Św. Małgorzata Antiocheńska

Dzieje zabytku

Obraz św. Małgorzaty powstał prawdopodobnie w czwartej ćwierci XVIII wieku. Został wymieniony w inwentarzu kościoła sporządzonym w 1883 roku jako jeden z obrazów w ołtarzu bocznym wówczas pod wezwaniem Pana Jezusa.

Opis

Obraz o fantazyjnej formie zbliżonej do stojącego prostokąta z wklęsłymi bokami, wypukłym dołem i górą. W centrum kompozycji św. Małgorzata ukazana w całej postaci, frontalnie, z głową skierowaną w lewo, w kontrapoście. Lewą ręką podtrzymuje na boku otwartą księgę i liść palmy, prawą duży krzyż. Twarz ma okrągłą, o migdałowatych oczach, skierowanych w górę, wąskim nosie i pełnych ustach, okoloną brązowymi włosami opadającymi na tył głowy. Ubrana jest w białą suknię, z gorsetem w pasie oraz niebieski płaszcz przerzucony diagonalnie przez lewe ramię i zawinięty na prawym ramieniu. Na ziemi, za postacią świętej leży smok. W górnej części obrazu nadlatujące putto, które trzyma wieniec laurowy nad głową Małgorzaty. Postać ukazana na tle pejzażu.

Zarys problematyki artystycznej

Małgorzata była córką pogańskiego kapłana, ale została nawrócona na chrześcijaństwo przez swoją opiekunkę. W okresie prześladowań chrześcijan za czasów cesarza Dioklecjana rzymski namiestnik chciał ją poślubić. Małgorzata jednak wybrała wiarę. Była przez to więziona i torturowana, a zginęła przez ścięcie mieczem. Atrybutem świętej jest smok, gdyż według podań w czasie, gdy była więziona ukazał się jej Szatan pod postacią smoka. Święta trzyma w dłoni palmę męczeństwa.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Liczne przetarcia warstwy malarskiej, krakelury.

Streszczenie

Obraz św. Małgorzaty powstał prawdopodobnie w drugiej połowie XVIII wieku. Małgorzata była córką pogańskiego kapłana, nawróconą na chrześcijaństwo. Odrzuciła zaloty rzymskiego namiestnika, gdyż wybrała wiarę. Była przez to więziona i torturowana, a zginęła przez ścięcie mieczem. Atrybutem świętej jest smok, gdyż według podań w czasie gdy była więziona ukazał się jej Szatan pod postacią smoka.

Bibliografia