Tabernakulum zostało wykonane w 1728 roku. Pierwotnie znajdowało się w ołtarzu głównym. Fundatorem ołtarza był proboszcz Franciszek Kalewski.
Tabernakulum w formie drewnianej, prostopadłościennej skrzynki, o wypukłym licu, na niskim, profilowanym cokole, ujętej w czterech narożach pilastrami o trzonach przechodzących w spływy wolutowe dekorowane kampanulami i ornamentem z tkaniny oraz muszlami. Pilastry dźwigają profilowany gzyms opasujący tabernakulum. Drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, w profilowanej ramie z płaskorzeźbionym przedstawieniem kielicha z unoszącą się nad nim hostią w glorii, z powrozem, motywem korony cierniowej oraz skałą z monogramem IHS. Nad drzwiczkami przyczółek, przerwany pośrodku konsolą podtrzymującą gzyms z wolutami i wstęgą w przyłuczach drzwiczek. Tron wystawienia w formie cokołu zwężającego się ku górze ujętego pięcioma spływami wolutowymi dekorowanymi kampanulami i perełkowaniem, pokryty rzeźbioną łuską; zwieńczony profilowaniem oraz szerszą podstawą dekorowaną ornamentem roślinnym. Struktura w całości złocona.
Tabernakulum z ołtarza głównego należy do najciekawszych tego rodzaju mebli kościelnych w Małopolsce. Wyróżnia je wykwintny detal ornamentalny w postaci listków akantu powiązanych z regencyjnymi taśmami i kampanulami.
Tabernakulum wykonane wraz z nastawą ołtarzową w 1728 roku należy do najciekawszych pod względem formalnym dzieł tego typu w Małopolsce. Wykonane zostało w warsztacie Antoniego Frączkiewicza, wybitnego snycerza i stolarza.
Józef Skrabski, "Tabernakulum z tronem wystawienia", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/tabernakulum-z-tronem-wystawienia-2