Matka Boska z Dzieciatkiem (tzw. Bachowicka)
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty szeroką, akantową ramą z umieszczoną w górnej części, w osi obrazu, stylizowaną tarczą mieszczącą monogram maryjny. W centrum kompozycji przedstawiona Matka Boska z Dzieciątkiem. Maria ukazana frontalnie, w popiersiu. W prawej ręce Maria trzyma jabłko królewskie obwiedzione koroną cierniową i zwieńczone krzyżem, lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko Jezus. Głowa Marii jest skierowana na wprost, owalna twarz ma regularne rysy. Oczy są duże, niebieskie, nos wydatny, prosty. Niewielkie usta zaznaczone są karminem. Wokół głowy Marii widnieje nimb promienisty oraz wieniec z 12 gwiazd, na głowie postaci znajduje się korona wysadzana kamieniami szlachetnymi, zwieńczona krzyżem. Postać jest ubrana w dekorowaną ornamentem roślinnym suknię oraz obszerny płaszcz z ciężkiej tkaniny dekorowanej motywami kwiatowymi, wykończony dodatkowo lamówką i spięty pod szyją ozdobną broszą. Głowa Marii okryta luźno udrapowaną wokół szyi chustą z motywem gwiazd. Dzieciątko ukazane całopostaciowo, w pozycji siedzącej, w trzech czwartych zwrócone w prawo. Prawą ręką błogosławi, lewą wspiera na księdze. Twarz Jezusa okrągła z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem oraz dużymi, jasnymi oczami i prostym nosem. Wokół głowy ukazany nimb promienisty, a na głowie bogato wysadzana kamieniami szlachetnymi korona zwieńczona krzyżem. Dzieciątko ubrane w tunikę z długimi rękawami dekorowaną motywem roślinnym. Tło obrazu jest jednolicie czerwone, wyłożone aksamitną tkaniną. Na postaci Marii i Dzieciątka nałożono blaszane, złocone sukienki, odkrywające twarze oraz dłonie i stopy (w przypadku Jezusa) postaci.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty szeroką, akantową ramą z umieszczoną w górnej części, w osi obrazu, stylizowaną tarczą mieszczącą monogram maryjny. W centrum kompozycji przedstawiona Matka Boska z Dzieciątkiem. Maria ukazana frontalnie, w popiersiu. W prawej ręce Maria trzyma jabłko królewskie obwiedzione koroną cierniową i zwieńczone krzyżem, lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko Jezus. Głowa Marii jest skierowana na wprost, owalna twarz ma regularne rysy. Oczy są duże, niebieskie, nos wydatny, prosty. Niewielkie usta zaznaczone są karminem. Wokół głowy Marii widnieje nimb promienisty oraz wieniec z 12 gwiazd, na głowie postaci znajduje się korona wysadzana kamieniami szlachetnymi, zwieńczona krzyżem. Postać jest ubrana w dekorowaną ornamentem roślinnym suknię oraz obszerny płaszcz z ciężkiej tkaniny dekorowanej motywami kwiatowymi, wykończony dodatkowo lamówką i spięty pod szyją ozdobną broszą. Głowa Marii okryta luźno udrapowaną wokół szyi chustą z motywem gwiazd. Dzieciątko ukazane całopostaciowo, w pozycji siedzącej, w trzech czwartych zwrócone w prawo. Prawą ręką błogosławi, lewą wspiera na księdze. Twarz Jezusa okrągła z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem oraz dużymi, jasnymi oczami i prostym nosem. Wokół głowy ukazany nimb promienisty, a na głowie bogato wysadzana kamieniami szlachetnymi korona zwieńczona krzyżem. Dzieciątko ubrane w tunikę z długimi rękawami dekorowaną motywem roślinnym. Tło obrazu jest jednolicie czerwone, wyłożone aksamitną tkaniną. Na postaci Marii i Dzieciątka nałożono blaszane, złocone sukienki, odkrywające twarze oraz dłonie i stopy (w przypadku Jezusa) postaci.
Zdjęcie nr 3: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty szeroką, akantową ramą z umieszczoną w górnej części, w osi obrazu, stylizowaną tarczą mieszczącą monogram maryjny. W centrum kompozycji przedstawiona Matka Boska z Dzieciątkiem. Maria ukazana frontalnie, w popiersiu. W prawej ręce Maria trzyma jabłko królewskie obwiedzione koroną cierniową i zwieńczone krzyżem, lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko Jezus. Głowa Marii jest skierowana na wprost, owalna twarz ma regularne rysy. Oczy są duże, niebieskie, nos wydatny, prosty. Niewielkie usta zaznaczone są karminem. Wokół głowy Marii widnieje nimb promienisty oraz wieniec z 12 gwiazd, na głowie postaci znajduje się korona wysadzana kamieniami szlachetnymi, zwieńczona krzyżem. Postać jest ubrana w dekorowaną ornamentem roślinnym suknię oraz obszerny płaszcz z ciężkiej tkaniny dekorowanej motywami kwiatowymi, wykończony dodatkowo lamówką i spięty pod szyją ozdobną broszą. Głowa Marii okryta luźno udrapowaną wokół szyi chustą z motywem gwiazd. Dzieciątko ukazane całopostaciowo, w pozycji siedzącej, w trzech czwartych zwrócone w prawo. Prawą ręką błogosławi, lewą wspiera na księdze. Twarz Jezusa okrągła z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem oraz dużymi, jasnymi oczami i prostym nosem. Wokół głowy ukazany nimb promienisty, a na głowie bogato wysadzana kamieniami szlachetnymi korona zwieńczona krzyżem. Dzieciątko ubrane w tunikę z długimi rękawami dekorowaną motywem roślinnym. Tło obrazu jest jednolicie czerwone, wyłożone aksamitną tkaniną. Na postaci Marii i Dzieciątka nałożono blaszane, złocone sukienki, odkrywające twarze oraz dłonie i stopy (w przypadku Jezusa) postaci.
Zdjęcie nr 4: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty szeroką, akantową ramą z umieszczoną w górnej części, w osi obrazu, stylizowaną tarczą mieszczącą monogram maryjny. W centrum kompozycji przedstawiona Matka Boska z Dzieciątkiem. Maria ukazana frontalnie, w popiersiu. W prawej ręce Maria trzyma jabłko królewskie obwiedzione koroną cierniową i zwieńczone krzyżem, lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko Jezus. Głowa Marii jest skierowana na wprost, owalna twarz ma regularne rysy. Oczy są duże, niebieskie, nos wydatny, prosty. Niewielkie usta zaznaczone są karminem. Wokół głowy Marii widnieje nimb promienisty oraz wieniec z 12 gwiazd, na głowie postaci znajduje się korona wysadzana kamieniami szlachetnymi, zwieńczona krzyżem. Postać jest ubrana w dekorowaną ornamentem roślinnym suknię oraz obszerny płaszcz z ciężkiej tkaniny dekorowanej motywami kwiatowymi, wykończony dodatkowo lamówką i spięty pod szyją ozdobną broszą. Głowa Marii okryta luźno udrapowaną wokół szyi chustą z motywem gwiazd. Dzieciątko ukazane całopostaciowo, w pozycji siedzącej, w trzech czwartych zwrócone w prawo. Prawą ręką błogosławi, lewą wspiera na księdze. Twarz Jezusa okrągła z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem oraz dużymi, jasnymi oczami i prostym nosem. Wokół głowy ukazany nimb promienisty, a na głowie bogato wysadzana kamieniami szlachetnymi korona zwieńczona krzyżem. Dzieciątko ubrane w tunikę z długimi rękawami dekorowaną motywem roślinnym. Tło obrazu jest jednolicie czerwone, wyłożone aksamitną tkaniną. Na postaci Marii i Dzieciątka nałożono blaszane, złocone sukienki, odkrywające twarze oraz dłonie i stopy (w przypadku Jezusa) postaci.
Zdjęcie nr 5: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty szeroką, akantową ramą z umieszczoną w górnej części, w osi obrazu, stylizowaną tarczą mieszczącą monogram maryjny. W centrum kompozycji przedstawiona Matka Boska z Dzieciątkiem. Maria ukazana frontalnie, w popiersiu. W prawej ręce Maria trzyma jabłko królewskie obwiedzione koroną cierniową i zwieńczone krzyżem, lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko Jezus. Głowa Marii jest skierowana na wprost, owalna twarz ma regularne rysy. Oczy są duże, niebieskie, nos wydatny, prosty. Niewielkie usta zaznaczone są karminem. Wokół głowy Marii widnieje nimb promienisty oraz wieniec z 12 gwiazd, na głowie postaci znajduje się korona wysadzana kamieniami szlachetnymi, zwieńczona krzyżem. Postać jest ubrana w dekorowaną ornamentem roślinnym suknię oraz obszerny płaszcz z ciężkiej tkaniny dekorowanej motywami kwiatowymi, wykończony dodatkowo lamówką i spięty pod szyją ozdobną broszą. Głowa Marii okryta luźno udrapowaną wokół szyi chustą z motywem gwiazd. Dzieciątko ukazane całopostaciowo, w pozycji siedzącej, w trzech czwartych zwrócone w prawo. Prawą ręką błogosławi, lewą wspiera na księdze. Twarz Jezusa okrągła z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem oraz dużymi, jasnymi oczami i prostym nosem. Wokół głowy ukazany nimb promienisty, a na głowie bogato wysadzana kamieniami szlachetnymi korona zwieńczona krzyżem. Dzieciątko ubrane w tunikę z długimi rękawami dekorowaną motywem roślinnym. Tło obrazu jest jednolicie czerwone, wyłożone aksamitną tkaniną. Na postaci Marii i Dzieciątka nałożono blaszane, złocone sukienki, odkrywające twarze oraz dłonie i stopy (w przypadku Jezusa) postaci.
Zdjęcie nr 6: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty szeroką, akantową ramą z umieszczoną w górnej części, w osi obrazu, stylizowaną tarczą mieszczącą monogram maryjny. W centrum kompozycji przedstawiona Matka Boska z Dzieciątkiem. Maria ukazana frontalnie, w popiersiu. W prawej ręce Maria trzyma jabłko królewskie obwiedzione koroną cierniową i zwieńczone krzyżem, lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko Jezus. Głowa Marii jest skierowana na wprost, owalna twarz ma regularne rysy. Oczy są duże, niebieskie, nos wydatny, prosty. Niewielkie usta zaznaczone są karminem. Wokół głowy Marii widnieje nimb promienisty oraz wieniec z 12 gwiazd, na głowie postaci znajduje się korona wysadzana kamieniami szlachetnymi, zwieńczona krzyżem. Postać jest ubrana w dekorowaną ornamentem roślinnym suknię oraz obszerny płaszcz z ciężkiej tkaniny dekorowanej motywami kwiatowymi, wykończony dodatkowo lamówką i spięty pod szyją ozdobną broszą. Głowa Marii okryta luźno udrapowaną wokół szyi chustą z motywem gwiazd. Dzieciątko ukazane całopostaciowo, w pozycji siedzącej, w trzech czwartych zwrócone w prawo. Prawą ręką błogosławi, lewą wspiera na księdze. Twarz Jezusa okrągła z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem oraz dużymi, jasnymi oczami i prostym nosem. Wokół głowy ukazany nimb promienisty, a na głowie bogato wysadzana kamieniami szlachetnymi korona zwieńczona krzyżem. Dzieciątko ubrane w tunikę z długimi rękawami dekorowaną motywem roślinnym. Tło obrazu jest jednolicie czerwone, wyłożone aksamitną tkaniną. Na postaci Marii i Dzieciątka nałożono blaszane, złocone sukienki, odkrywające twarze oraz dłonie i stopy (w przypadku Jezusa) postaci.
Zdjęcie nr 7: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty szeroką, akantową ramą z umieszczoną w górnej części, w osi obrazu, stylizowaną tarczą mieszczącą monogram maryjny. W centrum kompozycji przedstawiona Matka Boska z Dzieciątkiem. Maria ukazana frontalnie, w popiersiu. W prawej ręce Maria trzyma jabłko królewskie obwiedzione koroną cierniową i zwieńczone krzyżem, lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko Jezus. Głowa Marii jest skierowana na wprost, owalna twarz ma regularne rysy. Oczy są duże, niebieskie, nos wydatny, prosty. Niewielkie usta zaznaczone są karminem. Wokół głowy Marii widnieje nimb promienisty oraz wieniec z 12 gwiazd, na głowie postaci znajduje się korona wysadzana kamieniami szlachetnymi, zwieńczona krzyżem. Postać jest ubrana w dekorowaną ornamentem roślinnym suknię oraz obszerny płaszcz z ciężkiej tkaniny dekorowanej motywami kwiatowymi, wykończony dodatkowo lamówką i spięty pod szyją ozdobną broszą. Głowa Marii okryta luźno udrapowaną wokół szyi chustą z motywem gwiazd. Dzieciątko ukazane całopostaciowo, w pozycji siedzącej, w trzech czwartych zwrócone w prawo. Prawą ręką błogosławi, lewą wspiera na księdze. Twarz Jezusa okrągła z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem oraz dużymi, jasnymi oczami i prostym nosem. Wokół głowy ukazany nimb promienisty, a na głowie bogato wysadzana kamieniami szlachetnymi korona zwieńczona krzyżem. Dzieciątko ubrane w tunikę z długimi rękawami dekorowaną motywem roślinnym. Tło obrazu jest jednolicie czerwone, wyłożone aksamitną tkaniną. Na postaci Marii i Dzieciątka nałożono blaszane, złocone sukienki, odkrywające twarze oraz dłonie i stopy (w przypadku Jezusa) postaci.

Matka Boska z Dzieciatkiem (tzw. Bachowicka)

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wadowicki
Gmina
Spytkowice
Miejscowość
Bachowice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Zator
Parafia
Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bachowicach
Tagi
ikonografia chrystologiczna malarstwo religijne malarstwo XIX wieku
Miejsce przechowywania
kaplica cmentarna
Identyfikator
DZIELO/24852
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
druga połowa XIX – początek XX wieku (przed 1904 rokiem)
Fundator
ksiądz Franciszek Gołba
Autor
Wojciech Eljasz
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Kraków
Technika i materiał
olej na płótnie; blacha wycinana, trybowana, kameryzowana, złocona
Autor noty katalogowej
Justyna Kuska
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Obraz przedstawiający Matkę Boską z Dzieciątkiem oraz ołtarz, w którym dzieło jest umieszczone, dla bachowickiej świątyni ufundował ksiądz Franciszek Gołba. Wspomina o tym w spisywanej przez siebie kronice parafialnej: „Ołtarz i obraz Matki Boskiej w kaplicy ufundował Ks. Gołba Franciszek ku uczczeniu pamięci swych rodziców Jana Gołby i Marji z Makowskich. Obraz nabyłem od pp. Lowkowiczów w Krakowie. Malował go Eljasz Radzikowski a cyzelował jeden z najlepszych cyzelerów w Polsce Lowkowicz. Plan do ołtarza wykonał Erwin Czerwenko, profesor rysunków w gimnazjum św. Anny w Krakowie, a robotę stolarską Szewczyk, stolarz w sąsiedniej Laskowej”. Kronikarz nie podał dokładnej daty przekazania daru bachowickiej świątyni, można jednak przypuszczać, że nastąpiło to wkrótce po ukończeniu budowy kościoła tj. po 1925 roku. Erwin Czerwenka, który zaprojektował ołtarz Matki Boskiej, pracował jako nauczyciel rysunku w gimnazjum św. Anny do 1930 roku, można więc sprecyzować, że został on wykonany po 1925 a przed 1930 rokiem. W 1939 roku ołtarz Matki Boskiej wraz z umieszczonym w nim obrazem zostały odnowione przez malarza i rzeźbiarza Józefa Ryłkę. Wówczas zmieniono m.in. polichromię nastawy oraz przerzeźbiono kolumny ujmujące mensę.

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty szeroką, akantową ramą z umieszczoną w górnej części, w osi obrazu, stylizowaną tarczą mieszczącą monogram maryjny. W centrum kompozycji przedstawiona Matka Boska z Dzieciątkiem. Maria ukazana frontalnie, w popiersiu. W prawej ręce Maria trzyma jabłko królewskie obwiedzione koroną cierniową i zwieńczone krzyżem, lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko Jezus. Głowa Marii jest skierowana na wprost, owalna twarz ma regularne rysy. Oczy są duże, niebieskie, nos wydatny, prosty. Niewielkie usta zaznaczone są karminem. Wokół głowy Marii widnieje nimb promienisty oraz wieniec z 12 gwiazd, na głowie postaci znajduje się korona wysadzana kamieniami szlachetnymi, zwieńczona krzyżem. Postać jest ubrana w dekorowaną ornamentem roślinnym suknię oraz obszerny płaszcz z ciężkiej tkaniny dekorowanej motywami kwiatowymi, wykończony dodatkowo lamówką i spięty pod szyją ozdobną broszą. Głowa Marii okryta luźno udrapowaną wokół szyi chustą z motywem gwiazd. Dzieciątko ukazane całopostaciowo, w pozycji siedzącej, w trzech czwartych zwrócone w prawo. Prawą ręką błogosławi, lewą wspiera na księdze. Twarz Jezusa okrągła z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem oraz dużymi, jasnymi oczami i prostym nosem. Wokół głowy ukazany nimb promienisty, a na głowie bogato wysadzana kamieniami szlachetnymi korona zwieńczona krzyżem. Dzieciątko ubrane w tunikę z długimi rękawami dekorowaną motywem roślinnym. Tło obrazu jest jednolicie czerwone, wyłożone aksamitną tkaniną. Na postaci Marii i Dzieciątka nałożono blaszane, złocone sukienki, odkrywające twarze oraz dłonie i stopy (w przypadku Jezusa) postaci.

Zarys problematyki artystycznej

Autor kroniki parafii w Bachowicach i jednocześnie fundator ołtarza Matki Boskiej, ksiądz Franciszek Gołba podaje, że twórcą omawianego dzieła jest „Eljasz Radzikowski”. Nie sprecyzował on jednak czy chodzi o Wojciecha Eljasza-Radzikowskiego czy jego syna, również malarza, Walerego Eljasza-Radzikowskiego. Pierwszy z wymienionych artystów malował niemal wyłącznie obrazy o tematyce religijnej, wykonywane dla krakowskich kościołów, m.in. kościoła św. Piotra i Pawła, kościoła św. Katarzyny czy klasztoru Misjonarzy. Wydaje się, że to jemu należy przypisać autorstwo obrazu. Walery Eljasz-Radzikowski zasłynął głównie obrazami o tematyce historycznej, dziełami obrazującymi krajobrazy Tatr i widoki Krakowa, portretami oraz malowidłami ściennymi o tematyce religijnej. Wizerunek Matki Boskiej jest z pewnością starszy od nastawy, w której został umieszczony. Ołtarz według projektu Erwina Czerwenki wykonano w stylu neobarokowym po 1925 a przed 1930 rokiem. Obraz powstał zapewne w drugiej połowie XIX lub na początku XX wieku (przed 1904 rokiem, kiedy zmarł Wojciech Eljasz-Radzikowski).

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry. Ołtarz był odnawiany w 1939 roku przez Józefa Ryłkę.

Streszczenie

Obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz ołtarz, w którym dzieło jest umieszczone, ufundował ksiądz Franciszek Gołba. Nastawę wzniesiono w stylu neobarokowym według projektu Erwina Czerwenki zapewne po 1925 a przed 1930 rokiem. Wizerunek Matki Boskiej autorstwa Wojciecha Eljasza, krakowskiego malarza specjalizującego się w malarstwie o tematyce religijnej, ksiądz Gołba zakupił w Krakowie. Dzieło mogło powstać w drugiej połowie XIX lub na początku XX wieku (przed 1904 rokiem, kiedy zmarł Eljasz).

Inne dzieła tego autora

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta. Scena figuralna, dymaniczna. Prawą część obrazu zajmuje postać zwróconego niemal profilem w prawo Anioła Stróża w wydatnym wykroku i o pochylonej sylwetce. Prawą ręką przygarnia do siebie dziecko, lewą, wzniesioną, ciska piorunem. Przedstawiony, jako młody, atletycznie zbudowany młodzieniec, z twarzą ukazaną z profilu, włosy krótkie, mocny kark. Ubrany w niebieską, przepasaną sznurem, szatę z krótkimi rękawami oraz obfity jasno-różowy, bogato sfałdowany płaszcz, na stopach ma sandały wiązane rzemieniami. Z tyłu biało-szare skrzydła. Stojące na skraju przepaści, wtulone w anioła dziecko wyciąga ku niemu obie ręce. Okrągłą twarz charakteryzują dziecięce rysy oraz wzniesione ku niebu oczy. Ubrane jest w białe spodnie i tunikę sięgającą kolan przewiązaną w pasie sznurem, stopy bose. W lewym, dolnym rogu kompozycji, w przepaści wypełnionej ogniem ukazany w półpostaci diabeł. Głowę z rogami odwraca od anioła i osłania się rękami. Oczy duże, wyłupiaste, wystające zęby, duży, zakrzywiony nos; dłonie zaopatrzone w pazury. Ziemia, na której stoją postaci ciemno-brązowa, tło stanowią szaro-błękitno-żółte obłoki. Nad postacią anioła tablice Mojżeszowe. Kolorystyka obrazu jasna, pastelowa, stonowana. Modelunek bardzo miękki. Pod lewą stopą anioła trudna do odczytania sygnatura „Wojciech Eliasz 1854". Z tyłu napis „Malowane za staraniem / x(ędza) Wojciecha Praszkiewicza / Proboszcza w Babicach 1854 r[oku]”.
obraz
Anioł Stróż
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W jego prawej części znajduje się postać klęczącego św. Stanisława Kostki, zwrócona w trzech czwartych w lewo, ze złożonymi do modlitwy dłońmi i pochyloną głową ukazaną z profilu. Jego twarz jest okrągła, o dużych, zamkniętych oczach, garbatym nosie i pełnych ustach, okolona krótkimi, jasnobrązowymi włosami, nad głową ma nimb. Ubrany jest w czarną sutannę, przepasaną w talii. W lewej części obrazu znajduje się, ukazany wyżej niż święty, klęczący na obłoku anioł, przedstawiony z profilu, z pochyloną głową, w lewej ręce trzyma kielich, prawą daje komunię świętemu. Ubrany jest w żółtą szatę, skrzydła ma złożone na plecach. Tło w postaci brązowo-różowego nieba i obłoków. Kolorystyka ciepła, brunatna, widoczne laserunki. Na obłoku, na którym klęczy anioł, znajduje się sygnatura „Wojciech Eljasz 1878”. Obraz w profilowanej, złoconej ramie.
obraz
Komunia anielska św. Stanisława Kostki
Zdjęcie nr 1: Obraz umieszczony w polu lewego ołtarza bocznego w pierwszym od prezbiterium przęśle nawy kościoła, w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym z uskokiem, w profilowanej, złoconej ramie. W centrum stojąca, ukazana frontalnie, całopostaciowo Maria w typie Niepokalanie Poczętej. Postać stojąca na półksiężycu, z głową lekko odchyloną ku górze, skierowaną w prawą stronę i rękoma skrzyżowanymi na piersi. W lewej dłoni trzyma rzeźbioną, srebrzoną lilię. Twarz drobna, okrągła z wypukłym czołem, dużymi, okrągłymi oczami wzniesionymi ku górze i niewielkimi, pełnymi ustami. Policzki zaakcentowane różem. Włosy długie, opadające na plecy w kolorze szaro-brązowym. Maria jest ubrana w obszerne, długie, rozwiane szaty nakładane na obraz drewniane, złocone. Składają się na nie płaszcz i długa suknia. Na głowie drewniana, złocona korona otwarta z rzeźbionymi szlachetnymi kamieniami. Wokół głowy okrąg z 12 drewnianych i złoconych gwiazd. W dole kompozycji płaskorzeźbiony, srebrzony półksiężyc, oraz złocone glob i wąż z jabłkiem w paszczy. Tło malowane, nieokreślonej barwy brązowo-niebieskiej, rozjaśnione wokół głowy Marii i u dołu kompozycji.
obraz
Matka Boska Niepokalanie Poczęta
Zdjęcie nr 1: Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji na rozjaśnionym tle ukazano Matkę Boską z Dzieciątkiem, od której św. Dominik odbiera różaniec. Ukazana nieznacznie z lewej strony siedząca na obłokach Madonna podtrzymuje prawą ręką siedzące na jej kolanach Dzieciątko Jezus, prawą zaś podaje klęczącemu nieznacznie niżej  św. Dominikowi różaniec. Madonna została ukazano frontalnie jako młoda dziewczyna. Ma owalną twarz o jasnej karnacji, wysokie czoło, wydatny nos i usta o pełnych wargach. Spojrzenie półprzymkniętych oczu skierowane jest na Dominika. Jego głowę otaczają jasne, długie włosy spływające puklami na ramiona. Maria ubrana jest w bladoczerwoną suknię przewiązaną w pasie i niebisko-fioletowy płaszcz zarzucony na ramiona oraz spięty pod szyją tasiemką ze złocistym napisem "Zdrowaś Marya". Prawa poła płaszczu jest przerzucona przez jej kolana. Spod sukni u dołu widać fragment stopy w sandale. Siedzące Dzieciątko Jezus ujęto w trzech czwartych w prawo. Zbawiciel prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, natomiast w lewej trzyma mały krzyżyk. Dzieciątko ubrane jest w jasnobiałą tunikę, spod której widać fragment bosej prawej stopy. Przed Marią z prawej strony kompozycji klęczy św. Dominik przedstawiony w trzech czwartych w prawo z głową ujętą w profilu. Święty obiema rękami odbiera od Madonny różaniec. Jest to dojrzały mężczyzna o owalnej twarzy z jasną karnacją. Charakteryzuje ją wydatny nos i usta. Głowę otaczają krótkie włosy z wystrzyżoną tonsurą odsłaniające lewe ucho. Święty ubrany jest w habit dominikański z czarnym płaszczem z kapturem. Nad głową ma nimb talerzowy z gwiazdą pośrodku. Za Marią widać częściowo dwóch chłopców trzymających girlandę różaną. Na pierwszym planie w rogu obrazu leży otwarta księga oparta o inne dwie zamknięte księgi, a za nią płonąca świeca. Na kartach księgi umieszczono inskrypcję: „Bądź pozdro / wiona Pa-/nienko / Marya! / Ciebie wzy/wają wszyscy grzesznicy Malował / 1872 / Wojciech Eliasz”.
obraz
Matka Boska Różańcowa
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta o wklęsłych górnych narożach z uskokiem, z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem i klęczącymi przed nimi św. Dominikiem oraz św. Katarzyną Sieneńską. Maria ukazana jest w całej postaci, zwrócona frontalnie, w pozycji stojącej, z prawą nogą opartą o skałę, lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko, prawą podaje różaniec św. Dominikinowi. Maria ma owalną twarz, o półprzymkniętych, okrągłych oczach, długim nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, jasnymi włosami opadającymi na ramiona. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w jasnoczerwoną suknię, przepasaną w talii oraz niebieski płaszcz zarzucony na ramiona i nogi. Dzieciątko w pozycji siedzącej, z lewą nogą wysuniętą do przodu, w lewej ręce trzyma gałązkę róży i krzyżyk, prawą błogosławi. Twarz ma kwadratową, oczy duże i okrągłe, nos mały, usta pełne oraz krótkie, jasne włosy. Ubrane jest w białą, długą i obszerną tunikę. Wokół głów obu postaci nimby. Postać Marii flankują dwa anioły w żółtych tunikach trzymające kwiatowe girlandy. Po prawej stronie Marii klęczy św. Dominik zwrócony w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Prawą rękę unosi, lewą przyciska do piersi, obiema dłońmi trzymając różaniec. Jego twarz jest szczupła, o dużych oczach skierowanych w dół, dużym, krótkim nosie i pełnych ustach, na głowie ma tonsurę, nad nią aureolę z gwiazdą. Ubrany jest w biały habit dominikański ze szkaplerzem oraz czarny płaszcz z kapturem. Przed świętym znajduje się pies z zapaloną pochodnią w pysku. Po lewej stronie Marii klęcząca św. Katarzyna Sieneńska, zwrócona w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową oraz skrzyżowanymi na piersi dłońmi, z widocznymi stygmatami. Twarz ma pociągłą, z oczami skierowanymi w dół, małym nosie i pełnych ustach. Ubrana jest w biały habit dominikański ze szkaplerzem oraz białym welonem i podwiką oraz w czarny płaszcz. Na głowie ma koronę cierniową, nad nią aureolę. Scena ukazana na jasnobrązowym tle, rozświetlonym wokół Marii i Dzieciątka.
obraz
Matka Boska Różańcowa ze św. Dominikiem i św. Katarzyną Sieneńską
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem stojącej na skale Matki Boskiej z Dzieciątkiem i klęczącymi przed nimi św. Dominikiem oraz św. Katarzyną Sieneńską. Maria ukazana jest w całej postaci, zwrócona frontalnie, w kontrapoście, lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko, prawą podaje różaniec św. Dominikowi. Maria ma owalną twarz, o półprzymkniętych, okrągłych oczach, długim nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, jasnymi włosami opadającymi na ramiona. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w czerwoną suknię, przepasaną w talii oraz niebieski płaszcz zarzucony na ramiona i nogi. Dzieciątko w pozycji siedzącej, z lewą nogą wysuniętą do przodu, w lewej ręce trzyma gałązkę róży, prawą błogosławi. Twarz ma kwadratową, oczy okrągłe, nos mały, usta pełne oraz krótkie, jasne włosy. Ubrane jest w białą, długą i obszerną tunikę. Wokół głów obu postaci nimby. Postać Marii flankują dwa anioły w żółtych tunikach trzymające kwiatowe girlandy. Po prawej stronie Marii klęczy św. Dominik zwrócony w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Obiema ugiętymi rękami odbiera różaniec. Jego twarz jest szczupła, o dużych oczach skierowanych w górę, dużym, krótkim nosie i pełnych ustach, na głowie ma tonsurę, nad nią aureolę z gwiazdą. Ubrany jest w biały habit dominikański ze szkaplerzem oraz czarny płaszcz z kapturem. Po lewej stronie Marii klęcząca św. Katarzyna Sieneńska, zwrócona w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową oraz dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma pociągłą, z oczami skierowanymi w dół, małym nosie i pełnych ustach. Ubrana jest w biały habit dominikański ze szkaplerzem i białym welonem oraz w czarny płaszcz. Na głowie ma koronę cierniową, nad nią aureolę. Pomiędzy świętymi leży otwarta księga ze świecą. Scena ukazana na jasnobrązowym tle, rozświetlonym wokół Marii i Dzieciątka.
obraz
Matka Boska Różańcowa ze św. Dominikiem i św. Katarzyną Sieneńską

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Autor dzieła
Wojciech Eljasz

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Kościół murowany z cegły na niskiej, kamiennej podmurówce, orientowany, jednonawowy ze zredukowanym transeptem oraz nieco niższym, zamkniętym półkoliście prezbiterium. Do północno-wschodniego narożnika nawy (przy prezbiterium) przylega założona na rzucie prostokąta, oszkarpowana zakrystia dostępna półkolistym portalem od strony północnej. Do południowo-wschodniego narożnika nawy dostawiona kaplica Matki Boskiej na rzucie prostokąta zamknięta od wschodu niewielką absydą. Ramiona transeptu zredukowane do roli prostokątnych kaplic. Do południowo-zachodniego i północno-zachodniego narożnika nawy dobudowane nowsze kruchty boczne założone na rzucie prostokąta dostępne portalami o półkolistym wykroju. Kruchta zachodnia na rzucie prostokąta dostępna nowym, prostokątnym wejściem. W ścianach północnej i południowej widoczne, zamurowane, starsze otwory wejściowe (od południa w miejsce portalu okrągłe okno). Dach nad nawą dwuspadowy z trzecią połacią zakrywającą ścianę szczytową; w części wschodniej wieloboczna wieżyczka na sygnaturkę z glorietą zwieńczoną krzyżem. Kruchty oraz kaplice boczne kryte dachami trójpołaciowymi, prezbiterium jednopołaciowym; nad zakrystią dach mansardowy z prostokątnym oknem w lukarnie. Pokrycia dachowe wykonane są z blachy (pierwotnie była to czerwona dachówka). W nawie i prezbiterium strop o konstrukcji żelbetowej wsparty na dziewięciu masywnych kolumnach ustawionych na wysokich cokołach; kaplice boczne sklepione krzyżowo, w zakrystii założony betonowy strop. Chór muzyczny murowany, wsparty na pierwszej od zachodu parze kolumn dźwigających strop. Fasada jednokondygnacyjna, trójosiowa z umieszczoną w osi centralnej prostopadłościenną kruchtą mieszczącą prostokątny otwór wejściowy (nowy). Okna w kształcie stojącego prostokąta o smukłych proporcjach, zamknięte półkoliście. Okno środkowe, umieszczone nieco wyżej, niższe od pozostałych. W ścianach zachodnich krucht bocznych po jednym niewielkim oknie o wykroju półkolistym. Trójkątna ściana szczytowa zasłonięta blaszanym dachem o przełamanej w dolnej części połaci, zwieńczona niewielkim, metalowym krzyżem. Elewacje boczne jednokondygnacyjne, o nieregularnym przebiegu osi. W elewacji południowej w pierwszej osi ceglany portal z nadświetlem o wykroju półkolistym, w drugiej okrągłe okno doświetlające kaplicę boczną, w kolejnych: półkolisty ceglany portal do zakrystii oraz okno o półkolistym wykroju z motywem biforium. W elewacji północnej w osi pierwszej i drugiej niewielkie półkoliście wykrojone okna, w osi trzeciej okrągłe okno doświetlające kaplicę, w osi czwartej natomiast ceglany portal z nadświetlem o wykroju półkolistym. W prezbiterium cztery okna o wykroju półkolistym. W trzeciej osi, pomiędzy oknami, ujęta wielobocznymi filarami dźwigającymi, wydatny, profilowany gzyms tynkowana na biało nisza z figurą Matki Boskiej Fatimskiej umieszczonej pod baldachimem. Górną część murów nawy, prezbiterium, zakrystii, kaplic oraz obu krucht bocznych obiega profilowany gzyms okapowy.
kościół
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty w drewnianą, złoconą ramę. W centralnej części kompozycji przedstawienie Chrystusa Ukrzyżowanego, do którego piersi przytula się Maria Magdalena. Chrystus ukazany w trzech czwartych z ciałem zwróconym w lewą stronę. Głowa odziana w cierniową koronę pochylona do dołu. Wokół niej świetlisty nimb. Tors muskularny, wypukły z widoczną raną w boku. Ramiona wyprężone, tworzące kształt litery „V”. Perizonium krótkie, białe udrapowane na prawym boku postaci. Maria Magdalena ukazana jako młoda kobieta w jasnoróżowej sukni i ciemniejszym płaszczu. Twarz o regularnych rysach, oczy uniesione do góry. Głowę pochyla w dół, składając ją na piersi Chrystusa. Swoją prawą ręką dotyka rany w jego boku. Na drugim planie, w oddali widoczny pejzaż z widokiem Jerozolimy i ciemnym, ciężkim niebem. Kolorystyka obrazu ciemna, utrzymana w odcieniach brązu.
obraz
Maria Magdalena pod krzyżem
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty drewnianą, profilowaną ramą. W centralnej części kompozycji przedstawiona Matka Boska ukazana frontalnie, w pozycji siedzącej, trzymająca na kolanach martwe ciało Chrystusa. Głowa Marii zwrócona lekko w prawą stronę, wzrok uniesiony ku górze. Postać została przedstawiona jako młoda kobieta o owalnej twarzy, dużych ciemnych oczach i wąskim, prostym nosie. Usta niewielkie, zaznaczone kolorem jasnoczerwonym. Maria prawą ręką podtrzymuje głowę Syna, lewą dotyka jego przedramienia. Jest ubrana w jasnoczerwoną suknię z żółtym kołnierzem oraz jasnobłękitny płaszcz. Na głowę, otoczoną nimbem, ma narzuconą jasnożółtą chustę. Chrystus ukazany jako młody mężczyzna, leżący horyzontalnie na kolanach matki. Głowa przedstawiona na wprost, otoczona nimbem. Oczy zamknięte, nos wydatny, prosty. Włosy i zarost w kolorze ciemnobrązowym. Prawa ręka oraz nogi opadające w dół, lewa ułożona wzdłuż ciała. Tors nagi, z wyeksponowaną raną w boku; wokół pasa i bioder udrapowane białe perizonium. Po bokach Marii ukazane klęczące anioły, trzymające arma Christi: koronę cierniową (anioł po lewej stronie kompozycji) oraz gwoździe (anioł z prawej). Postaci ukazane jako jasnowłosi młodzieńcy ubrani w barwne szaty. Za Matką Boską widoczna pionowa belka krzyża wyznaczająca oś kompozycji oraz, na drugim planie, ciemne obłoki. Kolorystyka obrazu ciemna, przygaszona.
obraz
Pietà
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta umieszczony w profilowanej, złoconej ramie z dekoracją w postaci muszli palmetowych ujętych akantem w narożach. W centrum kompozycji ukazany św. Bartłomiej przedstawiony frontalnie, w ujęciu całopostaciowym z głową delikatnie zwróconą w prawą stronę. Święty został wyobrażony jako dojrzały mężczyzna o owalnej twarzy, dużych oczach i prostym nosie. Jego jasnobrązowe, lekko falowane włosy sięgają uszu. Broda i wąsy mają ten sam kolor. Wokół głowy widoczny jest świetlisty nimb. Postać ubrana jest w długą, niebieską tunikę oraz białą szatę spodnią, przez prawe ramię ma przerzucony ciemnobrązowy płaszcz; stopy bose. Święty w prawej ręce trzyma nóż, a w lewej własną, zakrwawioną głowę. Postać została ukazana na tle rozległego, górzystego pejzażu oraz szaroniebieskiego nieba. Obraz utrzymany w stonowanej, chłodnej kolorystyce z dominacją brązów, ciemnej zieleni i zgaszonego błękitu.
obraz
Św. Bartłomiej
Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego u góry łukiem półokrągłym. Kompozycja dwustrefowa. W dolnej części przedstawiony św. Jan Ewangelista ukazany frontalnie w ujęciu całopostaciowym. Święty wyobrażony jako młody mężczyzna o dużych, ciemnych oczach i długim, prostym nosie. Długie, falowane włosy opadają na ramiona postaci, skręcając się w spiralne loki. Postać ubrana w długą, jasnożółtą tunikę oraz płaszcz w odcieniach zieleni i błękitu trzymająca w prawej ręce pióro, w lewej zwój pergaminu. Spod szat widoczne bose stopy. W dolnej części kompozycji widoczny orzeł – symbol tego ewangelisty oraz banderola z napisem „EWANGELISTA ŚW(IĘTY) JAN”. W tle przedstawiono wąskie romańskie kolumny o roślinnych kapitelach i trzonach dekorowanych geometryczną plecionką. W prześwitach pomiędzy kolumnami wkomponowano mniejsze sceny ukazujące wydarzenia z życia Chrystusa opisane przez św. Jana. W górnej części kompozycji w arkadzie ujętej dwiema zdwojonymi kolumienkami ukazany błogosławiący Chrystus, przedstawiony w typie ikonograficznym Jezu Ufam Tobie. Postać ukazana frontalnie, w ujęciu całopostaciowym, ubrana w jasnobeżowe szaty. Wokół głowy Chrystusa nimb krzyżowy. W łuku arkady umieszczono napis: „MIŁOSIERDZIE BOŻE”, a w jej polu: „UFA/MY TO/BIE”. Arkada, w której umieszczono Zbawiciela, ujęta jest motywami roślinnymi oraz dwiema mniejszymi arkadkami mieszczącymi motyw litery Α i Ω oraz monogram w postaci litery H umieszczonej na tle krzyża. W arkadzie z lewej dodatkowo napis: „IN PRINCIPIO ERAT VERBUM” oraz „ET VERBUM CARO FACTUM EST”. W prawym, dolnym rogu witraża umieszczona jest sygnatura zakładu Żeleńskiego: „WYKONAŁ / S. G. ŻELE[ŃSKI] / KRAKÓW”.
witraż
Św. Jan Ewangelista
Zdjęcie nr 1: Czternaście obrazów przedstawiających kolejne stacje drogi krzyżowej. Kompozycje wielopostaciowe w kształcie stojącego prostokąta ujęte w złocone, profilowane ramy zwieńczone krzyżem osadzonym na podstawie o linii wklęsło-wypukłej mieszczącej numer stacji. Kolorystyka jasna, przygaszona.
obraz
Stacje drogi krzyżowej

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie ośmioboku z przedstawieniem sceny Adoracji Dzieciątka Jezus. W dole kompozycji w żłóbku leży Chrystus, nad którym stoi Maria, a za nimi św. Józef. Jezus leży nagi na białej tkaninie ułożonej na słomie, lewą rękę zbliża do twarzy, prawą trzyma przy boku, ma małą głowę, wokół niej świetlisty nimb. Spogląda na Marię, która również patrzy na niego, ręce składa do modlitwy, ma pociągłą, delikatną twarz o dużym nosie i małych ustach. Jest ubrana w czerwoną suknię z szarym wykończeniem na dekolcie i granatowy maforion. Święty Józef stoi w cieniu, patrzy na Dzieciątko, unosi prawą rękę, a w lewej trzyma kij. Ma podłużną twarz o ostrym nosie i małych ustach, łysinę i ciemny zarost. Ponad grupą otwiera się jaśniejące niebo i widać uskrzydlone główki aniołków. Z prawej strony kompozycji fragment kolumny.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Jak cytować?

Justyna Kuska, "Matka Boska z Dzieciatkiem (tzw. Bachowicka)", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/matka-boska-z-dzieciatkiem-tzw-bachowicka

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności