Św. Jan Kapistran (?)
Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, drążona, ustawiona na niskiej podstawie. Święty ukazany w całej postaci, frontalnie, w kontrapoście, o lekko przechylonej sylwetce, z delikatnie pochyloną głową, skierowaną w prawo; w prawej, ugiętej ręce trzyma laskę zakończoną krzyżem, lewa ma uniesioną i ugiętą. Twarz ma szczupłą, pociągłą, o wyraźnie rzeźbionych, ściągniętych łukach brwiowych, głęboko osadzonych oczach skierowanych w dół, prostym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką kręconą brodą oraz krótkimi włosami, układającymi się w grube pukle, na głowie tonsura. Ubrany jest w złocony habit, przewiązany w pasie sznurem z trzema guzami, przylegający ścisłe do ciała, obficie fałdowany w grube, głęboko rzeźbione fałdy. Na ramiona ma narzuconą złoconą pelerynkę z kapturem, dłuższą na plecach, delikatnie marszczoną na piersi. Polichromia ciała figury naturalistyczna.
Zdjęcie nr 2: Rzeźba ścięta z tyłu, drążona, ustawiona na niskiej podstawie. Święty ukazany w całej postaci, frontalnie, w kontrapoście, o lekko przechylonej sylwetce, z delikatnie pochyloną głową, skierowaną w prawo; w prawej, ugiętej ręce trzyma laskę zakończoną krzyżem, lewa ma uniesioną i ugiętą. Twarz ma szczupłą, pociągłą, o wyraźnie rzeźbionych, ściągniętych łukach brwiowych, głęboko osadzonych oczach skierowanych w dół, prostym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką kręconą brodą oraz krótkimi włosami, układającymi się w grube pukle, na głowie tonsura. Ubrany jest w złocony habit, przewiązany w pasie sznurem z trzema guzami, przylegający ścisłe do ciała, obficie fałdowany w grube, głęboko rzeźbione fałdy. Na ramiona ma narzuconą złoconą pelerynkę z kapturem, dłuższą na plecach, delikatnie marszczoną na piersi. Polichromia ciała figury naturalistyczna.
Zdjęcie nr 3: Rzeźba ścięta z tyłu, drążona, ustawiona na niskiej podstawie. Święty ukazany w całej postaci, frontalnie, w kontrapoście, o lekko przechylonej sylwetce, z delikatnie pochyloną głową, skierowaną w prawo; w prawej, ugiętej ręce trzyma laskę zakończoną krzyżem, lewa ma uniesioną i ugiętą. Twarz ma szczupłą, pociągłą, o wyraźnie rzeźbionych, ściągniętych łukach brwiowych, głęboko osadzonych oczach skierowanych w dół, prostym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką kręconą brodą oraz krótkimi włosami, układającymi się w grube pukle, na głowie tonsura. Ubrany jest w złocony habit, przewiązany w pasie sznurem z trzema guzami, przylegający ścisłe do ciała, obficie fałdowany w grube, głęboko rzeźbione fałdy. Na ramiona ma narzuconą złoconą pelerynkę z kapturem, dłuższą na plecach, delikatnie marszczoną na piersi. Polichromia ciała figury naturalistyczna.
Zdjęcie nr 4: Rzeźba ścięta z tyłu, drążona, ustawiona na niskiej podstawie. Święty ukazany w całej postaci, frontalnie, w kontrapoście, o lekko przechylonej sylwetce, z delikatnie pochyloną głową, skierowaną w prawo; w prawej, ugiętej ręce trzyma laskę zakończoną krzyżem, lewa ma uniesioną i ugiętą. Twarz ma szczupłą, pociągłą, o wyraźnie rzeźbionych, ściągniętych łukach brwiowych, głęboko osadzonych oczach skierowanych w dół, prostym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką kręconą brodą oraz krótkimi włosami, układającymi się w grube pukle, na głowie tonsura. Ubrany jest w złocony habit, przewiązany w pasie sznurem z trzema guzami, przylegający ścisłe do ciała, obficie fałdowany w grube, głęboko rzeźbione fałdy. Na ramiona ma narzuconą złoconą pelerynkę z kapturem, dłuższą na plecach, delikatnie marszczoną na piersi. Polichromia ciała figury naturalistyczna.
Zdjęcie nr 5: Rzeźba ścięta z tyłu, drążona, ustawiona na niskiej podstawie. Święty ukazany w całej postaci, frontalnie, w kontrapoście, o lekko przechylonej sylwetce, z delikatnie pochyloną głową, skierowaną w prawo; w prawej, ugiętej ręce trzyma laskę zakończoną krzyżem, lewa ma uniesioną i ugiętą. Twarz ma szczupłą, pociągłą, o wyraźnie rzeźbionych, ściągniętych łukach brwiowych, głęboko osadzonych oczach skierowanych w dół, prostym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką kręconą brodą oraz krótkimi włosami, układającymi się w grube pukle, na głowie tonsura. Ubrany jest w złocony habit, przewiązany w pasie sznurem z trzema guzami, przylegający ścisłe do ciała, obficie fałdowany w grube, głęboko rzeźbione fałdy. Na ramiona ma narzuconą złoconą pelerynkę z kapturem, dłuższą na plecach, delikatnie marszczoną na piersi. Polichromia ciała figury naturalistyczna.
Zdjęcie nr 6: Rzeźba ścięta z tyłu, drążona, ustawiona na niskiej podstawie. Święty ukazany w całej postaci, frontalnie, w kontrapoście, o lekko przechylonej sylwetce, z delikatnie pochyloną głową, skierowaną w prawo; w prawej, ugiętej ręce trzyma laskę zakończoną krzyżem, lewa ma uniesioną i ugiętą. Twarz ma szczupłą, pociągłą, o wyraźnie rzeźbionych, ściągniętych łukach brwiowych, głęboko osadzonych oczach skierowanych w dół, prostym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką kręconą brodą oraz krótkimi włosami, układającymi się w grube pukle, na głowie tonsura. Ubrany jest w złocony habit, przewiązany w pasie sznurem z trzema guzami, przylegający ścisłe do ciała, obficie fałdowany w grube, głęboko rzeźbione fałdy. Na ramiona ma narzuconą złoconą pelerynkę z kapturem, dłuższą na plecach, delikatnie marszczoną na piersi. Polichromia ciała figury naturalistyczna.

Św. Jan Kapistran (?)

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
suski
Gmina
Jordanów
Miejscowość
Łętownia
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Św. Apostołów Szymona i Judy
Tagi
rzeźba XVIII wieku
Miejsce przechowywania
ołtarz w kaplicy św. Walentego
Identyfikator
DZIELO/10737
Kategoria
rzeźba
Ilość
1
Czas powstania
przed 1765 rokiem
Fundator
Barbara z Janickich Lisicka
Technika i materiał
drewno, techniki rzeźbiarskie, złocenie, polichromowanie
Wymiary szczegółowe
Wysokość figury – 170 cm
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0

Dzieje zabytku

W aktach wizytacji z 1765 roku wskazano, że w nowo wybudowanym kościele w Łętowni (1760-1765) znajdują się jeszcze dawne ołtarze, ale mają być sprawione nowe („In Ecclesia altaria sunt antiqua, sed quoniam Magnifica Fundatrix per quam est fundata Ecclesia etiam alteria nova”). Nowe retabula razem z ich rzeźbą figuralną powstały zatem po 1765 roku. Ich fundatorką była Barbara z Janickich Lisicka. Nastawy i figury były na nowo złocone w 1902 roku przez Jana Haltaja. W czwartej ćwierci XX wieku zostały poddane konserwacji.

Opis

Rzeźba ścięta z tyłu, drążona, ustawiona na niskiej podstawie. Święty ukazany w całej postaci, frontalnie, w kontrapoście, o lekko przechylonej sylwetce, z delikatnie pochyloną głową, skierowaną w prawo; w prawej, ugiętej ręce trzyma laskę zakończoną krzyżem, lewa ma uniesioną i ugiętą. Twarz ma szczupłą, pociągłą, o wyraźnie rzeźbionych, ściągniętych łukach brwiowych, głęboko osadzonych oczach skierowanych w dół, prostym nosie i pełnych ustach; okoloną krótką kręconą brodą oraz krótkimi włosami, układającymi się w grube pukle, na głowie tonsura. Ubrany jest w złocony habit, przewiązany w pasie sznurem z trzema guzami, przylegający ścisłe do ciała, obficie fałdowany w grube, głęboko rzeźbione fałdy. Na ramiona ma narzuconą złoconą pelerynkę z kapturem, dłuższą na plecach, delikatnie marszczoną na piersi. Polichromia ciała figury naturalistyczna.

Zarys problematyki artystycznej

Omawianą figurę charakteryzują smukła, wydłużona sylwetka, do której ściśle przylegają obficie drapowane, lekko łamane i marszczone szaty. Rzeźba posiada znamienny typ twarzy, modelowany niezwykle plastycznie o specyficznych cechach anatomicznych, takich jak wyodrębniona broda z dołeczkiem, pełne usta o szerokiej górnej wardze, głębokie wycięcie po wewnętrznej stronie oka oraz ściągnięte brwi. Została wykonana przez nieznany dotychczas warsztat, który zrealizował całe wyposażenie architektoniczno-rzeźbiarskie w kościele w Łętowni, jak również w kościołach w Pleszowie (dziś Nowej Hucie; wyposażenie z dawnego krakowskiego kościoła Wszystkich Świętych), ołtarz główny w Hebdowie oraz retabula boczne w Igołomi.
Figura najpewniej przedstawia św. Jana Kapistrana, który był franciszkaninem, dlatego przedstawiany jest w habicie tego zakonu. Święty razem ze św. Bernardynem ze Sieny reformował swój zakon, nazywany był też "świętym żołnierzem", gdyż zorganizował krucjatę przeciwko muzułmanom w 1454 roku, w czasie której zginął przez zarazę. Jego atrybutem jest chorągiew zakończona krzyżem, w przypadku omawianej rzeźby sama laska zakończona krzyżem.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry

Streszczenie

Omawiane retabula razem z ich rzeźbą figuralną powstały po 1765 roku. Ich fundatorką była Barbara z Janickich Lisicka. Rzeźba została wykonana przez nieznany dotychczas warsztat, który zrealizował całe wyposażenie architektoniczno-rzeźbiarskie w kościele w Łętowni, jak również w kościołach w Pleszowie, ołtarz główny w Hebdowie oraz retabula boczne w Igołomi. Figura najpewniej przedstawia św. Jana Kapistrana, który był franciszkaninem, dlatego przedstawiany jest w habicie tego zakonu.

ŹRÓDŁA ARCHIWALNE

Archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie
Akta wizytacji biskupich
Visitatio decanatus Neoforiensis per R.D. Jacobum Zaskalski, Sacra suthoritate Apostolica publicum notarium, in Maniowy parochum, decanum Neoforiensem in anno 1765 die 30 Januarii inchoata, ex post sequentibus diebus et mensibus expedita, R.D. Francisco de Potkana Potkański, episcopo Patarensi, suffraganeo, canonico, vicario in spiritualibus et officiali generali Cracoviensi dedicata et devota

Autor: Jakub Zaskalski

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem przez drzwi w zaplecku, od strony zakrystii. Kosz na planie kwadratu o wklęsłych ściankach i ściętych narożach, na podstawie w postaci wałka dekorowanego rocaille’m, z podwieszeniem w formie zbliżonej do stożka zakończonego szyszką, w którego ściętych narożach znajdują się spływy wolutowe dekorowane kampanulami i pola ozdobione rocaille’m. Kosz w narożach ujęty pilastrami o trzonach przechodzących w spływy wolutowe, dekorowanych kampanulami i rocaille’m, dźwigających niepełne belkowanie stanowiące parapet. Ścianki kosza zdobione płycinami z rocaille’m. Zaplecek ujęty pilastrami o kanelowanych trzonach, zakończonymi konsolami z podwieszonymi kampanulami, dźwigającymi imposty oraz fragmenty, przerwanego, wolutowego przyczółka. Pomiędzy nimi, w polu zwieńczenia gołębica Ducha Świętego w otoku z obłoków, w glorii promienistej. W polu zaplecka drzwi, ponad nimi rocaille. Zaplecek ujęty uszami utworzonymi ze spływów wolutowych, liści palmowych i kwiatów. Struktura polichromowana na sposób imitujący marmoryzację w kolorze ciemnej zieleni ze złoconymi profilami i ornamentyką, gołębica srebrzona.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Parapet chóru muzycznego wsparty na dwóch filarach, o kanelowanych trzonach w górnej części. Balustrada o wypukłej środkowej partii, na niskim cokole, podzielona na pola pilastrami, dźwigającymi profilowany gzyms stanowiący poręcz. W polach płyciny w formie stojącego prostokąta ujętego ramą, z malowanymi przedstawieniami muzykujących aniołów siedzących na obłokach. Aniołki w kolejności od lewej strony trzymają waltornię, wiolonczelę, skrzypce, następne dwa nuty, później skrzypce, flet poprzeczny i waltornię.
chór muzyczny
Chór muzyczny
Zdjęcie nr 1: Figura pełnoplastyczna, ustawiona na niskiej podstawie. Postać ukazana frontalnie, z głową skierowaną w prawo, w kontrapoście, z obiema rękami uniesionymi z przodu, jedną wysoko, drugą nisko. Twarz ma podłużną, z drugim podbródkiem, o dużych, migdałowatych i opadających oczach, wąskim nosie i ustach, okoloną krótkimi, kręconymi włosami, układającymi się w czub nad czołem. Anioł ubrany jest w ciemnoczerwoną suknię spodnią i złoconą suknię wierzchnią, sięgającą kolan, z podwiniętymi rękawami, przepasaną w talii szarfą. Skrzydła ma złocone, złożone na plecach. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł trzymający lichtarz
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica przyścienna. Czara półkolista z imitacją puklowania, z wywiniętym brzegiem, podtrzymywana u dołu przez dwie konsole, zakończone wolutą z uskrzydloną główką anielską. Nakryta płaską pokrywą na planie ściętego koła, na której znajduje się niewielka grupa rzeźbiarska Chrztu Chrystusa. Na pokrywie dwa rzędy ornamentalnych cęg, dolny zwrócony do wewnątrz, górny na zewnątrz, tworzące kabłąki podtrzymujące gołębicę Ducha Świętego w otoku z obłoków i glorii promienistej. Chrzcielnica i pokrywa laserowane w kolorze niebieskim, detale złocone i srebrzone; główka anielska i grupa rzeźbiarska polichromowane naturalistycznie.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, ustawiona na zielonym cokole zwężającym się ku górze, na planie kwadratu. Chrystus ukazany frontalnie, stoi na lekko ugiętych nogach, prawa rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą trzyma drzewce chorągwi wykonanej z czerwonego materiału obszytego frędzlą z naszytym wizerunkiem Najświętszego Serca Marii. Twarz Chrystusa owalna, o wysokim czole, dużych, migdałowatych oczach, łukowatych brwiach, dużym nosie i wąskich ustach; okoloną falista brodą oraz jasnobrązowymi włosami sięgającymi ramion, skręconymi w regularne pukle. Nad głową ma nimb promienisty. Chrystus nakryty czerwonym płaszczem o niebieskiej podszewce ze złoconą lamówką, odsłaniającym tors, zarzuconym na lewe ramię i otaczającym postać, z wywiniętą połą płaszcza z przodu postaci. Ciało szczupłe, o podkreślonych żebrach klatki piersiowej, z zaznaczonymi śladami męki. Polichromia ciała naturalistyczna, o jasnej karnacji.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centum kompozycji Chrystus ukazany w całej postaci, zwrócony w trzech czwartych w prawo, rękoma obejmuje stojący przed nim słup. Na szyi i wokół nadgarstków ma powróz zawiązany wokół słupa. Twarz ma owalną, o dużych, migdałowatych oczach, z których płyną łzy, prostym nosie i małych ustach; okoloną krótką brodą oraz jasnobrązowymi włosami opadającymi na ramiona. Wokół głowy ma nimb promienisty i kolisty. Przez biodra ma przewiązane krótkie, białe perizonium. Ciało w całości pokryte krwiawiącymi ranami. Krew znajduje się również na słupie i na ziemi. Chrystus ukazany we wnętrzu z arkadą, do której filara przywiązane są sznurem rózga i dyscyplina, z których kapie krew. W oddali widoczny fragment okna.
obraz
Chrystus u słupa

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Parapet chóru muzycznego wsparty na dwóch filarach, o kanelowanych trzonach w górnej części. Balustrada o wypukłej środkowej partii, na niskim cokole, podzielona na pola pilastrami, dźwigającymi profilowany gzyms stanowiący poręcz. W polach płyciny w formie stojącego prostokąta ujętego ramą, z malowanymi przedstawieniami muzykujących aniołów siedzących na obłokach. Aniołki w kolejności od lewej strony trzymają waltornię, wiolonczelę, skrzypce, następne dwa nuty, później skrzypce, flet poprzeczny i waltornię.
chór muzyczny
Chór muzyczny
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica przyścienna. Czara półkolista z imitacją puklowania, z wywiniętym brzegiem, podtrzymywana u dołu przez dwie konsole, zakończone wolutą z uskrzydloną główką anielską. Nakryta płaską pokrywą na planie ściętego koła, na której znajduje się niewielka grupa rzeźbiarska Chrztu Chrystusa. Na pokrywie dwa rzędy ornamentalnych cęg, dolny zwrócony do wewnątrz, górny na zewnątrz, tworzące kabłąki podtrzymujące gołębicę Ducha Świętego w otoku z obłoków i glorii promienistej. Chrzcielnica i pokrywa laserowane w kolorze niebieskim, detale złocone i srebrzone; główka anielska i grupa rzeźbiarska polichromowane naturalistycznie.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz
Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, dostępna z zakrystii przez drzwi w polu zaplecka. Kosz na planie kwadratu o ściętych narożach, na podstawie w formie wałka, z podwieszeniem w formie spłaszczonego stożka ze zbiegającymi się z czterech naroży lizenami, dekorowanego rocaille'em. Kosz ujęty w narożach pilastrami, dekorowany w partii ścianek, trzonów pilastrów i wałka rocaille'em, parapet w formie gzymsu. Zaplecek wysoki, flankowany dwoma wąskimi pilastrami, zwieńczonymi konsolami z rocaille'em podtrzymującymi pełne belkowanie, wyłamane na ich osi oraz wolutowy przerwany przyczółek. W polu zaplecka drzwi. Na belkowaniu rokokowy kartusz z napisem „DOCETE OMNES / GENTES. Math(eus) 28”. Ponad belkowaniem trójkąt z trzema płomieniami w polu, na obłoku, w glorii promienistej. Struktura polichromowana w sposób imitujący marmoryzację w kolorze niebiesko-białym, ornamentyka i profile pozłocone, obłoki i pole kartusza posrebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, drążona, przedstawia anioła stojącego na rzeźbionym, posrebrzanym obłoku. Figura zwrócona frontalnie, z prawą nogą opartą na obłoku, głową przechyloną na prawy bark oraz uniesionymi przed sobą, ugiętymi rękami. Twarz owalna, o pełnych policzkach i wystającej brodzie, migdałowatych, opadających oczach, małym nosie i ustach, okolona krótkimi, zaczesanymi do tyłu włosami. Anioł ubrany jest w silnie fałdowaną, różową tunikę z fioletową podszewką, z jednym rękawem na lewym przedramieniu, odsłaniającą połowę torsu i prawe ramię oraz prawą nogę. Skrzydła pozłocone, złożone po bokach postaci. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, drążona, ustawiona na rzeźbionym, posrebrzanym obłoku. Figura anioła ukazana frontalnie, z lewą nogą opartą na obłoku oraz wyciągniętymi przed siebie, ugiętymi rękoma. Twarz ma owalną, o pełnych policzkach i podkreślonej brodzie, migdałowatych, opadających oczach, małym nosie i ustach, okoloną krótkimi, falowanymi, zaczesanymi w tył włosami. Anioł ubrany jest w obficie fałdowaną zieloną tunikę z pomarańczową podszewką, z jednym rękawem na prawym ramieniu, odsłaniającą tors, lewe ramię oraz lewą nogę. Skrzydła pozłacane, złożone po bokach postaci. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Św. Jan Kapistran (?)", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-jan-kapistran

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności