Wizerunek powstał wraz z resztą pierwszej polichromii kościoła w 1927 roku.
Polichromia w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum kompozycji siedzi św. Jadwiga, która patrzy na widza. W prawej ręce trzyma berło, lewą ma złożoną na udzie. Jest ubrana w niebieską suknię ze złotym pasem, czerwony, podbity gronostajem płaszcz, który płynną linią opada ku ziemi oraz gronostajową pelerynę. Na głowie ma biały welon i złotą, otwartą koronę przytrzymywaną przez dwa, unoszące się ponad nią anioły w niebieskich sukniach. W dolnej części kompozycji herb Orzeł Biały między dwoma aniołami w pomarańczowym sukniach. Anioł z lewej gra na fletni, anioł z prawej okadza herb kadzielnicą. Wszystkie anioły mają duże, ekspresyjnie ujęte skrzydła. Tło przedstawienia stanowią skośnie uchodzące od centralnego punktu łuku promienie w kolorach niebieskim, żółtym i pomarańczowym.
Omawiany fragment polichromii zachowany jest na zdjęciach z lat osiemdziesiątych XX wieku, co oznacza, że powstał podczas pokrywania ścian pierwszą polichromią w 1927 roku, której autorem był Mieczysław Różański.
Różański był wtedy młodym artystą. Urodził się w 1903 roku, kształcił się w Nowym Targu i w Zakopanem w Szkole Przemysłu Drzewnego, brał udział w trzecim Powstaniu Śląskim. Od roku akademickiego 1924/1925 studiował w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie w pracowni Jana Bukowskiego. Podczas studiów wykonał polichromię świątnickiego kościoła. Przez całe dalsze życie rozwijał swoje umiejętności, był malarzem, dekoratorem i scenografem. Brał udział w drugiej wojnie światowej, po zakończeniu której niedługo pracował w Londynie, a w 1947 roku wyjechał do Argentyny, gdzie zmarł.
Malowidło poruszające temat narodowy powstało zgodnie z wartościami estetycznymi charakteryzującymi sztukę Młodej Polski. Uwagę zwracają płynne linie kompozycji, pastelowe kolory i, co nie było konieczne, symetryczna kompozycja. Tronująca w centrum św. Jadwiga została ukazana w stroju królewskim, powyżej Orła Białego. Święta znana była ze swej pobożności. Została zapamiętana również jako współfundatorka Uniwersytetu Krakowskiego.
Dobry.
Malowidło przedstawiające tronującą św. Jadwigę, królową Polski powstało najpewniej w 1927 roku. Jego autorem jest Mieczysław Różański. Dzieło wykazuje cechy sztuki okresu Młodej Polski, przedstawia królową, która znana była ze swojej pobożności oraz fundacji Uniwersytetu Krakowskiego.
Agata Felczyńska, "Św. Jadwiga Andegaweńska", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-jadwiga-andegawenska-2