Epitafium księdza Władysława Wądrzyka
Zdjęcie nr 1: Płyta granitowa w formie prostokąta zbliżonego do kwadratu, w drewnianej, profilowanej ramie, polichromowanej na czarno. W polu złocona inskrypcją: „Ś(więtej) P(amięci) / KS(IĄDZ) PRAŁ(AT) WŁADYSŁAW / WĄDRZYK / UR(ODZONY) 11 VIII 1912 WE WŁOSIENICY / ZM(ARŁ) W 51 ROKU KAPŁAŃSTWA 13 XI 1990 / WICEDZIEKAN DEKANATU MAKOWSKIEGO / PROBOSZCZ W ZAWOI W LAT(ACH) 1957 – 1987 / GORLIWY I ODDANY APOSTOŁ SŁOWA / BOŻEGO. / Na wieczną pamiątkę Bogu wdzięczni / za okazaną miłość i dobroć / Parafianie.”

Epitafium księdza Władysława Wądrzyka

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
suski
Gmina
Zawoja
Miejscowość
Zawoja
Miejsce przechowywania
północna ściana prezbiterium
Identyfikator
DZIELO/09825
Kategoria
płyta nagrobna
Ilość
1
Czas powstania
około 1990 roku
Technika i materiał
granit, techniki kamieniarskie, złocenie; drewno, techniki stolarskie, polichromowanie
Wymiary podstawowe
szerokość – 98 cm
wysokość – 105,5 cm
Wymiary szczegółowe
Wysokość bez ramy – 80,5 cm
Szerokość bez ramy – 72 cm
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Epitafium księdza Władysława Wądrzyka wystawili w kościele parafianie z Zawoi około 1990 roku.

Opis

Płyta granitowa w formie prostokąta zbliżonego do kwadratu, w drewnianej, profilowanej ramie, polichromowanej na czarno. W polu złocona inskrypcją: „Ś(więtej) P(amięci) / KS(IĄDZ) PRAŁ(AT) WŁADYSŁAW / WĄDRZYK / UR(ODZONY) 11 VIII 1912 WE WŁOSIENICY / ZM(ARŁ) W 51 ROKU KAPŁAŃSTWA 13 XI 1990 / WICEDZIEKAN DEKANATU MAKOWSKIEGO / PROBOSZCZ W ZAWOI W LAT(ACH) 1957 – 1987 / GORLIWY I ODDANY APOSTOŁ SŁOWA / BOŻEGO. / Na wieczną pamiątkę Bogu wdzięczni / za okazaną miłość i dobroć / Parafianie.”

Zarys problematyki artystycznej

Ksiądz Władysław Wądrzyk (1912-1990) w latach 1957-1966 był administratorem parafii w Zawoi, a następnie jej proboszczem do 1987 roku. Bardzo dbał o kościół w Zawoi. W okresie jego probostwa zelektryfikowano świątynię, sprawiono nowe dzwony (1958), tabernakulum, ławki, stacje Drogi krzyżowej, nowe witraże (1969). Z jego inicjatywy odnowiono ołtarze (1966) oraz przeprowadzono renowację kościoła (malowanie dachu, impregnacja drewna, osuszanie ścian). Po usunięciu religii ze szkół (1961) ksiądz Wądrzyk organizował w całej Zawoi punkty katechetyczne. Zaprowadził również Radę Parafialną. Zainicjował budowę nowej plebanii oraz nowego kościoła w Zawoi Wilczej (1984-1986, projektu Stanisława Tylki).

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry

Streszczenie

Epitafium księdza Władysława Wądrzyka wystawili w kościele parafianie z Zawoi około 1990 roku. Wądrzyk (1912-1990) w latach 1957-1966 był administratorem parafii w Zawoi, a następnie jej proboszczem do 1987 roku.

Bibliografia

Siwek Andrzej, "Kościół pod wezwaniem św. Klemensa w Zawoi", Kraków-Zawoja 2002

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem w postaci dobudowanych do kosza jednobiegowych schodów z podestem i pełną balustradą, po prawej stronie. Kosz na planie kwadratu o ściętych narożach, na cokole w formie spłaszczonego wałka, z podwieszeniem w postaci ostrosłupa o wklęsłych bokach dekorowanych liśćmi, w narożach ujętego taśmami, zakończonego szyszką. Kosz z pilastrami w narożach, których trzony przechodzą w spływy wolutowe, w partii cokołu przyjmując kształt cęgi, dekorowane są kampanulami i zwisami roślinnymi. Pilastry podtrzymują belkowanie, którego gzyms tworzy parapet kosza. Ścianki zdobione płycinami o kształcie zbliżonym do kwadratu o wklęsłych narożach, zwieńczonymi muszlami z kampanulami. Zaplecek wąski, wydłużony, flankowany lizenami zakończonymi konsolami, dekorowanymi akantem z podwieszonymi pąkami i tkaniną. W polu płycina o kształcie stojącego prostokąta o wklęsłych narożach. Baldachim na planie kwadratu o ściętych narożach, z dołączonymi w ich miejsce impostami z podwieszonymi chwostami. Na frontowej ściance zakończonej dwoma wolutowymi fragmentami gzymsu kartusz z malowanym wizerunkiem niezidentyfikowanego herbu (w czerwonym polu srebrny orzeł z gwiazdą nad głową). Na krawędzi kartusza sygle „K” i „PI”. Kartusz ujęty zwisami kwiatowymi. Na baldachimie cztery kabłąki podtrzymujące wazon, dekorowane kampanulami i ornamentem roślinnym. Na podniebieniu gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze białym, profile i ornamentyka złocone, detal srebrzony.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Stopa na planie koła, spłaszczona, na cokole. Trzon w formie dwulalkowej tralki, z pierścieniem w kształcie skręconego sznura pośrodku. Czara półkolista, gładka, u jej podstawy pierścień w kształcie skręconego sznura. Pokrywa drewniana, na planie koła, w formie cokołu z czterema wolutami dekorowanymi rocaille'em, tworzącymi podstawę dla figurki Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej. Maria ukazana frontalnie, w kontrapoście, stoi na globie, posadowionym na obłokach z uskrzydlonymi główkami anielskimi. Lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko, prawą wyciąga w przód, prawą stopą depcze węża. Twarz ma okrągłą, o schematycznie zaznaczonych rysach. Ubrana jest w suknię przylegającą do ciała, przepasaną w talii oraz płaszcz zawiązany na prawym ramieniu, na głowie ma welon. Pokrywa polichromowana w kolorze białym, ornamentyka i strój Marii złocony, detal srebrzony, elementy anatomiczne malowane naturalistycznie.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Figura pełnoplastyczna. Anioł ukazany frontalnie, z ugiętą prawą nogą. Obie ręce ma wyciągnięte w bok, w prawej trzyma włócznię z gąbką, w lewej drabinę. Twarz ma owalną, o pełnych policzkach, dużych oczach, zadartym nosie i rozchylonych ustach; okoloną falowanymi włosami opadającymi na ramiona. Ubrany jest w srebrzoną suknię spodnią, sięgającą ziemi, odsłaniającą prawą nogę oraz krótszą szatę wierzchnią, złoconą, o szerokich rękawach, przepasaną w talii. Skrzydła ma srebrzone, rozłożone na boki. Polichromia ciała naturalistyczna, włosy brązowe.
rzeźba
Anioł z arma Christi
Zdjęcie nr 1: Na podstawie na planie prostokąta, dekorowanej przy brzegach wicią roślinną umieszczona figura na wpółleżącego Chrystusa, opartego na kolanach i łokciach. Twarz ma szczupłą, o schematycznie zaznaczonych rysach, dużych oczach i nosie, szerokich ustach. Twarz okolona krótką brodą i włosami opadającymi na kark. Na głowie ma koronę cierniową. Ubrany jest w niebieską tunikę, przylegającą do ciała i przepasaną w talii sznurem. Polichromia ciała bladożółta, włosy brązowe.
rzeźba
Chrystus upadający pod krzyżem
Zdjęcie nr 1: Płyta kamienna w formie kwadratu, ujęta drewnianą, profilowaną ramą, pomalowaną na czarno. W polu złocona inskrypcja: „Ś(więtej) P(amięci) / Ks(iądz) KANONIK BRONISŁAW NIKLEWICZ / DZIEKAN MAKOWSKI / NIEODŻAŁOWANY PROBOSZCZ w ZAWOI / UR(ODZONY) 1848 R(OKU) w ŻYWCU, ZM(ARŁ) w 38 R(OKU) KAPŁAŃSTWA 7/8 1911. / PERŁA KAPŁANÓW I CHLUBA RODZINY, / PO ZNOJACH PRZESZEDŁ DO WIECZNEJ KRAINY. / RODZINA ZMARŁEGO KŁADZIE TEN KAMIEŃ, POLECAJĄC DUSZĘ JEGO MODŁOM.” Nad inskrypcją krzyż łaciński.
płyta nagrobna
Epitafium księdza Bronisława Niklewicza
Zdjęcie nr 1: Figura pełnoplastyczna. Anioł ukazany frontalnie, z ugiętą lewą nogą. Obie ręce ma rozłożone na boki, w prawej trzyma włócznię. Twarz ma owalną, o pełnych policzkach, dużych oczach, zadartym nosie i rozchylonych ustach; okoloną falowanymi włosami opadającymi na ramiona. Ubrany jest w srebrzoną suknię spodnią, sięgającą ziemi, odsłaniającą lewą nogę oraz krótszą szatę wierzchnią, złoconą, o szerokich rękawach, przepasaną w talii. Skrzydła ma srebrzone, rozłożone na boki. Polichromia ciała naturalistyczna, włosy brązowe.
rzeźba
Anioł z arma Christi

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Tablica z czarnego kamienia w kształcie leżącego prostokąta z majuskułowym, złoconym napisem na środku „1940+ 1990 / PAMIĘCI OFIAR KATYNIA / I INNYCH MIEJSC MĘCZEŃSKIEJ ŚMIERCI / 15000 JEŃCÓW OBOZÓW / KOZIELSKA OSTASZKOWA STAROBIELSKA / OFICERÓW PODOFICERÓW / WOJSKA POLSKIEGO I POLICJI / RZECZYPOSPOLITEJ / W HOŁDZIE POMORDOWYANYM / PARAFIANIE SKAWINY”.
tablica pamiątkowa
Tablica upamiętniająca ofiary miejsc zagłady

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Epitafium architektoniczne, w formie aediculi, na cokole z wyciętym u dołu łukiem odcinkowym, ujęte parą kolumn o kapitelach korynckich, dźwigających niepełne belkowanie zakończone wyłamanym szerokim gzymsem. W partii zwieńczenia widnieje płaskorzeźbiona, ujęta liściastymi labrami tarcza z godłem herbu Prus I. Niegdyś epitafium wieńczył zapewne krzyż (obecnie zniszczony). Pośrodku profilowana płycina z inskrypcją „PAMIĘCI / Adama / WIŚNIEWSKIEGO / Dziedzica wsi Przebieczany / zm(arłego) d(nia) 6 Grudnia 1857 / w 64 roku życia. / Pozostała wdowa z dziećmi / poświęca”. W prawej dolnej części epitafium sygnatura „E(dward) Stehlik”.
płyta nagrobna

Epitafium Adama Wiśniewskiego

Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna kamienna w kształcie prostokąta o ściętych dolnych narożach. Na niej wykuta inskrypcja „ADRIANVS SKASSEWSKI DECAN(US) / CRVSVICIEN(SIS) CANONIC(US) VLAD/ISLAVIEN(SIS) R(EVERENDISSI)MI I(N) CHR(IST)O P(AT)RIS D[OMINI] / D(OMI)NI ANDREAE ZEBRIDOWSKI DE / VIANCZBORG DEI GRA(TIA) EPISCO/PI CRAC(OVIENSIS) DVCISQ(UE) SEVERIEN(SIS) THE/SAVRARI(US) VIR PIVS ET CATHOLI/CVS AN(N)O D(OMI)NI MDLV DIE 27 / MENSIS OCTOBR(IS) VITA FVNCT(US) / IN HOC TVMVLO REQESCIT / CVI(US) A(N)I(M)AE SIT DE(US) P(PRO)PICIVS”
płyta nagrobna

Epitafium Adriana Skassewskiego

Zdjęcie nr 1: Płyta w kształcie leżącego prostokąta, w profilowanej opasce tynkowej dekorowanej kimationem. Inskrypcja majuskułowa w języku polskim i zapisem daty po łacinie: TU LEŻY SIMON CHALUBKA / Z MAŁŻANKA HELENA Y SIN/EM MIKOLAIEM W GROBIE TYM / ODPOCZYWAIA POZOSTALY SIN / STANISLAW RODZICOM Y BRATV / TE PAMIATKE WISTAWIŁ MIEISCE / MAŁE MALEMU WZROSTOWI / SOBIE ZABISAWSZY ROKV / 1634. DIE 2I. NOVEMB(RIS).
płyta nagrobna

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Płyta w formie stojącego prostokąta. W górnej części ryty monogram IHS z krzyżem. W polu inskrypcja „Adamo Kołaczkowski / Bonorum Cameralium Ann(o) 9 Praefecto / Die 24. Decembris 1824 A(nn)o vitae 54 / non tam aetate quam maerore / propter culpas aliorum consumpto / addicti amici posuere. / Quisquis es superior disce / quam durum piaesse aliis / Defuncto autem aeternam / precare requiem.” U dołu płyty ryta czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami.
płyta nagrobna

Epitafium Adama Kołaczkowskiego

Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym z uskokami, ujęta profilowaną ramą. W górnej partii, w polu łuku znajduje się wpisane w owal, polichromowane godło herbu Szembek, poniżej tekst „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Ad perpetuam rei memoriam / A(nn)o ab Incarnatione D[omi]ni 1781. / Die octava Julii. / Celsissimus Ill(ust)ri(ssi)mus R(enovere)nd(issi)mus D(omi)nus. / Christophorus Comes / SZEMBEK / Epp(iscop)us Uranopolitan(ensis) Coadjutor Ploc(ensis) / Dux Sielun(ensis) etc. Eccl(esi)am hanc Divo Jo/anni CANTIO dicatam solenni ritu Conse/cravit Anniversarium quo ad Officium et / Missam obeundum D(omini)ca prima p(os)t Festum Visita(ti)o / B(EATE) V(IRGINIS) MARIAE statuit et determinavit / Cura R(everendi) Stanislai Petulski huius Eccl(esiasti)cae / Actualis Praebendarii”.
tablica pamiątkowa

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Epitafium z fantazyjnie wyciętą płyciną o bokach w kształcie półkolistych, nadwieszonych łuków na wklęsłych uskokach, ujętą uproszczonymi wolutami z chrząstkami. Pod dolną krawędzią kartusz z tarczą z godłami herbów Ostoja i Rola. W górnej części epitafium okrągły medalion ujęty taśmami zakończonymi ślimacznicami z krzyżem. W jego polu uproszona trupia czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami. W polu Inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / PERIL(LVST)RI ET R(EVERENDI)S(I)MO DOMINO ADAMO / PAVLO A TARNOW TARNOWSKI PRAEPO/SITO SEVERIENSI FRATRI SVO GERMA/NO DESIDERATISSIMO AN(NO) 1712 / ATQVE / IOSEPHO, ET STANISLAO FILIIS AC MA/RIANNAE ET SALOMEAE TVM GEMINIBVS / ANNAE ALTER AEVE SALOMEAE NEC NON CHRI/STINAE FILIABVS, CHARISSIMAE SOBOLI SVAE PVBESCENTE AETATE ANNV(M) 1725 /DEFVNCTIS / SIBIQVE / ILLVSTRES ET MAGNIFICI MICHAEL STANISLAVS AB EADEM TARNOW TARNOWSKI EX / VENATORE LANCICIEN[sic] CAPITANEO SEVERIEN(IS) PRIMO BIECEN(SI] NVNC SIRADIENSIS CASTELLANVS / ET ROSA DE RILSKO SCIBOROWNA CONIVGES AD HIC VIATORES TAMEN MORITVRI, PRO / MORE CHRISTIANO AMORE HOC POSVERVNT MONVMENTVM AN(NO) D(OMINI) 1729 / QVORVM / VIRVTES ET QVALITATES MERITA VERITATI / VERITAS REFERAT POSERITATI / ETTI LECTOR PIE ETIAM MORTALIS / ANIMABVS FIDELIVM DEFVNCTORVM / PACEM PRECANDO DIC / REQVIESCANT IN PACE /AMEN".
płyta nagrobna

Epitafium Adama Pawła Tarnowskiego i jego dzieci Józefa, Stanisława, Marianny, Salomei, Ewy i Salomei

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Epitafium księdza Władysława Wądrzyka", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/epitafium-ksiedza-wladyslawa-wadrzyka

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności