Stalla
Zdjęcie nr 1: Drewniane stalle, jednorzędowe, na profilowanej podstawie. Przedpiersie dekorowane dwoma płycinami w formie leżącego prostokąta, zakończone profilowanym gzymsem. Zaplecek wysoki, dwuosiowy, wydzielony trzema pilastrami o kanelowanych trzonach dźwigających profilowany gzyms wyłamany na kształt łuku półkolistego nadwieszonego na każdej osi. W polach zaplecka płyciny w formie kwadratów zamkniętych łukami półkolistymi nadwieszonymi. Stalle polichromowane na sposób imitujący marmoryzację w kolorze szaro-niebieskim.
Zdjęcie nr 2: Drewniane stalle, jednorzędowe, na profilowanej podstawie. Przedpiersie dekorowane dwoma płycinami w formie leżącego prostokąta, zakończone profilowanym gzymsem. Zaplecek wysoki, dwuosiowy, wydzielony trzema pilastrami o kanelowanych trzonach dźwigających profilowany gzyms wyłamany na kształt łuku półkolistego nadwieszonego na każdej osi. W polach zaplecka płyciny w formie kwadratów zamkniętych łukami półkolistymi nadwieszonymi. Stalle polichromowane na sposób imitujący marmoryzację w kolorze szaro-niebieskim.

Stalla

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Rabka-Zdrój
Miejscowość
Rabka-Zdrój
Tagi
stolarka sztuka XVIII wieku
Miejsce przechowywania
południowa strona prezbiterium
Identyfikator
DZIELO/05821
Kategoria
stalla
Ilość
1
Czas powstania
1768 rok
Fundator
ks. Józef Putanowicz
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie, polichromowanie
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Według Liber Memorabilium w 1768 roku ówczesny proboszcz Józef Putanowicz „sprawił stalle czyli ławki (...) ze swojej fortuny”.

Opis

Drewniane stalle, jednorzędowe, na profilowanej podstawie. Przedpiersie dekorowane dwoma płycinami w formie leżącego prostokąta, zakończone profilowanym gzymsem. Zaplecek wysoki, dwuosiowy, wydzielony trzema pilastrami o kanelowanych trzonach dźwigających profilowany gzyms wyłamany na kształt łuku półkolistego nadwieszonego na każdej osi. W polach zaplecka płyciny w formie kwadratów zamkniętych łukami półkolistymi nadwieszonymi. Stalle polichromowane na sposób imitujący marmoryzację w kolorze szaro-niebieskim.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Silne uszkodzenia i ubytki podstawy stalli. Liczne przetarcia i ubytki polichromii, uszkodzenia mechaniczne całości.

Streszczenie

Stalle sprawił do kościoła ówczesny proboszcz Józef Putanowicz w 1768 roku.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
Szydłowski Tadeusz, "Zabytki sztuki w Polsce. Inwentarz topograficzny, cz. 3: Województwo krakowskie, t. 1, z. 1: Powiat nowotarski", Warszawa 1938
Kowalczyk Kamil, "Miejsca kultu religijnego w Rabce Zdroju", Kraków 2003

ŹRÓDŁA ARCHIWALNE

Archiwum Parafialne w Rabce, Liber Memorabilium Parochiae Rabka, s. 29.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona stojąca, usytuowana przy filarze z dostępem schodami z prawej strony, ustawiona na czworościennym filarze. Filar osadzony jest na szerokiej plincie i węższej bazie; trzon podzielony jest na dwie części. Poszczególne partie trzonu oddzielone są od siebie gzymsami. Naroża dolnej części artykułowane są filarkami ustawionymi na wysokich cokołach, a ścianki filarów dekorowane są neogotyckimi płycinami, zakończonymi motywem dwuliścia. Ścianki dolnej części cokołu zdobione są podwójnymi blendami. Górna część trzonu jest niższa, w narożach artykułowana pinaklami o szczytach wywiniętych do przodu. Na ściankach kwadratowe płyciny wypełnione rzeźbioną i złoconą dekoracją roślinną. Nad tą częścią trzonu osadzony jest ścięty ostrosłup czworokątny, na którym wspiera się kosz ambony. Ścianki ostrosłupa wypełnione są rzeźbionymi atrybutami ewangelistów przedstawiającymi im odpowiednio: anioła, lwa, orła i woła. Kosz ambony założony jest na planie kwadratu, naroża flankują wąskie kolumienki wspierające niepełne belkowanie i parapet. Bazy kolumienek wysokie, sześcioboczne, wyżej zdobione rzeźbioną plecionką; trzony gładkie, kapitele zdobione motywami neogotyckimi. Na lewej i środkowej ściance kosza umieszczono po dwie prostokątne płyciny z rzeźbionymi przedstawieniami ewangelistów. Kompozycje zamknięte w profilowanych ramach w kształcie stojących prostokątów, zamkniętych oślim grzbietem i motywem akantu rozchodzącym się od niego symetrycznie na przyłucza. Ewangeliści ukazani są w pozycji siedzącej z księgami w dłoniach. Ubrani są w różnokolorowe suknie z długimi rękawami i płaszcze o złoconej bordiurze. Twarze szczupłe, okolone brodami i bujnymi oraz silnie skręconymi włosami. Zaplecek prostokątny, w polu w prostokątnej płycinie płaskorzeźba Chrystusa Dobrego Pasterza, u góry dekoracja złożona z astwerku i liści akantu. Baldachim na planie kwadratu o ściętych narożach. Podniebienie polichromowane na kolor ciemnoniebieski z rzeźbioną gołębicą Ducha Świętego w polu na tle promienistej glorii złożonej z wiązek promieni o nierównej długości. Fryz belkowania zdobią uskrzydlone główki aniołków, skierowane na wprost oraz dekoracja roślinna, nad belkowaniem biegnie rzeźbiony pas ażurowej koronki w kształcie wici roślinnej. Na baldachimie ośmioboczny cokół z otworami w kształcie stojących prostokątów wypełnionych ażurowym ornamentem roślinnym. Na cokole ustawiona jest ośmioboczna podstawa o uskokowej górnej części, na które stoi pełnoplastyczna figura Chrystusa Zmartwychwstałego, ubranego w czerwony płaszcz, który w lewej dłoni trzyma chorągiew, a prawą unosi do góry. Jego twarz jest podłużna, okolona zarostem, włosy długie, kręcone i bujne, a wokół głowy ma promienisty nimb. Schody z poręczą i prostymi tralkami, bez zdobień. Ambona w kolorze naturalnego drewna, ornamentyka złocona, detale srebrzone i złocone, podniebienie baldachimu polichromowane na kolor ciemnoniebieski.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Parapet chóru muzycznego oparty na dwóch filarach. Balustrada na planie wklęsło-wypukłym, z wybrzuszoną środkową częścią, pełna, na cokole w formie wałka, alternowana czterema pilastrami o trzonach w postaci wolut; zakończona profilowanym gzymsem. Na balustradzie, na osiach podpór rokokowe wazony. W polach rocaille'owe płyciny w formie leżącego prostokąta. Cokół na osi pilastrów dekorowany rocaille'm; pośrodku rocaille'owy kartusz z napisem: „AD/ MAIOREM DEI GLORIAM./ EDIFICATUM ET INAURATUM/ ANNO D'NI 1778/ DIE 17 7.BRIS”. Parapet z podwieszonym lambrekinem. Parapet chóru w całości polichromowany na sposób imitujący marmoryzację w kolorze białym z szarym żyłkowaniem, ornamentyka złocona.
chór muzyczny
Chór muzyczny
Zdjęcie nr 1: Figura nieopracowana z tyłu; ustawiona na niskiej nieregularnej podstawie. Święty ukazany frontalnie z ugiętą prawą nogą i rękami zgiętymi w łokciach, w tym prawą wyciągniętą w bok z dłonią w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną o prostokątnej żuchwie, niewielkich oczach, krótkim, prostym nosie i małych ustach, okoloną krótkimi włosami skręconymi w pukle. Na głowie ma złoconą infułę z dwoma taśmami. Ubrany jest w albę, rokietę i mucet polichromowane w kolorze ciemnego brązu. Na ramiona ma narzuconą złoconą kapę, zapiętą klamrą w formie czworoliścia, zawiniętą z przodu, na prawej nodze. Na stopie ma but, a na dłoni złoconą rękawiczkę. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, niektóre elementy stroju złocone (infułą, kapa, rękawiczka).
rzeźba
Figura niezidentyfikowanego biskupa (Św. Stanisław?)
Zdjęcie nr 1: Figura nieopracowana z tyłu; ustawiona na niskiej, nieregularnej podstawie. Święty ukazany frontalnie, z prawą nogą ugiętą, obie ręce wyciąga wprzód, w prawej przytrzymuje księgę. Twarz ma pociągłą, o niewielkich, wąskich oczach, krótkim nosie i małych ustach, okoloną krótkimi, silnie kręconymi włosami i brodą. Ubrany jest w obficie fałdowaną tunikę przepasaną w talii oraz płaszcz zarzucony na lewe ramię i zawinięty z przodu postaci. Polichromia ciała naturalistyczna, szaty złocone.
rzeźba
Figura niezidentyfikowanego Ewangelisty
Zdjęcie nr 1: Figura drążona z tyłu; ustawiona na niskiej, nieregularnej podstawie; ukazana frontalnie, w lekkim kontrapoście, z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Obie ręce ugięte, wyciągnięte przed siebie, w prawej trzyma pastorał. Twarz pociągła, o małych opadających oczach, wąskim, niewielkim nosie i lekko rozchylonych ustach; okolona silnie falowanymi włosami i skręconą brodą opadającą na pierś, z wyraźnie zaznaczonymi długimi wąsami. Postać ubrana w silnie drapowane albę i rokietę o płaskorzeźbionym brzegu. Na ramiona ma narzuconą kapę, zapiętą pod szyją klamrą, opadającą na przedramiona i plecy, z rozwianym fragmentem na lewej ręce. Na dłoniach ma rękawiczki, na głowie infułę, z grubą lamówką, zakończoną krzyżem, na stopach ma buty. Strój niemal w całości złocony, miejscami z przetartymi srebrzeniami; rękawiczki i buty malowane w kolorze czerwonym; polichromia twarzy i włosów naturalistyczna.
rzeźba
Figura niezidentyfikowanego biskupa
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem od zakrystii dzięki schodom, przez drzwiczki zamontowane w zaplecku. Kosz na planie prostokąta o ściętych narożach, rozszerzającego się ku dołowi, na podstawie w kształcie wałka, z podwieszeniem w formie zbliżonej do stożka o ściętych narożach, wklęsło-wypukłych ściankach, zakończonym szyszką przypominającą tralkę. Parapet w formie belkowania, w miejscu ściętych naroży kosza spływy wolutowe, przechodzące na wałek i podwieszenie, sięgając szyszki, dekorowane płycinami z kampanulami, rocaille'm i zwisami roślinnymi. Ścianki kosza zdobione płycinami w formie kwadratów, o ściętych dolnych narożach, zamkniętych stykającymi się falistymi wolutami z dekoracją roślinną; w polach wypełnione rocaille'm i wiciami roślinnymi. Podwieszenie kosza od frontu dekorowane roślinnym kartuszem z kampanulami w polu, na pozostałych ściankach rocaille'm i ornamentem roślinnym. Zaplecek wąski, ujęty pilastrami dźwigającymi pełne belkowanie. W polu dekorowany dwoma płycinami; z zamontowanymi drzwiczkami. Flankowany uszami utworzonymi z ornamentu roślinnego. Baldachim na planie prostokąta o ściętych narożach; obwiedziony pełnym belkowaniem, wyłamanym w miejscu ściętych naroży i z trzech stron zakończonym szczytami z palmetami. Na baldachimie cztery kabłąki w formie wolut i cęg, stanowiące podstawę dla gorejącego wazonu. Na podniebieniu baldachimu płycina z rzeźbioną gołębicą Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura ambony polichromowana w kolorze beżowym, płyciny i fryzy jasnoczerwonym, spływy wolutowe jasnoniebieskim; profile i ornamentyka złocone i srebrzone.
ambona
Ambona

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Stalle na rzucie wydłużonego prostokąta, jednorzędowe, trójosiowe. Zaplecek wysoki, trójdzielny, złożony z trzech łuków ostrych, z których środkowy jest najwyższy. Łuki wypełnia ślepe maswerkowanie: w centralnym w formie rozety wypełnionej czworoliściem powyżej arkady, z przyłuczami dekorowanymi trójliśćmi, w bocznych w formie trójliści. Krawędzie łuków są zdobione żabkami, każdy wieńczy kwiaton. Siedziska są od przodu poprzedzone ścianką z parapetem, która jest od frontu dekorowana czterema polami. W górnej części w kształcie wąskiego pasa wypełnionego trójliśćmi, w dolnej trzema kwadratowymi polami, z których środkowe wypełnia romb o wklęsłych krawędziach wpisany w czworoliść ujęty w okrąg, a boczne arkadkowanie. Boczne ścianki stalli zdobione motywem czworoliścia wpisanego w okręgi powyżej arkadki. Siedziska nieprzedzielone. Stalla pomalowana na kolor ciemnobrązowy.
stalla

Stalla

Zdjęcie nr 1: Dębowe, przyścienne stalle uzyskały formę neogotyckiej, pięcioosiowej struktury architektonicznej z zapleckiem i baldachimem. Całość wznosi się na wysokim postumencie. Wejście do nich prowadzi z boków oraz z przodu na osi centralnej, gdzie wprawiono drzwiczki. Ozdobiono je płaskorzeźbioną i złoconą ornamentalną wicią roślinną wpisaną w prostokątną płycinę zwieńczoną stylizowanym trójliściem. Ponad płyciną wprowadzono fryz lombardzki, a poniżej trzy mniejsze, prostokątne, puste płyciny. Na pozostałych osiach na przedpiersiu usytuowano cztery płyciny, które stanowią zaplecek dla dwóch ławek flankujących wejście środkowe. Ławki ujmują wolutowe boki, zdobione stylizowanymi liśćmi akantu, przechodzące poniżej na dekoracyjne wsporniki ustawione na wysokich cokolikach. Jednocześnie wolutowe boki przylegają do wysokich postumentów, na których ustawiono kolumienki o złoconych kapitelach korynckich, podtrzymujących wyłamane belkowanie, stanowiące jednocześnie parapet stalli. Każdą z dolnych płycin zdobi triada półokrągłych arkadek wspartych na smukłych kolumienkach ustawionych na cokole. Także belkowanie artykułują triady płycin ozdobione złoconymi i płaskorzeźbionymi motywami kwiatowymi w romboidalnych obramieniach. Również zaplecek stali uzyskał pięcioosiową artykulację wyznaczoną przez płyciny ułożone w dwóch poziomach. W dolnym poziomie użyto płycin dekorowanych triadami trójkątnych arkadek na smukłych filarkach, które w górnej części tworzą dekoracyjną, romboidalną kratownicę z wpisanym złoconym ornamentem roślinnym. Tą rytmikę przerywa pole osi środkowej, gdzie wprawiono dwuskrzydłowe drzwiczki z ażurową romboidalną kratką. W górnym poziomie wprawiono prostokątne płyciny ozdobione płaskorzeźbioną, polichromowaną i złoconą dekoracją floralno-roślinną, gdzie można wyróżnić złote kłosy zbóż, stylizowane kwiaty lilii górskich i szarotek. Płycinę na osi środkowej zdobi bujny, płaskorzeźbiony i złocony ornament roślinny, w którego środku widoczna jest uskrzydlona główka aniołka. Jego srebrzone skrzydła przewiązane są zieloną stułą kapłańską. Po bokach płycinę flankują dwie złocone kolumienki o korynckich kapitelach na niskich cokolikach, podtrzymujące wysokie imposty, na które spływają wolutowe konsole. Wspierają one trójkątny przyczółek rozdzielający na dwie części baldachim stalli. Dekoracyjny baldachim wspiera się na wąskich bokach zdobionych od przodu smukłymi, złoconymi kolumienkami o korynckich kapitelach na wysokich postumentach. Za kolumienkami znajdują się płyciny wypełnione ażurowym, złoconym ornamentem roślinnym. Pięcioosiowy podział baldachimu odpowiada artykulacji zaplecka oraz przedpiersi stalli. Tworzy go wypiętrzony trójkątny przyczółek zdobiony czołgankami i kwiatonem oraz cztery prostokątne, wąskie płyciny rozdzielone stylizowanymi pinaklami. Pomiędzy nimi u góry rozciąga się odwrócona arkatura, a u dołu ażurowy, złocony ornament roślinny. Pole przyczółka dekoruje triada półokrągłych płycin. Wpisano w nie stylizowane kwiaty w wazonie. Podłużne płyciny w skrajnych osiach zdobione są złoconą i płaskorzeźbioną wicią roślinną.
stalla

stalla

Zdjęcie nr 1: Przyścienne stalle uzyskały formę neobarokowej struktury architektonicznej z zapleckiem i baldachimem. Składają się z lakierowanych i bejcowanych siedzisk na pięcioosowym przedpiersiu oraz pięciu siedzisk pod niebieskim i złoconym baldachimem wspartym na trójosiowym, także niebieskim i złoconym zaplecku. Każde z ruchomych siedzisk przedpiersia po bokach z obu stron zaopatrzone zostało w wycinane z deski wolutowe oparcie, podtrzymujące podkowiaste w wykroju zwieńczenie oparcia. Dodatkowo ruchome siedzisko na rzucie czworoboku wspiera się na wolutowych podporach stanowiących przedłużenie oparć, ustawionych na niskim, drewnianym podwyższeniu. Zaplecki zostały ozdobione czworobocznymi płycinami ujętymi w wąskie, profilowane obramienia. Przedpiersie stalli flankują czworoboczne, smukłe postument na których ustawiono stylizowane wazy płomieniste. W ten sam sposób, co na przedpiersiu, zaaranżowano siedziska pod baldachimem. Za nimi rozciąga się trójosiowy zaplecek, który uzyskał kształt wydłużonego prostokąta, na niewysokim cokole, ozdobionym płycinami w formie leżących prostokątów. Płyciny ozdobiono stylizowanym ornamentem akantowym. Artykulację pionową zaplecka przeprowadzona za pomocą czterech gładkich kolumn z impostami wspierający wyłamujące się na osiach fragmenty belkowania. W polu środkowym znalazła się półokrągła nisza z figurą anioła, trzymającego obiema rękami koronę cierniową. Niszę ujmuje rama utworzona ze stylizowanego ornamentu okuciowego. W polach bocznych zastosowano płyciny w formie stojącego prostokąta o ściętych narożach, w ramach utworzonych ze stylizowanego ornamentu okuciowego. W płycinach umieszczono płaskorzeźby przedstawiające po stronie lewej scenę "Ucieczka do Egiptu", po stronie prawej "Złożenie do grobu". W podniebiu baladachimu znalazło się pięć kasetonowych płycin, naprzemiennie zdobionych kwiatowymi rozetkami i srebrzonymi szyszkami. W partii fryzu dekorującego baldachim użyto ornamentu utworzonego z wolich oczu. Zewnętrzne boki baldachimu wsparto na wolucie zakończonej od przodu wiszącymi złoconymi szyszkami. Wieńczący go gzyms jest profilowany i złocon. Anioł w niszy ukazany został w pozie lekkiego kontrapostu, w dłoniach trzyma na wysokości piersi złoconą koronę cierniową. Jego twarz okalają długie, brązowe włosy spływające na ramiona. Odziany jest w długą czerwoną tunikę, z wywijającą się jasnobeżową podszewką. Przy szyi zdobi ją złota lamówka. Wokół bioder ma przewiązany niebieski płaszcz o jasnej podszewce. Z tyłu postaci widoczne są srebrne, długie, złożone skrzydła. Płaskorzeźba po stronie lewej w zaplecku przedstawia ucieczkę Świętej Rodziny do Egiptu. W centralnym punkcie kompozycji ukazano jadącą na osiołku Matkę Boską, trzymającą na rękach Dzieciątko. Obok idzie św. Józef. Madonna siedzi na osiołku frontalnie z głową ujętą w trzech czwartych w prawo. Ma podłużną twarz o jasnej karnacji z półprzymkniętymi powiekami, prosty nos i wydatne usta. Ubrana jest w czerwoną suknię i złoty płaszcz, narzucony na lewe ramie, spływający na kolana i okrywający nóżki nagiego Dzieciątka trzymanego na kolanach. Na głowie Maria ma białą chustę, której lewy koniec osłania szyję i opada na prawe ramię. Chusta na czole odsłania fragment brązowych włosów. Siedzący Jezus został ukazany w trzech czwartych w prawo. Ma owalną twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach, drobny nos i wargi. Głowę otaczają krótkie, brązowe włosy. Dolną część torsu Dzieciątka owija biała chusta, natomiast nogi od kolan przykrywa złoty płaszcz Marii. Idący przodem św. Józef ukazany został w całej postaci z głową odwróconą w stronę Matki Boskiej. W wysuniętej do przodu lewej ręce trzyma zakrzywioną laskę, a w prawej zgiętej w łokciu lejce. Święty ma pociągłą twarz okoloną brodą oraz włosami częściowo widocznymi spod kapelusza o podwiniętym rondzie. Ubrany jest w bordową tunikę odsłaniającą stopy obute w sandały i przerzucony przez prawe ramię zielony płaszcz z wywiniętą, złotą podszewką. Z tyłu na plecach niesie siekierę z ostrzem zwróconym w prawo. Osioł przedstawiony został w profilu o ciemnobrązowej maści. Postacie zostały ukazane na tle ubogiego krajobrazu oraz niebieskiego nieba. Płaskorzeźba po stronie prawej przedstawiając złożenie do grobu, na pierwszym planie wyobraża podtrzymywaną przez św. Jana Matkę Boską. Stojąca na niewielkim wzniesieniu Madonna ujęta została w trzech czwartych w prawo. Lewą ręką opiera się na ramieniu św. Jana. Prawą rękę ma opuszczoną bezwładnie wzdłuż tułowia. Głowę przechyla w lewo, kierując wzrok w dół. Ma jasną karnację, prosty nos i półprzymknięte powieki. Ubrana jest w złoty maforion, którego mocno drapowane poły ma przewiązane w pasie. Spod niego widać obszerną, bordową suknię przewiązaną w talii. Schodzący ze wzniesienia św. Jan prawym ramieniem obejmuje Marię, lewą zaś przyciśniętą do piersi trzyma fragment płaszcza. Głowę nieznacznie ma przechyloną w kierunku Marii. Jego młodzieńczą twarz o jasnej karnacji okalają krótkie, brązowe włosy. Apostoł ubrany jest w ciemnobeżową luźną tunikę przewiązaną w pasie i narzucony na lewe ramię bordowy płaszcz o wywijającej się srebrnej podszewce. Wokół głów obu postaci widoczne są nimby. W tle po lewej stronie widoczne są dwie płaczące Marie. Jedna ukazana z dłońmi zakrywającymi twarz, odziana jest w niebieską szatę, przewiązaną w pasie. Ma długie, rozpuszczone brązowe włosy. Druga kobieta ubrana jest w zielony maforion założony na piersi. Za nimi w tle widoczny jest szczyt Golgoty z dwoma krzyżami. Po stronie prawej, w dolnym rogu przedstawienia, ukazano dwóch mężczyzn niosących ciało zmarłego Chrystusa, owinięte w złoty całun. Widać tylko z profilu twarz Jezusa o brązowym zaroście i włosach spływających na ramiona. Jeden z niosących ciało mężczyzn ukazany jest od tyłu, w trzech czwartych w lewo. Obiema rękami trzyma zmarłego pod ramionami. Jego głowa otoczona krótkimi włosami i brązowym zarostem jest widoczna z profilu. Mężczyzna ubrany jest w krótką, srebrną tunikę sięgającą kolan i przewiązaną w pasie. Druga postać odwrócona do widza tyłem trzyma z prawej strony obie nogi Zbawiciela. Jest to mężczyzna o krótkich, brązowych włosach w niebieskiej szacie. Przed nimi w tle widać zarys miejskiej architektury i skaliste gór.
stalla

stalla

Zdjęcie nr 1: Drewniane płaskorzeźbione stalle ustawione na niewysokim cokole, zamkniętym gzymsem. Przedpiersie ujęte po bokach dwoma filarami, zdobionymi na ściankach prostokątnymi płycinami, zamkniętymi łukiem półkolistym. Na szczycie filarów ustawione są kwiatony. Lico przedpiersia zdobione jest siedmioma półkolistymi arkadami wspartymi na złoconych półkolumienkach. Pomiędzy arkadami małe rozetki, całość zamknięta profilowanym gzymsem. Zaplecek dwustrefowy, w dolnej obity boazerią. Górna część w kształcie leżącego prostokąta, ujęta w narożach pilastrami, zwieńczona gzymsem, nad którym znajduje się niska attyka złożona z czołganek; na osi pilastrów dwa kwiatony. W polu zaplecka siedem arkadek zamkniętych trójliściem, wspartych na złoconych półkolumienkach. W pola arkad wpisane symetryczne motywy kwiatowe; w nadłuczach arkad rozety. Półkolumienki w partii przedpiersia jak i zaplecka ustawione na niskich bazach o trzonach zdobionych dekoracją roślinną i prostych kapitelach. Siedzisko gładkie. Struktura malowana na ciemny brąz, kwiatony polichromowane na czerwono i złocone, ornamentyka i profilowania złocone.
stalla

Stalla

Zdjęcie nr 1: Stalle czterosiedzeniowe, z wysokim, czteroosiowym zapieckiem i baldachimem. Zaplecek artykułowany umieszczonymi na cokołach pilastrami o kanelowanych trzonach, dźwigającymi architraw z tryglifami na osi podpór oraz gzyms dekorowany kostkowaniem. W polach zaplecka arkady w boniowanym obramieniu. W arkadach malowana dekoracja, naprzemiennie stelaż okuciowy wypełniony ornamentem roślinnym oraz arabeska. W partii cokołów malowane płyciny z dekoracją geometryczno-roślinną. Baldachim uniesiony skośnie w górę, od spodu dekorowany malowanymi płycinami z okuciami; zakończony pełnym belkowaniem; fryz dekorowany tryglifami i malowanymi płycinami z okuciami; wydatny gzyms z kostkowaniem i konsolkami. Dekoracja w płycinach i dwóch zapleckach uzyskana na zasadzie malarstwa patronowego; wzór ugrowy na tle brunatnym; w pozostałych zapleckach arabeska w odcieniach zieleni i różu. Obramienia płycin i boniowanie polichromowane na czerwono.
stalla

Stalla

Zdjęcie nr 1: Stalle jednorzędowe, dwusiedziskowe, z wysokimi zapleckami i przedpiersiem oraz wydatnym baldachimem, ustawione na wysokim postumencie. Przedpiersie dzielone siedmioma płycinami, z których dwie skrajne ustawione pionowo a środkową poziomo z malowaną dekoracją w polu. Reszta płycin o wykroju w kształcie litery L, fladrowana, ujęta w profilowane ramy, otaczająca płycinę środkową. Siedziska fladrowane, wypełnione malowanymi płycinami w ramach, zawierającymi rozety. Zaplecki podzielone zdobionymi geometrycznie pilastrami, podtrzymującymi uproszczone belkowanie i gzyms. Między pilastrami dwa prostokątne pola wypełnione malowanymi niszami z symetryczną, stylizowaną dekoracją roślinną na kształt arabeski, położoną na tle imitacji boniowanego muru. Boki zaplecków wklęsło-wypukłe, zdobione malowanym ornamentem kartuszowo-zawijanym. Podniebie baldachimów dekorowane malowanymi naprzemiennie płycinami w formie kasetonów ze stylizowanymi rozetami. Fryz zdobiony dekoracją roślinną, a gzyms podwieszonym kostkowaniem.
stalla

Stalla

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Stalla", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/stalla-6

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności