Niebo pokryte jest ciemnymi, skłębionymi chmurami, spomiędzy których przebijają delikatne promienie światła. W prawym dolnym rogu jest sygnatura „ZB(IGNIEW) JUSZCZAK '99”. Obraz ujęty jest drewnianą, profilowaną ramą zdobioną marmoryzacją, złoceniem i srebrzeniem.
Zdjęcie nr 5: Obraz w kształcie zbliżonym do kwadratu, zamkniętego nadwieszonym łukiem półkolistym zawiera scenę Ukrzyżowania. Oś kompozycji stanowi ciemnobrązowy krzyż, o lekko wygiętej belce poziomej, do którego przybity jest Jezus. Smukłą sylwetkę charakteryzuje wyraźnie zarysowana muskulatura. Odchylona głowa zwrócona jest w trzech czwartych prawo. Pociągłą twarz charakteryzują duże, załzawione oczy o wzroku kierowanym ku górze, lekko rozchylone usta i krótki zarost. Długie włosy opadają na plecy i lewe ramię. Głowę wieńczy korona cierniowa. Ramiona ukazane są w głębokim, U-kształtnym zwisie. Tułów, o przebitym, prawym boku, cechuje wyraźnie zarysowana linia żeber. Biodra przesłania krótkie, białe perizonium o długich zwisach po bokach. Lekko zgięte w kolanach nogi przybite są jednym gwoździem. Pod krzyżem, po prawej stronie klęczy św. Maria Magdalena ubrana w szarobłękitną suknię i czerwony płaszcz. Pochyloną w dół głowę osłania opadająca na ramiona biała chusta. Święta prawą ręką obejmuje krzyż na wysokości stóp Jezusa, lewą wskazując na nie. Tuż obok stoi zwrócona profilem w lewo Matka Boska. Odchylając głowę do tyłu spogląda na Jezusa. Ubrana jest w niebieską suknię i niebieski płaszcz, głowę Marii osłania biała, opadająca na ramiona chusta. Prawa, zgięta w łokciu ręka uniesiona jest do góry, lewa opuszczona w dół. Obok Marii stoi zwrócony nieznacznie w trzech czwartych św. Jan Ewangelista. Pociągłą twarz, o młodzieńczych rysach ujmują sięgające ramion, bujne blond włosy. Święty ubrany jest jasnobrązową suknię i obszerny, ciemnozielony płaszcz o bordowym podszyciu. Tło sceny stanowi pejzaż o znacznie obniżonej linii horyzontu, z rzeką i kamiennym mostem. Niebo pokryte jest ciemnymi, skłębionymi chmurami, spomiędzy których przebijają delikatne promienie światła. W prawym dolnym rogu jest sygnatura „ZB(IGNIEW) JUSZCZAK '99”. Obraz ujęty jest drewnianą, profilowaną ramą zdobioną marmoryzacją, złoceniem i srebrzeniem.
Zdjęcie nr 6: Obraz w kształcie zbliżonym do kwadratu, zamkniętego nadwieszonym łukiem półkolistym zawiera scenę Ukrzyżowania. Oś kompozycji stanowi ciemnobrązowy krzyż, o lekko wygiętej belce poziomej, do którego przybity jest Jezus. Smukłą sylwetkę charakteryzuje wyraźnie zarysowana muskulatura. Odchylona głowa zwrócona jest w trzech czwartych prawo. Pociągłą twarz charakteryzują duże, załzawione oczy o wzroku kierowanym ku górze, lekko rozchylone usta i krótki zarost. Długie włosy opadają na plecy i lewe ramię. Głowę wieńczy korona cierniowa. Ramiona ukazane są w głębokim, U-kształtnym zwisie. Tułów, o przebitym, prawym boku, cechuje wyraźnie zarysowana linia żeber. Biodra przesłania krótkie, białe perizonium o długich zwisach po bokach. Lekko zgięte w kolanach nogi przybite są jednym gwoździem. Pod krzyżem, po prawej stronie klęczy św. Maria Magdalena ubrana w szarobłękitną suknię i czerwony płaszcz. Pochyloną w dół głowę osłania opadająca na ramiona biała chusta. Święta prawą ręką obejmuje krzyż na wysokości stóp Jezusa, lewą wskazując na nie. Tuż obok stoi zwrócona profilem w lewo Matka Boska. Odchylając głowę do tyłu spogląda na Jezusa. Ubrana jest w niebieską suknię i niebieski płaszcz, głowę Marii osłania biała, opadająca na ramiona chusta. Prawa, zgięta w łokciu ręka uniesiona jest do góry, lewa opuszczona w dół. Obok Marii stoi zwrócony nieznacznie w trzech czwartych św. Jan Ewangelista. Pociągłą twarz, o młodzieńczych rysach ujmują sięgające ramion, bujne blond włosy. Święty ubrany jest jasnobrązową suknię i obszerny, ciemnozielony płaszcz o bordowym podszyciu. Tło sceny stanowi pejzaż o znacznie obniżonej linii horyzontu, z rzeką i kamiennym mostem. Niebo pokryte jest ciemnymi, skłębionymi chmurami, spomiędzy których przebijają delikatne promienie światła. W prawym dolnym rogu jest sygnatura „ZB(IGNIEW) JUSZCZAK '99”. Obraz ujęty jest drewnianą, profilowaną ramą zdobioną marmoryzacją, złoceniem i srebrzeniem.

Ukrzyżowanie

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Nowy Targ
Miejscowość
Klikuszowa
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Nowy Targ
Parafia
Św. Marcina
Miejsce przechowywania
prezbiterium
Identyfikator
DZIELO/10650
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
1999 rok
Technika i materiał
olej na płótnie
Autor noty katalogowej
Paulina Chełmecka
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Obraz namalował w 1999 roku krakowski artysta Zbigniew Juszczak.

Opis

Obraz w kształcie zbliżonym do kwadratu, zamkniętego nadwieszonym łukiem półkolistym zawiera scenę Ukrzyżowania. Oś kompozycji stanowi ciemnobrązowy krzyż, o lekko wygiętej belce poziomej, do którego przybity jest Jezus. Smukłą sylwetkę charakteryzuje wyraźnie zarysowana muskulatura. Odchylona głowa zwrócona jest w trzech czwartych prawo. Pociągłą twarz charakteryzują duże, załzawione oczy o wzroku kierowanym ku górze, lekko rozchylone usta i krótki zarost. Długie włosy opadają na plecy i lewe ramię. Głowę wieńczy korona cierniowa. Ramiona ukazane są w głębokim, U-kształtnym zwisie. Tułów, o przebitym, prawym boku, cechuje wyraźnie zarysowana linia żeber. Biodra przesłania krótkie, białe perizonium o długich zwisach po bokach. Lekko zgięte w kolanach nogi przybite są jednym gwoździem. Pod krzyżem, po prawej stronie klęczy św. Maria Magdalena ubrana w szarobłękitną suknię i czerwony płaszcz. Pochyloną w dół głowę osłania opadająca na ramiona biała chusta. Święta prawą ręką obejmuje krzyż na wysokości stóp Jezusa, lewą wskazując na nie. Tuż obok stoi zwrócona profilem w lewo Matka Boska. Odchylając głowę do tyłu spogląda na Jezusa. Ubrana jest w niebieską suknię i niebieski płaszcz, głowę Marii osłania biała, opadająca na ramiona chusta. Prawa, zgięta w łokciu ręka uniesiona jest do góry, lewa opuszczona w dół. Obok Marii stoi zwrócony nieznacznie w trzech czwartych św. Jan Ewangelista. Pociągłą twarz, o młodzieńczych rysach ujmują sięgające ramion, bujne blond włosy. Święty ubrany jest jasnobrązową suknię i obszerny, ciemnozielony płaszcz o bordowym podszyciu. Tło sceny stanowi pejzaż o znacznie obniżonej linii horyzontu, z rzeką i kamiennym mostem. Niebo pokryte jest ciemnymi, skłębionymi chmurami, spomiędzy których przebijają delikatne promienie światła. W prawym dolnym rogu jest sygnatura „ZB(IGNIEW) JUSZCZAK '99”. Obraz ujęty jest drewnianą, profilowaną ramą zdobioną marmoryzacją, złoceniem i srebrzeniem.





Zarys problematyki artystycznej

Obraz namalował w 1999 roku krakowski artysta Zbigniew Juszczak urodzony w 1960 roku. Absolwent Wydziału Grafiki na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, studia ukończył w 1985 roku. Był uczniem profesora Jacka Gaja (ur. 1938), grafika i rysownika. Artysta trudni się głównie rysunkiem, malarstwem sztalugowym, projektowaniem wnętrz oraz konserwacją dzieł sztuki.
Obraz wykonany u schyłku XX wieku został utrzymany w nurcie tradycyjnego dla sztuki nowożytnej sposobu ukazywania sceny śmierci Jezusa. Od początku kształtowania się plastyki chrześcijańskiej Ukrzyżowanie stanowiło najistotniejszy wątek męki Jezusa. Z bogatej ikonografii średniowiecznych przestawień, często rozbudowanych o motywy budzące szereg wątpliwości teologicznych, w wyniku postanowień soboru trydenckiego (1545-1563) wyeliminowano głównie treści, które nie zostały zaczerpnięte z tekstów kanonicznych. W malarskich przedstawieniach z XVII i XVIII wieku ukrzyżowanemu Jezusowi towarzyszą zatem „matka Jego i siostra matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena” (J 19, 25) oraz Jan Ewangelista, uczeń, „którego miłował” (J 19, 26). Najczęściej jednak ograniczano się do ukazywania Matki Boskiej i św. Jana stojących po obydwu stronach krzyża lub obok siebie po jednej z nich oraz św. Marii Magdaleny klęczącej u stóp Jezusa. Przedstawiona na klikuszowskim obrazie święta, jedną ręką obejmująca krzyż, drugą wskazująca na postać Jezusa, na wzór osiemnastowiecznych wizerunków stanowi przykład „realizacji typowej formuły ikonograficznej wyznaczającej Marii Magdalenie rolę przedstawicielki nawróconych grzeszników, dla których Jezus złożył ofiarę na krzyżu”. Innym zabiegiem kompozycyjnym, nawiązującym do malarstwa XVIII wieku, jest obniżenie linii horyzontu eksponujące pokryte ciemnymi, skłębionymi chmurami niebo potęgujące dramatyzm przedstawionego wydarzenia.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Stan zachowania jest bardzo dobry.

Streszczenie

Jednym ze współczesnych elementów wyposażenia kościoła parafialnego w Klikuszowej jest obraz przedstawiający scenę Ukrzyżowania. Malowidło powstało w 1999 roku w pracowni krakowskiego artysty Zbigniewa Juszczaka.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna, z wejściem prowadzącym od zakrystii. Kosz na planie sześcioboku z podwieszeniem w postaci sześciobocznego stożka zakończonego szyszką. Ścianki kosza flankowane pilastrami podtrzymującymi niepełne belkowanie, zamknięte gzymsem wyłamanym na osi podpór tworzące parapet ambony. Ścianki podstawy dekorowane fantazyjną wicią roślinną złożoną ze stylizowanych liści akantu i kampanul. Ścianki kosza ozdobione prostokątnymi płycinami w złoconych, profilowanych ramach; w polu dekorowane stylizowaną, pionową wicią utworzoną z kampanul wyrastających z muszli. Pilastry ustawione na niskich cokolikach zdobionych rozetami, z trzonami z szerokim pasem utworzonym z liści o ostrych zakończeniach. W zaplecku, w prostokątnej ramie współczesny obraz Jezusa Dobrego Pasterza, namalowany przez Zbigniewa Juszczaka. Baldachim na planie sześcioboku od dołu zdobiony lambrekinem, zamknięty od góry profilowanym gzymsem, w zwieńczeniu z bogato dekorowanym krzyżem łacińskim stojącym na ostrosłupie. U spodu baldachimu gołębica Ducha Świętego na tle promieni ułożonych w wiązki o nierównej długości. Struktura polichromowana na kolor ciemnobrązowy, ornamentyka i profilowania złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica na podstawie na planie pięciu boków z ośmioboku. Stopa ośmioboczna zakończona takimże talerzykiem. Trzon ośmioboczny, dekorowany ostrołukowymi blendami z prostym maswerkiem. Czara ośmioboczna, spłaszczona, jej ścianki dekorowane płycinami z półkolistymi łukami i maswerkiem. Pokrywa ośmioboczna zwężająca się ku górze na kształt cokołu zwieńczonego krzyżem; ścianki dekorowane blendami. Chrzcielnica w kolorze naturalnego drewna; profile i ornamentyka złocone.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednokondygnacyjny, trójosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny z antepedium artykułowanym trzema płycinami. Dwie skrajne, węższe zawierają dekorację złożoną z korony i nasadzonego na nią krzyża pomiędzy liśćmi wawrzynu ustawionymi w słup, środkowa, szersza z motywem krzyża równoramiennego o trójlistnych zakończeniach ramion, ujętego maswerkiem. Predella wklęśle zwężająca się, po bokach artykułowana pięcioma płycinami ze stylizowanymi wiciami roślinnymi. Tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, flankowane od frontu parą kolumienek wtopionych w naroża, zamknięte nadwieszonym łukiem półkolistym. Prostokątne, półkoliście zamknięte drzwiczki zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha eucharystycznego. Część środkowa nastawy w formie trójprzelotowego łuku triumfalnego. Każda z ujmujących płytkie wnęki półkolistych arkad wsparta na parze kolumn. Podłucza ujęte dekoracyjnym ornamentem arkadkowym, który w części środkowej przybiera kształt trójliścia. Kolumny wspierają zamykające osie wimpergi. Zwieńczenie części środkowej retabulum osadzone na zdwojonym cokole, ma formę wspartej na parze kolumienek półkolistej arkady, której podłucze wypełnia motyw trójliścia, zamkniętej wimpergą. Całość ujmuje para przypór o zakończeniach ujętych kolumienkami wspierającymi sterczyny. Boczne osie zwieńczone motywem oktogonalnych latarni przekrytych kopułkami. Pola predelli zdobią motywy wici akantowych, boki ujmuje para ażurowych uszaków. W polach wimperg oraz w dolnej partii wnęki części środkowej stylizowana ornamentyka roślinna, w górnej części monogram maryjny. Krawędzie zwieńczenia zdobi motyw wici roślinnej, czołganki oraz sterczyny zwieńczone kwiatonami. We wnęce części środkowej ujęty rzeźbioną, złoconą ramą obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. We wnęce po prawej stronie retabulum figura św. Stanisława Kostki, po lewej św. Alojzego Gonzagi. W zwieńczeniu figura anioła. Polichromia ołtarza utrzymana w kolorach beżu i różu, detale i ornamenty złocone. Kolumny środkowej osi zielone, marmoryzowane, gzymsy w przyczółkach w kolorach niebieskim i czerwonym.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Kościół orientowany, jest budowlą murowaną z cegły i kamienia, na rzucie podłużnym. Korpus nawowy jest jednonawowy i czteroprzęsłowy. Do dwuprzęsłowego, zamkniętego trójbocznie prezbiterium od północy przylega zakrystia. Na osi kościoła, w przedłużeniu północnego przęsła jest czworoboczna, wysunięta przed lico fasady wieża. Od południa do drugiego przęsła korpusu przylega kruchta. Nawa przekryta jest sklepieniem kolebkowym z lunetami wspartymi na pilastrach, w prezbiterium sklepienie krzyżowo-żebrowe z gurtą wspartą na pilastrach. Przestrzeń prezbiterium od korpusu nawowego oddziela półkolista arkada łuku tęczowego i drewniana balustrada. Artykulację ścian na zewnątrz kościoła stanowi zespół dwuuskokowych przypór, w narożach wieży są czterouskokowe, osadzonych na niewysokim cokole. Do wnętrza prowadzą 3 otwory drzwiowe. Dwuskrzydłowe drzwi w fasadzie ujęte są kamiennym obramieniem zamkniętym łukiem koszowym z kluczem pośrodku, wspartym na gzymsie oraz 2 w północnej ścianie kaplicy bocznej. 2 prostokątne prowadzą przez kruchtę i zakrystię. Ściany korpusu nawowego i prezbiterium przeprute są prostokątnymi oknami zamkniętymi łukiem odcinkowym. Okno na zakończeniu prezbiterium jest formie półkoliście zamkniętej niszy z figurą Matki Boskiej. Kształt okien korpusu i prezbiterium został powtórzony w przyległości prezbiterium. Powyżej wejścia na osi wieży małe okienko zamknięte łukiem koszowym, wyżej nisza zamknięta ostrołukowo. W górnej partii wieży znajdują się cztery, duże, zamknięte półkoliście otwory okienne ujęte prostymi obramieniami. Szczyt wierzy obiega gzyms wieńczący z półkolistym łukiem na osi każdej ze ścian. Dach w formie hełmu z latarnią. Dach prezbiterium i korpusu dwuspadowy, kryty blachą, nad pierwszym przęsłem wieżyczka na sygnaturkę. Kruchta z dachem dwuspadowym, przyległość pulpitowym. Tynki w kolorze beżowym i białym.
kościół
Kościół św. Marcina
Zdjęcie nr 1: Całopostaciowa, pełnoplastyczna, ustawiona na niewysokiej, prostopadłościennej podstawie figura Najświętszego Serca Jezusa. Jezus, stojąc w kontrapoście, zwrócony jest na wprost. Lekko przechyloną w lewo głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach i krótkim zaroście. Długie, falowane włosy wspierają się na ramionach. Jezus ubrany jest w białą suknię przewiązaną żółtym paskiem i przewieszony przez lewe ramię, osłaniający biodra i nogi czerwony płaszcz o złoconym galonie i niebieskiej podszewce. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą wskazuje na gorejące na piersiach serce. Na dłoniach widoczne są ślady ran.
rzeźba
Najświętsze Serce Jezusa
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty rzeźbioną ramą z motywem wici akantowej, przedstawia Madonnę z Dzieciątkiem. Ukazana w półpostaci Maria zwrócona jest na wprost. W trzech czwartych skierowaną w lewo głowę charakteryzuje owalna twarz o wyrazistych rysach z ciemnymi łukami brwi, dużymi, migdałowatymi oczami o wyraźnych, dolnych powiekach, długim, prostym nosie, kształtnymi ustami w subtelnym uśmiechu i wyraźną linią podbródka. Partie szat pokryte są metalowymi osłonami. Maria ma na sobie srebrną, przewiązaną w pasie suknię zdobioną motywem tulipanów, pod szyją krótkie korale. Głowę, ramiona i ręce osłania srebrny, spięty pod szyją owalną broszą płaszcz obszyty złoconymi galonami, zdobiony motywem ukwieconej wici roślinnej. Matka Boska prawą, uniesioną na wysokości piersi ręką o wyprostowanej dłoni i złączonych trzech palcach wskazuje na trzymane na lewej ręce Dzieciątko. Zwrócony w trzech czwartych w prawo Jezus ukazany jest w pozycji siedzącej. Zaokrągloną twarz charakteryzują pełne, wyraziste rysy o dużych oczach z wydanie podkreślonymi liniami powiek, długim nosie, kształtnych ustach w delikatnym uśmiechu, zaróżowionych policzkach oraz wyraźniej linii podbródka. Jezus ma na sobie długą, srebrną, przewiązaną w pasie, zdobioną ukwieconą wicią roślinną suknię o złoconym obszyciu dekoltu i dekoracyjnych galonach przy mankietach dolnej krawędzi. Lewą ręką podtrzymuje małą, zamkniętą, złoconą księgę, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Zwieńczone zamkniętymi, kameryzowanymi koronami głowy okalają – promienisty nimb Jezusa, wieniec z 12 gwiazd Marii. Tło niebieskie, z drobnym deseniem.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Dzwonnica typu parawanowego, wolnostojąca, murowana z cegły, częściowo tynkowana; trójosiowa. Obiekt wzniesiony na trzystopniowym podwyższeniu. Arkady przelotowe w połowie wysokości przedzielone murowanym gzymsem; od góry zamknięte w osi środkowej łukiem nadwieszonym, w osiach skrajnych dodatkowo ściętym. Dzwonnica nakryta jest czterospadowym dachem, krytym blachą, w osi środkowej ponad arkadą dodatkowo znajduje się trójkątny, wystający przed lico połaci dachowej tympanon oraz powyżej czworoboczna pseudowieżyczka nakryta spiczastym hełmem w kształcie ostrosłupa zwieńczonego prostym krzyżem osadzonym na kuli. W dzwonnicy zawieszone są trzy dzwony: pierwszy z odlewaną plakietą przedstawiającą św. Stanisława i napisem „ŚW(IĘTY) STANISŁAW / BISKUP I MĘCZENNIK” oraz odlewaną plakietą przedstawiającą Matkę Boską z Dzieciątkiem i napisem „MARYJA / KRÓLOWA POLSKI”; drugi z napisem „CHRISTUS / REDEMPTOR HOMINIS / CHRYSTUS / ZBAWICIEL CZŁOWIEKA” oraz „DAR WIERNYCH / PARAFII JANOWICE / DLA UCZCZENIA / JUBILEUSZU ROKU 2000”; trzeci z napisem „TYSIĄCLECIE DIECEZJI KRAKOWSKIEJ / 1000-2000 / DAR UFUNDOWALI: / MARIA I JÓZEF TURCZYŃSKI / TERESA, JÓZEF I AGNIESZKA ŻOŁNIERCZYK / STANISŁAWA I EDWARD KAPUSTA / MARIA I JÓZEF WOŹNIAK” oraz „PEREGRYNACJA OBRAZU / MATKI BOŻEJ CZĘSTOCHOWSKIEJ / 22-23.02. 2000 ROKU / KIEDY PROBOSZCZEM BYŁ KS(IĄDZ) JAN BYRSKI / DAR RODU KACZORÓW - STANISŁAWA KACZORA / MARII I JANA JĘDRZEJCZYKÓW / ZOFII SOSIN, EWY I KAZIMIERZA CYGANÓW”.
dzwonnica
Dzwonnica
Zdjęcie nr 1: Kościół usytuowany na dużej działce o nieregularnym kształcie. Świątynia otoczona trawnikiem, w którym wydzielono niewielkie klomby kwiatowe i ciągi komunikacyjne. Kościół orientowany, jednonawowy, jednoprzestrzenny z prezbiterium zamkniętym od zewnątrz szeroką absydą. Ściany boczne nawy od strony wschodniej założone na planie odcinka koła. Wnętrze jednoprzestrzenne, z widoczną konstrukcją otwartej więźby dachowej. Widoczne, drewniane belki wspierające się na 12 kolumnach, ustawionych w dwa rzędy, w układzie powtarzających rytm ścian. Prezbiterium na trójstopniowym wzniesieniu, oddzielone od nawy ścianą tęczową, zamknięte prostą ścianą. Od strony zachodniej chór muzyczny konstrukcji żelbetowej o pełnym, prostym parapecie, wsparty na dwóch okrągłych filarach. Po cztery pionowe okna łączące się w górnych partiach z świetlikiem obiegającym całą nawę. Mury zakończone uproszczonym gzymsem. W północno-zachodnim narożu niewielka kaplica Jana Pawła II, założona na planie koła. Fasada kościoła z trójkątną ścianą szczytową wyłożoną okładziną kamienną z umieszczonym w osi dużym okrągłym oknem, ujęta dwoma betonowymi wieżami na planie koła. W górnej części wieże z prześwitami na dzwony, nakryte strzelistymi, ostrosłupowymi dachami. W przyziemiu portyk wejściowy w formie czterech kolumn dźwigających masywny gzyms z napisem: „KOŚCIÓŁ MATKI BOSKIEJ RÓŻAŃCOWEJ”, powyżej rzeźba Madonny z Dzieciątkiem.
kościół
Kościół Matki Boskiej Różańcowej
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym w szerokiej bordiurze wypełnionej popiersiami aniołów i figurami geometrycznymi. W centrum scena wskrzeszenia Piotrowina przez św. Stanisława. Po prawej stronie święty pochyla się nad zmartwychwstałym, wyciąga do niego prawą rękę, w lewej trzyma pastorał. Jest ubrany w czerwoną albę, białą komżę i obszerną żółtopomarańczową kapę spiętą na piersiach. Na głowie ma mitrę. Piotrowin siedzi w niszy grobowej wsparty na prawej ręce, lewą wyciąga w stronę świętego, lewą nogę ma zgiętą w kolanie. Biodra i głowę przykrywają mu jasne fragmenty całunu. Za nimi stoi męska postać z rękami złożonymi do modlitwy. Ma gęsty, ciemny zarost, jasnobrązową tunikę i ciemniejszy płaszcz spięty na prawym barku. Przed nimi fragment rozkopanej ziemi, tło stanowi krajobraz z łodzią na morzu oraz wybudowanymi na wzniesieniach miastem i kościołem z wieżami. W górnej partii tarcza herbowa otoczona od dołu wstęgą z napisem „1030 ŚW. STANISŁAW 1079”. W partii bordiury, przy dolnej krawędzi napisy „PROJEKTOWAŁ: / BOLESŁAW SZPECHT”, „WYKONALI: ANNA (dalej nieczytelne)”, „FUNDACJA / DR STANISŁAW / SĘK”.
witraż
Św. Stanisław
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym w szerokiej bordiurze wypełnionej popiersiami aniołów i figurami geometrycznymi. W centrum scena męczeństwa św. Wojciecha. Po lewej stronie święty w kontrapoście, z lewą ręką wyciągniętą przed siebie, prawą uniesioną i z głową odchyloną do tyłu. Na jego twarzy maluje się smutek, ma ciemną brodę i wąsy. Jest ubrany w fioletową albę, żółtą komżę i obszerną czerwono-złotą kapę spiętą na piersiach. Na głowie ma mitrę, wokół głowy nimb. Po prawej stronie świetego dwóch mężczyzn. Stojący bliżej wbił włócznię w jego pierś świętego, dalszy kieruje swoją w stronę uda. Jeden jest ubrany w żółtą tunikę, drugi w niebieską, obaj mają gęste, brązowe włosy i brody. Za nimi abstrakcyjnie potraktowany krajobraz, żółto-zielony w dolnej partii i zielono-niebieski w górnej. W podłuczu napis „ŚW. WOJ/CIECH” w otoczeniu różowo-pomarańczowo-czerwonych obłoków. W partii bordiury, przy dolnej krawędzi kolejne „PROJ. / BOLESŁAW SZPECHT / [...] / ZARZYCCY, KRAKÓW '99 (?)” oraz „FUNDACJA / DR STANISŁAW / SĘK”.
witraż
Św. Wojciech
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym w szerokiej bordiurze wypełnionej wąskimi liśćmi i kwiatami lilii. W centrum kompozycji św. Kinga ukazana całopostaciowo, frontalnie. Lewą rękę ma wyprostowaną wzdłuż ciała, wypada z niej i leci w dół duży, złoty pierścień. Prawą rękę zgina na wysokości tułowia, w dłoni trzyma bryłę soli. Ma owalna twarz o surowych rysach, ciemne oczy, prosty nos i lekko rozchylone usta. Ubrana jest w długą, niebieską suknię oraz fioletowo-brązowy płaszcz, który ma zarzucony na ramiona, i którego końce przytrzymuje lewą dłonią. Głowę otaczają biała podwika i welon, na głowie otwarta, złota korona, wokół niej jasnożółty nimb. Pod postacią napis „ŚW. KINGA”, a pod nim mniejszymi literami: „FUNDATOR: STANISŁAW SĘK”. Na tej samej wysokości, z lewej strony „PROJEKTOWAŁ: / BOLESŁAW SZPRECHT / WYKONALI: / ANNA I IRENEUSZ ZAKRZYCCY / KRAKÓW 1999”. W partii bordiury otoczone ramką daty „1234-1292”. Tło abstrakcyjne, zielone w dolnej części, górą w odcieniach brązu.
witraż
Św. Kinga
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym w szerokiej bordiurze wypełnionej popiersiami aniołów i figurami geometrycznymi. W centrum scena, w której św. Ludwik prezentuje koronę cierniową Matce Boskiej z Dzieciątkiem. Król obiema rękami przytrzymuje atrybut męki, głowę unosi w kierunku świętych. Ma długie, siwe włosy, taką samą brodę i wąsy. Jest ubrany w fioletową albę, żółtą komżę i obszerny płaszcz królewski lamowany gronostajem, z futrzaną pelerynką. Na szyi ma złoty krzyż, na głowie koronę. W wyższej partii kompozycji, po prawej stronie przedstawiono Matkę Boską tronującą pośród chmur i trzymającą na prawym kolanie Dzieciątko, które lewą rękę wyciąga w jej kierunku, a w prawej trzyma tarczę herbową z trzeba liliami. Maria ma ciemną karnację, jest ubrana w czerwoną suknię i niebieski maforion. Dzieciątko ma na sobie pomarańczową tunikę przewiązaną w pasie. Głowy wszystkich postaci otaczają nimby. Na drugim planie widoczne rozbite namioty – żółty i zielony, dalej mury miast. W górnej partii otoczony różowo-fioletowymi chmurami napis „ŚW. / LUD/WIK”, w partii bordiury, przy dolnej krawędzi „FUNDACJA / DR STANISŁAW / SĘK”.
witraż
Św. Ludwik

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

SDM_COVER_PHOTO
feretron

Feretron z Matką Boską i Ukrzyżowaniem

Zdjęcie nr 1: Belka profilowana, o formie pełnego belkowania, wygięta faliście, pośrodku wyłamana łukiem półkolistym nadwieszonym. Od frontu fryz dekorowany akantem i rozetami; od strony prezbiterium data: 1770; od spodu dekorowana rozetami. Na belce Grupa Ukrzyżowania. Rzeźby pełnoplastyczne, polichromowane. Pośrodku krzyż z figurą martwego Chrystusa. Ciało w lekkim zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach. Kolana delikatnie ugięte, stopy przebite jednym gwoździem, założone prawa na lewą. Ciało wychudzone, smukłe, o podkreślonej muskulaturze, z zaznaczonymi śladami męki. Twarz pociągła, szczupła, oczy zamknięte; okolona zarostem. Włosy długie, opadające na ramiona. Na głowie korona cierniowa. Perizonium krótkie, ściśle opinające biodra, delikatnie drapowanie, ze zwisem tkaniny przy prawym boku. Na górnej belce krzyża titulus w formie kartusza z literami: INRI. U dołu krzyża klęcząca św. Maria Magdalena zwróconej en trois quarts w lewo, z głową skierowaną ku górze. Lewą ręką przytrzymuje stopę Chrystusa, prawa wyciągnięta przed siebie. Włosy upięte z tyłu głowy. Ubrana w bogatą suknię z gorsetem i dekoracyjnych rękawach oraz płaszcz zarzucony na ramiona. Po prawej stronie krzyża Matki Boska, ukazana frontalnie, z delikatnie pochylona głową i dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz pociągła, z uwypuklonym podbródkiem. Maria ubrana w suknię oraz płaszcz przewiązany na lewym ramieniu. Na głowie welon. Po lewej stronie krzyża św. Jan Ewangelista, ukazany en face, z głową skierowaną ku górze i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Twarz pociągła o młodzieńczych rysach, włosy długie, kręcone. Ubrany w długa tunikę przewiązaną w talii oraz płaszcz przewiązany na lewym ramieniu. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, szaty złocone z laserunkiem.
rzeźba

Belka tęczowa z grupą Ukrzyżowanie

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, przedstawia ukrzyżowanego Chrystusa oraz Matkę Boską i św. Jana stojących pod krzyżem na tle widoku Jerozolimy. W centrum kompozycji ukazany Chrystus przybity do krzyża trzema gwoździami. Ramiona postaci szeroko rozpostarte, ciało zwrócone w trzech czwartych w prawo, w kierunku stojącej pod krzyżem Matki Boskiej, kolana ugięte. Głowa Jezusa pochylona do dołu, oczy zamknięte. Twarz szczupła z wydatnym podbródkiem, nos długi, prosty, usta małe. Ciemne włosy opadające na ramiona, wokół głowy świetlisty nimb. Ciało ukrzyżowanego z widocznie zaznaczoną muskulaturą, karnacja blada. Biodra Chrystusa przepasane niebieskim perizonium udrapowanym na lewym boku postaci. Nad głową Chrystusa titulus z inskrypcją I.N.R.I. Ponad prawym ramieniem poprzecznej belki krzyża namalowane słońce, ponad lewym sierp księżyca. U podnóża krzyża, po lewej stronie czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami. Z lewej strony krzyża przedstawiona Matka Boska w trzech czwartych zwrócona w prawo w kierunku krzyża. Twarz postaci okrągła, nos długi, wydatny, usta małe. Wzrok skierowany na Chrystusa. Ręce złożone w geście modlitwy. Matka Boska ubrana jest w długą, czerwoną suknię, okryta jest obszernym, granatowym płaszczem z białym podbiciem. Spod sukni widoczne czubki białych pantofli. Głowa Marii nakryta brązowym welonem, powyżej nimb w formie złotego okręgu. Przedstawiony z prawej strony krzyża św. Jan Ewangelista w trzech czwartych zwrócony jest w lewo. Został ukazany jako młody mężczyzna w ciemnozielonej, długiej sukni oraz czerwonym płaszczu. Twarz świętego owalna, oczy osadzone blisko siebie, nos wydatny, usta małe. Długie, ciemne włosy opadają na plecy. Ponad głową świętego nimb w formie złotego okręgu. W tle przedstawiony rozległy pejzaż z widokiem Jerozolimy. W górnej części kompozycji ponad ukrzyżowanym Chrystusem napis „OMNES QVI TRANSITIS PER VIAM ATTENDITE ET VIDE/TE SI EST DO[LO]R SICUT DOLOR MEVS QV[ONI]AM VINDENIAVIT ME / [DOMINVS IN DIE IRE FURORIS SUI]". W dolnej części kompozycji pod krzyżem ukazana w mniejszej skali klęcząca podstać adoranta ubranego w białą komżę, czaszka oraz napis „O CRUX AVE SPES VNICA TITULUS TR/IVMPHAMS DE(FE)NDAT NOS AB OMN/IBVS MALIS”. Obraz ujęty jest drewnianą, profilowaną ramą.
obraz

Ukrzyżowanie

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. Niemal całe pole zajmuje prosty krzyż, do którego przybita jest trzema gwoździami postać żywego Chrystusa. Ciało w lekkim zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach układających się w delikatny łuk, uniesiona głowa skierowana w prawo. Twarz okrągła, z oczami skierowanymi w górę, o małym nosie i ustach, okolona krótką brodą i jasnobrązowymi włosami opadającymi na lewe ramię. Na głowie korona cierniowa. Biodra przepasane białym, krótkim, przylegającym do ciała perizonium, ze zwisem tkaniny na prawym boku. Ciało szczupłe, o lekko zarysowanej muskulaturze. U podstawy krzyża czaszka. W tle górzysty pejzaż z przedstawieniem kilku grup żołnierzy w zbrojach rzymskich ze sztandarami i krzyżami. U dołu pionowej belki krzyża napis „Poświęcony ten Obraz / R(oku) 1797 dnia 3. / Czerwca”.
obraz

Ukrzyżowanie

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, kompozycja zamknięta łukiem półkolistym z przedstawieniem sceny Ukrzyżowania Chrystusa. W centrum Chrystus przybity do krzyża. Twarz szczupła, okolona krótką brodą, z delikatnie otwartymi ustami i oczami wzniesionymi ku górze. Włosy długie, falowane, opadają na plecy i prawe ramię. Na głowie ma założoną koronę cierniową, a wokół niej złoty i kolisty nimb. Perizonium białe, ciasno oplatające biodra z dwoma długimi końcami rozwianymi ekspresyjnie po bokach. Z dłoni i stóp przybitych do krzyża spływają strużki krwi. Nad głową Chrystusa wisi titulus w formie poziomej tabliczki z napisem: „IESVS / NAZARENVS / REX IVDAEORVM”. Po lewej stronie obrazu stoją: Matka Boska w czerwonej sukni, niebieskim płaszczu i białym welonie na głowie ze złożonymi dłońmi. Obok, po prawej stoi zwrócony ku niej św. Jan Ewangelista w zielonej sukni i czerwonym płaszczu. Z tyłu Maria, żona Kleofasa, ocierająca łzy chustą. Po prawej stronie obrazu, przy krzyżu klęczy św. Maria Magdalena ze splecionymi dłońmi, uniesionymi wysoko ku górze, ukazana z lewego profilu. Ubrana jest w różową suknię i żółty płaszcz. Ma bujne i złote włosy, opadające na plecy. Z tyłu po prawej stoi żołnierz w zbroi legionisty rzymskiego, a obok dwaj starcy z siwymi brodami, ubrani w płaszcze założone na głowę: jeden w kolorze zielonym, a drugi jasnobrązowym. Nad głowami świętych znajdują się delikatnie zarysowane złote i okrągłe nimby. W tle pejzaż górski i widok na Jerozolimę. U dołu obrazu, pośrodku leży czaszka i piszczel. U góry pochmurne niebo. Rama obrazu drewniana, wąska, malowana na brązowo.
obraz

Ukrzyżowanie

Zdjęcie nr 1: Obraz wielkoformatowy w kształcie leżącego prostokąta. Wielopostaciowa kompozycja przedstawia moment przed ukrzyżowaniem Chrystusa na Golgocie. W centrum obrazu grupa stojących postaci: Chrystus, św. Jan Ewangelista i Matka Boska oraz klęcząca Maria Magdalena. Na lewo żołnierze oraz starszyzna żydowska, wszyscy skierowani w stronę Jezusa. W prawej części kompozycji dwa krzyże z wiszącymi łotrami, nieco dalej, w tle tłum postaci. U dołu dwójka mężczyzn przygotowujących krzyż dla Chrystusa. Zbawiciel ukazany w postawie stojącej, zwrócony trzy czwarte w lewo, z rozłożonymi szeroko na boki rękami, z głową wzniesioną do góry. Twarz podłużna, okolona brodą i długimi, bujnymi włosami, wokół głowy promienisty, biały nimb. Chrystus ubrany w długą, białą suknię z długimi rękawami. Tło pejzażowe z widokiem Jerozolimy utrzymane w chłodnej tonacji barw. W prawym dolnym rogu sygnatura „mal(ował) Wład[ysław] Front”. Rama złocona i profilowana.
obraz

Ukrzyżowanie

Jak cytować?

Paulina Chełmecka, "Ukrzyżowanie", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/ukrzyzowanie-14

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności