Dzieje zabytku nie są znane.
Rzeźba pełna na cokole przedstawiająca św. Piotra ukazanego w całej postaci, frontalnie, z głową przechyloną nieznacznie na lewo. Święty prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma dwa klucze. Ma prostokątną twarz z niebieskimi szeroko otwartymi oczami, prostym nosem oraz wąskimi, czerwonymi ustami. Okalają ją siwe włosy, które spływając falami zasłaniają uszy oraz siwa, krótka broda i wąsy. Jest ubrany w niebieską tunikę z szerokimi rękawami i złotą lamówką oraz podbity zielonym materiałem brązowy płaszcz, dekorowany złotą lamówką i bordiurą z ornamentem roślinnym tej samej barwy, przechodzący przez lewy bark i wokół prawego biodra. Tkaniny gną się w grube fałdy. W partiach ciała polichromia naturalistyczna, klucze złocone.
Święty Piotr został ukazany w typowej konwencji ikonograficznej jako brodaty mężczyzna w długiej sukni trzymający w ręce dwa symboliczne klucze do królestwa niebieskiego. Święty w młodości był rybakiem i nosił imię Szymon. Został uczniem Jana Chrzciciela, apostołem, pierwszym następcą Chrystusa oraz pierwszym papieżem. W czasie prześladowań Nerona został ukrzyżowany, na własną prośbę głową w dół, ponieważ uważał, że nie jest godny umierać jak Chrystus.
Mucharska rzeźba ukazuje go w statycznej pozie i zgodnie z nurtem realizmu XIX wieku z drobiazgowo oddanymi partiami ciała. Prawidłowo przedstawiono proporcje oraz fałdy szat. Rzeźbę cechuje poprawność formalna i stylistyczna.
Dobry.
Przedstawienie św. Piotra umieszczone po lewej stronie ołtarza głównego zostało wykonane w XIX wieku. Jest przykładem poprawnej, dbającej o oddanie detali rzeźby, która wypełniała licznie powstające w tym czasie neośredniowieczne ołtarze.
Agata Felczyńska, "Św. Piotr", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2023, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-piotr-5