Z dwóch ołtarzy bocznych rozebranych około 1945 roku skomponowano na nowo dwa kolejne w 1954 roku według projektu Piotra Krakowskiego i Juliana Klimka. W ołtarzach użyte zostały renesansowe kolumienki, pochodzące z dawnych nastaw ołtarzowych z kościoła w Niegardowie (powiat proszowicki), a także inne osiemnastowieczne elementy nastawy ołtarzowej. Przed ostatnią konserwacją (ok. 1999) ołtarz był pomalowany na kolor niebieski ze złoconą ornamentyką.
Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny. Ołtarz prostopadłościenny, skrzyniowy, mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antepedium zdobione prostokątną płyciną o wklęsłych narożach, w której rzeźbiona uskrzydlona główka anielska. Retabulum ujęte parą kolumn, ustawionych na bazach. Trzony kolumn dekorowane w jednej trzeciej wysokości ornamentem okuciowym z rautami i kaboszonami, powyżej przewiązane opaską i zdobione w górnej części płaskorzeźbioną wicią winorośli. Powyżej kapiteli ustawione wazony wspierające wyłamane ponad nimi belkowanie z trójkątnym, przerwanym przyczółkiem. Pośrodku zwieńczenia pełnoplastyczna figura uskrzydlonego putta stojąca na kartuszu. Nastawa po bokach dekorowana ażurowymi, wąskimi uszakami formowanymi ze splotów z akantu i ornamentu rocaille'owego. Fryz zdobiony rzeźbioną wicią roślinną z rozetami. Pole środkowe w formie prostokątnej wnęki ujętej profilowaną ramą; wewnątrz obraz z przedstawieniem św. Idziego. Całość struktury ołtarza polichromowana w odcieniu jasnego beżu, detal architektoniczny, ornamentyka i profilowania złocone; pole kartusza i szata aniołka srebrzone.
Ołtarz w 1954 roku skompletowano z dwóch osiemnastowiecznych struktur i fragmentów jednej siedemnastowiecznej. Stanowi przykład eklektycznej nastawy ołtarzowej, cechującej się prostą, jednokondygnacyjną, jednoosiową formą, ujętą po bokach rokokowymi uszami. Obecnie w polu głównym ołtarza znajduje się obraz św. Idziego, patrona kościoła. Autorami koncepcji skomponowania na nowo nastawy ołtarzowej byli historyk sztuki Piotr Krakowski i Julian Klimek. Krakowski ukończył studia z historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz z architektury na Akademii Górniczo-Hutniczej. W latach 1950-1962, czyli w okresie gdy powstało omawiane dzieło, był zatrudniony w służbach konserwatorskich Urzędu Wojewódzkiego. Z kolei Julian Klimek był krakowskim architektem.
Ołtarz w 1954 roku skompletowano z dwóch osiemnastowiecznych struktur i fragmentów jednej siedemnastowiecznej (renesansowe kolumienki). Stanowi przykład eklektycznej nastawy ołtarzowej, cechującej się prostą, jednokondygnacyjną, jednoosiową formą, ujętą po bokach rokokowymi uszami. Obecnie w polu głównym ołtarza znajduje się obraz św. Idziego, patrona kościoła. Autorami koncepcji skomponowania na nowo nastawy ołtarzowej byli historyk sztuki Piotr Krakowski i architekt Julian Klimek.
Maria Działo, "Ołtarz boczny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-17