Dzieje zabytku nie są znane.
Rzeźba pełnoplastyczna przedstawiająca stojącego Chrystusa Zmartwychwstałego ustawiona na zielonej, owalnej podstawie i profilowanym, sześciobocznym cokoliku. Głowa zwrócona na wprost, twarz wydłużona, wzrok skierowany przed siebie, nos długi prosty, usta pełne. Twarz okala krótki brązowy zarost, włosy brązowe opadające na ramiona. Prawa ręka uniesiona w geście błogosławieństwa, lewa ugięta w łokciu na wysokość pasa, palce złączone. Na rękach, stopach i piersi widoczne ślady męczeństwa. Stopy nagie, biodra otacza złote, płasko sfałdowane perizonium. Płaszcz ciemnoczerwony ze złotą lamówką i białym podbiciem, rzeźbiony w głębokie fałdy.
Moment zmartwychwstania Chrystusa nie został opisany w żadnej z Ewangelii, wiadomo jedynie, co stało się następnego poranka. Artyści skupiali się zatem na ukazaniu w tym przedstawieniu momentu zwycięstwa nad śmiercią. Od czasów baroku Chrystus Zmartwychwstały wskazuje prawą ręką w stronę nieba i ten gest jest zapowiedzią nadchodzącego wniebowstąpienia. W drugiej ręce mógł trzymać chorągiew triumfalną będącą właśnie znakiem jego zwycięstwa. Purpura płaszcza odnosi się do władzy, jest też ona kolorem Boga. Z kolei złoto symbolizuje splendor i boskość. Zestaw zastosowanych symboli świadczy o wyjątkowej wadze momentu zmartwychwstania Chrystusa dla historii religii. Rzeźbę cechują znaczne uproszczenia i łagodny wyraz.
Dobry, ubytek na głowie, brak chorągiewki w lewej ręce.
Dziewiętnastowieczna rzeźba przedstawia zmartwychwstałego Chrystusa. Zestaw zastosowanych symboli świadczy o wyjątkowej wadze tego momentu dla historii religii. Rzeźbę cechują znaczne uproszczenia i łagodny wyraz.
Agata Felczyńska , "Chrystus Zmartwychwstały", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/chrystus-zmartwychwstaly-38