Krucyfiks prawdopodobnie powstał w XVIII wieku. Do dzieła doprawiono nowy krzyż oraz titulus. Rzeźba została przemalowana przez miejscowego malarza w 1974 roku.
Figura Chrystusa na prostym krzyżu umieszczona na zewnątrz kościoła. Rzeźba Chrystusa przybita do krzyża trzema gwoździami, ukazana w typie Cristo morto. Ciało w głębokim zwisie, sylwetka wydłużona o delikatnie podkreślonej anatomii, nogi lekko ugięte w kolanach, stopy założone prawa na lewą. Chrystus ma głowę przechyloną na prawe ramię. Twarz szczupła z wąskim i długim nosem, zamkniętymi oczami, rozchylonymi ustami, okolona krótką brodą. Włosy długie, spływające na prawe ramię i plecy skręconymi lokami, na głowie założona korona cierniowa. Perizonium zawiązane na węzeł na prawym boku, z jednym końcem opadającym wzdłuż prawej nogi. Z boku, dłoni, stóp i spod korony cierniowej spływają strużki krwi. Rzeźba prawie w całości polichromowana na biało, włosy i broda na brązowo. Krzyż i titulus nowe, proste, titulus z napisem „INRI.”.
Trudno jest jednoznacznie ocenić wiek omawianej rzeźby. Rzeźba została wykonana w prowincjonalnym warsztacie rzeźbiarskim. Nazywa krucyfiks pochodzi od łacińskiego słowa „crucifixus” i oznacza „przybity do krzyża”. Przedstawienie Ukrzyżowania zredukowane wyłącznie do postaci wiszącego na krzyżu, martwego Chrystusa ma uzmysłowić oglądającym Jego osamotnienie w czasie męki. Chrystus został ukazany w typie Cristo morto – tzn. jako umarły z zamkniętymi oczami i rozchylonymi ustami. Postać Chrystusa pozbawiona jest ekspresji charakterystycznej dla XVIII wieku – jego sylwetka jest wyraźnie statyczna.
Krucyfiks prawdopodobnie powstał w XVIII wieku. Do dzieła doprawiono nowy krzyż oraz titulus. Rzeźba została przemalowana przez miejscowego malarza w 1974 roku.
Maria Działo, "Krucyfiks", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/krucyfiks-146