Sprawiony do drewnianego kościoła parafialnego lub przeniesiony z krakowskiego klasztoru dominikanów, obecnie w nowym kościele pw. Matki Boskiej Częstochowskiej.
Rzeźba pełnoplastyczna, lekko ścięta z tyłu; z widocznym koluszkiem na plecach. Chrystus rozpięty na krzyżu w lekkim zwisie ciała, z szeroko rozłożonymi rękoma i nogami lekko ugiętymi w kolanach; stopy przybite jednym gwoździem, założone prawa na lewą. Ukazany jako martwy, z głową zwieszoną na prawy bark Twarz pociągła, z krótkim zarostem i długimi włosami spływającymi na plecy i na prawy bark. Ciało z podkreśloną budową anatomiczną i muskulaturą; w lewym boku rana. Na głowie korona cierniowa spleciona z trzech cienkich gałązek. Wokół bioder sznur podtrzymujący skąpe perizonium o formie pasa draperii. U góry, na pionowej belce krzyża umieszczony poziomo titulus o postrzępionych bokach, z literami INRI. Karnacja ciała w odcieniu naturalnym ze strużkami i kroplami krwi, włosy i zarost brązowe, titulus biały, korona cierniowa i perizonium pozłocone.
Barokowy krucyfiks z drugiej połowy XVII wieku.
Dobry.
Drewniane polichromowane przedstawienie rozpiętego na krzyżu Chrystusa. Wykonane przez nieokreślonego rzeźbiarza małopolskiego. Sprawione w 2. połowie XVII wieku do drewnianego kościoła lub przeniesione w XIX wieku z klasztoru dominikanów w Krakowie. Obecnie w nowym murowanym kościele w Kasinie Wielkiej.
Andrzej Włodarek, "Krucyfiks", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/krucyfiks-119