Św. Antoni Padewski

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
oświęcimski
Gmina
Kęty
Miejscowość
Bielany
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Bielsko-Żywiecka
Parafia
Św. Macieja Apostoła
Tagi
rzeźba XIX wieku rzeźba XX wieku
Miejsce przechowywania
nawa główna
Identyfikator
DZIELO/24292
Kategoria
rzeźba
Ilość
1
Czas powstania
XIX/XX wiek
Technika i materiał
gips, odlewanie, polichromowanie
Wymiary podstawowe
wysokość – około 158 cm
Wymiary szczegółowe
Wysokość figury – około 150,5 cm
Wymiar podstawy – 7,5 cm x 38 cm x 30 cm
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Figura św. Antoniego Padewskiego powstała na przełomie XIX i XX wieku.

Opis

Rzeźba pełna, ustawiona na niskiej, profilowanej podstawie. Święty ukazany frontalnie, z ugiętą lewą nogą, pochyloną głową, w prawej opuszczonej w dół ręce trzyma bochenek chleba, lewą podtrzymuje Dzieciątko i przytrzymuje gałązkę lilii. Twarz ma szczupłą, o migdałowatych oczach skierowanych w dół, prostym, wąskim nosie i ustach. Włosy ma krótkie, brązowe, na głowie tonsura. Ubrany jest w ciemnobrązowy habit z kapturem, przewiązany w pasie podwójnym sznurem. Przy lewym boku ma zawieszony różaniec. Dzieciątko w pozycji siedzącej, z pochyloną głową, prawą rączkę unosi w geście błogosławieństwa, lewą przytrzymuje leżący na jego kolanach koszyk z bochenkami chleba. Twarz ma szczupłą, o wąskich oczach, małym nosie i ustach; okoloną krótkimi, brązowymi włosami. Ubrane jest w białą, luźną tunikę ze złoconą lamówką. Polichromia ciała figur naturalistyczna.

Zarys problematyki artystycznej

Święty Antoni w młodym wieku wstąpił do zakonu kanoników regularnych, dopiero później do franciszkanów, gdzie przyjął imię Antoni. Prowadził głównie działalność kaznodziejską, jak również był wykładowcą filozofii na uniwersytecie w Bolonii. Pozostawił po sobie liczne teksty kazań. Święty zmarł w Padwie, która stała się później jednym z największych ośrodków jego kultu, stąd przydomek – Padewski. W 1946 roku otrzymał tytuł doktora Kościoła. W ikonografii przedstawiany jest w habicie franciszkańskim z tonsurą na głowie, a jego atrybutem jest lilia. Figura nawiązuje do legendy o tym, jak św. Antoni miał otrzymać na ręce Dzieciątko. Najczęściej przedstawiany jest właśnie z małym Jezusem na ręku, którego trzyma bądź adoruje. Atrybutem Antoniego jest również bochenek chleba, gdyż według legendy święty przywrócił do życia niemowlę, za co jego matka ofiarowała ubogim mąkę na chleb.
Rzeźba nawiązuje swoją stylistyką do wyrobów „fabryk” sprzętów kościelnych czynnych w XIX wieku szczególnie w Tyrolu w Austrii, które były często sprowadzane do Polski.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Figura św. Antoniego Padewskiego powstała na przełomie XIX i XX wieku. Figura nawiązuje do legendy o tym, jak św. Antoni miał otrzymać na ręce Dzieciątko. Jego atrybutem jest również lilia i bochenek chleba.

Bibliografia

Zaleski Wincenty, "Święci na każdy dzień", Warszawa 1989

Osoby związane z dziełem

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Św. Antoni Padewski", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-antoni-padewski-18

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności