Św. Piotr
Zdjęcie nr 1: Całopostaciowa, drążona z tyłu figura św. Piotra stojącego w wydatnym kontrapoście na niewysokiej postawie i zwróconego w trzech czwartych w lewo. Twarz owalna o wysokim czole z zakolami, skierowanym lekko ku górze wzroku, uniesionych brwiach, z długim prostym nosem i krótkim, brązowym zarostem. Lekko falowane, krótkie włosy opadają na kark. Święty ubrany w beżową, sięgającą do połowy łydek suknię z długimi rękawami, przewiązaną złotym paskiem oraz niebieski płaszcz zarzucony na prawe ramię i opadający na plecy i podpięty do paska sukni. Na stopach złocone sandały. Święty prawą ręką podtrzymuje czerwoną księgę, lewą, zgiętą w łokciu unosi do góry z wyprostowanymi dwoma palcami. Draperia sukni delikatna, płaszcza o głębokich, dużych fałdach.

Św. Piotr

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
myślenicki
Gmina
Myślenice
Miejscowość
Myślenice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Myślenice
Parafia
Narodzenia Najświętszej Marii Panny
Miejsce przechowywania
kaplica północna
Identyfikator
DZIELO/22120
Kategoria
rzeźba
Ilość
1
Czas powstania
1794 rok
Fundator
Jan Oboński
Technika i materiał
drewno; rzeźbienie, polichromowanie, złocenie
Wymiary podstawowe
wysokość – 116 cm
Wymiary szczegółowe
Wymiar podstawy – 30 cm x 16 cm
Autor noty katalogowej
Paulina Chełmecka
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Ołtarz został ufundowany, wraz z kaplicą Ukrzyżowania, przez Jana Obońskiego w 1794 roku.
Konserwację retabulum przeprowadzono w 1998 roku.

Opis

Całopostaciowa, drążona z tyłu figura św. Piotra stojącego w wydatnym kontrapoście na niewysokiej postawie i zwróconego w trzech czwartych w lewo. Twarz owalna o wysokim czole z zakolami, skierowanym lekko ku górze wzroku, uniesionych brwiach, z długim prostym nosem i krótkim, brązowym zarostem. Lekko falowane, krótkie włosy opadają na kark. Święty ubrany w beżową, sięgającą do połowy łydek suknię z długimi rękawami, przewiązaną złotym paskiem oraz niebieski płaszcz zarzucony na prawe ramię i opadający na plecy i podpięty do paska sukni. Na stopach złocone sandały. Święty prawą ręką podtrzymuje czerwoną księgę, lewą, zgiętą w łokciu unosi do góry z wyprostowanymi dwoma palcami. Draperia sukni delikatna, płaszcza o głębokich, dużych fałdach.

Zarys problematyki artystycznej

Pochodzący z Betsaidy położonej nad Jeziorem Genezaret rybak Szymon, syn Jony (Jana), w wieku około 31 lat stał się uczniem Jezusa, przybierając imię Piotr. Jako jeden z trzech, wybranych z pozostałych dwunastu apostołów, wraz ze św. Jakubem Starszym i św. Janem Ewangelistą był bezpośrednim świadkiem najważniejszych wydarzeń w ziemskim życiu Jezusa, jakimi były przemienienie na górze Tabor czy modlitwa w Ogrójcu. Reprezentacyjny wizerunek świętego charakteryzuje para atrybutów – symbolizująca jego działalność apostolską księga oraz para kluczy podkreślająca wielkie wyróżnienie wyrażone słowami Jezusa: „I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie” (Mt 16, 19).

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Figury św. Pawła i św. Piotra, ujmujace retabulum ołtarza bocznego w kaplicy bocznej kościoła parafialnego w Myślenicach powstały w 1794 roku jako fundacja Jana Obońskiego.

Osoby związane z dziełem

Zdjęcie nr 1 dla osoby: Piotr św.
Piotr św.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Na szerokim, ćwierćkolistym, wybrzuszonym cokole wmurowanym w północno-wschodni narożnik kaplicy ustawiona kamienna, całopostaciowa, pełnoplastyczna figura Chrystusa. Jezus stojąc zwrócony w trzech czwartych w prawo jest pochylony do przodu, z rękami skrępowanymi sznurem. Lekko przechyloną w prawo głowę charakteryzuje pociągła twarz o sumarycznie opracowanych rysach, małych oczach, prostym nosie i z krótkim zarostem. Długie, falowane włosy opadają na plecy. Nagą sylwetkę sumarycznie modelowaną w partii bioder przesłania sięgające kolan, lekko fałdowane perizonium związane na lewym boku. Krępujący dłonie sznur w formie szerokiej pętli jest narzucony na ramiona Jezusa. Kolumna w kształcie pojedynczej tralki umieszczonej na czworobocznej podstawie. Na cokole napis ujęty prostokątną ramką o wklęsłych narożach „PATRZ GRZESNIKU CO CIERPIĘ I NA MOIE RANY / NIE BICZUY MIE GRZECHAMI BOM DOSC SKA/TOWANY FONDATOR JAN HOŁUJ 1852”.
rzeźba
Chrystus u słupa
Zdjęcie nr 1: Całopostaciowa, pełnoplastyczna figura stojącego w kontrapoście anioła zwróconego na wprost. Owalną twarz o pełnych policzkach i podbródku charakteryzuje zadarty nos i zwrócone ku górze oczy. Półdługie, delikatnie kręcone włosy opadają na ramiona. Anioł prawą rękę składa na piersiach, lewą, zgiętą w łokciu kieruje w lewo. Ubrany jest w długą, srebrzoną szatę spodnią odsłaniającą prawą nogę, silnie drapowaną, o podwianym spodzie oraz krótszą, złoconą szatę wierzchnią o szerokich, sięgających łokci rękawach, przepasaną w talii. Tkanina obficie drapowana w drobne fałdki. Skrzydła złożone.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Całopostaciowa, pełnoplastyczna figura przedstawia Chrystusa Zmartwychwstałego zwróconego na wprost i stojącego w kontrapoście na czworobocznej, profilowanej podstawie. Owalną twarz charakteryzują delikatne rysy i krótki zarost. Długie, brązowe włosy opadają na ramiona. Nagie ciało Jezusa o uwydatnionej muskulaturze i podkreślonej linii żeber osłania białe perizonium przewiązane na biodrach i spięty na prawym ramieniu obszerny, rozwiany czerwony płaszcz o żółtym podszyciu. Na dłoniach, stopach i prawym boku widoczne ślady ran. Prawa, zgięta i odchylona w bok ręka jest uniesiona w geście błogosławieństwa, lewą Jezus podtrzymuje złocony drzewiec czerwonej chorągwi. Głowę okalają wiązki złotych promieni.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, koszowa, z dostępem od zachodu w postaci jednobiegowych schodów z ażurową dekorowaną stylizowanymi blendami balustradą. Oparty na słupie w formie pnia drzewa, które korzeniami wchodzi w trójstopniową podstawę kosz na planie ściętego ośmioboku. Pola ścianek w formie płycin zamkniętych łukiem półkolistym z motywem fryzu arkadkowego. Przed każdą z płycin, ustawiona na konsolce całopostaciowa figurka jednego z czterech ewangelistów trzymających w dłoniach atrybuty (św. Mateusz z księgą i piórem, św. Łukasz ze zwojem i stylusem, św. Jan z kielichem z wężem, św. Marek z księgą). Podstawę kosza obiega gzyms, podwieszenie ujmują konary w promienistym układzie, pomiędzy którymi są symbole ewangelistów: anioł, wół, orzeł i lew. Parapet w formie wklęsło-wypukłego gzymsu. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, ujętego ramą oraz parą ażurowych wolut; w polu arkada z płaskorzeźbionym przedstawieniem Chrystusa niosącego krzyż, w szczycie napis IHS ujęty wiązkami promienistej glorii. Baldachim utworzony z palmowych liści. Na podniebiu gołębicą Ducha Świętego w glorii promienistej.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca. Kosz na planie wycinka koła, dołem wypukły ujęty rzeźbioną formą wieńca laurowego. Trzy ścianki kosza zwężające się ku górze, wydzielone czterema stylizowanymi pilastrami dźwigającymi niepełne belkowanie tworzące parapet kosza, wyłamane na ich osi; trzony dekorowane cekinami, dolna cześć spływająca na cokół tworzy płyciny dekorowane rozetami. Pola zdobione płycinami: dwie zewnętrzne z rozetami przyjmującymi kształt krzyża, środkowa z płaskorzeźbionym przedstawieniem Chrystusa Dobrego pasterza na tle krajobrazu. U spodu kosza podwieszenie w formie spłaszczonej półkuli, podzielonej czterema lizenami na trzy pola dekorowane rozetami, zakończone szyszką. Zaplecek w formie prostokąta ujęty wąskimi lizenami, zwieńczony podwieszonymi płaskorzeźbionymi draperiami, spływającymi fragmentami tkaniny na boki. W polu drzwi ujęte ramą dekorowaną skręconą wstęgą. Baldachim na planie analogicznym do kosza, ujęty na całej długości niepełnym belkowaniem, wyłamanym w czterech miejscach, z podwieszonym lambrekinem. Stanowi on podstawę dla rzeźbionej góry, na której szczycie stoi figura Mojżesza z tablicami przykazań. Na podniebiu baldachimu rzeźbiona gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze ciemnoturkusowym, ornamentyka i profile złocone, detale srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Całopostaciowa, pełnoplastyczna figura stojącego w kontrapoście anioła zwróconego na wprost. Owalną twarz o pełnych policzkach i podbródku charakteryzuje zadarty nos i zwrócone ku górze oczy. Półdługie, delikatnie kręcone włosy opadają na ramiona. Anioł obydwie, zgięte w łokciach ręce kieruje w prawo. Ubrany jest w długą, srebrzoną szatę spodnią odsłaniającą lewą nogę, silnie drapowaną, o podwianym spodzie oraz krótszą, złoconą szatę wierzchnią o szerokich, sięgających łokci rękawach, przepasaną w talii. Tkanina obficie drapowana w drobne fałdki. Skrzydła złożone.
rzeźba
Anioł

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na cokole z wyodrębnionymi czterema prostopadłościanami. Ołtarz murowany, prostopadłościenny, rozszerzający się ku górze. Mensa kamienna, z kamiennym portatylem. Antepedium marmoryzowane z malowaną iluzjonistycznie płyciną. Tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki, o wypukłym froncie, zwieńczonej profilowanym gzymsem. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście, ujęte obwódką utworzoną z liści, dekorowane płaskorzeźbionym wizerunkiem krzyża i panoramą miasta; flankowane roślinnymi zwisami. Retabulum ujęte parą kolumn o kapitelach korynckich dźwigających pełne belkowanie, wyłamane na ich osi. Po wewnętrznej stronie z wyłamanymi impostami podtrzymywanymi na wspornikach zakończonych szyszkami. Belkowanie o architrawie i fryzie przerwanymi polem środkowym, z silnie wysuniętym gzymsem i fragmentami półkolistego, przerwanego przyczółka. Fryz dekorowany rozetami. Pole środkowe w formie wnęki o kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, ujętej profilowaną ramą, z obrazem Nauczania Marii. Obraz flankują figury św. Apolonii i św. Heleny. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, zamkniętego łukiem segmentowym nadwieszonym. W polu płycina o tym samym kształcie z rzeźbiarskim przedstawieniem Marii siedzącej na obłoku, na tle krzyża, ujętej wieńcem roślinnym z aniołkami i uskrzydlonymi główkami anielskimi, w glorii promienistej. Gzyms i zwieńczenie z siedzącymi puttami oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Struktura polichromowana w kolorze jasnozielonym, z czerwonymi detalami, złoconymi kolumnami, ornamentyką i profilami.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz murowany, prostopadłościenny z drewnianym antepedium ujętym drewnianą, profilowaną ramą. W polu, na błękitnym tle polichromowana para aniołków unoszących godło herbu papieskiego. Retabulum osadzone na niewysokim, zryzalitowanym uskokowo cokole. Część środkową ujmują dwie pary kolumn o cylindrycznych, kanelowanych trzonach, wspierających wyłamujące się ponad nimi, przerwane w partii architrawu i fryzu belkowanie. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych i zamknięte parą stykających się wolut, po bokach przerwany przyczółek w formie wolut. Część środkową retabulum zdobią motywy akantu i ujmuje para ażurowych uszaków. Na fryzie umieszczono kampanule. Pośrodku zwieńczenia racaille’owy kartusz, natomiast krawędzie zdobią akantowe gałązki. Szczyt w formie impostu z motywem konchy. Pole środkowe retabulum w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokami, ujęte profilowaną, złoconą ramą. W środku obraz Św. Anny, na zasuwie św. Michał Archanioł. Po bokach części środkowej para ustawionych na konsolach figur św. Piotra po lewej i św. Pawła po prawej stronie. W zwieńczeniu obraz w kształcie zbliżonym do kwadratu o wklęsłych narożach z przedstawieniem „Nawiedzenia św. Elżbiety”, po bokach para aniołków. Struktura ołtarza w kolorze brązowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone, rzeźby polichromowane.
ołtarz
Ołtarz boczny św. Anny Samotrzeciej
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i z parą bramek. Ołtarz murowany, prostopadłościenny z malowanym na płótnie antepedium ujętym drewnianą, profilowaną ramą. Wewnątrz przedstawienie wkomponowane w trójprzelotową arkadę z wizerunkiem Jezusa pośrodku i sceną Zwiastowania po bokach. Osadzone na niewysokim cokole tabernakulum jest w formie prostopadłościennej szafki o wypukłej ściance frontowej i narożach artykułowanych skośnie ustawionymi pilastrami wspierającymi wyłamujący się ponad nimi gzyms wieńczący przybierający po środku formę stykających się wolut z motywem konchy. Kwadratowe drzwiczki zamknięte są półkolistym łukiem nadwieszonym. Tabernakulum flankuje para wydatnych spływów wolutowych o krawędziach zdobionych motywem rocaille’owego grzebienia. Struktura jest srebrzona i złocona. Retabulum osadzone na zdwojonym, ukośnie zryzalitowanym cokole z otworami bramek na bokach. Część środkową nastawy ujmują dwie pary kolumn o kapitelach korynckich ustawione na tle pary filarów o kanelowanych trzonach, całość wspiera wyłamujące się ponad nimi przerwane w partii architrawu i fryzu belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem. Zwieńczenie w formie przerwanego przyczółka w kształcie S-kształtnych wolut. Górną partię cokołu zdobią motywy rocaille’ów, natomiast fryz motywy rozet. Pośrodku zwieńczenia usytuowana jest okrągła, promienista gloria z monogramem imienia Jezus i gorejącym sercem pośrodku. Po bokach zwieńczenia stoi para figur aniołów ubranych w niebieskie szaty. Pole środkowe retabulum w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem koszowym. Wewnątrz krucyfiks na polichromowanym tle przestawiającym widok miasta z murami warownymi i wydatną bryłą kościoła po prawej stronie kompozycji, pokrytym skłębionymi chmurami niebem oraz tarczami - słoneczną po prawej i księżycową po lewej stronie górnej partii krucyfiksu. Struktura ołtarza jest w kolorze brązowym, detal architektoniczny i ornamentyka są złocone i srebrzone.
ołtarz
ołtarz boczny Ukrzyżowania
Zdjęcie nr 1: Organy architektoniczne, jednokondygnacyjne, pięcioosiowe. Oś środkowa i skrajne są wypukłe, wydzielone wielobocznymi ryzalitami z prześwitami wypełnionymi piszczałkami; zwieńczone profilowanym gzymsem z uskokami. Analogicznie ukształtowany gzyms ujmuje strukturę od dołu. Ryzality zewnętrzne sięgają stropu, środkowy niższy połączony jest z nimi płaskimi ściankami z prześwitami na piszczałki. Na ścianach bocznych organów płyciny mają ażurową kratkę. Organy ujęte są ażurowymi uszami utworzonymi z rocaille'ów. Oś środkowa ze zwieńczeniem w postaci muszli. Przestrzeń między ryzalitami oraz prześwity w górnej partii wypełniają stylizowane liście akantu. Struktura polichromowana w kolorze ciemnego turkusu; ornamentyka złocona.
prospekt organowy
Prospekt organowy
Zdjęcie nr 1: Organy architektoniczne, pięcioosiowe, jednokondygnacyjne na cokole. Oś środkowa i skrajne wydzielone wielobocznymi ryzalitami, środkowa dwukrotnie niższa, flankowana dwiema niższymi. Wszystkie osie z prześwitami na piszczałki w formie stojącego prostokąta, zwieńczone belkowaniem. Na belkowaniu osi środkowej szczyt z monogramem maryjnym, ujęty wiciami roślinnymi wychodzącymi z osi wewnętrznych. Prześwity w górnej partii wypełnione ażurowym ornamentem roślinnym. Organy ujęte uszami utworzonymi z wolut i zawieszonych na nich ukwieconych gałązek i kampanuli. Na osiach bocznych ustawione wysokie wazony z kwiatami. Struktura polichromowana w kolorze zielonym, profilowania na czerwono, marmoryzowana, ornamentyka złocona i srebrzona.
prospekt organowy
Prospekt organowy
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem Piety. W centrum kompozycji ukazana jest Matka Boska trzymająca na kolanach martwe ciało Chrystusa. Maria siedzi pod krzyżem z głową przechyloną w prawo, rękoma podtrzymuje osuwającego się Zbawiciela, prawą dłonią unosi fragment białej tkaniny, na której spoczywa ciało Chrystusa. Maria ma pełną twarz z małym podbródkiem, długim nosem i dużymi oczami, z których spływają krople łez. Ubrana jest w czerwoną suknię, biały welon opadający na dekolt oraz niebieski płaszcz, założony na głowę i otulający całą postać Marii. Jej serce przebite jest długim mieczem z prawej strony obrazu. Chrystus ukazany jest w pozycji półleżącej z nogami skierowanymi w lewą stronę obrazu, z prawą ręką złożoną wzdłuż boku, a lewą opuszczoną bezwładnie w dół. Ma podłużną twarz z długim nosem, zamkniętymi oczami, okoloną krótką brodą i długimi włosami. Wokół bioder przewiązany jest luźno ułożonym białym perizonium, a wokół głowy ma świetlisty nimb. Sylwetka Chrystusa jest muskularna o szarej karnacji. W dolnej części kompozycji leży biały titulus z napisem „I.N. / R.I.” oraz korona cierniowa na niewielkim wzniesieniu po prawej stronie obrazu. W oddali widoczny jest pejzaż górski z wysoką skałą po prawej stronie, a powyżej ciemne niebo ze skłębionymi ciemnoróżowymi chmurami. Według dokumentacji Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków na odwrociu znajduje się napis: „PRO ECCLESIA 1794”.
obraz
Pietà

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Jak cytować?

Paulina Chełmecka, "Św. Piotr", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-piotr-55

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności