Figura Chrystusa Zmartwychwstałego

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Michałowice
Miejscowość
Raciborowice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Kraków Prądnik
Parafia
Św. Małgorzaty
Tagi
rzeźba XVII wieku
Miejsce przechowywania
kościół
Identyfikator
DZIELO/05946
Kategoria
rzeźba
Ilość
1
Czas powstania
pierwsza połowa XVII wieku
Technika i materiał
drewno, techniki rzeźbiarskie, polichromowanie, złocenie
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Figura Chrystusa Zmartwychwstałego powstała najpewniej w pierwszej połowie XVII wieku. Wysoki cokół dla rzeźby został dodany zapewne w XIX wieku.

Opis

Figura ustawiona na żłobionym cokole na planie kwadratu, o wklęsłych bokach, zwężających się ku górze, dekorowanym perełkowaniem i liśćmi. Chrystus ukazany frontalnie, w wykroku, z głową delikatnie skierowaną w prawo. W lewej, wyciągniętej w bok ręce trzyma laskę zakończoną krzyżem, na której niegdyś zapewne wisiała chorągiew paschalna, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Jezus ma pociągłą twarz o wysokim czole, półprzymknięte oczy, długi, prosty nos oraz małe, pełne usta. Twarz okolona jest silnie kręconą, rozdwajającą się brodą oraz kręconymi włosami sięgającymi ramion. Ciało ma szczupłe, silnie umięśnione. Chrystus ubrany jest w złocony płaszcz z czerwoną podszewką zapięty na piersi, zarzucony na ramiona i zawinięty z przodu postaci. Polichromia ciała naturalistyczna, z zaznaczonymi śladami męki.

Zarys problematyki artystycznej

Figura Chrystusa Zmartwychwstałego przez swoją formę nawiązuje jeszcze do rzeźb późnogotyckich z XVI wieku. Jest to szczególnie widoczne w pozie ciała z charakterystycznie układającym się płaszczem – zapiętym na piersi, opadającym po bokach, z łukowato zarzuconą z przodu tkaniną, odsłaniającą jedynie tors. Podobnie sposób rzeźbienia pociągłej twarzy z wysokim czołem oraz włosów układających się w regularne, symetryczne loki i fale jest zbliżony do figur z XVI wieku. Jakkolwiek swobodny modelunek muskularnej klatki piersiowej, miękki sposób fałdowania płaszcza świadczy o tym, że figura została wykonana w późniejszym okresie. Rzeźba Zmartwychwstałego jest utrzymana w późnogotyckiej konwencji, ale sposób jej kształtowania wskazuje na późniejszy okres – pierwszej połowy XVII wieku.
Rzeźba ukazuje triumfującego Chrystusa, który zmartwychwstał. Rany na jego ciele, a także czerwona szata wskazują na męczeństwo, natomiast chorągiew, którą trzymał, jest znakiem zwycięstwa nad śmiercią. Tego rodzaju figury Chrystusa Zmartwychwstałego używane są w procesji podczas rezurekcji. Następnie stawia się je na ołtarzu, po lewej stronie, gdzie pozostają aż do Wniebowstąpienia.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Silne przetarcia polichromii i złoceń, zabrudzenia.

Streszczenie

Figura Chrystusa Zmartwychwstałego powstała najpewniej w pierwszej połowie XVII wieku. Figura jest utrzymana w późnogotyckiej konwencji, ale sposób jej modelowania wskazuje na późniejszy okres wykonania. Rzeźba ukazuje triumf Chrystusa, który zmartwychwstał. Rany na jego ciele, a także czerwona szata wskazują na męczeństwo, natomiast chorągiew, którą trzymał, jest znakiem zwycięstwa nad śmiercią.

Bibliografia

Zieliński Chwalisław, "Sztuka sakralna. Co należy wiedzieć o budowie, urządzeniu, wyposażeniu, ozdobie i konserwacji Domu Bożego. Podręcznik opracowany na podstawie przepisów kościelnych", Poznań 1959

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Figura Chrystusa Zmartwychwstałego", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/figura-chrystusa-zmartwychwstalego

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności