Epitafium Tekli Gumpert
Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna kamienna w kształcie stojącego prostokąta z inskrypcją: „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / TEKLA GUMPERT / *1844 w Obornikach / w ks(ięstwie) Poznańskiem / + w Bolechowicach / w d(niu) 26/2 1904. / Ja Twoja jestem zbawże mnie / Psalm 118.94. / Zdrowaś Marya". Poniżej napisu znajduje się herb rodziny Gumpertów (?). Tarcza gotycka przykryta hełmem prętowym z obfitymi labrami spływającymi do podstawy, zwieńczonym koroną otwartą, w której umieszczono klejnot w postaci dwóch skrzydeł z trzema kulami (?) pośrodku. Tarcza trójdzielna, w polach górnych powtórzone godło kogut, w polu dolnym trąba myśliwska.

Epitafium Tekli Gumpert

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Zabierzów
Miejscowość
Bolechowice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Bolechowice
Parafia
Parafia Św. Apostołów Piotra i Pawła
Miejsce przechowywania
nawa
Identyfikator
DZIELO/00839
Kategoria
płyta nagrobna
Ilość
1
Czas powstania
1904 rok
Technika i materiał
kamień, techniki kamieniarskie, złocenia
Wymiary podstawowe
szerokość – 38,5 cm
wysokość – 48,5 cm
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Tablica została wmurowana w ścianę nawy w 1904 roku.

Opis

Tablica epitafijna kamienna w kształcie stojącego prostokąta z inskrypcją: „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / TEKLA GUMPERT / *1844 w Obornikach / w ks(ięstwie) Poznańskiem / + w Bolechowicach / w d(niu) 26/2 1904. / Ja Twoja jestem zbawże mnie / Psalm 118.94. / Zdrowaś Marya".
Poniżej napisu znajduje się herb rodziny Gumpertów (?). Tarcza gotycka przykryta hełmem prętowym z obfitymi labrami spływającymi do podstawy, zwieńczonym koroną otwartą, w której umieszczono klejnot w postaci dwóch skrzydeł z trzema kulami (?) pośrodku. Tarcza trójdzielna, w polach górnych powtórzone godło kogut, w polu dolnym trąba myśliwska.

Zarys problematyki artystycznej

Epitafium upamiętniające Teklę Gumpert (1844-1904) charakteryzuje się prostotą formy i oszczędnością zastosowanych środków wyrazu, czym nawiązuje do szeregu podobnych tablic kommemoratywnych z XIX i XX wieku.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Ubytek prawego dolnego rogu tablicy.

Streszczenie

Tablica epitafijna z początku XX wieku, upamiętniająca Teklę Gumpert, zmarłą w 1904 roku w wieku 60 lat.

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Tekla Gumpert

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od prawej strony w postaci jednobiegowych schodów z balustradą, umieszczona na północnej ścianie nawy. Kosz na rzucie części ośmioboku, poprzedzony od dołu partią cokołową o mniejszej średnicy, dekorowaną płycinami z ornamentem roślinnym. Dolna krawędź tej podstawy zdobiona maswerkami. Podwieszona do niej szyszka w formie wielokąta o przekroju ośmiobocznym. Ściany kosza dekorowane ostrołukowymi blendami, z płaskorzeźbionymi postaciami czterech ewangelistów; od lewej: Łukasz, Mateusz, Jan i Marek. Postacie są mocno wydłużone, każdy trzyma w rękach księgę, u stóp mają odpowiadające im symbole zwierzęce; każdy jest podpisany. W podłuczach arkadek ornament roślinny, powyżej pas rozetek. W balustradzie schodów romboidalne płyciny wypełnione esowato wygiętą wicią roślinną. Struktura w kolorze bejcowanego na ciemno drewna; ornamenty, niektóre profile, szaty i atrybuty ewangelistów złocone; nisze malowane na granatowo.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Anioł ukazany w całej postaci, stojący na postumencie po prawej stronie drugiej kondygnacji retabulum. Zwrócony frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowaną w stronę ołtarza. Ciężar ciała oparty na lewej nodze, prawa zaś wysunięta w przód. Twarz owalna, osadzona na szerokiej szyi. W twarzy widoczne małe oczy, wąski, delikatnie zadarty nos, niewielkie usta oraz wystająca do przodu, okrągła broda; brązowe, kręcone włosy spływają na kark. W lewej ręce anioł trzyma włócznię z nabitą gąbką, a w prawej obcęgi. Ubrany jest w długą suknię odsłaniającą prawą nogę oraz szatę wierzchnią, przepasaną w talii sznurem; skrzydła złożone. Drugi anioł ustawiony jest po drugiej stronie retabulum. Lewą ręką przytrzymuje opartą o ziemię włócznię, a w prawej trzyma młotek. Ubrany jest w długą suknię i tunikę spływające równoległymi fałdami do dołu. Głowa i skrzydła ukształtowane analogicznie jak w przypadku pierwszej postaci. W partiach ciała polichromia naturalistyczna, szaty i atrybuty złocone.
rzeźba
Anioły
Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna kamienna w kształcie prostokąta o ściętych dolnych narożach. Na niej wykuta inskrypcja „ADRIANVS SKASSEWSKI DECAN(US) / CRVSVICIEN(SIS) CANONIC(US) VLAD/ISLAVIEN(SIS) R(EVERENDISSI)MI I(N) CHR(IST)O P(AT)RIS D[OMINI] / D(OMI)NI ANDREAE ZEBRIDOWSKI DE / VIANCZBORG DEI GRA(TIA) EPISCO/PI CRAC(OVIENSIS) DVCISQ(UE) SEVERIEN(SIS) THE/SAVRARI(US) VIR PIVS ET CATHOLI/CVS AN(N)O D(OMI)NI MDLV DIE 27 / MENSIS OCTOBR(IS) VITA FVNCT(US) / IN HOC TVMVLO REQESCIT / CVI(US) A(N)I(M)AE SIT DE(US) P(PRO)PICIVS”
płyta nagrobna
Epitafium Adriana Skassewskiego
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełna przedstawiająca Chrystusa Zmartwychwstałego w całej postaci, w kontrapoście. Prawą rękę ma zgiętą w łokciu, uniesioną w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma drzewiec zakończony krzyżem i proporcem. Głowa uniesiona, twarz okalają ciemne długie włosy i krótka broda. Płaszcz malowany na złoto, udrapowany wokół pasa odsłaniając nagi tors, za plecami rozwiana kaskada fałd. Podstawa rzeźby półkolista, polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Podstawa na rzucie koła, trzon w typie gruszkowatym. Czara w kształcie mocno spłaszczonej kuli pokrytej puklami z profilowanym brzegiem.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Płyta epitafijna w kształcie stojącego prostokąta o trzech bokach ujętych ramą kartuszową z esownicami spiętymi klamrą. W zwieńczeniu ramy medalion, zapewne na portret (niezachowany), powyżej krzyż trójlistny. W polu epitafium inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / PIIS MANIBVS / AD(MODU)M R(EVERE)NDI OLIM M(AGNIFICI) BARTHOLOMAEI WIESIEWICZ / P(AROC)HIAE D(ICTAE) ECCLE(SI)AE HVIVS RECTORIS / ET PASTORIS / ZELO PIETATIS CVLTVS DIVINI, ET PROBITATIS VITAE / CONSPICVI. / CVIVS OPERA ET SVMPTV / FACIES HAEC, QVAE CONSPICITVR ECCLE(SI)AE, NOVV(M) / ET EXIMIVM SVMPSIT AVGMENTUM / AD PERPETVA(M) MEMORIA(M), VITA FELICITER FVNCTO / A(NNO) D(OMINI) 1693 DIE 18 MENIS IVLII / POST EXACTVM AETATIS SVAE / ANNORUV(M) LXXVIII CVRSUV(M) ET REGIMINIS ECCLE(SI)AE / SVPRA QVADRAGESIMVM / HOC MNEMOSIINON / EXECVTORES STVDIO PIETATIS ACCENSI POSVERVNT / PRECARE REQVIEM VIATOR / SI ET TIBI PIVM ALIQVANDO, SVPEREST / DESIDERIVM".
płyta nagrobna
Epitafium księdza Bartłomieja Wiesiewicza

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Neogotycki, murowany kościół św. Andrzeja Apostoła w Osieku jest pięcioprzęsłową świątynią salową z wyodrębnionym, trójbocznie zamkniętym prezbiterium od północy i czworoboczną wieżą od południa. Od zachodu do prezbiterium i nawy przylega zakrystia z przedsionkiem, a od wschodu czworoboczna kaplica Najświętszego Serca Pana Jezusa. Ściany elewacji zewnętrznych artykułują wysokie przypory wyznaczające przęsła, licowane czerwoną i żółtą cegłą, układaną we wzór ornamentalny. Każde z przęseł przeprute jest dużym, ostrołukowym oknem, dekorowanym przy ostrołuku ceglaną opaską. Górne odcinki pomiędzy przyporami zdobi poziomy, ceglany fryz kostkowy, zaś pod dachem ceglany gzyms koronujący. Elewacja południowa z wieżą jest trójosiowa. Oś środkową wyznacza dwupoziomowa, czworoboczna wieża wchodząca w ostatnie przęsło nawy. Flankują ją wysokie przypory podobnie jak na elewacjach bocznych licowane czerwoną i żółtą cegłą. Pierwszy poziom dekoruje rozbudowany, ceglany, ostrołukowy portal, ponad którym przepruto ostrołukowe okno. Ponad oknem z ceglaną opaską przy ostrołuku, schodzącą na poziomy, ceglany fryz kostkowy znajduje się okulus z maswerkiem z motywem rybiego pęcherza. W portalu mocno zaakcentowano ostrołukowy tympanon wypełniony maswerkiem ze sztucznego kamienia z motywami czteroliścia. Wieżę wieńczy ostrosłupowy hełm z krzyżem, pokryty blachą miedzianą, oparty na zmniejszonym, czworobocznym piętrze dzwonniczym tworzącym jej drugi poziom. W jego narożach usytuowano ceglane przypory ze sterczynami, zaś ściany boczne przepruto ostrołukowym oknem z ceglaną opaską przy ostrołuku, wypełnionym drewnianą żaluzją, wieńcząc je trójkątnymi szczytami ze sterczynami. Pole trójkątnych szczytów zawierają okrągłe tarcze zegarowe. Osie boczne elewacji wyznaczają podłużne, ostrołukowe okna z ceglanymi opaskami na wysokości ostrołuku oraz umieszczone poniżej mniejsze ostrołukowe okna doświetlające przyziemię z klatką schodową i nawę od zachodu. Wnętrze zostało nakryte sklepieniem krzyżowym. Kolejne przęsła rozdzielają ostrołukowe gurty spływające na przyścienne półfilary ustawione na cokołach i zwieńczone fazowanymi opaskami. Niższe, jednoprzęsłowe prezbiterium oddziela od nawy ostrołukowy łuk tęczowy. Przylegająca do prezbiterium od wschodu kaplica także otwiera się do wnętrze kościoła ostrołukową arkadą. W drugim przęśle usytuowano naprzeciw siebie ostrołukowe drzwi boczne. W prezbiterium ustawiono ołtarz główny, a po obu stronach łuku tęczowego dwa ołtarze boczne. Na zachodniej ścianie prezbiterium przy tęczy zawieszono ambonę. Także w kaplicy bocznej ustawiono nastawę ołtarzową. Nawę wypełniają dwa rzędy drewnianych ławek oraz dwa konfesjonały. W ostatnim przęśle, po obu stronach wchodzącej w nie wieży, urządzono chór muzyczny, na który prowadzi klatka schodowa z wejściem w przyziemiu wieży. Chór wsparto na trzech ostrołukowych arkadach. Podłogę w nawie i prezbiterium wyłożono posadzką z kolorowego granitu.
kościół
Kościół św. Andrzeja Apostoła
Zdjęcie nr 1: Drewniane płaskorzeźbione stalle ustawione na niewysokim, profilowanym cokole. Przedpiersie ujęte smukłymi, złoconymi kolumienkami o kompozytowych kapitelach, zwieńczone profilowanym gzymsem, na skrajach ustawione małe wazoniki. Lico przedpiersia dekorowane czterema prostokątnymi płycinami wypełnionymi pseudomaswerkową dekoracją w formie zdwojonych ostrołukowych arkadek z dekoracją roślinną. Zaplecek ujęty po bokach analogicznymi kolumienkami zakończonymi pinaklami, podzielony na cztery pola za pomocą niewielkich konsolek z płycinami dźwigających analogiczne pinakle. Zwieńczenie w formie czterech wimperg dekorowanych czołgankami i pinaklami. W stalli lewej na środkowym pinaklu zwieńczenia monogram IHS, a w prawej monogram Matki Boskiej. Struktura malowana na ciemny brąz, wypełnienia płycin zielone, detale błękitne oraz czerwone. Partie ornamentu oraz trzony kolumn złocone.
stalla
Dwie stalle
Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie leżącego prostokąta, ujęte grubą ramą, dekorowaną po wewnętrznej stronie maswerkiem. W polu inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / MARYI Z CZAYKOWSKICH / GORCZYŃSKIEJ / NAJCNOTLIWSZEJ ŻONIE – NACZULSZEJ MATCE, BABCE i PRABABCE / DOBRODZIEJCE TEGO KOŚCIOŁA i LUDZKOŚCI. / *14/5 1830 R(OKU) +11/4 1904 R(OKU) / Wystawiają te tablicę wdzięczne córki, / prosząc o modlitwę za jej duszę”.
płyta nagrobna
Epitafium Marii z Czajkowskich Gorczyńskiej
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym z uskokiem, z przedstawieniem wizji św. Franciszka z Asyżu. Kompozycja dwustrefowa. W strefie dolnej św. Franciszek, ukazany bokiem, zwrócony w prawo, klęczy na skale z prawym kolanem wysuniętym do przodu i cofniętą do tyłu lewą nogą, z rękami wysuniętymi przed siebie i splecionymi modlitewnie dłońmi wzniesionymi ku górze. Głowa świętego widoczna z profilu okolona ciemnym krótkim zarostem, z wygoloną tonsurą. Twarz szczupła, ascetyczna, z wysokim czołem. Ubrany w brązowy franciszkański habit przepasany białym sznurem. W tle zamglony pejzaż, po prawej stronie świętego z widokiem centralnej kopułowej świątyni. Święty zwraca się ku ukazanej w górnej strefie, wśród obłoków Matce Boskiej. Maria zwrócona w trzech czwartych w lewo, ubrana w białą, przewiązaną w talii suknię i narzucony na ramiona błękitny płaszcz spięty pod szyją. Towarzyszą jej putto i anioł ze skrzydłami przedstawiony w całej postaci w prawej części obrazu. U góry kompozycji na osi tronuje na obłokach Chrystus podtrzymujący lewą ręką duży krzyż.
obraz
Wizja św. Franciszka z Asyżu
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem półpostaci starszego mężczyzny. Postać zwrócona w trzech czwartych w lewo, obiema rekami podtrzymuje z przodu zamkniętą księgę. Twarz o cechach indywidualnych portretowanego, z wysokim czołem, niewielkich oczach, ściągniętych brwiach, dużym nosie i szerokich, wąskich ustach, okolona siwymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w czarną sutannę zapinaną z przodu na guziki, z szerokimi rękawami, zapinanymi na guziki, pod szyją koloratka. Postać ukazana na jednolitym ciemnozielonym tle. W lewym dolnym rogu sygnatura „MS 1904”. Obraz ujęty prostą, drewniana ramą z tabliczką z inskrypcją „A(DMODUM) R(EVERENDUS) D(OMINUS) JOANNES NOWAK / *1816 curatus ab a(nno) 1857 +1881 / Vicedecanus, Benefactor / Pro ecclesia aedificanda”.
obraz
Portret księdza Jana Nowaka

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Epitafium architektoniczne, w formie aediculi, na cokole z wyciętym u dołu łukiem odcinkowym, ujęte parą kolumn o kapitelach korynckich, dźwigających niepełne belkowanie zakończone wyłamanym szerokim gzymsem. W partii zwieńczenia widnieje płaskorzeźbiona, ujęta liściastymi labrami tarcza z godłem herbu Prus I. Niegdyś epitafium wieńczył zapewne krzyż (obecnie zniszczony). Pośrodku profilowana płycina z inskrypcją „PAMIĘCI / Adama / WIŚNIEWSKIEGO / Dziedzica wsi Przebieczany / zm(arłego) d(nia) 6 Grudnia 1857 / w 64 roku życia. / Pozostała wdowa z dziećmi / poświęca”. W prawej dolnej części epitafium sygnatura „E(dward) Stehlik”.
płyta nagrobna

Epitafium Adama Wiśniewskiego

Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna kamienna w kształcie prostokąta o ściętych dolnych narożach. Na niej wykuta inskrypcja „ADRIANVS SKASSEWSKI DECAN(US) / CRVSVICIEN(SIS) CANONIC(US) VLAD/ISLAVIEN(SIS) R(EVERENDISSI)MI I(N) CHR(IST)O P(AT)RIS D[OMINI] / D(OMI)NI ANDREAE ZEBRIDOWSKI DE / VIANCZBORG DEI GRA(TIA) EPISCO/PI CRAC(OVIENSIS) DVCISQ(UE) SEVERIEN(SIS) THE/SAVRARI(US) VIR PIVS ET CATHOLI/CVS AN(N)O D(OMI)NI MDLV DIE 27 / MENSIS OCTOBR(IS) VITA FVNCT(US) / IN HOC TVMVLO REQESCIT / CVI(US) A(N)I(M)AE SIT DE(US) P(PRO)PICIVS”
płyta nagrobna

Epitafium Adriana Skassewskiego

Zdjęcie nr 1: Płyta w kształcie leżącego prostokąta, w profilowanej opasce tynkowej dekorowanej kimationem. Inskrypcja majuskułowa w języku polskim i zapisem daty po łacinie: TU LEŻY SIMON CHALUBKA / Z MAŁŻANKA HELENA Y SIN/EM MIKOLAIEM W GROBIE TYM / ODPOCZYWAIA POZOSTALY SIN / STANISLAW RODZICOM Y BRATV / TE PAMIATKE WISTAWIŁ MIEISCE / MAŁE MALEMU WZROSTOWI / SOBIE ZABISAWSZY ROKV / 1634. DIE 2I. NOVEMB(RIS).
płyta nagrobna

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Płyta w formie stojącego prostokąta. W górnej części ryty monogram IHS z krzyżem. W polu inskrypcja „Adamo Kołaczkowski / Bonorum Cameralium Ann(o) 9 Praefecto / Die 24. Decembris 1824 A(nn)o vitae 54 / non tam aetate quam maerore / propter culpas aliorum consumpto / addicti amici posuere. / Quisquis es superior disce / quam durum piaesse aliis / Defuncto autem aeternam / precare requiem.” U dołu płyty ryta czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami.
płyta nagrobna

Epitafium Adama Kołaczkowskiego

Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym z uskokami, ujęta profilowaną ramą. W górnej partii, w polu łuku znajduje się wpisane w owal, polichromowane godło herbu Szembek, poniżej tekst „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Ad perpetuam rei memoriam / A(nn)o ab Incarnatione D[omi]ni 1781. / Die octava Julii. / Celsissimus Ill(ust)ri(ssi)mus R(enovere)nd(issi)mus D(omi)nus. / Christophorus Comes / SZEMBEK / Epp(iscop)us Uranopolitan(ensis) Coadjutor Ploc(ensis) / Dux Sielun(ensis) etc. Eccl(esi)am hanc Divo Jo/anni CANTIO dicatam solenni ritu Conse/cravit Anniversarium quo ad Officium et / Missam obeundum D(omini)ca prima p(os)t Festum Visita(ti)o / B(EATE) V(IRGINIS) MARIAE statuit et determinavit / Cura R(everendi) Stanislai Petulski huius Eccl(esiasti)cae / Actualis Praebendarii”.
tablica pamiątkowa

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Epitafium z fantazyjnie wyciętą płyciną o bokach w kształcie półkolistych, nadwieszonych łuków na wklęsłych uskokach, ujętą uproszczonymi wolutami z chrząstkami. Pod dolną krawędzią kartusz z tarczą z godłami herbów Ostoja i Rola. W górnej części epitafium okrągły medalion ujęty taśmami zakończonymi ślimacznicami z krzyżem. W jego polu uproszona trupia czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami. W polu Inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / PERIL(LVST)RI ET R(EVERENDI)S(I)MO DOMINO ADAMO / PAVLO A TARNOW TARNOWSKI PRAEPO/SITO SEVERIENSI FRATRI SVO GERMA/NO DESIDERATISSIMO AN(NO) 1712 / ATQVE / IOSEPHO, ET STANISLAO FILIIS AC MA/RIANNAE ET SALOMEAE TVM GEMINIBVS / ANNAE ALTER AEVE SALOMEAE NEC NON CHRI/STINAE FILIABVS, CHARISSIMAE SOBOLI SVAE PVBESCENTE AETATE ANNV(M) 1725 /DEFVNCTIS / SIBIQVE / ILLVSTRES ET MAGNIFICI MICHAEL STANISLAVS AB EADEM TARNOW TARNOWSKI EX / VENATORE LANCICIEN[sic] CAPITANEO SEVERIEN(IS) PRIMO BIECEN(SI] NVNC SIRADIENSIS CASTELLANVS / ET ROSA DE RILSKO SCIBOROWNA CONIVGES AD HIC VIATORES TAMEN MORITVRI, PRO / MORE CHRISTIANO AMORE HOC POSVERVNT MONVMENTVM AN(NO) D(OMINI) 1729 / QVORVM / VIRVTES ET QVALITATES MERITA VERITATI / VERITAS REFERAT POSERITATI / ETTI LECTOR PIE ETIAM MORTALIS / ANIMABVS FIDELIVM DEFVNCTORVM / PACEM PRECANDO DIC / REQVIESCANT IN PACE /AMEN".
płyta nagrobna

Epitafium Adama Pawła Tarnowskiego i jego dzieci Józefa, Stanisława, Marianny, Salomei, Ewy i Salomei

Jak cytować?

Agata Felczyńska, "Epitafium Tekli Gumpert", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/epitafium-tekli-gumpert

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności