Wizja św. Franciszka z Asyżu
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym z uskokiem, z przedstawieniem wizji św. Franciszka z Asyżu. Kompozycja dwustrefowa. W strefie dolnej św. Franciszek, ukazany bokiem, zwrócony w prawo, klęczy na skale z prawym kolanem wysuniętym do przodu i cofniętą do tyłu lewą nogą, z rękami wysuniętymi przed siebie i splecionymi modlitewnie dłońmi wzniesionymi ku górze. Głowa świętego widoczna z profilu okolona ciemnym krótkim zarostem, z wygoloną tonsurą. Twarz szczupła, ascetyczna, z wysokim czołem. Ubrany w brązowy franciszkański habit przepasany białym sznurem. W tle zamglony pejzaż, po prawej stronie świętego z widokiem centralnej kopułowej świątyni. Święty zwraca się ku ukazanej w górnej strefie, wśród obłoków Matce Boskiej. Maria zwrócona w trzech czwartych w lewo, ubrana w białą, przewiązaną w talii suknię i narzucony na ramiona błękitny płaszcz spięty pod szyją. Towarzyszą jej putto i anioł ze skrzydłami przedstawiony w całej postaci w prawej części obrazu. U góry kompozycji na osi tronuje na obłokach Chrystus podtrzymujący lewą ręką duży krzyż.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym z uskokiem, z przedstawieniem wizji św. Franciszka z Asyżu. Kompozycja dwustrefowa. W strefie dolnej św. Franciszek, ukazany bokiem, zwrócony w prawo, klęczy na skale z prawym kolanem wysuniętym do przodu i cofniętą do tyłu lewą nogą, z rękami wysuniętymi przed siebie i splecionymi modlitewnie dłońmi wzniesionymi ku górze. Głowa świętego widoczna z profilu okolona ciemnym krótkim zarostem, z wygoloną tonsurą. Twarz szczupła, ascetyczna, z wysokim czołem. Ubrany w brązowy franciszkański habit przepasany białym sznurem. W tle zamglony pejzaż, po prawej stronie świętego z widokiem centralnej kopułowej świątyni. Święty zwraca się ku ukazanej w górnej strefie, wśród obłoków Matce Boskiej. Maria zwrócona w trzech czwartych w lewo, ubrana w białą, przewiązaną w talii suknię i narzucony na ramiona błękitny płaszcz spięty pod szyją. Towarzyszą jej putto i anioł ze skrzydłami przedstawiony w całej postaci w prawej części obrazu. U góry kompozycji na osi tronuje na obłokach Chrystus podtrzymujący lewą ręką duży krzyż.

Wizja św. Franciszka z Asyżu

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wadowicki
Gmina
Lanckorona
Miejscowość
Lanckorona
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Kalwaria Zebrzydowska
Parafia
Parafia Narodzenia św. Jana Chrzciciela
Miejsce przechowywania
zasuwa ołtarza bocznego przy tęczy od południa
Identyfikator
DZIELO/03313
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
1904 rok
Autor
Władysław Rossowski
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Lanckorona
Technika i materiał
olejna na płótnie
Autor noty katalogowej
Andrzej Włodarek
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Obraz sprawiony jako zasuwa barokowego obrazu ołtarzowego.

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym z uskokiem, z przedstawieniem wizji św. Franciszka z Asyżu. Kompozycja dwustrefowa. W strefie dolnej św. Franciszek, ukazany bokiem, zwrócony w prawo, klęczy na skale z prawym kolanem wysuniętym do przodu i cofniętą do tyłu lewą nogą, z rękami wysuniętymi przed siebie i splecionymi modlitewnie dłońmi wzniesionymi ku górze. Głowa świętego widoczna z profilu okolona ciemnym krótkim zarostem, z wygoloną tonsurą. Twarz szczupła, ascetyczna, z wysokim czołem. Ubrany w brązowy franciszkański habit przepasany białym sznurem. W tle zamglony pejzaż, po prawej stronie świętego z widokiem centralnej kopułowej świątyni. Święty zwraca się ku ukazanej w górnej strefie, wśród obłoków Matce Boskiej. Maria zwrócona w trzech czwartych w lewo, ubrana w białą, przewiązaną w talii suknię i narzucony na ramiona błękitny płaszcz spięty pod szyją. Towarzyszą jej putto i anioł ze skrzydłami przedstawiony w całej postaci w prawej części obrazu. U góry kompozycji na osi tronuje na obłokach Chrystus podtrzymujący lewą ręką duży krzyż.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz utrzymany w duchu malarstwa religijnego drugiej połowy XIX wieku, pozostającego pod wpływem Jana Matejki.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Obraz malowany olejno na płótnie, umieszczony w ołtarzu bocznym po południowej stronie tęczy, pełni funkcję zasuwy głównego obrazu ołtarzowego. Namalowany w 1904 roku przez Władysława Rossowskiego.

Bibliografia

Biernacka Róża, "Rossowski Władysław" , [w:] "Polski słownik biograficzny, t. 32" , Wrocław-Warszawa-Kraków 1989-1991 , s. 144-145

Inne dzieła tego autora

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym w srebrnej, dekorowanej ornamentami ramie. W centrum kompozycji znajduje się całopostaciowe przedstawienie św. Józefa spoglądającego na stojącego przed nim młodego Jezusa. Jezus jest ustawiony frontalnie, w kontrapoście, patrząc na widza, prawą rękę wyciąga przed siebie, lewą wskazuje znajdujące się na jego piersi gorejące serce otoczone koroną cierniową i zwieńczone krzyżem. Jezus ma owalną twarz, szeroko otwarte, ciemne oczy, wąski nos i małe usta. Jego blond, falowane, krótkie włosy są rozdzielone przedziałkiem. Jest ubrany w długą, białą tunikę przewiązaną w pasie niebieskim paskiem. Jezus stoi na globie ziemskim oplecionym wicią z białymi kwiatami. Ustawiony za nim Józef w lewej ręce trzyma kwiat lilii, ma drobną twarz okoloną ciemnymi włosami i sięgającą dekoltu brodę. Jest ubrany w ciemnobrązową tunikę wykończoną pod szyją złotą lamówką z kamieniami szlachetnymi. Na to ma narzucony żółty płaszcz z niebieskim podbiciem, który zakrywa ręce, łamiąc się grubymi fałdami i przechodzi z przodu poniżej pasa. Obie postacie mają nad głowami wąskie, okrągłe nimby; nimb Jezusa jest wypełniony krzyżem. Tło przedstawienia stanowi niebieskie niebo przesłonięte w dolnej części białymi obłokami. W prawym dolnym rogu sygnatura „Malował Władysław Rossowski”, poniżej umieszczona jest częściowo przesłonięta data.
obraz
Św. Józef z młodym Jezusem
Zdjęcie nr 1: Obraz w prostokątnej, profilowanej ramie od góry zamkniętej łukiem nadwieszonym, przedstawiający św. Katarzynę Aleksandryjską, zwróconą trzy czwarte w prawo. Święta w prawej dłoni trzyma palmę męczeństwa, lewą wspiera się na rękojeści miecza. Twarz owalna o wyraźnych, linearnych rysach, dużych i brązowych oczach oraz długim nosie; na szyi sznur pereł, na uszach kolczyki. Ubrana jest w białą koszulę z długimi rękawami, niebieską tunikę ozdobioną złotą lamówką i przepasaną złotym pasem z ozdobną klamrą w formie rozety. Spod tuniki wystaje czerwona, długa suknia. Na lewe ramie ma narzucony czerwony płaszcz, luźno spływający na ziemię. Na głowie jest korona otwarta, od której z prawej strony spływa biały welon zdobiony w niebieskie paski. U stóp świętej, po lewej stronie obrazu leżą: korona zamknięta, topór i gałązka białej lilii. Święta przedstawiona jest na tle gładkiej kolumny na wysokim cokole, o który wsparte jest koło. Po przeciwnej stronie obrazu ukazani są trzej, pomniejszeni, dyskutujący filozofowie. Obok, również miniaturowa, scena przedstawiająca ścięcie św. Katarzyny. W oddali widoczne płonące koło. W górnej części obrazu są rozstępujące się niebiosa z aniołkiem trzymającym w dłoniach dwa wieńce; obok pary główek anielskich. Kolorystyka stonowana, ciepła, z przewagą brązów. Na odwrociu napis: „Obraz ten fundował ks(iądz) Michał Wawrzynowski Proboszcz w Nowym Targu Poświęciż był Jego / Em(inencja) Kardynał Książe Biskup Krakowski Albin Dunajeski / Kraków r(oku) p(ańskiego) 1892 Malował / Wł(adysław) Rossowski”.
obraz
Św. Katarzyna Aleksandryjska
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawia wizję św. Jana Kantego. W dolnej partii obrazu ukazana jest w pełnej postaci sylwetka klęczącego świętego zwróconego tyłem w trzech czwartych w prawo. Święty Jan Kanty ubrany jest w czarną akademicką togę. Odchyloną do tyłu głowę charakteryzują sięgające szyi, siwe włosy. Widoczną w profilu, pociągłą twarz ujmuje krótki, siwy zarost. Wzniesione, wyciągnięte do przodu ręce mężczyzna nieznacznie rozkłada na boki. Wzrok kieruje ku siedzącej wśród obłoków postaci Madonny z Dzieciątkiem zwróconej w trzech czwartych w lewo. Młodzieńczą twarz Marii ujmują po bokach opadające na plecy i ramiona długie, kręcone, jasnobrązowe włosy. Ubrana jest w długą, białą, przepasaną czerwoną szarfą suknię o szerokich rękawach oraz przypięty do jej dekoltu parą okrągłych zapon błękitny płaszcz osłaniający ramiona i częściowo nogi. Lewą ręką Maria podtrzymuje siedzące na jej kolanach Dzieciątko o lekko przechylonej w lewo głowie. Zaokrągloną twarz o pełnych, subtelnych rysach ujmują pukle krótkich, skręconych włosów. Nagą sylwetkę osłania w partii bioder białe perizonium. Wyprostowane ręce są rozłożone i opuszczone w dół. Głowę Marii okala duży, promienisty nimb. Po lewej stronie widoczna jest sylwetka unoszącego się wśród obłoków anioła o skręconych, rozwianych włosach, twarzy o subtelnych, młodzieńczych rysach i wzroku skierowanym w dół. Anioł ubrany jest w rodzaj antycznego chitonu w kolorze jasnoczerwonym, ręce osłania rozwiana, półprzejrzysta szata. Na plecach ma parę dużych, białych skrzydeł. W opuszczonej wzdłuż ciała, lekko zgiętej w łokciu ręce trzyma kwiat białej lilii. Nieco niżej widoczna jest uskrzydlona główka anielska. Scena rozgrywa się we wnętrzu świątyni. Święty Jan Kanty przyklęka na pokrytych czerwonym dywanem stopniach prowadzących do ołtarza, którego marmoryzowane antepedium z godłem herbu uniwersytetu w wieńcu laurowym pośrodku, ujęte parą spływów wolutowych znajduje się tuż przed nim. Mensa nakryta jest białym, obszytym koronką obrusem. Obok świętego leży otwarta księga i spoczywający na niej biret. W głębi, po lewej stronie widoczny jest nakryty zieloną tkaniną niewysoki stołek z trzema księgami, z których jedna ma napis na grzbiecie „Pi[s]mo Ś[w]ięte” i wystającą spod nich zwiniętą kartą. W lewym górnym rogu kompozycji widoczny jest ceglany mur oraz pokryty polichromią naśladującą ugwieżdżone niebo wysklepek. U dołu obrazu napis: „Malował Władysław Rossowski Kraków r(oku) p(ańskiego) 1902”.
obraz
Wizja św. Jana Kantego

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Autor dzieła
Władysław Rossowski

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona zawieszona w arkadzie tęczy, dostępna jednobiegowymi schodami od wschodu, od strony wejścia do zakrystii. Kosz na rzucie ośmioboku, opięty smukłymi kolumienkami o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, ustawionymi występujących wybrzuszonych postumentach i wspierającymi gzyms występujący na nimi. Boki kosza na przemian gładkie i ozdobione nałożonymi rzeźbionymi motywami roślinnymi. Kosz nadwieszony na konsoli w kształcie spłaszczonego ostrosłupa. Zaplecek prostokątny, z prostokątną zamkniętą półkoliście płyciną, w której w górnej części litery IHS z krzyżem, otoczony promieniami. Baldachim powtarza rzut i podziały kosza, ozdobiomy lambrekinem, nakryty spłaszczonym ostrosłupem zwieńczonym prostym krzyżykiem. Na podniebiu rzeźbiona Gołębica Ducha Świętego wśród promieni. Struktura pomalowana na brązowo, podniebie baldachimu w kolorze bękitnym, ornamenty i detale architektoniczne złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, przyścienna; przedstawienie Boga Ojca ukazanego jako starzec z długą brodą, kępką włosów nad czołem i wianuszkiem siwych włosów wokół głowy; siedzi przechylony na prawą stronę i wsparty prawą ręką na obłoku; w prawej dłoni trzyma berło. Lewa ręka odwiedziona w bok od ciała. Ubrany w długą złotą suknię z szerokimi rękawami i obszerny złoty płaszcz.
rzeźba
Bóg Ojciec
Zdjęcie nr 1: Dwie pełnoplastyczne przyścienne rzeźby, przedstawiające w całej postaci dwa siedzące w antytetycznych pozach uskrzydlone anioły. W rozłożonych na boki rękach trzymają: trzcinę z gąbką (anioł po lewej) i dzidę (anioł po prawej). Anioły, okryte złotą draperią, siedzą ukośnie na srebrzystych obłokach.
rzeźba
Aniołowie
Zdjęcie nr 1: Rzeźby pełnoplastyczne, przyścienne wyobrażające dwóch aniołów ze skrzydłami, ukazanych w całej postaci, w antytetycznych pozach, w kontrapoście, w trzech czwartych zwróconych ku środkowi ołtarza, z głowami skierowanymi do widza. Anioł po prawej prawą ręką uniesioną na wysokość barku, a anioł po lewej lewą ręką wskazują wymownym gestem na obraz Matki Boskiej umieszczony w retabulum. Obaj aniołowie o młodzieńczych twarzach okolonych ciemnymi kędzierzawymi włosami. Ramiona i tors nagie, o jasnej karnacji. Brzuch, biodra i uda okryte silnie pofałdowaną dynamicznie złotą draperią spływającą z tyłu postaci aż do ziemi. Na nogach wysokie buty odsłaniające palce. Pod stopami srebrzyste laserowane na niebiesko obłoki.
rzeźba
Aniołowie
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, z tyłu opracowana, ustawiona na niewysokim cokole. Postać zwrócona frontalnie do widza, w kontrapoście, o esowato wygiętej sylwetce. W lewej ręce trzymał chorągiew, prawą unosi wysoko do góry w geście błogosławieństwa. Ciało o wyraźnie rzeźbionej muskulaturze z zaznaczonymi śladami męki. Twarz szczupła, o podkreślonej linii kości policzkowych i długim, prostym nosie, z dużymi oczami. Twarz okolona zarostem, włosy długie, gęste, z przedziałkiem na środku głowy, opadające na plecy. Przez biodra przepasane złote perizonium; pod szyją zapięty czerwony płaszcz opadający na plecy i lewe ramię. Karnacja ciała naturalistyczna, perizonium złocone.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym z uskokiem, w ozdobnej ramie, z przedstawieniem Chrystusa Ukrzyżowanego. Chrystus rozpięty na krzyżu z wysoko uniesionymi nad głową. Ciało muskularne, naprężone, w lekkim skręcie tułowia w lewo i nóg w prawo. Głowa lekko przechylona na prawy bark, z twarzą zwróconą ku górze, okolona ciemnymi włosami i zarostem, na głowie korona cierniowa. Perizonium nisko zsunięte z bioder, odsłaniające prawy bok, z rozwianym końcem przy lewym udzie. Tło ciemne, ze skłębionymi ciemnymi obłokami. Ponad głową Chrystusa titulus z nieczytelnym napisem.
obraz
Chrystus Ukrzyżowany

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna kamienna w kształcie stojącego prostokąta z inskrypcją: „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / TEKLA GUMPERT / *1844 w Obornikach / w ks(ięstwie) Poznańskiem / + w Bolechowicach / w d(niu) 26/2 1904. / Ja Twoja jestem zbawże mnie / Psalm 118.94. / Zdrowaś Marya". Poniżej napisu znajduje się herb rodziny Gumpertów (?). Tarcza gotycka przykryta hełmem prętowym z obfitymi labrami spływającymi do podstawy, zwieńczonym koroną otwartą, w której umieszczono klejnot w postaci dwóch skrzydeł z trzema kulami (?) pośrodku. Tarcza trójdzielna, w polach górnych powtórzone godło kogut, w polu dolnym trąba myśliwska.
płyta nagrobna
Epitafium Tekli Gumpert
Zdjęcie nr 1: Neogotycki, murowany kościół św. Andrzeja Apostoła w Osieku jest pięcioprzęsłową świątynią salową z wyodrębnionym, trójbocznie zamkniętym prezbiterium od północy i czworoboczną wieżą od południa. Od zachodu do prezbiterium i nawy przylega zakrystia z przedsionkiem, a od wschodu czworoboczna kaplica Najświętszego Serca Pana Jezusa. Ściany elewacji zewnętrznych artykułują wysokie przypory wyznaczające przęsła, licowane czerwoną i żółtą cegłą, układaną we wzór ornamentalny. Każde z przęseł przeprute jest dużym, ostrołukowym oknem, dekorowanym przy ostrołuku ceglaną opaską. Górne odcinki pomiędzy przyporami zdobi poziomy, ceglany fryz kostkowy, zaś pod dachem ceglany gzyms koronujący. Elewacja południowa z wieżą jest trójosiowa. Oś środkową wyznacza dwupoziomowa, czworoboczna wieża wchodząca w ostatnie przęsło nawy. Flankują ją wysokie przypory podobnie jak na elewacjach bocznych licowane czerwoną i żółtą cegłą. Pierwszy poziom dekoruje rozbudowany, ceglany, ostrołukowy portal, ponad którym przepruto ostrołukowe okno. Ponad oknem z ceglaną opaską przy ostrołuku, schodzącą na poziomy, ceglany fryz kostkowy znajduje się okulus z maswerkiem z motywem rybiego pęcherza. W portalu mocno zaakcentowano ostrołukowy tympanon wypełniony maswerkiem ze sztucznego kamienia z motywami czteroliścia. Wieżę wieńczy ostrosłupowy hełm z krzyżem, pokryty blachą miedzianą, oparty na zmniejszonym, czworobocznym piętrze dzwonniczym tworzącym jej drugi poziom. W jego narożach usytuowano ceglane przypory ze sterczynami, zaś ściany boczne przepruto ostrołukowym oknem z ceglaną opaską przy ostrołuku, wypełnionym drewnianą żaluzją, wieńcząc je trójkątnymi szczytami ze sterczynami. Pole trójkątnych szczytów zawierają okrągłe tarcze zegarowe. Osie boczne elewacji wyznaczają podłużne, ostrołukowe okna z ceglanymi opaskami na wysokości ostrołuku oraz umieszczone poniżej mniejsze ostrołukowe okna doświetlające przyziemię z klatką schodową i nawę od zachodu. Wnętrze zostało nakryte sklepieniem krzyżowym. Kolejne przęsła rozdzielają ostrołukowe gurty spływające na przyścienne półfilary ustawione na cokołach i zwieńczone fazowanymi opaskami. Niższe, jednoprzęsłowe prezbiterium oddziela od nawy ostrołukowy łuk tęczowy. Przylegająca do prezbiterium od wschodu kaplica także otwiera się do wnętrze kościoła ostrołukową arkadą. W drugim przęśle usytuowano naprzeciw siebie ostrołukowe drzwi boczne. W prezbiterium ustawiono ołtarz główny, a po obu stronach łuku tęczowego dwa ołtarze boczne. Na zachodniej ścianie prezbiterium przy tęczy zawieszono ambonę. Także w kaplicy bocznej ustawiono nastawę ołtarzową. Nawę wypełniają dwa rzędy drewnianych ławek oraz dwa konfesjonały. W ostatnim przęśle, po obu stronach wchodzącej w nie wieży, urządzono chór muzyczny, na który prowadzi klatka schodowa z wejściem w przyziemiu wieży. Chór wsparto na trzech ostrołukowych arkadach. Podłogę w nawie i prezbiterium wyłożono posadzką z kolorowego granitu.
kościół
Kościół św. Andrzeja Apostoła
Zdjęcie nr 1: Drewniane płaskorzeźbione stalle ustawione na niewysokim, profilowanym cokole. Przedpiersie ujęte smukłymi, złoconymi kolumienkami o kompozytowych kapitelach, zwieńczone profilowanym gzymsem, na skrajach ustawione małe wazoniki. Lico przedpiersia dekorowane czterema prostokątnymi płycinami wypełnionymi pseudomaswerkową dekoracją w formie zdwojonych ostrołukowych arkadek z dekoracją roślinną. Zaplecek ujęty po bokach analogicznymi kolumienkami zakończonymi pinaklami, podzielony na cztery pola za pomocą niewielkich konsolek z płycinami dźwigających analogiczne pinakle. Zwieńczenie w formie czterech wimperg dekorowanych czołgankami i pinaklami. W stalli lewej na środkowym pinaklu zwieńczenia monogram IHS, a w prawej monogram Matki Boskiej. Struktura malowana na ciemny brąz, wypełnienia płycin zielone, detale błękitne oraz czerwone. Partie ornamentu oraz trzony kolumn złocone.
stalla
Dwie stalle
Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie leżącego prostokąta, ujęte grubą ramą, dekorowaną po wewnętrznej stronie maswerkiem. W polu inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / MARYI Z CZAYKOWSKICH / GORCZYŃSKIEJ / NAJCNOTLIWSZEJ ŻONIE – NACZULSZEJ MATCE, BABCE i PRABABCE / DOBRODZIEJCE TEGO KOŚCIOŁA i LUDZKOŚCI. / *14/5 1830 R(OKU) +11/4 1904 R(OKU) / Wystawiają te tablicę wdzięczne córki, / prosząc o modlitwę za jej duszę”.
płyta nagrobna
Epitafium Marii z Czajkowskich Gorczyńskiej
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem półpostaci starszego mężczyzny. Postać zwrócona w trzech czwartych w lewo, obiema rekami podtrzymuje z przodu zamkniętą księgę. Twarz o cechach indywidualnych portretowanego, z wysokim czołem, niewielkich oczach, ściągniętych brwiach, dużym nosie i szerokich, wąskich ustach, okolona siwymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w czarną sutannę zapinaną z przodu na guziki, z szerokimi rękawami, zapinanymi na guziki, pod szyją koloratka. Postać ukazana na jednolitym ciemnozielonym tle. W lewym dolnym rogu sygnatura „MS 1904”. Obraz ujęty prostą, drewniana ramą z tabliczką z inskrypcją „A(DMODUM) R(EVERENDUS) D(OMINUS) JOANNES NOWAK / *1816 curatus ab a(nno) 1857 +1881 / Vicedecanus, Benefactor / Pro ecclesia aedificanda”.
obraz
Portret księdza Jana Nowaka

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Jak cytować?

Andrzej Włodarek, "Wizja św. Franciszka z Asyżu", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/wizja-sw-franciszka-z-asyzu

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności