Św. Jan Ewangelista

Dzieje zabytku

Figura św. Jana Ewangelisty powstała w XVII wieku.

Opis

Figura ścięta z tyłu, ustawiona na podstawie w formie ściętej kuli. Święty ukazany frontalnie, w kontrapoście, z głową przechyloną na lewe ramię, prawą rękę ma opuszczoną wzdłuż ciała, lewą przytrzymuje przy piersi księgę. Twarz ma owalną o pełnych policzkach, małych, migdałowatych oczach, prostym nosie, pełnych ustach i wystającej brodzie. Włosy delikatnie kręcone, sięgające ramion. Ubrany jest w zieloną tunikę, przepasaną w talii oraz czerwony płaszcz, o różowej podszewce i złoconej lamówce, zapięty pod szyją, opadający na ramiona. Polichromia ciała naturalistyczna.

Zarys problematyki artystycznej

Rzeźba ma charakter blokowy, z rękoma przylegającymi ściśle do ciała. Pozbawiona jest ekspresji zarówno w sposobie upozowania postaci, jak i kształtowania ciężko opadających, delikatnie drapowanych szat.
Figura św. Jana jest częścią grupy Ukrzyżowania z łuku tęczowego. Temat Ukrzyżowania z Marią i św. Janem został zaczerpnięty ze sceny, która wydarzyła się podczas męczeńskiej śmierci Chrystusa na krzyżu, a którą opisano w Ewangelii św. Jana: „Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie” (J 19, 26-27). Chwilę później Chrystus skonał i ten właśnie moment opłakiwania z postaciami Marii i św. Jana przedstawia grupa rzeźbiarska.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Figura bardzo zabrudzona.

Streszczenie

Figura św. Jana Ewangelisty powstała w XVII wieku. Jest częścią grupy Ukrzyżowania z łuku tęczowego. Temat Ukrzyżowania z Marią i św. Janem został zaczerpnięty ze sceny, która wydarzyła się podczas męczeńskiej śmierci Chrystusa na krzyżu, a którą opisano w Ewangelii św. Jana (J 19, 26-27).

Bibliografia