Obraz zapewne pochodzi ze starszej nastawy, wtórnie umieszczony w nowszym ołtarzu.
Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym z uskokiem, w ozdobnej ramie, z przedstawieniem Chrystusa Ukrzyżowanego. Chrystus rozpięty na krzyżu z wysoko uniesionymi nad głową. Ciało muskularne, naprężone, w lekkim skręcie tułowia w lewo i nóg w prawo. Głowa lekko przechylona na prawy bark, z twarzą zwróconą ku górze, okolona ciemnymi włosami i zarostem, na głowie korona cierniowa. Perizonium nisko zsunięte z bioder, odsłaniające prawy bok, z rozwianym końcem przy lewym udzie. Tło ciemne, ze skłębionymi ciemnymi obłokami. Ponad głową Chrystusa titulus z nieczytelnym napisem.
Obraz namalowany zapewne z wykorzystaniem w lustrzanym odbiciu ryciny Paula Pontiusa z 1631 roku, rytowanej według kompozycji Petera Paula Rubensa. Kompozycja z przedstawieniem Ukrzyżowanego Chrystusa na tle chmur bardzo rozpowszechniona w malarstwie polskim. Podobne kompozycje zachowane między innymi w kolegiacie w Sandomierzu (połowa XVII w.?) oraz w kościołach parafialnych w Starej Błotnicy (XVII/XVIII w.?), Ostrowie nad Gopłem (1725), Maczkach (1788), Kiemieliszkach (XVIII w.).
Dobry.
Obraz malowany olejno na płótnie, umieszczony w ołtarzu bocznym po południowej stronie tęczy, z przedstawieniem Chrystusa Ukrzyżowanego. Namalowany w XVIII wieku przez nieokreślonego malarza małopolskiego z wykorzystaniem ryciny Paula Pontiusa, rytowanej w 1631 roku, według kompozycji Petera Paula Rubensa.
Andrzej Włodarek, "Chrystus Ukrzyżowany", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/chrystus-ukrzyzowany-10