Omawiany ołtarz powstał w trzeciej ćwierci XVII wieku (przed 1673) zapewne z fundacji Krystyny Dembian (Dembińskiej), wdowy po Karolu Szembeku – jednym z budowniczych-fundatorów gorenickiej świątyni.
Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Mensa prostopadłościenna z antepedium drewnianym o dekoracji geometrycznej. W jego centrum okrągła płycina ujęta po bokach dwiema kolejnymi płycinami w kształcie leżącego prostokąta o wklęsłym krótszym boku. Retabulum na wysokim cokole dekorowanym płyciną wypełnioną ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, ujęte dwiema złoconymi kolumnami kompozytowymi ustawionymi na wolutowych konsolach i wysuniętymi nieco przed lico ołtarza. Kolumny dźwigają odcinki wyłamanego belkowania z wydatnym gzymsem oraz fragmenty tympanonu zamkniętego łukiem odcinkowym. W zwieńczeniu płaskorzeźbiona, uskrzydlona główka anielska na tle łuku odcinkowego oraz powyżej płaskorzeźbione popiersie św. Jana Chrzciciela w ośmiobocznej, złoconej ramie ujętej ażurową strukturą ze złoconego ornamentu małżowinowo-chrząstkowego; całość zwieńczona złoconym krzyżem o trójlistnie zamkniętych ramionach. W głównym polu ołtarza płycina w kształcie stojącego prostokąta mieszcząca barokowy obraz św. Antoniego Padewskiego (1691) w złoconej ramie. Ołtarz ujęty po bokach złoconymi, ażurowymi uszami utworzonymi z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego. Struktura ołtarza polichromowana (w tym marmoryzowana) w odcieniach jasnej zieleni; detale elementów architektonicznych oraz ornamenty złocone.
Obiekt został wzmiankowany przez księdza Jana Wiśniewskiego w „Historycznym opisie kościołów, miast, zabytków i pamiątek w Olkuskiem” oraz w „Katalogu zabytków sztuki w Polsce”. Ołtarz posiada cechy wczesnobarokowe, o czym świadczy jego jednoprzestrzenna, statyczna forma architektoniczna oraz zastosowanie popularnego około połowy XVII wieku ornamentu małżowinowo-chrząstkowego. Powstał w trzeciej ćwierci XVII wieku (ok. 1673) zapewne z fundacji Krystyny Dembian (Dembińskiej), wdowy po Karolu Szembeku – jednym z budowniczych-fundatorów gorenickiej świątyni, która przy wsparciu swoich dwóch kolejnych mężów ukończyła budowę murowanego kościoła w Gorenicach. Dzieło stanowiło zapewne część sprawionego w tym czasie wyposażenia świątyni. Warto zwrócić uwagę na obraz św. Antoniego Padewskiego w głównym polu ołtarza. Powstał on w 1691 roku, o czym informuje zamieszczona na płótnie inskrypcja. Antepedium ołtarza mogło pierwotnie być dekorowane przedstawieniem figuralnym tak, jak w przypadku bliźniaczego północnego ołtarza bocznego, jednak nie zachowało się ono do dziś.
Bardzo dobry, ołtarz w ostatnich latach prawdopodobnie został poddany konserwacji.
Omawiany ołtarz powstał w trzeciej ćwierci XVII wieku (przed 1673) zapewne z fundacji Krystyny Dembian (Dembińskiej), wdowy po Karolu Szembeku – jednym z budowniczych-fundatorów gorenickiej świątyni. Posiada cechy wczesnobarokowe, o czym świadczy jego jednoprzestrzenna, statyczna forma architektoniczna oraz zastosowanie popularnego około połowy XVII wieku ornamentu małżowinowo-chrząstkowego. Warto zwrócić uwagę na obraz św. Antoniego Padewskiego w głównym polu ołtarza. Powstał on w 1691 roku, o czym informuje zamieszczona na płótnie inskrypcja. Antepedium ołtarza mogło pierwotnie być dekorowane przedstawieniem figuralnym tak, jak w przypadku bliźniaczego północnego ołtarza bocznego, jednak nie zachowało się ono do dziś.
Justyna Kuska, "Ołtarz boczny południowy ", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2023, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-poludniowy