Św. Agnieszka

Dzieje zabytku

Dzieje zabytku nie są znane.

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta w drewnianej ramie imitującej opadającą po bokach tkaninę wychodzącą z centralnie na osi umieszczonej korony i związaną na narożach. W centrum postać św. Agnieszki siedzącej na trawie, prawą ręką głaszcze baranka i trzyma palmę męczeństwa w lewej. Agnieszka ma okrągłą twarz o głęboko osadzonych oczach, wąskim nosie i niewielkich ustach. Jest ubrana w niebieską suknię z ozdobnym gorsetem ze złoconymi i kameryzowanymi pasami poziomym i pionowym oraz wywiniętym białym kołnierzem. Na nią ma zarzucony obszerny, czerwony płaszcz osłaniający jej prawą rękę i częściowo nogi; stopy bose. Na szyi i we włosach ma perły. Baranek leży przy prawym biodrze świętej, ma podgięte nogi, łagodny wyraz i białą sierść. Z lewego, górnego narożnika padają rozświetlone promienie. Tło pejzażowe przedstawiające trawę w dolnej partii z drzewem przy lewej krawędzi i niebo w górnej. Na odwrociu tak samo ukształtowana rama z monogramem maryjnym w zwieńczeniu.

Zarys problematyki artystycznej

Święta Agnieszka była Rzymianką, która poniosła na początku IV wieku męczeńską śmierć w wieku 12 lat. Towarzyszący jej baranek nawiązuje do etymologii imienia (z łac. agnus – baranek) oraz jest symbolem czystości. Jest również odwołaniem do opowieści, zgodnie z którą św. Agnieszka miała się w ósmym dniu po śmierci pokazać swoim rodzicom, trzymając baranka. Według innych podań miała również ofiarować papieżowi wełnę, z której został utkany paliusz. Trzymany w ręce liść palmowy jest symbolem dziewictwa oraz męczeństwa.
Obraz był najprawdopodobniej używany jako feretron, jednak nie zachowała się jego podstawa. Wskazują na to dwustronnie malowana rama i monogram maryjny w zwieńczeniu odwrocia, do którego mocowano najpewniej obraz z wizerunkiem Matki Boskiej.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Dziewiętnastowieczny obraz przedstawiający św. Agnieszkę był najprawdopodobniej używany jako feretron, jednak nie zachowała się jego podstawa. Wskazują na to dwustronnie malowana rama i monogram maryjny w zwieńczeniu odwrocia, do którego mocowano najpewniej obraz z wizerunkiem Matki Boskiej.

Bibliografia