Krucyfiks

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Skawina
Miejscowość
Skawina
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza
Tagi
krucyfiks rzeźba religijna
Miejsce przechowywania
przedsionek
Identyfikator
DZIELO/06631
Kategoria
krucyfiks
Ilość
1
Czas powstania
XIX wiek (?)
Technika i materiał
drewno rzeźbione, polichromowanie
Wymiary podstawowe
szerokość – 84 cm
wysokość – 115 cm
Autor noty katalogowej
Agata Felczynska
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Dzieje zabytku nie są znane.

Opis

Wizerunek Chrystusa przybitego czterema gwoździami do krzyża. Ciało szczupłe, wydłużone, wyprostowane, o wyraźnie zaznaczonej linii żeber, długie ręce rozciągnięte powyżej głowy, nogi delikatnie ugięte w kolanach, stopy przybite obok siebie. Głowa opada na prawy bark. Jezus ma podłużną, szczupłą twarz, oczy zamknięte, usta rozchylone, nos prosty. Na jasnej karnacji silnie odznaczają się ciemne brwi, krótkie wąsy oraz broda. Układające się w fale włosy opadają na plecy i prawy bark. Na głowie cienka, czarna korona cierniowa. Biodra otacza białe perizonium ułożone w sztywne fałdy, przewinięte z przodu i zwisające przy prawym udzie, przytrzymane sznurem przewiniętym na prawym boku. W miejscach przebić gwoździami, przy koronie cierniowej oraz w ranie w boku ślady krwi. Krzyż gładki, ciemnobrązowy, na górnej belce titulus w formie rozwiniętego zwoju z literami „IN/RI” (łac. Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum). Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.

Zarys problematyki artystycznej

Ukrzyżowanie, kulminacyjny moment Pasji, opisany przez każdą z czterech Ewangelii, stanowi najczęściej ukazywany temat w sztuce chrześcijańskiej. Od XI wieku nacisk kładziono na ukazanie nie triumfu, lecz cierpienia Chrystusa – zmarłego lub umierającego – w koronie cierniowej i z opuszczoną głową, również w towarzystwie innych osób świętych. Przedstawienie zredukowane, jak w przypadku tej rzeźby, wyłącznie do postaci wiszącego na krzyżu, martwego Jezusa uwypukla jego osamotnienie w czasie męki i stanowi obowiązkowe wyposażenie każdego kościoła. Nazwa krucyfiks pochodzi od łacińskiego słowa „crucifixus” i oznacza „przybity do krzyża”. Krucyfiks zachęca do refleksji nad sensem cierpienia i ofiary Jezusa, które prowadzą do odkupienia ludzkości i nad ograniczonym czasem ludzkiego życia oraz wiecznością. Stopy Chrystusa w Skawinie zostały przybite osobno, co jest bardzo rzadko spotykane w sztuce nowoczesnej, było jednak powszechnie stosowanym rozwiązaniem w sztuce średniowiecznej do początku XVIII wieku.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Nazywa krucyfiks pochodzi od łacińskiego słowa „crucifixus” i oznacza „przybity do krzyża”. W dziewiętnastowiecznym przedstawieniu znajdującym się w przedsionku kościoła w Skawinie stopy Chrystusa zostały przybite osobno, co jest bardzo rzadko spotykane w sztuce nowoczesnej, było jednak powszechnie stosowanym rozwiązaniem w sztuce średniowiecznej do początku XVIII wieku.

Bibliografia

"Zabytkowe kościoły w gminie Skawina", Skawina 2016

Jak cytować?

Agata Felczynska , "Krucyfiks", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/krucyfiks-80

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności