Św. Józef z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta o ściętych narożach. W centrum św. Józef ukazany do pasa, z Dzieciątkiem w pozycji stojącej. Józef przedstawiony frontalnie z ugiętą z przodu prawą ręką, w której trzyma gałązkę lilii. Twarz ma szczupłą, o starczych rysach, dużych, okrągłych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną krótką, siwą brodą i włosami. Ubrany jest w fioletową tunikę i jasnobrązowy płaszcz zawieszony przez lewe ramię, skumulowany w dolnej części obrazu. Dzieciątko ukazane frontalnie, z rękami rozłożonymi na boki. Twarz ma owalną, o pełnych policzkach, okrągłych oczach, małym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Ubrane jest w białą, luźną tunikę, przewiązaną w talii. Józef i Dzieciątko wokół głów mają nimby. Postacie ukazane na cieniowanym, żółto-brązowym tle, rozjaśnionym wokół ich głów.
Zdjęcie nr 2: Obraz w formie stojącego prostokąta o ściętych narożach. W centrum św. Józef ukazany do pasa, z Dzieciątkiem w pozycji stojącej. Józef przedstawiony frontalnie z ugiętą z przodu prawą ręką, w której trzyma gałązkę lilii. Twarz ma szczupłą, o starczych rysach, dużych, okrągłych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną krótką, siwą brodą i włosami. Ubrany jest w fioletową tunikę i jasnobrązowy płaszcz zawieszony przez lewe ramię, skumulowany w dolnej części obrazu. Dzieciątko ukazane frontalnie, z rękami rozłożonymi na boki. Twarz ma owalną, o pełnych policzkach, okrągłych oczach, małym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Ubrane jest w białą, luźną tunikę, przewiązaną w talii. Józef i Dzieciątko wokół głów mają nimby. Postacie ukazane na cieniowanym, żółto-brązowym tle, rozjaśnionym wokół ich głów.

Św. Józef z Dzieciątkiem

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
myślenicki
Gmina
Myślenice
Miejscowość
Trzemeśnia
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Myślenice
Parafia
Parafia św. Klemensa
Tagi
malarstwo XIX wieku
Miejsce przechowywania
zwieńczenie ołtarza bocznego północnego
Identyfikator
DZIELO/17305
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
około 1910 roku
Autor
Marian Szczurowski
Technika i materiał
olej na płótnie
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0

Dzieje zabytku

Obraz św. Józefa z Dzieciątkiem najpewniej namalował Marian Szczurowski około 1910 roku.

Opis

Obraz w formie stojącego prostokąta o ściętych narożach. W centrum św. Józef ukazany do pasa, z Dzieciątkiem w pozycji stojącej. Józef przedstawiony frontalnie z ugiętą z przodu prawą ręką, w której trzyma gałązkę lilii. Twarz ma szczupłą, o starczych rysach, dużych, okrągłych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną krótką, siwą brodą i włosami. Ubrany jest w fioletową tunikę i jasnobrązowy płaszcz zawieszony przez lewe ramię, skumulowany w dolnej części obrazu. Dzieciątko ukazane frontalnie, z rękami rozłożonymi na boki. Twarz ma owalną, o pełnych policzkach, okrągłych oczach, małym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Ubrane jest w białą, luźną tunikę, przewiązaną w talii. Józef i Dzieciątko wokół głów mają nimby. Postacie ukazane na cieniowanym, żółto-brązowym tle, rozjaśnionym wokół ich głów.

Zarys problematyki artystycznej

Święty Józef był oblubieńcem Marii i opiekunem Chrystusa. Przedstawiany jest jako starszy mężczyzna z Dzieciątkiem Jezus. Jego atrybutem jest lilia, gdyż żył w czystości.
Postacie z omawianego dzieła są niezwykle zbliżone do tych z sygnowanych obrazów Mariana Szczurowskiego w kościele w Trzemeśni, zarówno pod względem malowania twarzy, jak i oddania fałdów szat. Prawdopodobnie zatem Szczurowski jest autorem tego obrazu. W związku z tym dzieło mogło powstać około 1910 roku, tak jak inne obrazy tego malarza do trzemeskiej świątyni.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Zabrudzenia i spękania.

Streszczenie

Obraz św. Józefa z Dzieciątkiem najpewniej namalował Marian Szczurowski około 1910 roku. Święty Józef był oblubieńcem Marii i opiekunem Chrystusa. Przedstawiany jest jako starszy mężczyzna z Dzieciątkiem Jezus. Jego atrybutem jest lilia, gdyż żył w czystości.

Bibliografia

Janicka-Krzywda Urszula , "Patron – atrybut – symbol", Poznań 1993

Inne dzieła tego autora

Zdjęcie nr 1: W prezbiterium w dolnej połowie ścian polichromia w formie namalowanej jasnoczerwonej, wielkowzorzytej tkaniny o motywach geometrycznych i roślinnych z niebieskim monogramem Marii i żółtymi koronami; jej górny brzeg odwiedziony jest pasem z brązowo-czerwoną dekoracją roślinną. Ściana przedzielona w połowie wysokości pasem z arkadkami wypełnionymi żółtymi wazonami oraz dekoracją roślinną na zielonym tle. W ich przyłuczach czerwone pola wypełnione malowaną roślinnością. W górnej połowie ścian malowane płyciny o jasnobrązowych ramach, których pola wypełnione są wzorem o motywie żółtych sześcioboków z fioletowymi kwiatami. Na południowej ścianie prezbiterium okna obwiedzione malowanymi, mazerowanymi ramami. W górnej części ściany, pod belkowaniem fryz utworzony z uskrzydlonych główek anielskich ukazanych na niebieskim tle, pomiędzy którymi znajdują się czerwone kampanule, pod nim podwieszone kwiatowe girlandy. Ściany zakończone profilowanym gzymsem, pomalowanym w dwa pasy – czerwony i niebieski, dekorowane motywem liści. Ściany podzielone lizenami w kolorze fioletowym, zdobionymi motywami geometrycznymi, różnymi w dolnej i górnej połowie. Strop prezbiterium z namalowaną płyciną w formie stojącego prostokąta, zamkniętego u dołu trójbocznie, o wklęsłych sześciu narożach, w których namalowana jest dekoracja roślinna. Płycina ujęta brązowo-żółtą ramą zdobioną motywem roślinnym oraz niebieskim pasem, z abstrakcyjnym motywem na wklęśnięciach. Różowe pole wypełnione białą kratką z kwiatami. W jego centrum owalny medalion w malowanej, profilowanej ramie oraz niebieskiej opasce z wypustkami, na których zawieszonych jest wokół osiem kwiatowych girland oraz cztery fantazyjne motywy kwiatowe. W medalionie namalowana scena Koronacji Matki Bożej. W jego centrum siedząca na obłokach Maria, ukazana frontalnie, z prawą ręką złożoną na piersi, lewą wyciągniętą w bok. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długimi, falowanymi, jasnymi włosami. Ubrana jest w białą tunikę i niebieski płaszcz zarzucony na ramiona i kolana. Po jej prawej siedzi Chrystus, zwrócony w trzech czwartych w lewo, pochylony, prawą ręką podtrzymuje nad jej głową koronę. Twarz ma podłużną, o okrągłych oczach, lekko garbatym nosie i pełnych ustach, okolona brązowymi włosami i brodą. Ubrany jest w białą tunikę i czerwony płaszcz, o jego lewe ramię oparty jest krzyż. Po lewej stronie Marii siedzi Bóg Ojciec, zwrócony w trzech czwartych w prawo, lewą ręką przytrzymuje przy boku kulę, prawą podtrzymuje koronę nad głową Marii. Bóg ukazany jako starzec, o wysokim czole, podłużnej twarzy, małych oczach, garbatym nosie i pełnych ustach. Włosy i brodę ma długie i siwe. Ubrany jest w fioletową tunikę i jasnobrązowy płaszcz. Nad postaciami unosi się gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Scena ukazana na tle błękitnego nieba, wypełnionego obłokami, w dolnej części obrazu z ukazanymi uskrzydlonymi główkami anielskimi. Ściany nawy w jednej trzeciej wysokości obwiedzione są pasem z malowanymi czerwono-brązowymi płycinami o naprzemiennym układzie owali i rombów, wypełnionymi dekoracją geometryczną i motywami roślinnymi. Ponad nimi wzdłuż ściany malowany niebieski pas o kolorowej i fantazyjnej dekoracji. Ściany w dwóch trzecich wysokości pokryte jasnoróżową polichromią o wielobarwnym, fantazyjnym, geometryczno-roślinnym wzorze z motywem równoramiennych krzyży. Ściany zakończone niebieskim fryzem przypominającym lambrekin z motywami geometrycznymi. Całość opasana profilowanym gzymsem, pomalowanym w dwa pasy – czerwony i niebieski, z dekoracją o motywach liści. Ściany podzielone lizenami pomalowanymi na kolor fioletowy, z dekoracją geometryczną. Na ścianach północnej i południowej po dwa okna obwiedzione malowanymi, mazerowanymi ramami. Pomiędzy oknami sceny w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, w malowanej ramie dekorowanej cekinami. U dołu ramy fragment gzymsu dekorowanego kimationem z podwieszeniem zdobionym uskrzydloną główką anielską i meandrem. Rama zamknięta gzymsem wyłamanym na kształt łuku odcinkowego, podtrzymywanym na konsolach, dekorowanych motywem roślinnym. Na ścianie północnej scena z przedstawieniem św. Jakuba Większego z aniołem. W dolnej części obrazu święty w pozycji półleżącej, oparty o schody, ukazany frontalnie, z uniesioną głową, skierowaną w lewo i skrzyżowanymi na piersi rekami. Twarz ma owalną, o dużych oczach skierowanych w górę, prostym nosie i rozchylonych ustach, okoloną, krótkimi, jasnobrązowymi włosami i brodą. Wokół jego głowy nimb. Ubrany jest w ciemnobrązową tunikę, przepasaną sznurem, na lewym ramieniu ma muszlę, lewą ręką przytrzymuje laskę z bukłakiem. Na stopach ma sandały. Nad świętym unosi się anioł, zwrócony w trzech czwartych w lewo, w wykroku, z pochyloną głową, w prawej ręce trzyma liść palmy, w lewej, nad głową świętego - wieniec z róż. Anioł o młodzieńczej twarzy, z dużymi oczami zwróconymi w dół, dużym nosem i małymi ustami, okolonej jasnymi włosami sięgającymi ramion. Ubrany jest w żółtą tunikę oraz jasnofioletowy płaszcz. Ma białe i rozłożone skrzydła. Ukazany jest w otoczeniu obłoków. Poniżej, obok świętego na ziemi leży puklerz i miecz. Postacie ukazane we wnętrzu, z widoczną murowaną ścianą z oknami, fragmentem kolumny i schodami. W prawym dolnym sygnatura „M. Szczurowsk[i]”. Na ścianie południowej scena z przedstawieniem św. Izydora Oracza modlącego się przed kapliczką. W dolnej części obrazu święty w pozycji klęczącej, zwrócony profilem w prawo, z uniesionymi rękami o splecionych dłoniach w geście modlitwy, z uniesioną głową. Twarz ma szczupłą, o oczach skierowanych w górę, małym nosie i pełnych ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami. Ubrany jest w białą koszulę, niebieski kaftan z czerwoną podszewką, przepasany w talii, z zawieszonym kluczem, na stopach ma buty. Przed nim, na ziemi leżą słomkowy kapelusz i bat. Przed świętym kapliczka w formie kamiennego krucyfiksu na cokole, pośród krzaków z kwiatami. Święty ukazany na tle pejzażu, z widocznym w oddali polem, na którym dwa woły ciągną pług, prowadzony przez anioła. Powyżej błękitne niebo zasnute ciemnymi chmurami, spod których wydobywa się strumień światła. W prawym dolnym rogu sygnatura „M. Szczurowski”. W zachodniej części nawy beżowa balustrada chóru muzycznego, na której namalowane są prostokątne płyciny, o krótszych bokach dekorowanych motywem roślinnym. Ich pola wypełnia niebieska opaska oraz różowa kratka ze zdobieniem roślinnym. Płycina środkowa w formie owalu z przedstawieniem Dawida, siedzącego na tronie i grającego na harfie. Postać ukazana do połowy, zwrócona w trzech czwartych w prawo, dwiema wyciągniętymi rękami dotyka strun harfy. Dawid o pociągłej twarzy, ze schematycznie oddanymi rysami, okolony brązowymi włosami i brodą. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrany jest w czerwoną suknię, na ramiona ma narzuconą gronostajową pelerynę. Nad nim zawieszony czerwony baldachim, z zieloną podszewką. W oddali widoczny zarys zabudowań miejskich. Profile cokołu i gzymsu balustrady malowane w kolorowe pasy, z dekoracją roślinną. Na stropie nawy malowana płycina w formie stojącego prostokąta o zaokrąglonych narożach, ujęta niebieską ramą o geometrycznym wzorze, w miejscu naroży stylizowane roślinne palmety. W narożach płyciny cztery owalne medaliony z popiersiami św. Stanisława Kostki, św. Kazimierza Jagiellończyka, św. Stanisława z Piotrowinem i św. Jana Kantego. Medaliony ujęte są wolutowymi kartuszami, dekorowanymi stylizowanym ornamentem roślinnym. W polu centralnym malowanej płyciny scena ze św. Klemensem w formie stojącego prostokąta o wklęsłych narożach, ujęta malowaną ramą, w narożach uskrzydlone główki anielskie. Scena otoczona drugą ramą o fantazyjnym zarysie, dekorowaną na bokach fantazyjnymi szczytami z ornamentem roślinnym, które połączone są kwiecistymi girlandami z narożnymi kartuszami. Scena ze św. Klemensem przedstawia go w kamieniołomie, błogosławiącego robotników z kilofami. Święty ukazany jest jako starzec, z siwą brodą i włosami oraz łysiną na głowie. Ubrany jest w jasnofioletową sutannę, białą rokietę z dekoracyjnym obszyciem oraz jasnoczerwony, szeroki ornat, na piersi ma paliusz. W tle pomiędzy dwoma wzniesieniami skalnymi widoczne morze, z płynącym statkiem, w oddali zaś brzeg z domem. Na skarpie w lewej części obrazu ukazany baranek w glorii promienistej, na przeciwległej dwaj żołnierze, którzy zrzucili świętego z kotwicą zawieszoną u szyi do morza. Przy dolnej krawędzi obrazu sygnatura „pinxit 1910 / M. Szczurowski”.
polichromia ścienna
Polichromia ścienna
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający Matkę Boską Różańcową z Dzieciątkiem i świętymi dominikańskimi. W centrum kompozycji tronująca Matka Boska z Dzieciątkiem na kolanach, po bokach której klęczące postacie św. Dominika i św. Katarzyny Sieneńskiej. Matka Boska ukazana frontalnie, przechylona delikatnie w prawo z pochyloną głową, ukazaną w trzech czwartych, prawą ręką opuszczoną wzdłuż ciała podaje różaniec św. Dominikowi, lewą podtrzymuje Dzieciątko. Twarz o delikatnym rysach z długim i wąskim nosem oraz drobnymi ustami, głowa okolona ciemnobrązowymi, długimi włosami z przedziałkiem na środku. Maria jest ubrana w czerwoną suknię oraz niebieski płaszcz, ułożony na kolanach, zdobiony na brzegach złocona bordiurą. Głowa ujęta nimbem z jedenastu gwiazd, a na niej założona otwarta korona. Dzieciątko ukazane frontalnie, w postawi stojącej, rączkami przekazujące różaniec św. Katarzynie Sieneńskiej. Twarz okrągła z wąskim nosem, małymi ustami i silnie zarumienionymi policzkami. Głowa okolona jasnymi, krótkimi włosami, wokół niej nimb krzyżowy wpisany w okrąg. Dzieciątko ubrane w biała tkaninę, odsłaniającą prawe ramię. Po lewej stronie obrazu św. Dominik ukazany z prawego profilu, w pozycji klęczącej, lewą ręką sięga po różaniec, prawą, w której trzyma gałązkę białej lilii wyciąga przed siebie. Głowa zwrócona do góry, z tonsurą, nad nią mały i okrągły nimb. Twarz szczupła o śniadej karnacji, okolona zarostem, prosty nos, głęboko osadzone oczy patrzące w górę. Święty ubrany jest w biały habit oraz czarny płaszcz dominikański. Święta Katarzyna zwrócona w trzech czwartych w prawo, w pozycji klęczącej, z głową uniesioną do góry, prawą ręką odbiera różaniec, w lewej trzyma gałązkę białej lilii. Twarz z zaróżowionymi policzkami, szczupła, o ciemnobrązowych oczach uniesionych ku górze, prostym nosie, różowych ustach i wydatnym podbródku. Święta ubrana jest w habit i płaszcz dominikański; z podwiką i welonem; z koroną cierniową na głowie, nad nią złoty i okrągły nimb. W dolnej części obrazu posadzka, u stóp Marii wianek z różowych róż, w górze pochmurne niebo i uskrzydlone główki aniołków. W prawym dolnym narożu, sygnatura zasłonięta ramą „M. Sz.[?]”. Na odwrociu napis „RENOVATUM ANNO 1990 / STARANIEM KS(IĘDZA) PRAŁATA / BRONISŁAWA FIDELUSA / KANCLERZA KURII / RODEM Z ZEMBRZYC”. Rama drewniana, profilowana i złocona.
obraz
Matka Boska Różańcowa ze św. Dominikiem i św. Katarzyną Sieneńską
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum Chrystus ukazany w całej postaci, frontalnie, w wykroku, z uniesionymi i rozłożonymi na boki rękami, prawa dłoń w geście błogosławieństwa. Na dłoniach i stopach zaznaczone rany. Twarz ma podłużną, o wąskich, migdałowatych oczach, prostym nosie i małych ustach, okoloną krótką brodą oraz jasnobrązowymi włosami, sięgającymi ramion. Wokół głowy nimb. Ubrany jest w białą, luźną tunikę oraz czerwony płaszcz, przewiązany diagonalnie przez lewe ramię. Na piersi ma gorejące serce w glorii promienistej. Chrystus ukazany na tle pejzażu, z widocznym polem pszenicy. Przed nim, pośród roślin na ziemi leży złamana szabla. W prawym dolnym rogu obrazu sygnatura „M(arian) Szczurowski”.
obraz
Najświętsze Serce Jezusa
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Augustyna i dziecka na plaży. W centrum święty ukazany w całej postaci, zwrócony w trzech czwartych w prawo, w kontrapoście. Lewą ręką przytrzymuje pastorał oparty na ramieniu oraz księgę, prawą ugiętą dotyka ust. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, dużym, garbatym nosie, okoloną długą, ciemną brodą. Ubrany jest w czarną sutannę, białą rokietę, wykończoną dekoracyjnym pasem malowanym na złoto, zielony ornat, lamowany malowanym na złoto pasem, z bordową podszewką. Na piersi ma biały paliusz, na głowie białą infułę z krzyżem. Przed świętym, na ziemi klęczy dziecko, zwrócone w trzech czwartych w lewo, z głową uniesioną w górę i opuszczonymi w dół rękami, z których w prawej trzyma naczynie, przelewając wodę do wykopanego w piasku dołka. Dziecko ma pełną twarz, o dużych oczach skierowanych w górę, małym nosie i pełnych ustach, okolone brązowymi, krótkimi włosami. Ubrane jest w różową tunikę przepasaną w talii. Postacie ukazane na plaży, z widocznym w oddali morzem, na tle nieba delikatnie zarysowane postacie Trójcy Świętej, z tronującymi Chrystusem i Bogiem Ojcem oraz gołębicą Ducha Świętego unoszącą się nad nimi. W dolnym prawym rogu obrazu, na tle roślinności sygnatura „pinx(it) / Maryan Szczurowski / 1910”.
obraz
Św. Augustyn
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum ukazana postać św. Antoniego Padewskiego klęczącego przed pulpitem z klęcznikiem, przed unoszącym się na obłoku Dzieciątkiem Jezus. Święty zwrócony profilem w lewo, z głową i rękami uniesionymi w górę. Twarz ma szczupłą, o małych oczach zwróconych do góry, garbatym nosie i pełnych ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami z tonsurą na głowie. Ubrany jest w brązowy habit z kapturem, przewiązany w pasie sznurem, z zawieszonym u boku różańcem; na stopach ma buty. Nad pulpitem z księgą, pośród obłoków ukazane Dzieciątko, zwrócone w trzech czwartych w prawo, w wykroku, z pochyloną głową i rękami wyciągniętymi w stronę świętego. Jezus ma twarz o delikatnych rysach, z niewielkimi oczami, małym nosem i ustami, okoloną jasnymi, kręconymi włosami. Ubrany jest w luźną, białą tunikę. Obok pulpitu, przed świętym leży otwarta księga z gałązką lilii. Scena ukazana we wnętrzu o kamiennych murach z okienkiem w prawym górnym rogu obrazu ukazującym widok na wieżę kościoła. Pod ścianą skrzynia, na której ustawione są księgi oraz klepsydra. W prawym dolnym rogu sygnatura „pinxit. / Maryan Szczurowski / 1910”.
obraz
Św. Antoni Padewski

Osoby związane z dziełem

Zdjęcie nr 1 dla osoby: Józef św.
Józef św.
SDM_COVER_PHOTO
Autor dzieła
Marian Szczurowski

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Wysoka podstawa na rzucie zbliżonym do kwadratu. Trzon tralkowy, kanelowany, ustawiony na kostce, zakończony profilowanym, ośmiobocznym pierścieniem. Czara półkolista, puklowana, o ośmiobocznym, profilowanym brzegu. Na boku podstawy inskrypcja: „A[nno] D[omini] 1728 KAS[…]”. Wewnątrz czary metalowa misa na wodę. Pokrywa drewniana, w formie cokołu, ujętego po bokach złoconymi liśćmi akantu, z drzwiczkami na froncie. Na niej ustawiona grupa rzeźbiarska Chrztu Chrystusa, z klęczącą frontalnie figurą Jezusa oraz stojącego obok, na skale św. Jana Chrzciciela, nad nimi Oko Opatrzności w glorii promienistej oraz gołębica Ducha Świętego. Na skale inskrypcje „966” i „1966”.
chrzcielnica
Chrzcielnica z pokrywą
Zdjęcie nr 1: Płyta zamocowana dołem do góry; w formie stojącego prostokąta, obwiedziona szerokim pasem z inskrypcją: „ANNO DOMINI / 1530 HIC IACET ANDR[E]AS / [F]ILIVS [N]OBILIS / DOMINI IAC[...]SZASZAIN[S]ZKI”. W górnej części pola częściowo zatarta, odwrócona tarcza zwieńczona trzema liliami heraldycznymi, z fragmentarycznie zachowanym godłem przypominającym podkowę.
płyta nagrobna
Epitafium Andrzeja Szaszainszkiego (?)
Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od zakrystii przez zaplecek. Kosz na planie czworoboku o ściętych narożach, o wypukłej ściance przedniej i wklęsłych bocznych, na profilowanym cokole oraz spłaszczonym wałku dekorowanym płycinami. U spodu kosza podwieszenie w formie stożka o wklęsłych bokach, ujętego w narożach karbowanymi wolutami, zakończonego szyszką ozdobioną rozetami. Kosz ujęty w narożach pilastrami, o trzonach w formie wolut dekorowanych rocaille'em. Na ściankach rocaille'owe płyciny z płaskorzeźbionymi przedstawieniami ewangelistów, na ściance bocznej lewej św. Łukasz z wołem, na przedniej – po prawej św. Jan z orłem, po lewej św. Mateusz z aniołem, na ściance bocznej prawej św. Marek z lwem. Parapet kosza w formie gzymsu. Zaplecek w kształcie prostokątnej ramy, opasującej drzwi. Baldachim na planie analogicznym względem kosza w formie podstawy ujętej fryzem zdobionym rozetami i gzymsem dekorowanym kimationem, z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Na baldachimie cztery woluty podtrzymujące cokół, na którym stoi figura Chrystusa Dobrego Pasterza. Na podniebieniu baldachimu płaskorzeźbiona gołębica Ducha Świętego w promienistej glorii. Struktura ambony polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi, fioletowymi i czerwonymi detalami. Ornamentyka i profile złocone, detale srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Pełnoplastyczna figurka Chrystusa z ruchomymi rękami, stojącego przy słupie ustawiona jest na owalnej podstawie. Chrystus stoi w wykroku, delikatnie pochylony ku słupowi, z głową skierowaną w prawo, z rękami wysuniętymi przed siebie, ujmującymi słup biczowania. Twarz ma szczupłą, pociągłą, o uwypuklonych kościach policzkowych, dużych oczach i nosie, okoloną krótką brodą i długimi, falowanymi włosami opadającymi na plecy. Ciało Chrystusa jest wychudzone, z silnie uwypuklonymi żebrami klatki piersiowej. Przez biodra ma przewiązane krótkie, obficie drapowane, złocone perizonium ze zwisem tkaniny na prawym boku. Słup w formie tralki na cokole. Polichromia ciała naturalistyczna, z zaznaczonymi licznymi strużkami krwi.
rzeźba
Chrystus u słupa
Zdjęcie nr 1: Figura pełnoplastyczna, ustawiona na rzeźbionym fragmencie podłoża i na niskiej podstawie na planie ośmioboku. Chrystus zwrócony jest frontalnie, z głową skierowaną w prawo. W lewej ręce trzyma drzewce zakończone krzyżem z chorągwią z tkaniny z naszytym krzyżem, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną, o dużych, półprzymkniętych oczach, uniesionych brwiach, dużym nosie i małych ustach, okoloną krótką brodą skręconą w dwa pukle oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion, rzeźbionymi w regularne fale. Chrystus ubrany jest w złocony płaszcz z czerwoną podszewką zarzucony na ramiona i plecy, otaczający postać i zarzucony z przodu na lewe przedramię, odsłaniając nagi tors z zaznaczoną raną w boku. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. Na awersie przedstawienie Matki Bożej Różańcowej oraz czterech świętych dominikańskich. Kompozycja dwustrefowa, wielopostaciowa. W górnej połowie obrazu ukazana Matka Boża z Dzieciątkiem na kolanach, siedząca frontalnie na obłokach, ze skrzyżowanymi nogami. Lewą ręką przytrzymuje Dzieciątko, prawą wyciąga w bok, w dłoni trzymając różaniec. Twarz ma owalną, o małych oczach, krótkim nosie i drobnych ustach, okoloną jasnymi włosami, ukrytymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona i nogi, na głowie ma biały, rozwiany welon, a na stopach sandały. Dzieciątko ukazane w pozycji półleżącej na kolanach Matki, zwrócone w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w przeciwną stronę, w obu rękach wyciągniętych w lewo trzyma różaniec. Dzieciątko ukazane jako niemal nagie, w partii podbrzusza przesłonięte białą tkaniną. Postacie w górnej strefie ukazane są pośród obłoków, na tle rozjaśnionego brązowo-żółtego nieba. W dolnej strefie dwie pary klęczących świętych zakonników i zakonnic. Po lewej św. Dominik, a za nim niezidentyfikowany dominikanin. Obaj zwróceni w trzech czwartych w lewo, z głowami uniesionymi w górę. Dominik ma dłonie skrzyżowane na piersi. Obaj mają szczupłe twarze, o małych okrągłych oczach, krótkich nosach i pełnych ustach, okolone krótkimi włosami, z tonsurami na głowie. Obaj ubrani są w białe habity z kapturami i szkaplerzami, Dominik ma na ramiona narzucony czarny płaszcz. Na czole ma gwiazdę. Przed nim leży pies trzymający pochodnię w pysku. Po prawej stronie św. Katarzyna Sieneńska, za nią niezidentyfikowana święta. Obie zakonnice zwrócone w trzech czwartych w prawo, z uniesionymi głowami. Święta Katarzyna z wyciągniętymi przed siebie rękami. Zakonnice o szczupłych twarzach, z niewielkimi oczami skierowanymi w górę, prostymi nosami i pełnymi ustami. Ubrane są w białe habity ze szkaplerzami, czarne płaszcz i welony. Święta Katarzyna ma na głowie koronę cierniową, na dłoniach stygmaty. Przed nią, na ziemi leży lilia. Nad głowami świętych aureole. Postacie w dolnej strefie ukazane na tle pejzażu z pagórkami w oddali. Na rewersie obrazu przedstawienie św. Piotra i św. Pawła w całej postaci. W lewej części obrazu Piotr zwrócony w trzech czwartych w prawo, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo. Prawą ręką przytrzymuje pionową belkę odwróconego krzyża, w dłoni trzyma dwa klucze, lewą rękę kładzie na piersi. Twarz ma szczupłą, o małych oczach, zadartym nosie i pełnych ustach, okoloną siwymi, kręconymi włosami i brodą. Ubrany jest w niebieską tunikę oraz jasnobrązowy płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Na stopach ma sandały. W prawej części obrazu św. Paweł, ukazany frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowana wprawo. W lewej ręce trzyma miecz skierowany ostrzem w dół, prawą przytrzymuje na boku księgę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długą brodą i jasnobrązowymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w ciemnobrązową tunikę oraz czerwony płaszcz zarzucony na ramiona. Na stopach ma sandały. Wokół głów obu świętych nimby. Postacie ukazane na tle pejzażu. W górnej partii obrazu pośród obłoków, na tle rozświetlonego nieba Oko Opatrzności. Obraz ujęty wąską, profilowaną i srebrzoną ramą.
obraz
Dwustronny obraz: Matka Boska Różańcowa ze świętymi dominikańskimi oraz św. Piotr i św. Paweł

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Kościół usytuowany w centrum wsi, u zbiegu głównych dróg, położony na niewielkim wzniesieniu, na placu otoczonym ogrodzeniem z kamiennymi filarami i metalową kratą. Budynek orientowany, jednonawowy, czteroprzęsłowy, z węższym prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Od zachodu do fasady dostawiona niewielka kruchta; od południa dostawiona kaplica na planie prostokąta. Prezbiterium ujęte symetrycznie aneksami: pomieszczenie gospodarcze od północy i zakrystia od południa. Kościół sklepiony kolebkowo na gurtach z lunetami; prezbiterium nakryte sklepieniem parasolowatym; kaplica sklepieniem pseudoklasztornym; aneksy i kruchta z płaskim stropem. Wnętrze oświetlają prostokątne okna zamknięte półkoliście; w ścianie zachodniej okno okrągłe; w kaplicy i aneksach również okna zamknięte półkoliście. Wejście główne na osi kościoła, prostokątne; prezbiterium skomunikowane z aneksami prostokątnymi drzwiami; z zakrystii wyjście na zewnątrz. Chór muzyczny wsparty na czterech metalowych kolumnach z częścią środkową wybrzuszoną; z parapetem ozdobionym pseudopłycinami, kostkowaniem i lambrekinem. Fasada jednoosiowa, jednokondygnacyjna z trójkątnym szczytem, ozdobiona krenelażem. Na osi kruchta, zamknięta trójkątnym szczytem z prostokątnym wejściem o półkolistym zwieńczeniu. Elewacje ujęte są uskokowymi przyporami i zwieńczone gzymsem z motywem lambrekinów. Dachy dwuspadowe nad nawą i prezbiterium; pulpitowe nad aneksami i kaplicą; kryte blachą. Dach wieńczy wieżyczka na sygnaturkę w formie gloriety zwieńczonej ostrosłupem z krzyżem. Kaplica południowa na planie prostokąta, ze sklepieniem odwołującym się do formy sklepienia klasztornego. Szerokie wejście zakończone łukiem odcinkowym od strony nawy głównej. Naprzeciw wejścia okno zamknięte półkoliście, uskokowe wielokwaterowe. Wejście od strony zachodniej prostokątne, z drewnianymi drzwiami. Wnęka ołtarzowa zakończona łukiem półkolistym, z dekoracją mozaikową, przedstawiającą Michała Archanioła; podwieszona mensa ołtarzowa z lastriko. Część ołtarzowa podniesiona o jeden stopień.
kościół
Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem tronującej Matki Boskiej z Dzieciątkiem i klęczącymi przed nią świętymi dominikańskimi. Maria siedzi na tronie unoszącym się wśród obłoków, zwrócona jest frontalnie, z głową skierowaną w prawo. Prawą ręką trzyma za ramię stojącego przed nią Jezusa, w lewej trzyma wieniec z róż nad głową św. Katarzyny. Twarz ma owalną, o łagodnych rysach, oczach skierowanych w dół, prostym nosie i małych ustach, okoloną brązowymi włosami, schowanymi pod welonem. Ubrana jest w ciemnoróżową suknię, niebieski płaszcz ze złoconą lamówką, zapięty pod szyją, zarzucony na ramiona i opadający na kolana, na głowie ma biały welon. Dzieciątko w pozycji stojącej, w kontrapoście, zwrócone jest frontalnie, z głową skierowaną w prawo. Lewą rękę trzyma nad głową św. Katarzyny, prawą podaje różaniec św. Dominikowi. Twarz okrągła, o pełnych policzkach, dużych oczach, małym nosie i pełnych ustach, okolona jasnymi, krótkimi, kręconymi włosami. Jezus ubrany jest w białą tunikę przepasaną w talii. Wokół głów Marii i Dzieciątka nimby promieniste. Po prawej stronie Marii klęczy na jedno kolano św. Dominik. Ukazany jest z profilu, z uniesioną głową i rozłożonymi na boki rękoma, w których podtrzymuje różaniec. Twarz ma szczupłą, z oczami skierowanymi ku górze i z tonsurą na głowie. Ubrany jest w biały habit i czarny płaszcz z kapturem. Po lewej stronie Marii klęczy św. Katarzyna Sieneńska zwrócona w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową. W lewej, uniesionej ręce trzyma różaniec, prawą wyciąga w bok. Twarz ma o łagodnych rysach, zwróconych w dół oczach, prostym nosie i pełnych ustach. Ubrana jest w biały habit ze szkaplerzem oraz czarny płaszcz i welon. Na głowie ma koronę cierniową. Pomiędzy świętymi leży otwarta księga i gałązka lilii.
obraz
Matka Boska Różańcowa ze św. Dominikiem i św. Katarzyną Sieneńską
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego owalu z przedstawieniem św. Sebastiana przywiązanego do drzewa. Święty ukazany jest w całej postaci, frontalnie, w kontrapoście. Lewą rękę ma uniesioną, prawą opadającą wzdłuż boku, obie przywiązane do gałęzi drzewa. Twarz ma okrągłą, o zamkniętych oczach i prostym nosie, okoloną krótkimi, brązowymi włosami. Wokół głowy nimb. Jego ciało jest umięśnione o rozbudowanej klatce piersiowej, w partii bioder przesłonięte białą tkaniną, której część zawieszona jest na drzewie po lewej stronie świętego. Po jego prawej widoczny nadlatujący na obłoku anioł, który wyciąga z jego boku strzałę. Scena ukazana jest na tle górzystego pejzażu.
obraz
Męczeństwo św. Sebastiana
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Augustyna i dziecka na plaży. W centrum święty ukazany w całej postaci, zwrócony w trzech czwartych w prawo, w kontrapoście. Lewą ręką przytrzymuje pastorał oparty na ramieniu oraz księgę, prawą ugiętą dotyka ust. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, dużym, garbatym nosie, okoloną długą, ciemną brodą. Ubrany jest w czarną sutannę, białą rokietę, wykończoną dekoracyjnym pasem malowanym na złoto, zielony ornat, lamowany malowanym na złoto pasem, z bordową podszewką. Na piersi ma biały paliusz, na głowie białą infułę z krzyżem. Przed świętym, na ziemi klęczy dziecko, zwrócone w trzech czwartych w lewo, z głową uniesioną w górę i opuszczonymi w dół rękami, z których w prawej trzyma naczynie, przelewając wodę do wykopanego w piasku dołka. Dziecko ma pełną twarz, o dużych oczach skierowanych w górę, małym nosie i pełnych ustach, okolone brązowymi, krótkimi włosami. Ubrane jest w różową tunikę przepasaną w talii. Postacie ukazane na plaży, z widocznym w oddali morzem, na tle nieba delikatnie zarysowane postacie Trójcy Świętej, z tronującymi Chrystusem i Bogiem Ojcem oraz gołębicą Ducha Świętego unoszącą się nad nimi. W dolnym prawym rogu obrazu, na tle roślinności sygnatura „pinx(it) / Maryan Szczurowski / 1910”.
obraz
Św. Augustyn
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum ukazana postać św. Antoniego Padewskiego klęczącego przed pulpitem z klęcznikiem, przed unoszącym się na obłoku Dzieciątkiem Jezus. Święty zwrócony profilem w lewo, z głową i rękami uniesionymi w górę. Twarz ma szczupłą, o małych oczach zwróconych do góry, garbatym nosie i pełnych ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami z tonsurą na głowie. Ubrany jest w brązowy habit z kapturem, przewiązany w pasie sznurem, z zawieszonym u boku różańcem; na stopach ma buty. Nad pulpitem z księgą, pośród obłoków ukazane Dzieciątko, zwrócone w trzech czwartych w prawo, w wykroku, z pochyloną głową i rękami wyciągniętymi w stronę świętego. Jezus ma twarz o delikatnych rysach, z niewielkimi oczami, małym nosem i ustami, okoloną jasnymi, kręconymi włosami. Ubrany jest w luźną, białą tunikę. Obok pulpitu, przed świętym leży otwarta księga z gałązką lilii. Scena ukazana we wnętrzu o kamiennych murach z okienkiem w prawym górnym rogu obrazu ukazującym widok na wieżę kościoła. Pod ścianą skrzynia, na której ustawione są księgi oraz klepsydra. W prawym dolnym rogu sygnatura „pinxit. / Maryan Szczurowski / 1910”.
obraz
Św. Antoni Padewski
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Katarzyny Aleksandryjskiej. Święta ukazana w całej postaci, frontalnie, w kontrapoście. W lewej ręce trzyma rękojeść miecza zwróconego ostrzem w dół, prawy łokieć opiera na stojącym obok kole, w dłoni trzyma liść palmy i gałązkę lilii. Katarzyna ma owalną twarz z okrągłymi oczami, prostym nosem i pełnymi ustami, okoloną długimi, brązowymi włosami opadającymi na ramiona. Ubrana jest w białą, długą suknię spodnią ze złoconą lamówką, jasnozieloną suknię wierzchnią sięgającą kolan, ze złotym pasem w talii, na ramiona ma narzucony czerwony płaszcz ze złotą lamówką, opadający na prawą nogę i bok postaci. Pod szyją ma białą podwikę, na głowie zaś półprzeźroczysty welon i diadem. Święta ukazana na tle niskiego muru i kamiennej posadzki, z widocznym w tle pejzażem z wieżą po lewej stronie. Zachmurzone niebo rozstępuje się wokół głowy świętej, na którą padają promienie światła. W prawym dolnym rogu sygnatura „pinx[it] / M[arian] Szczurowski / 1910”.
obraz
Św. Katarzyna Aleksandryjska

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Św. Józef z Dzieciątkiem", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-jozef-z-dzieciatkiem-33

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności