Św. Szymon i św. Juda Tadeusz

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
myślenicki
Gmina
Raciechowice
Miejscowość
Raciechowice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Parafia Św. Jakuba Apostoła
Tagi
Czechowicz Szymon malarstwo barokowe
Miejsce przechowywania
nawa główna, ściana południowa
Identyfikator
DZIELO/14024
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
druga lub trzecia ćwierć XVIII wieku
Technika i materiał
olej na płótnie
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Obraz św. Szymona i św. Judy powstał w drugiej lub trzeciej ćwierci XVIII wieku. Być może został wykonany przez warsztat Szymona Czechowicza.

Opis

Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem świętego Szymona oraz świętego Judy na tle krajobrazu, z unoszącą się nad nimi gołębicą Ducha Świętego. Święty Szymon w lewej części obrazu, ukazany w postawie stojącej, w wykroku, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z uniesioną głową ukazaną z profilu. W prawej, ugiętej ręce trzyma halabardę, lewą wyciąga w bok. Twarz o starczych rysach, migdałowatych, skierowanych w górę oczach, garbatym nosie i pełnych ustach; okolona siwą gęstą brodą i włosami, skręconymi dołem w pukle, opadającymi na ramiona. Nad głową aureola. Ubrany jest w jasnozieloną tunikę odsłaniającą prawe ramię oraz w obfity niebieski płaszcz zawiązany diagonalnie na piersi i opadający wzdłuż prawego boku postaci. Na stopach ma sandały. Święty Juda ukazany w prawej części obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową, ukazaną w profilu. W prawej, zaciśniętej dłoni trzyma piłę, na której się opiera, lewą wyciąga w bok. Twarz o rysach dojrzałego mężczyzny, z oczami skierowanymi w górę i garbatym nosie; okolona gęstą, brązową brodą i krótkimi włosami. Nad głową aureola. Ubrany jest w żółtą tunikę, o szerokich rękawach, odsłaniającą lewe ramię i fragment torsu oraz diagonalnie przewiązany przez prawe ramię czerwony płaszcz, zasłaniający nogi. W górnej partii obrazu na tle rozświetlonych i układających się centrycznie obłoków unosi się gołębica Ducha Świętego, z której dzioba pada wiązka światła na lewą dłoń Szymona. Flankowana jest siedzącymi pośród obłoków puttami i uskrzydlonymi główkami anielskimi. Obraz ujęty drewnianą, profilowaną i złoconą ramą.


Zarys problematyki artystycznej

W literaturze namalowanie obrazu błędnie przypisywane było warsztatowi Piotra Korneckiego, którego synowie wykonali architektoniczno-rzeźbiarskie wyposażenie do kościoła w Raciechowicach. Obraz św. Szymona i Judy Tadeusza wykonany jest na bardzo wysokim poziomie artystycznym. Pod względem formalnym bliski jest dziełom samego Szymona Czechowicza. Szczególnie w porównaniu do obrazów św. Józefa z Dzieciątkiem z kościoła w Opolu Lubelskim oraz przedstawienia św. Szymona i św. Tomasza z kościoła Najświętszej Marii Panny z Krakowa. Na omawianym obrazie w analogiczny sposób kształtowane są obfite szaty, o silnych efektach światłocieniowych. Detale anatomiczne postaci, jak sposób oddania rysów twarzy, gęstych włosów skręconych dołem w pukle czy ukazania dłoni i stóp w skrótach perspektywicznych o wyraźnym ciemnym konturze znajdują podobieństwo do większości postaci świętych z dzieł Czechowicza. Kompozycja obrazu apostołów z Raciechowic odpowiada tej z przedstawienia św. Szymona i św. Tomasza z kościoła Mariackiego. Głównymi trzonami kompozycji są apostołowie ustawieni po dwóch stronach, natomiast centrum tworzy wyciągnięta dłoń jednego z nich. W górnej części dzieła ukazane są obłoki, które zostały oddane w sposób podobny do obrazu z kościoła Mariackiego, ze źródłem silnego światła padającego na postacie. Aniołki znajdujące się na raciechowickim obrazie pod względem fizjonomii twarzy i swobody upozowania postaci znajdują porównanie do tych samych postaci chociażby z obrazów przedstawiających świętego Antoniego Padewskiego pędzla Czechowicza. Tak wiele podobieństw do dzieł tego malarza pozwala przypisać wykonanie obrazu z Raciechowic warsztatowi Szymona Czechowicza. Święty Szymon i święty Juda Tadeusz według tradycji byli braćmi. Po rozesłaniu apostołów wspólnie głosili ewangelię nad Morzem Czerwonym i w Egipcie lub w Babilonii i Palestynie. Mieli razem ponieść śmierć męczeńską, dlatego często przedstawiani są wspólnie. Szymon zginął przecięty piłą, która stanowi jego atrybut, zaś Juda poniósł śmierć od ciosów pałką lub włócznią.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Krakelury na powierzchni.

Streszczenie

Obraz św. Szymona i św. Judy powstał w drugiej lub trzeciej ćwierci XVIII wieku. Być może został wykonany przez warsztat Szymona Czechowicza. Święty Szymon i święty Juda Tadeusz według tradycji byli braćmi. Wspólnie głosili ewangelię oraz ponieśli śmierć męczeńską, dlatego często przedstawiani są razem.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
"Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska", Warszawa 2016
Zaleski Wincenty, "Święci na każdy dzień", Warszawa 1989
Biliński Piotr, "Raciechowice", Kraków 2003

Osoby związane z dziełem

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Św. Szymon i św. Juda Tadeusz", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-szymon-i-sw-juda-tadeusz

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności