Św. Katarzyna Aleksandryjska
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Katarzyny Aleksandryjskiej. Święta ukazana w całej postaci, frontalnie, w kontrapoście. W lewej ręce trzyma rękojeść miecza zwróconego ostrzem w dół, prawy łokieć opiera na stojącym obok kole, w dłoni trzyma liść palmy i gałązkę lilii. Katarzyna ma owalną twarz z okrągłymi oczami, prostym nosem i pełnymi ustami, okoloną długimi, brązowymi włosami opadającymi na ramiona. Ubrana jest w białą, długą suknię spodnią ze złoconą lamówką, jasnozieloną suknię wierzchnią sięgającą kolan, ze złotym pasem w talii, na ramiona ma narzucony czerwony płaszcz ze złotą lamówką, opadający na prawą nogę i bok postaci. Pod szyją ma białą podwikę, na głowie zaś półprzeźroczysty welon i diadem. Święta ukazana na tle niskiego muru i kamiennej posadzki, z widocznym w tle pejzażem z wieżą po lewej stronie. Zachmurzone niebo rozstępuje się wokół głowy świętej, na którą padają promienie światła. W prawym dolnym rogu sygnatura „pinx[it] / M[arian] Szczurowski / 1910”.
Zdjęcie nr 2: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Katarzyny Aleksandryjskiej. Święta ukazana w całej postaci, frontalnie, w kontrapoście. W lewej ręce trzyma rękojeść miecza zwróconego ostrzem w dół, prawy łokieć opiera na stojącym obok kole, w dłoni trzyma liść palmy i gałązkę lilii. Katarzyna ma owalną twarz z okrągłymi oczami, prostym nosem i pełnymi ustami, okoloną długimi, brązowymi włosami opadającymi na ramiona. Ubrana jest w białą, długą suknię spodnią ze złoconą lamówką, jasnozieloną suknię wierzchnią sięgającą kolan, ze złotym pasem w talii, na ramiona ma narzucony czerwony płaszcz ze złotą lamówką, opadający na prawą nogę i bok postaci. Pod szyją ma białą podwikę, na głowie zaś półprzeźroczysty welon i diadem. Święta ukazana na tle niskiego muru i kamiennej posadzki, z widocznym w tle pejzażem z wieżą po lewej stronie. Zachmurzone niebo rozstępuje się wokół głowy świętej, na którą padają promienie światła. W prawym dolnym rogu sygnatura „pinx[it] / M[arian] Szczurowski / 1910”.
Zdjęcie nr 3: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Katarzyny Aleksandryjskiej. Święta ukazana w całej postaci, frontalnie, w kontrapoście. W lewej ręce trzyma rękojeść miecza zwróconego ostrzem w dół, prawy łokieć opiera na stojącym obok kole, w dłoni trzyma liść palmy i gałązkę lilii. Katarzyna ma owalną twarz z okrągłymi oczami, prostym nosem i pełnymi ustami, okoloną długimi, brązowymi włosami opadającymi na ramiona. Ubrana jest w białą, długą suknię spodnią ze złoconą lamówką, jasnozieloną suknię wierzchnią sięgającą kolan, ze złotym pasem w talii, na ramiona ma narzucony czerwony płaszcz ze złotą lamówką, opadający na prawą nogę i bok postaci. Pod szyją ma białą podwikę, na głowie zaś półprzeźroczysty welon i diadem. Święta ukazana na tle niskiego muru i kamiennej posadzki, z widocznym w tle pejzażem z wieżą po lewej stronie. Zachmurzone niebo rozstępuje się wokół głowy świętej, na którą padają promienie światła. W prawym dolnym rogu sygnatura „pinx[it] / M[arian] Szczurowski / 1910”.

Św. Katarzyna Aleksandryjska

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
myślenicki
Gmina
Myślenice
Miejscowość
Trzemeśnia
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Myślenice
Parafia
Parafia św. Klemensa
Tagi
malarstwo XX wieku sztuka pierwszej połowy XX wieku
Miejsce przechowywania
zasuwa ołtarza bocznego północnego
Identyfikator
DZIELO/17306
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
1910 rok
Technika i materiał
olej na płótnie
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Obraz św. Katarzyny Aleksandryjskiej namalował w 1910 roku Marian Szczurowski, który w tym samym roku wykonał również obraz św. Wojciecha do tego retabulum oraz polichromię kościoła św. Klemensa w Trzemeśni.

Opis

Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Katarzyny Aleksandryjskiej. Święta ukazana w całej postaci, frontalnie, w kontrapoście. W lewej ręce trzyma rękojeść miecza zwróconego ostrzem w dół, prawy łokieć opiera na stojącym obok kole, w dłoni trzyma liść palmy i gałązkę lilii. Katarzyna ma owalną twarz z okrągłymi oczami, prostym nosem i pełnymi ustami, okoloną długimi, brązowymi włosami opadającymi na ramiona. Ubrana jest w białą, długą suknię spodnią ze złoconą lamówką, jasnozieloną suknię wierzchnią sięgającą kolan, ze złotym pasem w talii, na ramiona ma narzucony czerwony płaszcz ze złotą lamówką, opadający na prawą nogę i bok postaci. Pod szyją ma białą podwikę, na głowie zaś półprzeźroczysty welon i diadem. Święta ukazana na tle niskiego muru i kamiennej posadzki, z widocznym w tle pejzażem z wieżą po lewej stronie. Zachmurzone niebo rozstępuje się wokół głowy świętej, na którą padają promienie światła. W prawym dolnym rogu sygnatura „pinx[it] / M[arian] Szczurowski / 1910”.

Zarys problematyki artystycznej

Święta Katarzyna pochodziła z Aleksandrii, była chrześcijanką. Według podań była księżniczką, dlatego w ikonografii przedstawiana jest w bogatym stroju z diademem lub koroną na głowie. W czasie prześladowań chrześcijan za czasów cesarza Maksencjusza Katarzyna odmówiła złożenia ofiary bogom pogańskim, za co skazano ją na okrutne tortury. Była biczowana i łamana kołem, a zginęła ścięta mieczem, dlatego te narzędzia męki stanowią jej atrybuty. Święta na obrazie trzyma w dłoni również palmę męczeństwa oraz gałązkę lilii symbolizującą czystość. Wieża widoczna w oddali nawiązuje do więzienia, w którym ją przetrzymywano.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Warstwa malarska przetarta, zaplamiona, z uszkodzeniami mechanicznymi.

Streszczenie

Obraz św. Katarzyny Aleksandryjskiej namalował w 1910 roku Marian Szczurowski. Święta Katarzyna pochodziła z Aleksandrii, według podań była księżniczką, dlatego w ikonografii przedstawiana jest w bogatym stroju z diademem. W czasie prześladowań chrześcijan za czasów cesarza Maksencjusza pojmano ją i skazano na okrutne tortury. Koło i miecz są jej atrybutami, gdyż za ich pomocą była katowana i poniosła śmierć. Święta trzyma również palmę męczeństwa i gałązkę lilii oznaczającą czystość.

Bibliografia

Zaleski Wincenty, "Święci na każdy dzień", Warszawa 1989

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Wysoka podstawa na rzucie zbliżonym do kwadratu. Trzon tralkowy, kanelowany, ustawiony na kostce, zakończony profilowanym, ośmiobocznym pierścieniem. Czara półkolista, puklowana, o ośmiobocznym, profilowanym brzegu. Na boku podstawy inskrypcja: „A[nno] D[omini] 1728 KAS[…]”. Wewnątrz czary metalowa misa na wodę. Pokrywa drewniana, w formie cokołu, ujętego po bokach złoconymi liśćmi akantu, z drzwiczkami na froncie. Na niej ustawiona grupa rzeźbiarska Chrztu Chrystusa, z klęczącą frontalnie figurą Jezusa oraz stojącego obok, na skale św. Jana Chrzciciela, nad nimi Oko Opatrzności w glorii promienistej oraz gołębica Ducha Świętego. Na skale inskrypcje „966” i „1966”.
chrzcielnica
Chrzcielnica z pokrywą
Zdjęcie nr 1: Płyta zamocowana dołem do góry; w formie stojącego prostokąta, obwiedziona szerokim pasem z inskrypcją: „ANNO DOMINI / 1530 HIC IACET ANDR[E]AS / [F]ILIVS [N]OBILIS / DOMINI IAC[...]SZASZAIN[S]ZKI”. W górnej części pola częściowo zatarta, odwrócona tarcza zwieńczona trzema liliami heraldycznymi, z fragmentarycznie zachowanym godłem przypominającym podkowę.
płyta nagrobna
Epitafium Andrzeja Szaszainszkiego (?)
Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od zakrystii przez zaplecek. Kosz na planie czworoboku o ściętych narożach, o wypukłej ściance przedniej i wklęsłych bocznych, na profilowanym cokole oraz spłaszczonym wałku dekorowanym płycinami. U spodu kosza podwieszenie w formie stożka o wklęsłych bokach, ujętego w narożach karbowanymi wolutami, zakończonego szyszką ozdobioną rozetami. Kosz ujęty w narożach pilastrami, o trzonach w formie wolut dekorowanych rocaille'em. Na ściankach rocaille'owe płyciny z płaskorzeźbionymi przedstawieniami ewangelistów, na ściance bocznej lewej św. Łukasz z wołem, na przedniej – po prawej św. Jan z orłem, po lewej św. Mateusz z aniołem, na ściance bocznej prawej św. Marek z lwem. Parapet kosza w formie gzymsu. Zaplecek w kształcie prostokątnej ramy, opasującej drzwi. Baldachim na planie analogicznym względem kosza w formie podstawy ujętej fryzem zdobionym rozetami i gzymsem dekorowanym kimationem, z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Na baldachimie cztery woluty podtrzymujące cokół, na którym stoi figura Chrystusa Dobrego Pasterza. Na podniebieniu baldachimu płaskorzeźbiona gołębica Ducha Świętego w promienistej glorii. Struktura ambony polichromowana w kolorze jasnoniebieskim, z niebieskimi, fioletowymi i czerwonymi detalami. Ornamentyka i profile złocone, detale srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Pełnoplastyczna figurka Chrystusa z ruchomymi rękami, stojącego przy słupie ustawiona jest na owalnej podstawie. Chrystus stoi w wykroku, delikatnie pochylony ku słupowi, z głową skierowaną w prawo, z rękami wysuniętymi przed siebie, ujmującymi słup biczowania. Twarz ma szczupłą, pociągłą, o uwypuklonych kościach policzkowych, dużych oczach i nosie, okoloną krótką brodą i długimi, falowanymi włosami opadającymi na plecy. Ciało Chrystusa jest wychudzone, z silnie uwypuklonymi żebrami klatki piersiowej. Przez biodra ma przewiązane krótkie, obficie drapowane, złocone perizonium ze zwisem tkaniny na prawym boku. Słup w formie tralki na cokole. Polichromia ciała naturalistyczna, z zaznaczonymi licznymi strużkami krwi.
rzeźba
Chrystus u słupa
Zdjęcie nr 1: Figura pełnoplastyczna, ustawiona na rzeźbionym fragmencie podłoża i na niskiej podstawie na planie ośmioboku. Chrystus zwrócony jest frontalnie, z głową skierowaną w prawo. W lewej ręce trzyma drzewce zakończone krzyżem z chorągwią z tkaniny z naszytym krzyżem, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną, o dużych, półprzymkniętych oczach, uniesionych brwiach, dużym nosie i małych ustach, okoloną krótką brodą skręconą w dwa pukle oraz brązowymi włosami sięgającymi ramion, rzeźbionymi w regularne fale. Chrystus ubrany jest w złocony płaszcz z czerwoną podszewką zarzucony na ramiona i plecy, otaczający postać i zarzucony z przodu na lewe przedramię, odsłaniając nagi tors z zaznaczoną raną w boku. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. Na awersie przedstawienie Matki Bożej Różańcowej oraz czterech świętych dominikańskich. Kompozycja dwustrefowa, wielopostaciowa. W górnej połowie obrazu ukazana Matka Boża z Dzieciątkiem na kolanach, siedząca frontalnie na obłokach, ze skrzyżowanymi nogami. Lewą ręką przytrzymuje Dzieciątko, prawą wyciąga w bok, w dłoni trzymając różaniec. Twarz ma owalną, o małych oczach, krótkim nosie i drobnych ustach, okoloną jasnymi włosami, ukrytymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona i nogi, na głowie ma biały, rozwiany welon, a na stopach sandały. Dzieciątko ukazane w pozycji półleżącej na kolanach Matki, zwrócone w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w przeciwną stronę, w obu rękach wyciągniętych w lewo trzyma różaniec. Dzieciątko ukazane jako niemal nagie, w partii podbrzusza przesłonięte białą tkaniną. Postacie w górnej strefie ukazane są pośród obłoków, na tle rozjaśnionego brązowo-żółtego nieba. W dolnej strefie dwie pary klęczących świętych zakonników i zakonnic. Po lewej św. Dominik, a za nim niezidentyfikowany dominikanin. Obaj zwróceni w trzech czwartych w lewo, z głowami uniesionymi w górę. Dominik ma dłonie skrzyżowane na piersi. Obaj mają szczupłe twarze, o małych okrągłych oczach, krótkich nosach i pełnych ustach, okolone krótkimi włosami, z tonsurami na głowie. Obaj ubrani są w białe habity z kapturami i szkaplerzami, Dominik ma na ramiona narzucony czarny płaszcz. Na czole ma gwiazdę. Przed nim leży pies trzymający pochodnię w pysku. Po prawej stronie św. Katarzyna Sieneńska, za nią niezidentyfikowana święta. Obie zakonnice zwrócone w trzech czwartych w prawo, z uniesionymi głowami. Święta Katarzyna z wyciągniętymi przed siebie rękami. Zakonnice o szczupłych twarzach, z niewielkimi oczami skierowanymi w górę, prostymi nosami i pełnymi ustami. Ubrane są w białe habity ze szkaplerzami, czarne płaszcz i welony. Święta Katarzyna ma na głowie koronę cierniową, na dłoniach stygmaty. Przed nią, na ziemi leży lilia. Nad głowami świętych aureole. Postacie w dolnej strefie ukazane na tle pejzażu z pagórkami w oddali. Na rewersie obrazu przedstawienie św. Piotra i św. Pawła w całej postaci. W lewej części obrazu Piotr zwrócony w trzech czwartych w prawo, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo. Prawą ręką przytrzymuje pionową belkę odwróconego krzyża, w dłoni trzyma dwa klucze, lewą rękę kładzie na piersi. Twarz ma szczupłą, o małych oczach, zadartym nosie i pełnych ustach, okoloną siwymi, kręconymi włosami i brodą. Ubrany jest w niebieską tunikę oraz jasnobrązowy płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Na stopach ma sandały. W prawej części obrazu św. Paweł, ukazany frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowana wprawo. W lewej ręce trzyma miecz skierowany ostrzem w dół, prawą przytrzymuje na boku księgę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długą brodą i jasnobrązowymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w ciemnobrązową tunikę oraz czerwony płaszcz zarzucony na ramiona. Na stopach ma sandały. Wokół głów obu świętych nimby. Postacie ukazane na tle pejzażu. W górnej partii obrazu pośród obłoków, na tle rozświetlonego nieba Oko Opatrzności. Obraz ujęty wąską, profilowaną i srebrzoną ramą.
obraz
Dwustronny obraz: Matka Boska Różańcowa ze świętymi dominikańskimi oraz św. Piotr i św. Paweł

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Kościół usytuowany w centrum wsi, u zbiegu głównych dróg, położony na niewielkim wzniesieniu, na placu otoczonym ogrodzeniem z kamiennymi filarami i metalową kratą. Budynek orientowany, jednonawowy, czteroprzęsłowy, z węższym prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Od zachodu do fasady dostawiona niewielka kruchta; od południa dostawiona kaplica na planie prostokąta. Prezbiterium ujęte symetrycznie aneksami: pomieszczenie gospodarcze od północy i zakrystia od południa. Kościół sklepiony kolebkowo na gurtach z lunetami; prezbiterium nakryte sklepieniem parasolowatym; kaplica sklepieniem pseudoklasztornym; aneksy i kruchta z płaskim stropem. Wnętrze oświetlają prostokątne okna zamknięte półkoliście; w ścianie zachodniej okno okrągłe; w kaplicy i aneksach również okna zamknięte półkoliście. Wejście główne na osi kościoła, prostokątne; prezbiterium skomunikowane z aneksami prostokątnymi drzwiami; z zakrystii wyjście na zewnątrz. Chór muzyczny wsparty na czterech metalowych kolumnach z częścią środkową wybrzuszoną; z parapetem ozdobionym pseudopłycinami, kostkowaniem i lambrekinem. Fasada jednoosiowa, jednokondygnacyjna z trójkątnym szczytem, ozdobiona krenelażem. Na osi kruchta, zamknięta trójkątnym szczytem z prostokątnym wejściem o półkolistym zwieńczeniu. Elewacje ujęte są uskokowymi przyporami i zwieńczone gzymsem z motywem lambrekinów. Dachy dwuspadowe nad nawą i prezbiterium; pulpitowe nad aneksami i kaplicą; kryte blachą. Dach wieńczy wieżyczka na sygnaturkę w formie gloriety zwieńczonej ostrosłupem z krzyżem. Kaplica południowa na planie prostokąta, ze sklepieniem odwołującym się do formy sklepienia klasztornego. Szerokie wejście zakończone łukiem odcinkowym od strony nawy głównej. Naprzeciw wejścia okno zamknięte półkoliście, uskokowe wielokwaterowe. Wejście od strony zachodniej prostokątne, z drewnianymi drzwiami. Wnęka ołtarzowa zakończona łukiem półkolistym, z dekoracją mozaikową, przedstawiającą Michała Archanioła; podwieszona mensa ołtarzowa z lastriko. Część ołtarzowa podniesiona o jeden stopień.
kościół
Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem tronującej Matki Boskiej z Dzieciątkiem i klęczącymi przed nią świętymi dominikańskimi. Maria siedzi na tronie unoszącym się wśród obłoków, zwrócona jest frontalnie, z głową skierowaną w prawo. Prawą ręką trzyma za ramię stojącego przed nią Jezusa, w lewej trzyma wieniec z róż nad głową św. Katarzyny. Twarz ma owalną, o łagodnych rysach, oczach skierowanych w dół, prostym nosie i małych ustach, okoloną brązowymi włosami, schowanymi pod welonem. Ubrana jest w ciemnoróżową suknię, niebieski płaszcz ze złoconą lamówką, zapięty pod szyją, zarzucony na ramiona i opadający na kolana, na głowie ma biały welon. Dzieciątko w pozycji stojącej, w kontrapoście, zwrócone jest frontalnie, z głową skierowaną w prawo. Lewą rękę trzyma nad głową św. Katarzyny, prawą podaje różaniec św. Dominikowi. Twarz okrągła, o pełnych policzkach, dużych oczach, małym nosie i pełnych ustach, okolona jasnymi, krótkimi, kręconymi włosami. Jezus ubrany jest w białą tunikę przepasaną w talii. Wokół głów Marii i Dzieciątka nimby promieniste. Po prawej stronie Marii klęczy na jedno kolano św. Dominik. Ukazany jest z profilu, z uniesioną głową i rozłożonymi na boki rękoma, w których podtrzymuje różaniec. Twarz ma szczupłą, z oczami skierowanymi ku górze i z tonsurą na głowie. Ubrany jest w biały habit i czarny płaszcz z kapturem. Po lewej stronie Marii klęczy św. Katarzyna Sieneńska zwrócona w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową. W lewej, uniesionej ręce trzyma różaniec, prawą wyciąga w bok. Twarz ma o łagodnych rysach, zwróconych w dół oczach, prostym nosie i pełnych ustach. Ubrana jest w biały habit ze szkaplerzem oraz czarny płaszcz i welon. Na głowie ma koronę cierniową. Pomiędzy świętymi leży otwarta księga i gałązka lilii.
obraz
Matka Boska Różańcowa ze św. Dominikiem i św. Katarzyną Sieneńską
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego owalu z przedstawieniem św. Sebastiana przywiązanego do drzewa. Święty ukazany jest w całej postaci, frontalnie, w kontrapoście. Lewą rękę ma uniesioną, prawą opadającą wzdłuż boku, obie przywiązane do gałęzi drzewa. Twarz ma okrągłą, o zamkniętych oczach i prostym nosie, okoloną krótkimi, brązowymi włosami. Wokół głowy nimb. Jego ciało jest umięśnione o rozbudowanej klatce piersiowej, w partii bioder przesłonięte białą tkaniną, której część zawieszona jest na drzewie po lewej stronie świętego. Po jego prawej widoczny nadlatujący na obłoku anioł, który wyciąga z jego boku strzałę. Scena ukazana jest na tle górzystego pejzażu.
obraz
Męczeństwo św. Sebastiana
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta o ściętych narożach. W centrum św. Józef ukazany do pasa, z Dzieciątkiem w pozycji stojącej. Józef przedstawiony frontalnie z ugiętą z przodu prawą ręką, w której trzyma gałązkę lilii. Twarz ma szczupłą, o starczych rysach, dużych, okrągłych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną krótką, siwą brodą i włosami. Ubrany jest w fioletową tunikę i jasnobrązowy płaszcz zawieszony przez lewe ramię, skumulowany w dolnej części obrazu. Dzieciątko ukazane frontalnie, z rękami rozłożonymi na boki. Twarz ma owalną, o pełnych policzkach, okrągłych oczach, małym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Ubrane jest w białą, luźną tunikę, przewiązaną w talii. Józef i Dzieciątko wokół głów mają nimby. Postacie ukazane na cieniowanym, żółto-brązowym tle, rozjaśnionym wokół ich głów.
obraz
Św. Józef z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Augustyna i dziecka na plaży. W centrum święty ukazany w całej postaci, zwrócony w trzech czwartych w prawo, w kontrapoście. Lewą ręką przytrzymuje pastorał oparty na ramieniu oraz księgę, prawą ugiętą dotyka ust. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, dużym, garbatym nosie, okoloną długą, ciemną brodą. Ubrany jest w czarną sutannę, białą rokietę, wykończoną dekoracyjnym pasem malowanym na złoto, zielony ornat, lamowany malowanym na złoto pasem, z bordową podszewką. Na piersi ma biały paliusz, na głowie białą infułę z krzyżem. Przed świętym, na ziemi klęczy dziecko, zwrócone w trzech czwartych w lewo, z głową uniesioną w górę i opuszczonymi w dół rękami, z których w prawej trzyma naczynie, przelewając wodę do wykopanego w piasku dołka. Dziecko ma pełną twarz, o dużych oczach skierowanych w górę, małym nosie i pełnych ustach, okolone brązowymi, krótkimi włosami. Ubrane jest w różową tunikę przepasaną w talii. Postacie ukazane na plaży, z widocznym w oddali morzem, na tle nieba delikatnie zarysowane postacie Trójcy Świętej, z tronującymi Chrystusem i Bogiem Ojcem oraz gołębicą Ducha Świętego unoszącą się nad nimi. W dolnym prawym rogu obrazu, na tle roślinności sygnatura „pinx(it) / Maryan Szczurowski / 1910”.
obraz
Św. Augustyn
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum ukazana postać św. Antoniego Padewskiego klęczącego przed pulpitem z klęcznikiem, przed unoszącym się na obłoku Dzieciątkiem Jezus. Święty zwrócony profilem w lewo, z głową i rękami uniesionymi w górę. Twarz ma szczupłą, o małych oczach zwróconych do góry, garbatym nosie i pełnych ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami z tonsurą na głowie. Ubrany jest w brązowy habit z kapturem, przewiązany w pasie sznurem, z zawieszonym u boku różańcem; na stopach ma buty. Nad pulpitem z księgą, pośród obłoków ukazane Dzieciątko, zwrócone w trzech czwartych w prawo, w wykroku, z pochyloną głową i rękami wyciągniętymi w stronę świętego. Jezus ma twarz o delikatnych rysach, z niewielkimi oczami, małym nosem i ustami, okoloną jasnymi, kręconymi włosami. Ubrany jest w luźną, białą tunikę. Obok pulpitu, przed świętym leży otwarta księga z gałązką lilii. Scena ukazana we wnętrzu o kamiennych murach z okienkiem w prawym górnym rogu obrazu ukazującym widok na wieżę kościoła. Pod ścianą skrzynia, na której ustawione są księgi oraz klepsydra. W prawym dolnym rogu sygnatura „pinxit. / Maryan Szczurowski / 1910”.
obraz
Św. Antoni Padewski

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Św. Katarzyna Aleksandryjska", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-katarzyna-aleksandryjska-4

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności