Krucyfiks

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
bocheński
Gmina
Łapanów
Miejscowość
Łapanów
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niegowić
Parafia
Św. Bartłomieja Apostoła
Tagi
Chrystus Ukrzyżowany Cristo morte rzeźba XVII wieku
Miejsce przechowywania
belka tęczowa
Identyfikator
DZIELO/03379
Kategoria
rzeźba
Ilość
1
Czas powstania
pierwsza połowa XVII wieku
Technika i materiał
drewno, techniki rzeźbiarskie, polichromowanie, złocenie
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa 4.0

Dzieje zabytku

Figura Chrystusa Ukrzyżowanego powstała w pierwszej połowie XVII wieku. Została wymieniona „in medio Ecclesiae” w aktach wizytacji z 1665 i 1747 roku. W inwentarzu z 1891 roku znajduje się informacja, że na belce umiejscowiona była figura Ukrzyżowanego razem z rzeźbami Matki Boskiej i św. Jana, które w późniejszym czasie zostały usunięte, gdyż już w 1916 roku na belce znajdował się wyłącznie krucyfiks.

Opis

Pełnoplastyczna figura Chrystusa umarłego przybita trzema gwoździami do krzyża o prostym zakończeniu ramion. Ciało w delikatnym zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach, głowa opadająca na praw bark, nogi lekko ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Chrystus ma pociągłą twarz, o głęboko osadzonych, zamkniętych oczach, długim, wąskim nosie i ustach o opadających kącikach, okoloną falowaną, trójkątną brodą oraz skręconymi w rurkowate pukle włosami. Na głowie ma złoconą koronę cierniową. Ciało szczupłe, wydłużone, o guzowato rzeźbionych mięśniach i żebrach klatki piersiowej oraz wygiętych stopach z podkreślonymi ścięgnami. Perizonium złocone, krótkie, ściśle przylegające do ciała, zawiązane na prawym boku, z lekko rozwianym zwisem tkaniny. Polichromia ciała naturalistyczna.
U szczytu pionowej belki krzyża tabliczka z malowanym napisem „I.N.R.I.”, pod stopami Chrystusa przybite do krzyża wota.

Zarys problematyki artystycznej

W figurze Chrystusa Ukrzyżowanego z Łapanowa widoczne są jeszcze silne tradycje gotyckie. Sposób rzeźbienia ciała, zwłaszcza guzowatej klatki piersiowej oraz włosów układanych w regularne fale i skręconych w rurkowate pukle jest charakterystyczny dla szesnastowiecznych krucyfiksów. Podobnie układ ciała o lekkim zwisie i szeroko rozłożonych ramionach odpowiada figurom z tego okresu. Jakkolwiek forma krótkiego perizonium oraz niektóre cechy fizjonomiczne wskazują na późniejszy czas powstania figury – pierwszą połowę XVII wieku.
Krucyfiks przedstawia Zbawiciela po tym, jak skonał na krzyżu.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Silne zabrudzenia całej figury, przetarcia i ubytki polichromii, złuszczenia złoceń.

Streszczenie

Figura Chrystusa Ukrzyżowanego powstała w pierwszej połowie XVII wieku. Widoczne są w niej jeszcze silne tradycje gotyckie. Krucyfiks przedstawia Zbawiciela po tym, jak skonał na krzyżu.

Bibliografia

Kopera Feliks, Lepszy Leonard, "Kościoły drewniane Galicyi Zachodniej, cz. 1", Kraków 1916

ŹRÓDŁA ARCHIWALNE

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Krucyfiks", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/krucyfiks-53

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności