Św. Piotr

Dzieje zabytku

Figura pochodzi z ołtarza głównego z dawnej parafii w Sułkowicach, przywiezionego do Tarnawy w 1967 roku, gdzie została poddana konserwacji.

Opis

Rzeźba pełna, ustawiona frontalnie, o esowatym układzie ciała. Święty ciężar opiera na lewej nodze, prawą ma ugiętą, opartą na fragmencie skały. Lewą rękę unosi w górę, w stronę ołtarza, w wymownym geście dłoni; prawą ma opuszczoną wzdłuż boku, przytrzymuje księgę. Głowa zwrócona w trzech czwartych w lewo, uniesiona silnie w górę. Twarz podłużna o wyraźnych, głęboko rzeźbionych rysach, wąskim nosie, szeroko otwartych, dużych oczach skierowanych w górę; okolona zarostem; włosy krótkie, delikatnie falowane, opadają na tył głowy. Postać ubrana jest w tunikę przepasaną w talii; tkanina jest silnie drapowana, ściśle przylega do ciała, odzwierciedlając jego układ, opadając w dół w formie gęstych fałd. Święty ma płaszcz przewieszony przez lewe ramię, spływa na plecy w formie ciężkiej, silnie drapowanej i łamanej tkaniny. Polichromia naturalistyczna w partiach ciała, tunika srebrzona, płaszcz oraz księga złocone.

Zarys problematyki artystycznej

W dokumentacji przechowywanej w urzędzie konserwatorskim oraz opracowaniach flankujące nastawę figury zostały określone jako św. Piotr i św. Paweł. Jednak z uwagi na brak atrybutów należy się zastanowić nad uzasadnieniem takiego stanowiska. Można zauważyć, że św. Piotr i św. Paweł należą wraz ze św. Stanisławem i św. Wojciechem do najczęściej umieszczanych w ołtarzach par świętych patronów. O ile biskupi są ukazywani w strojach pontyfikalnych, o tyle apostołowie bywają najczęściej ubrani w długie tuniki i narzucone płaszcze, z księgami w dłoniach. Dodatkowo figura stojąca po lewej stronie ma rękę wyciągniętą w taki sposób, że można sobie wyobrazić, że trzymała w niej dwa klucze, mógłby to zatem z powodzeniem być św. Piotr, który w młodości był rybakiem i nosił imię Szymon. Został uczniem Jana Chrzciciela, apostołem, pierwszym następcą Chrystusa oraz pierwszym papieżem. W czasie prześladowań Nerona został ukrzyżowany, na własną prośbę głową w dół, ponieważ uważał, że nie jest godny umierać jak Chrystus. Figura ma cechy rzeźby późnobarokowej – postać została ukazana w dynamicznej pozie, czyniąc teatralny gest, jest ubrana w tunikę, której drobne fałdy układają się na ciele, podkreślając anatomię i ekspresyjnie drapowany płaszcz.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Nieznaczne zabrudzenia i przetarcia polichromii.

Streszczenie

Figura jest częścią ołtarza głównego kościoła w Sułkowicach przywiezionego do Tarnawy w 1967 roku i poddanego konserwacji. Przedstawia najpewniej św. Piotra, który w wyciągniętej ręce mógł trzymać dwa klucze. Dzieło ma cechy rzeźby późnobarokowej.

Bibliografia