Św. Piotr

Dzieje zabytku

Według informacji zapisanych w kronice parafialnej ołtarz główny wraz z dekoracją rzeźbiarską w kościele w Woli Batorskiej wykonał Wojciech Maciejowski w Krakowie w 1948 roku.

Opis

Rzeźba św. Piotra ustawiona na niskim prostopadłościennym cokole, o ściętych narożach. Święty Piotr ukazany frontalnie, w delikatnym kontrapoście, z lewą nogą ugiętą w kolanie. W prawej dłoni trzyma jeden klucz, a w lewej model bazyliki św. Piotra w Rzymie. Twarz podłużna, z długim i szerokim nosem, dużymi oczami i szerokimi ustami, okolona średniej długości, siwą brodą. Włosy siwe, gęste i zasłaniające uszy, ułożone po bokach w bujne loki. Ubrany jest w długą białą suknię z długimi rękawami, pomarańczową podszewką, przewiązaną w talii oraz żółty płaszcz z brązową podszewką. Wokół głowy ma duży, szeroki, okrągły nimb. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, detale złocone.

Zarys problematyki artystycznej

Rzeźbę wraz z całym ołtarzem głównym wykonał Wojciech Maciejowski w 1948 roku w Krakowie. Artysta uczęszczał do krakowskiej Szkoły Przemysłowej, w której kształcił się pod kierunkiem Stanisława Wójcika i Jana Raszki. Tworzył głównie z drewna, specjalizował się w wyposażaniu wnętrz sakralnych. W latach 1923-1945 wykształcił wielu uczniów, z których z imienia i nazwiska znany jest jedynie Antoni Baran. Rzeźbiarz prowadził warsztat zlokalizowany przy ulicy Mazowieckiej w Krakowie, a także przez pewien czas posiadał dodatkową pracownię przy krakowskim klasztorze Kanoników Regularnych Laterańskich. W swojej twórczości Maciejowski do elementów stylowych zaczerpniętych z wcześniejszych epok (szczególnie baroku), wykorzystując jednocześnie doświadczenia Art déco i modernizmu. Rzeźby wykonane w jego warsztacie mają charakterystyczne wysmukłe proporcje oraz ostro cięte fałdy szat. Twarze modelowanych przez niego figur mają zwykle regularne rysy twarzy o wydatnych nosach, głęboko osadzonych oczach, a ich głowy okalają bujne szeroko rozłożone na boki pukle włosów, które według badaczy dzieł artysty (Katarzyna Brzezina i Adam Organisty) są znakiem rozpoznawczym rzeźbiarza. Artysta zmarł prawdopodobnie pod koniec lat czterdziestych XX wieku, a więc ołtarz główny w Woli Batorskiej i jego dekoracja rzeźbiarska należą zatem do jednego z ostatnich wykonanych przez niego dzieł. Rzeźba przedstawia św. Piotra, który został ukazany w tradycyjnym ujęciu z atrybutami kluczem symbolizującym władzę namiestnika Chrystusa oraz modelem bazyliki św. Piotra w Rzymie, nawiązującej do jego misji apotolskiej. Po drugiej stronie ołtarza znajduje się rzeźba św. Pawła, pochodząca również z warsztatu Maciejowskiego.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Rzeźbę św. Piotra wraz z całym ołtarzem głównym wykonał Wojciech Maciejowski w 1948 roku w Krakowie. Maciejowski zmarł prawdopodobnie pod koniec lat czterdziestych XX wieku, a więc ołtarz główny w Woli Batorskiej i jego dekoracja rzeźbiarska należą do jednego z ostatnich wykonanych przez niego dzieł. Omawiana rzeźba przedstawia św. Piotra, który został ukazany w tradycyjnym ujęciu z atrybutami kluczem symbolizującym władzę namiestnika Chrystusa oraz modelem bazyliki św. Piotra w Rzymie, nawiązującej do jego misji apotolskiej. Po drugiej stronie ołtarza znajduje się rzeźba św. Pawła, pochodząca również z warsztatu tego artysty.

Bibliografia