Władysław Rossowski urodził się w 1857 roku w Monasterzyskach koło Buczacza, a zmarł w 1923 roku we Lwowie. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Jana Matejki. W 1881 roku otrzymał stypendia cesarskie i rządowe na studia w akademii monachijskiej oraz w Dreźnie i w Paryżu. W Krakowie osiedlił się w 1883 roku. W latach 1885-1892 pełnił funkcję profesora rysunku i malarstwa na Wyższych Kursach dla Kobiet im. Adriana Baranieckiego w Krakowie. W 1887 roku podczas Pierwszej Wielkiej Wystawy Sztuki Polskiej w Krakowie zostały wystawione jego prace: „Wjazd królowej Jadwigi do Krakowa” oraz „W kąpieli”.
Jego dzieła znajdują się m.in. w kościele Franciszkanów w Krakowie (kompozycje przedstawiają historię zakonu w Polsce) czy w kościele św. Katarzyny w Nowym Targu. W 1910 roku wyjechał do Lwowa, gdzie do 1917 roku malował obrazy dla okolicznych kościołów. W 1919 roku działalność artysty przerwała nieuleczalna choroba. Silny wpływ na twórczość malarza wywarł Jan Matejko. Rossowski był wiernym naśladowcą mistrza, zwłaszcza na początku swojej drogi artystycznej. Tworzył dzieła o różnorodnej tematyce: religijnej, historycznej, portretowej oraz współczesnej.
Maria Działo, "Władysław Rossowski", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/ludzie/wladyslaw-rossowski