Feretron z rzeźbą św. Mikołaja
Zdjęcie nr 1: Rzeźba św. Mikołaja ustawiona na prostopadłościennej podstawie feretronu, zaopatrzonej w otwory na drążki do noszenia. Święty ukazany jest w postawie stojącej na niskim cokole, frontalnie, w statycznej pozie z rękami wyciągniętymi do przodu, ściśle przylegającymi do sylwetki: prawą wykonuje gest błogosławieństwa, a w lewej trzyma księgę i trzy srebrzone kule. Ma szeroką twarz z długim i prostym nosem, wzrokiem skierowanym na wprost oraz bujną brodę skręconą w bujne, niewielkie loki. Włosy krótkie, kędzierzawe, jasnobrązowe, ułożone w drobne loki. Święty ubrany jest w fioletową albę, czerwony ornat z fioletową podszewką i złotym obrzeżem, na głowie ma czerwoną infułę, a na szyi biały humerał i krótką, fioletową stułę, na stopach czarne buty. Draperia szat jest silnie łamana w dolnej partii o ostrych krawędziach. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, podstawa feretronu marmoryzowana na kolor jasnozielony, detale złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 2: Rzeźba św. Mikołaja ustawiona na prostopadłościennej podstawie feretronu, zaopatrzonej w otwory na drążki do noszenia. Święty ukazany jest w postawie stojącej na niskim cokole, frontalnie, w statycznej pozie z rękami wyciągniętymi do przodu, ściśle przylegającymi do sylwetki: prawą wykonuje gest błogosławieństwa, a w lewej trzyma księgę i trzy srebrzone kule. Ma szeroką twarz z długim i prostym nosem, wzrokiem skierowanym na wprost oraz bujną brodę skręconą w bujne, niewielkie loki. Włosy krótkie, kędzierzawe, jasnobrązowe, ułożone w drobne loki. Święty ubrany jest w fioletową albę, czerwony ornat z fioletową podszewką i złotym obrzeżem, na głowie ma czerwoną infułę, a na szyi biały humerał i krótką, fioletową stułę, na stopach czarne buty. Draperia szat jest silnie łamana w dolnej partii o ostrych krawędziach. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, podstawa feretronu marmoryzowana na kolor jasnozielony, detale złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 3: Rzeźba św. Mikołaja ustawiona na prostopadłościennej podstawie feretronu, zaopatrzonej w otwory na drążki do noszenia. Święty ukazany jest w postawie stojącej na niskim cokole, frontalnie, w statycznej pozie z rękami wyciągniętymi do przodu, ściśle przylegającymi do sylwetki: prawą wykonuje gest błogosławieństwa, a w lewej trzyma księgę i trzy srebrzone kule. Ma szeroką twarz z długim i prostym nosem, wzrokiem skierowanym na wprost oraz bujną brodę skręconą w bujne, niewielkie loki. Włosy krótkie, kędzierzawe, jasnobrązowe, ułożone w drobne loki. Święty ubrany jest w fioletową albę, czerwony ornat z fioletową podszewką i złotym obrzeżem, na głowie ma czerwoną infułę, a na szyi biały humerał i krótką, fioletową stułę, na stopach czarne buty. Draperia szat jest silnie łamana w dolnej partii o ostrych krawędziach. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, podstawa feretronu marmoryzowana na kolor jasnozielony, detale złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 4: Rzeźba św. Mikołaja ustawiona na prostopadłościennej podstawie feretronu, zaopatrzonej w otwory na drążki do noszenia. Święty ukazany jest w postawie stojącej na niskim cokole, frontalnie, w statycznej pozie z rękami wyciągniętymi do przodu, ściśle przylegającymi do sylwetki: prawą wykonuje gest błogosławieństwa, a w lewej trzyma księgę i trzy srebrzone kule. Ma szeroką twarz z długim i prostym nosem, wzrokiem skierowanym na wprost oraz bujną brodę skręconą w bujne, niewielkie loki. Włosy krótkie, kędzierzawe, jasnobrązowe, ułożone w drobne loki. Święty ubrany jest w fioletową albę, czerwony ornat z fioletową podszewką i złotym obrzeżem, na głowie ma czerwoną infułę, a na szyi biały humerał i krótką, fioletową stułę, na stopach czarne buty. Draperia szat jest silnie łamana w dolnej partii o ostrych krawędziach. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, podstawa feretronu marmoryzowana na kolor jasnozielony, detale złocone i srebrzone.

Feretron z rzeźbą św. Mikołaja

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Łapsze Niżne
Miejscowość
Łapsze Niżne
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niedzica
Parafia
Św. Kwiryna
Tagi
rzeźba XVI wieku św. Mikołaj
Miejsce przechowywania
kościół
Identyfikator
DZIELO/11896
Kategoria
feretron
Ilość
1
Czas powstania
początek XVI wieku
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie, rzeźbiarskie, polichromowanie, złocenie, srebrzenie
Wymiary podstawowe
wysokość – 103 cm
Autor noty katalogowej
Maria Działo
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Rzeźba św. Mikołaja została wykonana na początku XVI wieku. W ostatnim stuleciu została zamontowana do postawy feretronu, gdzie służyła podczas procesji. Przez wiele lat silnie przemalowana farbami olejnymi była uważana za dzieło sztuki ludowej z XIX wieku. Według przekazu księdza Gerarda Brumirskiego rzeźba została odnowiona w 1910 roku przez nowotarskiego snycerza Franciszka Bełtowskiego.

Opis

Rzeźba św. Mikołaja ustawiona na prostopadłościennej podstawie feretronu, zaopatrzonej w otwory na drążki do noszenia. Święty ukazany jest w postawie stojącej na niskim cokole, frontalnie, w statycznej pozie z rękami wyciągniętymi do przodu, ściśle przylegającymi do sylwetki: prawą wykonuje gest błogosławieństwa, a w lewej trzyma księgę i trzy srebrzone kule. Ma szeroką twarz z długim i prostym nosem, wzrokiem skierowanym na wprost oraz bujną brodę skręconą w bujne, niewielkie loki. Włosy krótkie, kędzierzawe, jasnobrązowe, ułożone w drobne loki. Święty ubrany jest w fioletową albę, czerwony ornat z fioletową podszewką i złotym obrzeżem, na głowie ma czerwoną infułę, a na szyi biały humerał i krótką, fioletową stułę, na stopach czarne buty. Draperia szat jest silnie łamana w dolnej partii o ostrych krawędziach. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, podstawa feretronu marmoryzowana na kolor jasnozielony, detale złocone i srebrzone.

Zarys problematyki artystycznej

Późnogotycka rzeźba św. Mikołaja do niedawna uchodziła za dzieło sztuki ludowej. Uspokojone fałdy szat są dalekim echem rozwianych i wzburzonych szat warsztatu postwoszowskiego. Rzeźba przedstawia św. Mikołaja, biskupa Miry, który żył na przełomie III i IV wieku. Trzy złote kule, które leżą na księdze symbolizują dar, jaki św. Mikołaj ofiarował trzem ubogim pannom na posag. Z kolei biskupi strój świętego i księga nawiązują do jego misji duszpasterskiej, w czasie gdy był biskupem Miry w Licji. Święty Mikołaj miał uczestniczyć w obradach soboru nicejskiego w 325 roku.

Streszczenie

Rzeźba św. Mikołaja została wykonana na początku XVI wieku. W ostatnim wieku została zamontowana do postawy feretronu, gdzie służyła podczas procesji. Przez wiele lat silnie przemalowana farbami olejnymi była uważana za dzieło sztuki ludowej z XIX wieku.

Bibliografia

"Z dziejów Łapsz. 700-lecie przybycia Zakonu Bożogrobców na Zamagurze Spiskie", Łapsze Niżne 2013
"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
Szydłowski Tadeusz, "Zabytki sztuki w Polsce. Inwentarz topograficzny, cz. 3: Województwo krakowskie, t. 1, z. 1: Powiat nowotarski", Warszawa 1938
Janicka-Krzywda Urszula, "Zabytkowe kościoły Orawy, Spisza, Podhala, Gorców i Pienin", Kraków 1987
Skorupa Andrzej, "Zabytkowe kościoły polskiego Spisza", Kraków 2001
Voragine Jacob de, "Złota legenda", Warszawa 1983
Janicka-Krzywda Urszula , "Patron – atrybut – symbol", Poznań 1993

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca z dostępem od strony prezbiterium. Kosz na planie ośmioliścia z trójkątnymi wypustkami pomiędzy ściankami oraz dodatkowym podestem od strony prezbiterium na planie połowy z sześcioboku, do którego prowadzą schody z pełną balustradą. Spód kosza puklowany, zakończony szyszką. Wypukłe ścianki kosza dekorowane płaskorzeźbionymi, owocowymi girlandami podwieszonymi na wstędze; w górnej partii pas wydzielony dwiema listewkami z kwiatowymi girlandami, opasujący kosz i podest. Parapet w formie profilowanego gzymsu. Zaplecek wąski, ujęty pilastrami na kanelowanych cokołach. Baldachim na planie czworoliścia z trójkątnymi wypustkami pomiędzy ściankami; w formie niepełnego belkowania; fryz dekorowany kwiatowymi girlandami. Na baldachimie dwa akroteriony. U spodu czworolistna płycina z rzeźbioną gołębicą Ducha Świętego. Struktura polichromowana w odcieniu bladozielonym, ornamentyka i profile złocone, gołębica srebrzona.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego wolnostojąca, ustawiona na niskim, czarnym cokole o ściętych narożach. Jezus ukazany w całej postaci ustawiony frontalnie na obłoku, w delikatnym kontrapoście z lewą nogą ugiętą w kolanie, prawą ręką uniesioną na wysokość piersi czyni gest błogosławieństwa, w lewej trzyma chorągiew o długim drzewcu, zakończonym złoconym krzyżem oraz z zawieszoną czerwoną tkaniną ze złoconym krzyżem w polu. Chrystus ma podłużną twarz z długim i wąskim nosem, wzrokiem skierowanym w dal, okoloną krótką i ciemną brodą i długimi oraz falowanymi włosami, które opadają na plecy i ramiona. Jest ubrany w złocone perizonium, czerwony płaszcz, spięty pod szyją złotą klamrą, odsłaniający nagi tors, otaczający figurę, silnie drapowany. Na dłoniach, bosych stopach i boku zaznaczone są ślady męki. Polichromia ciała jest naturalistyczna.
rzeźba
Chrystus Zmartychwstały
Zdjęcie nr 1: Feretron dwustronny ustawiony na prostopadłościennej podstawie zaopatrzonej w otwory na drążki do noszenia. Podstawa zwężająca się ku górze w formę niskiego cokołu, po bokach dekorowanego szeroką, karbowaną wstęgą. Na cokole osadzona jest owalna rama, dekorowana rocaille’owym fartuchem, w której umieszczony jest wizerunek św. Michała Archanioła, a na odwrociu św. Józefa Kalasantego. Zwieńczenie w formie esowato wygiętej i delikatnie karbowanej wstęgi, zakończonej po bokach dwoma spływami kwiatowymi. Od zewnątrz wstęga ozdobiona jest rocaille’m, a od wewnątrz połączona ze strukturą feretronu srebrzoną kratką. Na awersie obraz św. Michała Archanioła, ukazanego w dynamicznej pozie, strącającego szatana do piekła. Archanioł przedstawiony w postawie stojącej w półpostaci z podniesioną prawą ręką do góry, w której trzyma płomienisty miecz skierowany ostrzem ku górze, a w lewej owalną tarczę ozdobioną znakiem krzyża. Twarz trójkątna, z długim i prostym nosem, wzrokiem skierowanym w dół. Włosy średniej długości, jasne, rozwiane po bokach. Archanioł ubrany jest w zbroję legionisty rzymskiego: ma niebieską tunikę obszytą złotą lamówką na brzegu, hełm i czerwony płaszcz na prawym ramieniu; natomiast na plecach ma złote skrzydła. Na dole kompozycji ukazany jest szatan w pozycji leżącej z głową z prawej strony obrazu, lewą rękę wznoszący ku górze. Twarz podłużna z rogami na czole, karnacja ciemna. Ubrany jest w białą szatę, odsłaniającą nagi tors. Tło obrazu jest jednolite, ciemne, rozjaśnione w górnej części. Wokół głowy św. Michała znajduje się okrągły i złoty nimb. Po drugiej stronie feretronu umieszczony jest obraz św. Józefa Kalasantego. Święty ukazany jest delikatnie z prawej strony kompozycji, zwrócony w prawo w stronę gromadki dzieci. Święty na lewym ramieniu trzyma kilkuletnie dziecko, a prawą głaszcze po głowie nadbiegającego ku niemu chłopca w niebieskiej koszuli i żółtych spodniach. Święty Józef ubrany jest w czarny habit zakonu pijarów. Ma podłużne rysy twarzy z widoczną łysiną i siwymi włosami. Obraz malowany jest w zielono-żółtej tonacji. Tło jasnozielone, rozświetlone w górnej części. Podstawa feretronu malowana farbą olejną w kolorze jasnobrązowym, rama bordowa, detale i ornamentyka złocone i srebrzone.
feretron
Feretron św. Michał Archanioł oraz św. Józef Kalasancjusz
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, pełnopostaciowa przedstawiająca Matkę Boską z Dzieciątkiem. Maria ukazana frontalnie w postawie stojącej z Dzieciątkiem na lewym ręku, prawą trzymająca połę płaszcza, głowa delikatnie opuszczona w dół. Twarz owalna o delikatnych rysach, długim nosie i wąskich ustach. Ubrana jest w długą, czerwoną suknię ze złoconym ornamentem geometryczno-roślinnym, przewiązaną w pasie oraz spięty pod szyją, niebieski płaszcz ze złoconym ornamentem roślinnym, na głowie ma biały welon i koronę zamkniętą, a wokół głowy nimb z 12 gwiazd na metalowej obręczy. Na stopach ma buty o spiczastych noskach. Dzieciątko ukazane frontalnie trzymające w dłoniach szkaplerze. Twarz o rysach dziecięcych, włosy jasne i krótkie. Wokół głowy okrągły nimb z metalowej obręczy. Dzieciątko ubrane jest w białą sukienkę ze złoconymi obrzeżami. Karnacje bardzo jasne, blade. Na podstawie, z boku dwie sygnatury z nazwą warsztatu i miejscem wykonania: „Mayer’sche K. Hof-Kunstanstalt”, „Mayer’sche K. Hof-Kunstanstalt [?] / München”. Po lewej nieczytelny znak firmowy.
rzeźba
Matka Boska Szkaplerzna
Zdjęcie nr 1: Kościół św. Kwiryna w Łapszach Niżnych usytuowany jest w centrum wsi w pobliżu rzeki Łapszanki. Teren przykościelny jest otoczony wysokim kamiennym, murem nakrytym cementowym daszkiem, jednospadowym, nachylonym na zewnątrz. W części wschodniej muru zlokalizowana jest brama, dostępna schodami, flankowana dwoma filarami, zwieńczonymi czterospadowym płaskim daszkiem i kulami. Analogiczne wejścia od strony zachodniej, północnej i południowej. W obrębie placu przykościelnego znajdują się resztki cmentarza w postaci nagrobków. Kościół jest orientowany, murowany, otynkowany, jednonawowy z czworoboczną wieżą w fasadzie z prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Prezbiterium nakryte sklepieniem krzyżowo-żebrowym, oddzielone od nawy ścianą arkady tęczowej o ostrołukowym zakończeniu. Nawa jest szersza, nakryta stropem. Do prezbiterium przylega od północny niewielka zakrystia na planie prostokąta, a także przylegająca do niej i do ściany nawy druga nowsza zakrystia. Z kolei przy południowej ścianie nawy znajduje się kruchta, zwana babińcem z wejściem do świątyni. Portal prowadzący z kruchty do kościoła ostrołukowy, kamienny, skromnie profilowany – dwa wałki i dwa żłobki. Portal zamknięty drzwiami ze starymi ćwiekowymi okuciami, malowany z wypisaną datą 1652. Na drzwiach napis: „Laudetur Santissimum Sacramentum 1652”. Z kolei na północnej ścianie prezbiterium portal malowany, iluzjonistyczny z wejściem do zakrystii. U góry napis: „PIETAS ET LITTERAE”. Na zachodniej ścianie nawy chór muzyczny wsparty na dwóch filarach z dostępem kręconymi, drewnianymi schodami od północy. Wnętrze oświetlają umieszczone w południowych ścianach nawy prostokątne, zamknięte półkoliście cztery okna oraz jedno od strony południowej w prezbiterium; w cztery podobne, małe okna umieszczone po jednym z każdej strony w najwyższej kondygnacji. Do kościoła prowadzi główne wejście od strony zachodniej oraz jedno przez kruchtę od południa i jedno od strony północnej przez zakrystię. W zewnętrznej elewacji kościoła widoczny jest niewysoki, kamienny cokół, powyżej kościół otynkowany. Prezbiterium, niższe od nawy. Nawa nakryta dachem dwuspadowym z wieżą na sygnaturkę na wschodnim zakończeniu nawy. Do zachodniej fasady kościoła dostawiona jest wysoka założona na planie kwadratu wieża-dzwonnica. W dolnej kondygnacji na osi kościoła prostokątne wejście do kruchty, nakryte daszkiem. Hełm wieży baniasty z latarnią. Na zewnątrz przy apsydzie prezbiterium dwie skarpy złączone daszkiem tworzą wnękę, w której umieszczony jest stół ołtarzowy i grupa Ukrzyżowania tzw. kalwaryjka. Na południowej ścianie nawy znajdował się zegar słoneczny, obecnie pozostała tylko wskazówka po zamalowaniu podczas remontu ścian zewnętrznych.
kościół
Kościół św. Kwiryna
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamknięty łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami przedstawiający ukrzyżowanego Chrystusa. W centrum kompozycji ukazany Jezus na tle odległego pejzażu z Jerozolimą. Ciało przybite do krzyża trzema gwoździami, głowa delikatnie uniesiona. Twarz podłużna z długim i prostym nosem, dużymi oczami, okolona krótką brodą, usta rozchylone. Włosy długie, ciemnobrązowe, opadające na plecy. Na głowie korona cierniowa. Chrystus ma założone wokół bioder białe perizonium, silnie drapowane z jednym końcem rozwianym z prawej strony. Krzyż prosty, jasnobrązowy, nad głową Zbawiciela wisi tabliczka z napisem „INRI”. Kolorystyka obrazu ciemna, stonowana. Rama drewniana, profilowana, polichromowana na czarno i złocona na wewnętrznych oraz zewnętrznych profilach.
obraz
Chrystus Ukrzyżowany

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Jak cytować?

Maria Działo, "Feretron z rzeźbą św. Mikołaja", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/feretron-z-rzezba-sw-mikolaja

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności