Polichromia ścienna
Zdjęcie nr 1: Polichromia umieszczona na stropie nawy głównej. W polu środkowym scena Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny umieszczona w kwadratowej ramie o bokach zamkniętych łukami nadwieszonymi. Rama profilowana, zdobiona rzędem pojedynczych liści. Matka Boska unosząca się na obłokach z szeroko rozłożonymi na boki rękami, prawą wzniesioną do góry. Twarz owalna z długim nosem, silnie zaciśniętymi ustami i dużymi oczami, skierowanymi ku górze. Włosy jasne, kręcone, schowane pod żółtym welonem, którego jeden koniec rozwiany jest wzdłuż prawej ręki. Matka Boska ubrana jest w szeroką, różową suknię, przewiązaną w talii pomarańczową tasiemką oraz błękitny płaszcz, założony za lewe ramię i rozwiany z tyłu. Nad głową Matki Boskiej aniołki unoszą insygnia królewskie: koronę, berło, a także gałązkę białej lilii. Poniżej grupy aniołów podtrzymujące obłoki. Dokoła ramy bujne sploty różnokolorowego akantu przeplecionego karbowaną wstęgą, owijające również ramę ze sceną Wniebowzięcia. W dolnej części ukazane są ponadto dwa anioły podtrzymujące białą wstęgę z napisem: „ASSVMPTA EST MARIA IN COELVM, GAV, / DENT ANGELI, LAVDANTES BENEDICVNT / DOMINVM.” Z kolei z drugiej strony stropu umieszczony jest owalny medalion, obwiedziony liśćmi wawrzynu, w polu którego umieszczone jest czerwone godło zakonu Bożogrobowców oraz małe uskrzydlone główki aniołków. Powyżej na białej wstędze umieszczony jest napis: „SVB HOC SIGNO.”, a poniżej: „RESTAVRATVM A(NN)O (DOMINI) 1714 / Die 14 Aug(st)”. Całość stropu obwiedziona jest dookoła pasem przeważnie prostokątnych kasetonów, wypełnionych różnokolorowymi liśćmi akantu, a także od zewnątrz szerokim pasem dekoracyjnym z brązowych liści wawrzynu. Pasy na bokach wyłamane półkolistymi wypustkami, w których umieszczone są duże muszle palmetowe. Kolorystyka stonowana, jasna z przewagą błękitu i czerwieni.
Zdjęcie nr 2: Polichromia umieszczona na stropie nawy głównej. W polu środkowym scena Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny umieszczona w kwadratowej ramie o bokach zamkniętych łukami nadwieszonymi. Rama profilowana, zdobiona rzędem pojedynczych liści. Matka Boska unosząca się na obłokach z szeroko rozłożonymi na boki rękami, prawą wzniesioną do góry. Twarz owalna z długim nosem, silnie zaciśniętymi ustami i dużymi oczami, skierowanymi ku górze. Włosy jasne, kręcone, schowane pod żółtym welonem, którego jeden koniec rozwiany jest wzdłuż prawej ręki. Matka Boska ubrana jest w szeroką, różową suknię, przewiązaną w talii pomarańczową tasiemką oraz błękitny płaszcz, założony za lewe ramię i rozwiany z tyłu. Nad głową Matki Boskiej aniołki unoszą insygnia królewskie: koronę, berło, a także gałązkę białej lilii. Poniżej grupy aniołów podtrzymujące obłoki. Dokoła ramy bujne sploty różnokolorowego akantu przeplecionego karbowaną wstęgą, owijające również ramę ze sceną Wniebowzięcia. W dolnej części ukazane są ponadto dwa anioły podtrzymujące białą wstęgę z napisem: „ASSVMPTA EST MARIA IN COELVM, GAV, / DENT ANGELI, LAVDANTES BENEDICVNT / DOMINVM.” Z kolei z drugiej strony stropu umieszczony jest owalny medalion, obwiedziony liśćmi wawrzynu, w polu którego umieszczone jest czerwone godło zakonu Bożogrobowców oraz małe uskrzydlone główki aniołków. Powyżej na białej wstędze umieszczony jest napis: „SVB HOC SIGNO.”, a poniżej: „RESTAVRATVM A(NN)O (DOMINI) 1714 / Die 14 Aug(st)”. Całość stropu obwiedziona jest dookoła pasem przeważnie prostokątnych kasetonów, wypełnionych różnokolorowymi liśćmi akantu, a także od zewnątrz szerokim pasem dekoracyjnym z brązowych liści wawrzynu. Pasy na bokach wyłamane półkolistymi wypustkami, w których umieszczone są duże muszle palmetowe. Kolorystyka stonowana, jasna z przewagą błękitu i czerwieni.
Zdjęcie nr 3: Polichromia umieszczona na stropie nawy głównej. W polu środkowym scena Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny umieszczona w kwadratowej ramie o bokach zamkniętych łukami nadwieszonymi. Rama profilowana, zdobiona rzędem pojedynczych liści. Matka Boska unosząca się na obłokach z szeroko rozłożonymi na boki rękami, prawą wzniesioną do góry. Twarz owalna z długim nosem, silnie zaciśniętymi ustami i dużymi oczami, skierowanymi ku górze. Włosy jasne, kręcone, schowane pod żółtym welonem, którego jeden koniec rozwiany jest wzdłuż prawej ręki. Matka Boska ubrana jest w szeroką, różową suknię, przewiązaną w talii pomarańczową tasiemką oraz błękitny płaszcz, założony za lewe ramię i rozwiany z tyłu. Nad głową Matki Boskiej aniołki unoszą insygnia królewskie: koronę, berło, a także gałązkę białej lilii. Poniżej grupy aniołów podtrzymujące obłoki. Dokoła ramy bujne sploty różnokolorowego akantu przeplecionego karbowaną wstęgą, owijające również ramę ze sceną Wniebowzięcia. W dolnej części ukazane są ponadto dwa anioły podtrzymujące białą wstęgę z napisem: „ASSVMPTA EST MARIA IN COELVM, GAV, / DENT ANGELI, LAVDANTES BENEDICVNT / DOMINVM.” Z kolei z drugiej strony stropu umieszczony jest owalny medalion, obwiedziony liśćmi wawrzynu, w polu którego umieszczone jest czerwone godło zakonu Bożogrobowców oraz małe uskrzydlone główki aniołków. Powyżej na białej wstędze umieszczony jest napis: „SVB HOC SIGNO.”, a poniżej: „RESTAVRATVM A(NN)O (DOMINI) 1714 / Die 14 Aug(st)”. Całość stropu obwiedziona jest dookoła pasem przeważnie prostokątnych kasetonów, wypełnionych różnokolorowymi liśćmi akantu, a także od zewnątrz szerokim pasem dekoracyjnym z brązowych liści wawrzynu. Pasy na bokach wyłamane półkolistymi wypustkami, w których umieszczone są duże muszle palmetowe. Kolorystyka stonowana, jasna z przewagą błękitu i czerwieni.
Zdjęcie nr 4: Polichromia umieszczona na stropie nawy głównej. W polu środkowym scena Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny umieszczona w kwadratowej ramie o bokach zamkniętych łukami nadwieszonymi. Rama profilowana, zdobiona rzędem pojedynczych liści. Matka Boska unosząca się na obłokach z szeroko rozłożonymi na boki rękami, prawą wzniesioną do góry. Twarz owalna z długim nosem, silnie zaciśniętymi ustami i dużymi oczami, skierowanymi ku górze. Włosy jasne, kręcone, schowane pod żółtym welonem, którego jeden koniec rozwiany jest wzdłuż prawej ręki. Matka Boska ubrana jest w szeroką, różową suknię, przewiązaną w talii pomarańczową tasiemką oraz błękitny płaszcz, założony za lewe ramię i rozwiany z tyłu. Nad głową Matki Boskiej aniołki unoszą insygnia królewskie: koronę, berło, a także gałązkę białej lilii. Poniżej grupy aniołów podtrzymujące obłoki. Dokoła ramy bujne sploty różnokolorowego akantu przeplecionego karbowaną wstęgą, owijające również ramę ze sceną Wniebowzięcia. W dolnej części ukazane są ponadto dwa anioły podtrzymujące białą wstęgę z napisem: „ASSVMPTA EST MARIA IN COELVM, GAV, / DENT ANGELI, LAVDANTES BENEDICVNT / DOMINVM.” Z kolei z drugiej strony stropu umieszczony jest owalny medalion, obwiedziony liśćmi wawrzynu, w polu którego umieszczone jest czerwone godło zakonu Bożogrobowców oraz małe uskrzydlone główki aniołków. Powyżej na białej wstędze umieszczony jest napis: „SVB HOC SIGNO.”, a poniżej: „RESTAVRATVM A(NN)O (DOMINI) 1714 / Die 14 Aug(st)”. Całość stropu obwiedziona jest dookoła pasem przeważnie prostokątnych kasetonów, wypełnionych różnokolorowymi liśćmi akantu, a także od zewnątrz szerokim pasem dekoracyjnym z brązowych liści wawrzynu. Pasy na bokach wyłamane półkolistymi wypustkami, w których umieszczone są duże muszle palmetowe. Kolorystyka stonowana, jasna z przewagą błękitu i czerwieni.
Zdjęcie nr 5: Polichromia umieszczona na stropie nawy głównej. W polu środkowym scena Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny umieszczona w kwadratowej ramie o bokach zamkniętych łukami nadwieszonymi. Rama profilowana, zdobiona rzędem pojedynczych liści. Matka Boska unosząca się na obłokach z szeroko rozłożonymi na boki rękami, prawą wzniesioną do góry. Twarz owalna z długim nosem, silnie zaciśniętymi ustami i dużymi oczami, skierowanymi ku górze. Włosy jasne, kręcone, schowane pod żółtym welonem, którego jeden koniec rozwiany jest wzdłuż prawej ręki. Matka Boska ubrana jest w szeroką, różową suknię, przewiązaną w talii pomarańczową tasiemką oraz błękitny płaszcz, założony za lewe ramię i rozwiany z tyłu. Nad głową Matki Boskiej aniołki unoszą insygnia królewskie: koronę, berło, a także gałązkę białej lilii. Poniżej grupy aniołów podtrzymujące obłoki. Dokoła ramy bujne sploty różnokolorowego akantu przeplecionego karbowaną wstęgą, owijające również ramę ze sceną Wniebowzięcia. W dolnej części ukazane są ponadto dwa anioły podtrzymujące białą wstęgę z napisem: „ASSVMPTA EST MARIA IN COELVM, GAV, / DENT ANGELI, LAVDANTES BENEDICVNT / DOMINVM.” Z kolei z drugiej strony stropu umieszczony jest owalny medalion, obwiedziony liśćmi wawrzynu, w polu którego umieszczone jest czerwone godło zakonu Bożogrobowców oraz małe uskrzydlone główki aniołków. Powyżej na białej wstędze umieszczony jest napis: „SVB HOC SIGNO.”, a poniżej: „RESTAVRATVM A(NN)O (DOMINI) 1714 / Die 14 Aug(st)”. Całość stropu obwiedziona jest dookoła pasem przeważnie prostokątnych kasetonów, wypełnionych różnokolorowymi liśćmi akantu, a także od zewnątrz szerokim pasem dekoracyjnym z brązowych liści wawrzynu. Pasy na bokach wyłamane półkolistymi wypustkami, w których umieszczone są duże muszle palmetowe. Kolorystyka stonowana, jasna z przewagą błękitu i czerwieni.
Zdjęcie nr 6: Polichromia umieszczona na stropie nawy głównej. W polu środkowym scena Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny umieszczona w kwadratowej ramie o bokach zamkniętych łukami nadwieszonymi. Rama profilowana, zdobiona rzędem pojedynczych liści. Matka Boska unosząca się na obłokach z szeroko rozłożonymi na boki rękami, prawą wzniesioną do góry. Twarz owalna z długim nosem, silnie zaciśniętymi ustami i dużymi oczami, skierowanymi ku górze. Włosy jasne, kręcone, schowane pod żółtym welonem, którego jeden koniec rozwiany jest wzdłuż prawej ręki. Matka Boska ubrana jest w szeroką, różową suknię, przewiązaną w talii pomarańczową tasiemką oraz błękitny płaszcz, założony za lewe ramię i rozwiany z tyłu. Nad głową Matki Boskiej aniołki unoszą insygnia królewskie: koronę, berło, a także gałązkę białej lilii. Poniżej grupy aniołów podtrzymujące obłoki. Dokoła ramy bujne sploty różnokolorowego akantu przeplecionego karbowaną wstęgą, owijające również ramę ze sceną Wniebowzięcia. W dolnej części ukazane są ponadto dwa anioły podtrzymujące białą wstęgę z napisem: „ASSVMPTA EST MARIA IN COELVM, GAV, / DENT ANGELI, LAVDANTES BENEDICVNT / DOMINVM.” Z kolei z drugiej strony stropu umieszczony jest owalny medalion, obwiedziony liśćmi wawrzynu, w polu którego umieszczone jest czerwone godło zakonu Bożogrobowców oraz małe uskrzydlone główki aniołków. Powyżej na białej wstędze umieszczony jest napis: „SVB HOC SIGNO.”, a poniżej: „RESTAVRATVM A(NN)O (DOMINI) 1714 / Die 14 Aug(st)”. Całość stropu obwiedziona jest dookoła pasem przeważnie prostokątnych kasetonów, wypełnionych różnokolorowymi liśćmi akantu, a także od zewnątrz szerokim pasem dekoracyjnym z brązowych liści wawrzynu. Pasy na bokach wyłamane półkolistymi wypustkami, w których umieszczone są duże muszle palmetowe. Kolorystyka stonowana, jasna z przewagą błękitu i czerwieni.
Zdjęcie nr 7: Polichromia umieszczona na stropie nawy głównej. W polu środkowym scena Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny umieszczona w kwadratowej ramie o bokach zamkniętych łukami nadwieszonymi. Rama profilowana, zdobiona rzędem pojedynczych liści. Matka Boska unosząca się na obłokach z szeroko rozłożonymi na boki rękami, prawą wzniesioną do góry. Twarz owalna z długim nosem, silnie zaciśniętymi ustami i dużymi oczami, skierowanymi ku górze. Włosy jasne, kręcone, schowane pod żółtym welonem, którego jeden koniec rozwiany jest wzdłuż prawej ręki. Matka Boska ubrana jest w szeroką, różową suknię, przewiązaną w talii pomarańczową tasiemką oraz błękitny płaszcz, założony za lewe ramię i rozwiany z tyłu. Nad głową Matki Boskiej aniołki unoszą insygnia królewskie: koronę, berło, a także gałązkę białej lilii. Poniżej grupy aniołów podtrzymujące obłoki. Dokoła ramy bujne sploty różnokolorowego akantu przeplecionego karbowaną wstęgą, owijające również ramę ze sceną Wniebowzięcia. W dolnej części ukazane są ponadto dwa anioły podtrzymujące białą wstęgę z napisem: „ASSVMPTA EST MARIA IN COELVM, GAV, / DENT ANGELI, LAVDANTES BENEDICVNT / DOMINVM.” Z kolei z drugiej strony stropu umieszczony jest owalny medalion, obwiedziony liśćmi wawrzynu, w polu którego umieszczone jest czerwone godło zakonu Bożogrobowców oraz małe uskrzydlone główki aniołków. Powyżej na białej wstędze umieszczony jest napis: „SVB HOC SIGNO.”, a poniżej: „RESTAVRATVM A(NN)O (DOMINI) 1714 / Die 14 Aug(st)”. Całość stropu obwiedziona jest dookoła pasem przeważnie prostokątnych kasetonów, wypełnionych różnokolorowymi liśćmi akantu, a także od zewnątrz szerokim pasem dekoracyjnym z brązowych liści wawrzynu. Pasy na bokach wyłamane półkolistymi wypustkami, w których umieszczone są duże muszle palmetowe. Kolorystyka stonowana, jasna z przewagą błękitu i czerwieni.
Zdjęcie nr 8: Polichromia umieszczona na stropie nawy głównej. W polu środkowym scena Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny umieszczona w kwadratowej ramie o bokach zamkniętych łukami nadwieszonymi. Rama profilowana, zdobiona rzędem pojedynczych liści. Matka Boska unosząca się na obłokach z szeroko rozłożonymi na boki rękami, prawą wzniesioną do góry. Twarz owalna z długim nosem, silnie zaciśniętymi ustami i dużymi oczami, skierowanymi ku górze. Włosy jasne, kręcone, schowane pod żółtym welonem, którego jeden koniec rozwiany jest wzdłuż prawej ręki. Matka Boska ubrana jest w szeroką, różową suknię, przewiązaną w talii pomarańczową tasiemką oraz błękitny płaszcz, założony za lewe ramię i rozwiany z tyłu. Nad głową Matki Boskiej aniołki unoszą insygnia królewskie: koronę, berło, a także gałązkę białej lilii. Poniżej grupy aniołów podtrzymujące obłoki. Dokoła ramy bujne sploty różnokolorowego akantu przeplecionego karbowaną wstęgą, owijające również ramę ze sceną Wniebowzięcia. W dolnej części ukazane są ponadto dwa anioły podtrzymujące białą wstęgę z napisem: „ASSVMPTA EST MARIA IN COELVM, GAV, / DENT ANGELI, LAVDANTES BENEDICVNT / DOMINVM.” Z kolei z drugiej strony stropu umieszczony jest owalny medalion, obwiedziony liśćmi wawrzynu, w polu którego umieszczone jest czerwone godło zakonu Bożogrobowców oraz małe uskrzydlone główki aniołków. Powyżej na białej wstędze umieszczony jest napis: „SVB HOC SIGNO.”, a poniżej: „RESTAVRATVM A(NN)O (DOMINI) 1714 / Die 14 Aug(st)”. Całość stropu obwiedziona jest dookoła pasem przeważnie prostokątnych kasetonów, wypełnionych różnokolorowymi liśćmi akantu, a także od zewnątrz szerokim pasem dekoracyjnym z brązowych liści wawrzynu. Pasy na bokach wyłamane półkolistymi wypustkami, w których umieszczone są duże muszle palmetowe. Kolorystyka stonowana, jasna z przewagą błękitu i czerwieni.
Zdjęcie nr 9: Polichromia umieszczona na stropie nawy głównej. W polu środkowym scena Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny umieszczona w kwadratowej ramie o bokach zamkniętych łukami nadwieszonymi. Rama profilowana, zdobiona rzędem pojedynczych liści. Matka Boska unosząca się na obłokach z szeroko rozłożonymi na boki rękami, prawą wzniesioną do góry. Twarz owalna z długim nosem, silnie zaciśniętymi ustami i dużymi oczami, skierowanymi ku górze. Włosy jasne, kręcone, schowane pod żółtym welonem, którego jeden koniec rozwiany jest wzdłuż prawej ręki. Matka Boska ubrana jest w szeroką, różową suknię, przewiązaną w talii pomarańczową tasiemką oraz błękitny płaszcz, założony za lewe ramię i rozwiany z tyłu. Nad głową Matki Boskiej aniołki unoszą insygnia królewskie: koronę, berło, a także gałązkę białej lilii. Poniżej grupy aniołów podtrzymujące obłoki. Dokoła ramy bujne sploty różnokolorowego akantu przeplecionego karbowaną wstęgą, owijające również ramę ze sceną Wniebowzięcia. W dolnej części ukazane są ponadto dwa anioły podtrzymujące białą wstęgę z napisem: „ASSVMPTA EST MARIA IN COELVM, GAV, / DENT ANGELI, LAVDANTES BENEDICVNT / DOMINVM.” Z kolei z drugiej strony stropu umieszczony jest owalny medalion, obwiedziony liśćmi wawrzynu, w polu którego umieszczone jest czerwone godło zakonu Bożogrobowców oraz małe uskrzydlone główki aniołków. Powyżej na białej wstędze umieszczony jest napis: „SVB HOC SIGNO.”, a poniżej: „RESTAVRATVM A(NN)O (DOMINI) 1714 / Die 14 Aug(st)”. Całość stropu obwiedziona jest dookoła pasem przeważnie prostokątnych kasetonów, wypełnionych różnokolorowymi liśćmi akantu, a także od zewnątrz szerokim pasem dekoracyjnym z brązowych liści wawrzynu. Pasy na bokach wyłamane półkolistymi wypustkami, w których umieszczone są duże muszle palmetowe. Kolorystyka stonowana, jasna z przewagą błękitu i czerwieni.
Zdjęcie nr 10: Polichromia umieszczona na stropie nawy głównej. W polu środkowym scena Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny umieszczona w kwadratowej ramie o bokach zamkniętych łukami nadwieszonymi. Rama profilowana, zdobiona rzędem pojedynczych liści. Matka Boska unosząca się na obłokach z szeroko rozłożonymi na boki rękami, prawą wzniesioną do góry. Twarz owalna z długim nosem, silnie zaciśniętymi ustami i dużymi oczami, skierowanymi ku górze. Włosy jasne, kręcone, schowane pod żółtym welonem, którego jeden koniec rozwiany jest wzdłuż prawej ręki. Matka Boska ubrana jest w szeroką, różową suknię, przewiązaną w talii pomarańczową tasiemką oraz błękitny płaszcz, założony za lewe ramię i rozwiany z tyłu. Nad głową Matki Boskiej aniołki unoszą insygnia królewskie: koronę, berło, a także gałązkę białej lilii. Poniżej grupy aniołów podtrzymujące obłoki. Dokoła ramy bujne sploty różnokolorowego akantu przeplecionego karbowaną wstęgą, owijające również ramę ze sceną Wniebowzięcia. W dolnej części ukazane są ponadto dwa anioły podtrzymujące białą wstęgę z napisem: „ASSVMPTA EST MARIA IN COELVM, GAV, / DENT ANGELI, LAVDANTES BENEDICVNT / DOMINVM.” Z kolei z drugiej strony stropu umieszczony jest owalny medalion, obwiedziony liśćmi wawrzynu, w polu którego umieszczone jest czerwone godło zakonu Bożogrobowców oraz małe uskrzydlone główki aniołków. Powyżej na białej wstędze umieszczony jest napis: „SVB HOC SIGNO.”, a poniżej: „RESTAVRATVM A(NN)O (DOMINI) 1714 / Die 14 Aug(st)”. Całość stropu obwiedziona jest dookoła pasem przeważnie prostokątnych kasetonów, wypełnionych różnokolorowymi liśćmi akantu, a także od zewnątrz szerokim pasem dekoracyjnym z brązowych liści wawrzynu. Pasy na bokach wyłamane półkolistymi wypustkami, w których umieszczone są duże muszle palmetowe. Kolorystyka stonowana, jasna z przewagą błękitu i czerwieni.
Zdjęcie nr 11: Polichromia umieszczona na stropie nawy głównej. W polu środkowym scena Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny umieszczona w kwadratowej ramie o bokach zamkniętych łukami nadwieszonymi. Rama profilowana, zdobiona rzędem pojedynczych liści. Matka Boska unosząca się na obłokach z szeroko rozłożonymi na boki rękami, prawą wzniesioną do góry. Twarz owalna z długim nosem, silnie zaciśniętymi ustami i dużymi oczami, skierowanymi ku górze. Włosy jasne, kręcone, schowane pod żółtym welonem, którego jeden koniec rozwiany jest wzdłuż prawej ręki. Matka Boska ubrana jest w szeroką, różową suknię, przewiązaną w talii pomarańczową tasiemką oraz błękitny płaszcz, założony za lewe ramię i rozwiany z tyłu. Nad głową Matki Boskiej aniołki unoszą insygnia królewskie: koronę, berło, a także gałązkę białej lilii. Poniżej grupy aniołów podtrzymujące obłoki. Dokoła ramy bujne sploty różnokolorowego akantu przeplecionego karbowaną wstęgą, owijające również ramę ze sceną Wniebowzięcia. W dolnej części ukazane są ponadto dwa anioły podtrzymujące białą wstęgę z napisem: „ASSVMPTA EST MARIA IN COELVM, GAV, / DENT ANGELI, LAVDANTES BENEDICVNT / DOMINVM.” Z kolei z drugiej strony stropu umieszczony jest owalny medalion, obwiedziony liśćmi wawrzynu, w polu którego umieszczone jest czerwone godło zakonu Bożogrobowców oraz małe uskrzydlone główki aniołków. Powyżej na białej wstędze umieszczony jest napis: „SVB HOC SIGNO.”, a poniżej: „RESTAVRATVM A(NN)O (DOMINI) 1714 / Die 14 Aug(st)”. Całość stropu obwiedziona jest dookoła pasem przeważnie prostokątnych kasetonów, wypełnionych różnokolorowymi liśćmi akantu, a także od zewnątrz szerokim pasem dekoracyjnym z brązowych liści wawrzynu. Pasy na bokach wyłamane półkolistymi wypustkami, w których umieszczone są duże muszle palmetowe. Kolorystyka stonowana, jasna z przewagą błękitu i czerwieni.
Zdjęcie nr 12: Polichromia umieszczona na stropie nawy głównej. W polu środkowym scena Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny umieszczona w kwadratowej ramie o bokach zamkniętych łukami nadwieszonymi. Rama profilowana, zdobiona rzędem pojedynczych liści. Matka Boska unosząca się na obłokach z szeroko rozłożonymi na boki rękami, prawą wzniesioną do góry. Twarz owalna z długim nosem, silnie zaciśniętymi ustami i dużymi oczami, skierowanymi ku górze. Włosy jasne, kręcone, schowane pod żółtym welonem, którego jeden koniec rozwiany jest wzdłuż prawej ręki. Matka Boska ubrana jest w szeroką, różową suknię, przewiązaną w talii pomarańczową tasiemką oraz błękitny płaszcz, założony za lewe ramię i rozwiany z tyłu. Nad głową Matki Boskiej aniołki unoszą insygnia królewskie: koronę, berło, a także gałązkę białej lilii. Poniżej grupy aniołów podtrzymujące obłoki. Dokoła ramy bujne sploty różnokolorowego akantu przeplecionego karbowaną wstęgą, owijające również ramę ze sceną Wniebowzięcia. W dolnej części ukazane są ponadto dwa anioły podtrzymujące białą wstęgę z napisem: „ASSVMPTA EST MARIA IN COELVM, GAV, / DENT ANGELI, LAVDANTES BENEDICVNT / DOMINVM.” Z kolei z drugiej strony stropu umieszczony jest owalny medalion, obwiedziony liśćmi wawrzynu, w polu którego umieszczone jest czerwone godło zakonu Bożogrobowców oraz małe uskrzydlone główki aniołków. Powyżej na białej wstędze umieszczony jest napis: „SVB HOC SIGNO.”, a poniżej: „RESTAVRATVM A(NN)O (DOMINI) 1714 / Die 14 Aug(st)”. Całość stropu obwiedziona jest dookoła pasem przeważnie prostokątnych kasetonów, wypełnionych różnokolorowymi liśćmi akantu, a także od zewnątrz szerokim pasem dekoracyjnym z brązowych liści wawrzynu. Pasy na bokach wyłamane półkolistymi wypustkami, w których umieszczone są duże muszle palmetowe. Kolorystyka stonowana, jasna z przewagą błękitu i czerwieni.
Zdjęcie nr 13: Polichromia umieszczona na stropie nawy głównej. W polu środkowym scena Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny umieszczona w kwadratowej ramie o bokach zamkniętych łukami nadwieszonymi. Rama profilowana, zdobiona rzędem pojedynczych liści. Matka Boska unosząca się na obłokach z szeroko rozłożonymi na boki rękami, prawą wzniesioną do góry. Twarz owalna z długim nosem, silnie zaciśniętymi ustami i dużymi oczami, skierowanymi ku górze. Włosy jasne, kręcone, schowane pod żółtym welonem, którego jeden koniec rozwiany jest wzdłuż prawej ręki. Matka Boska ubrana jest w szeroką, różową suknię, przewiązaną w talii pomarańczową tasiemką oraz błękitny płaszcz, założony za lewe ramię i rozwiany z tyłu. Nad głową Matki Boskiej aniołki unoszą insygnia królewskie: koronę, berło, a także gałązkę białej lilii. Poniżej grupy aniołów podtrzymujące obłoki. Dokoła ramy bujne sploty różnokolorowego akantu przeplecionego karbowaną wstęgą, owijające również ramę ze sceną Wniebowzięcia. W dolnej części ukazane są ponadto dwa anioły podtrzymujące białą wstęgę z napisem: „ASSVMPTA EST MARIA IN COELVM, GAV, / DENT ANGELI, LAVDANTES BENEDICVNT / DOMINVM.” Z kolei z drugiej strony stropu umieszczony jest owalny medalion, obwiedziony liśćmi wawrzynu, w polu którego umieszczone jest czerwone godło zakonu Bożogrobowców oraz małe uskrzydlone główki aniołków. Powyżej na białej wstędze umieszczony jest napis: „SVB HOC SIGNO.”, a poniżej: „RESTAVRATVM A(NN)O (DOMINI) 1714 / Die 14 Aug(st)”. Całość stropu obwiedziona jest dookoła pasem przeważnie prostokątnych kasetonów, wypełnionych różnokolorowymi liśćmi akantu, a także od zewnątrz szerokim pasem dekoracyjnym z brązowych liści wawrzynu. Pasy na bokach wyłamane półkolistymi wypustkami, w których umieszczone są duże muszle palmetowe. Kolorystyka stonowana, jasna z przewagą błękitu i czerwieni.
Zdjęcie nr 14: Polichromia umieszczona na stropie nawy głównej. W polu środkowym scena Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny umieszczona w kwadratowej ramie o bokach zamkniętych łukami nadwieszonymi. Rama profilowana, zdobiona rzędem pojedynczych liści. Matka Boska unosząca się na obłokach z szeroko rozłożonymi na boki rękami, prawą wzniesioną do góry. Twarz owalna z długim nosem, silnie zaciśniętymi ustami i dużymi oczami, skierowanymi ku górze. Włosy jasne, kręcone, schowane pod żółtym welonem, którego jeden koniec rozwiany jest wzdłuż prawej ręki. Matka Boska ubrana jest w szeroką, różową suknię, przewiązaną w talii pomarańczową tasiemką oraz błękitny płaszcz, założony za lewe ramię i rozwiany z tyłu. Nad głową Matki Boskiej aniołki unoszą insygnia królewskie: koronę, berło, a także gałązkę białej lilii. Poniżej grupy aniołów podtrzymujące obłoki. Dokoła ramy bujne sploty różnokolorowego akantu przeplecionego karbowaną wstęgą, owijające również ramę ze sceną Wniebowzięcia. W dolnej części ukazane są ponadto dwa anioły podtrzymujące białą wstęgę z napisem: „ASSVMPTA EST MARIA IN COELVM, GAV, / DENT ANGELI, LAVDANTES BENEDICVNT / DOMINVM.” Z kolei z drugiej strony stropu umieszczony jest owalny medalion, obwiedziony liśćmi wawrzynu, w polu którego umieszczone jest czerwone godło zakonu Bożogrobowców oraz małe uskrzydlone główki aniołków. Powyżej na białej wstędze umieszczony jest napis: „SVB HOC SIGNO.”, a poniżej: „RESTAVRATVM A(NN)O (DOMINI) 1714 / Die 14 Aug(st)”. Całość stropu obwiedziona jest dookoła pasem przeważnie prostokątnych kasetonów, wypełnionych różnokolorowymi liśćmi akantu, a także od zewnątrz szerokim pasem dekoracyjnym z brązowych liści wawrzynu. Pasy na bokach wyłamane półkolistymi wypustkami, w których umieszczone są duże muszle palmetowe. Kolorystyka stonowana, jasna z przewagą błękitu i czerwieni.
Zdjęcie nr 15: Polichromia umieszczona na stropie nawy głównej. W polu środkowym scena Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny umieszczona w kwadratowej ramie o bokach zamkniętych łukami nadwieszonymi. Rama profilowana, zdobiona rzędem pojedynczych liści. Matka Boska unosząca się na obłokach z szeroko rozłożonymi na boki rękami, prawą wzniesioną do góry. Twarz owalna z długim nosem, silnie zaciśniętymi ustami i dużymi oczami, skierowanymi ku górze. Włosy jasne, kręcone, schowane pod żółtym welonem, którego jeden koniec rozwiany jest wzdłuż prawej ręki. Matka Boska ubrana jest w szeroką, różową suknię, przewiązaną w talii pomarańczową tasiemką oraz błękitny płaszcz, założony za lewe ramię i rozwiany z tyłu. Nad głową Matki Boskiej aniołki unoszą insygnia królewskie: koronę, berło, a także gałązkę białej lilii. Poniżej grupy aniołów podtrzymujące obłoki. Dokoła ramy bujne sploty różnokolorowego akantu przeplecionego karbowaną wstęgą, owijające również ramę ze sceną Wniebowzięcia. W dolnej części ukazane są ponadto dwa anioły podtrzymujące białą wstęgę z napisem: „ASSVMPTA EST MARIA IN COELVM, GAV, / DENT ANGELI, LAVDANTES BENEDICVNT / DOMINVM.” Z kolei z drugiej strony stropu umieszczony jest owalny medalion, obwiedziony liśćmi wawrzynu, w polu którego umieszczone jest czerwone godło zakonu Bożogrobowców oraz małe uskrzydlone główki aniołków. Powyżej na białej wstędze umieszczony jest napis: „SVB HOC SIGNO.”, a poniżej: „RESTAVRATVM A(NN)O (DOMINI) 1714 / Die 14 Aug(st)”. Całość stropu obwiedziona jest dookoła pasem przeważnie prostokątnych kasetonów, wypełnionych różnokolorowymi liśćmi akantu, a także od zewnątrz szerokim pasem dekoracyjnym z brązowych liści wawrzynu. Pasy na bokach wyłamane półkolistymi wypustkami, w których umieszczone są duże muszle palmetowe. Kolorystyka stonowana, jasna z przewagą błękitu i czerwieni.
Zdjęcie nr 16: Polichromia umieszczona na stropie nawy głównej. W polu środkowym scena Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny umieszczona w kwadratowej ramie o bokach zamkniętych łukami nadwieszonymi. Rama profilowana, zdobiona rzędem pojedynczych liści. Matka Boska unosząca się na obłokach z szeroko rozłożonymi na boki rękami, prawą wzniesioną do góry. Twarz owalna z długim nosem, silnie zaciśniętymi ustami i dużymi oczami, skierowanymi ku górze. Włosy jasne, kręcone, schowane pod żółtym welonem, którego jeden koniec rozwiany jest wzdłuż prawej ręki. Matka Boska ubrana jest w szeroką, różową suknię, przewiązaną w talii pomarańczową tasiemką oraz błękitny płaszcz, założony za lewe ramię i rozwiany z tyłu. Nad głową Matki Boskiej aniołki unoszą insygnia królewskie: koronę, berło, a także gałązkę białej lilii. Poniżej grupy aniołów podtrzymujące obłoki. Dokoła ramy bujne sploty różnokolorowego akantu przeplecionego karbowaną wstęgą, owijające również ramę ze sceną Wniebowzięcia. W dolnej części ukazane są ponadto dwa anioły podtrzymujące białą wstęgę z napisem: „ASSVMPTA EST MARIA IN COELVM, GAV, / DENT ANGELI, LAVDANTES BENEDICVNT / DOMINVM.” Z kolei z drugiej strony stropu umieszczony jest owalny medalion, obwiedziony liśćmi wawrzynu, w polu którego umieszczone jest czerwone godło zakonu Bożogrobowców oraz małe uskrzydlone główki aniołków. Powyżej na białej wstędze umieszczony jest napis: „SVB HOC SIGNO.”, a poniżej: „RESTAVRATVM A(NN)O (DOMINI) 1714 / Die 14 Aug(st)”. Całość stropu obwiedziona jest dookoła pasem przeważnie prostokątnych kasetonów, wypełnionych różnokolorowymi liśćmi akantu, a także od zewnątrz szerokim pasem dekoracyjnym z brązowych liści wawrzynu. Pasy na bokach wyłamane półkolistymi wypustkami, w których umieszczone są duże muszle palmetowe. Kolorystyka stonowana, jasna z przewagą błękitu i czerwieni.
Zdjęcie nr 17: Polichromia umieszczona na stropie nawy głównej. W polu środkowym scena Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny umieszczona w kwadratowej ramie o bokach zamkniętych łukami nadwieszonymi. Rama profilowana, zdobiona rzędem pojedynczych liści. Matka Boska unosząca się na obłokach z szeroko rozłożonymi na boki rękami, prawą wzniesioną do góry. Twarz owalna z długim nosem, silnie zaciśniętymi ustami i dużymi oczami, skierowanymi ku górze. Włosy jasne, kręcone, schowane pod żółtym welonem, którego jeden koniec rozwiany jest wzdłuż prawej ręki. Matka Boska ubrana jest w szeroką, różową suknię, przewiązaną w talii pomarańczową tasiemką oraz błękitny płaszcz, założony za lewe ramię i rozwiany z tyłu. Nad głową Matki Boskiej aniołki unoszą insygnia królewskie: koronę, berło, a także gałązkę białej lilii. Poniżej grupy aniołów podtrzymujące obłoki. Dokoła ramy bujne sploty różnokolorowego akantu przeplecionego karbowaną wstęgą, owijające również ramę ze sceną Wniebowzięcia. W dolnej części ukazane są ponadto dwa anioły podtrzymujące białą wstęgę z napisem: „ASSVMPTA EST MARIA IN COELVM, GAV, / DENT ANGELI, LAVDANTES BENEDICVNT / DOMINVM.” Z kolei z drugiej strony stropu umieszczony jest owalny medalion, obwiedziony liśćmi wawrzynu, w polu którego umieszczone jest czerwone godło zakonu Bożogrobowców oraz małe uskrzydlone główki aniołków. Powyżej na białej wstędze umieszczony jest napis: „SVB HOC SIGNO.”, a poniżej: „RESTAVRATVM A(NN)O (DOMINI) 1714 / Die 14 Aug(st)”. Całość stropu obwiedziona jest dookoła pasem przeważnie prostokątnych kasetonów, wypełnionych różnokolorowymi liśćmi akantu, a także od zewnątrz szerokim pasem dekoracyjnym z brązowych liści wawrzynu. Pasy na bokach wyłamane półkolistymi wypustkami, w których umieszczone są duże muszle palmetowe. Kolorystyka stonowana, jasna z przewagą błękitu i czerwieni.
Zdjęcie nr 18: Polichromia umieszczona na stropie nawy głównej. W polu środkowym scena Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny umieszczona w kwadratowej ramie o bokach zamkniętych łukami nadwieszonymi. Rama profilowana, zdobiona rzędem pojedynczych liści. Matka Boska unosząca się na obłokach z szeroko rozłożonymi na boki rękami, prawą wzniesioną do góry. Twarz owalna z długim nosem, silnie zaciśniętymi ustami i dużymi oczami, skierowanymi ku górze. Włosy jasne, kręcone, schowane pod żółtym welonem, którego jeden koniec rozwiany jest wzdłuż prawej ręki. Matka Boska ubrana jest w szeroką, różową suknię, przewiązaną w talii pomarańczową tasiemką oraz błękitny płaszcz, założony za lewe ramię i rozwiany z tyłu. Nad głową Matki Boskiej aniołki unoszą insygnia królewskie: koronę, berło, a także gałązkę białej lilii. Poniżej grupy aniołów podtrzymujące obłoki. Dokoła ramy bujne sploty różnokolorowego akantu przeplecionego karbowaną wstęgą, owijające również ramę ze sceną Wniebowzięcia. W dolnej części ukazane są ponadto dwa anioły podtrzymujące białą wstęgę z napisem: „ASSVMPTA EST MARIA IN COELVM, GAV, / DENT ANGELI, LAVDANTES BENEDICVNT / DOMINVM.” Z kolei z drugiej strony stropu umieszczony jest owalny medalion, obwiedziony liśćmi wawrzynu, w polu którego umieszczone jest czerwone godło zakonu Bożogrobowców oraz małe uskrzydlone główki aniołków. Powyżej na białej wstędze umieszczony jest napis: „SVB HOC SIGNO.”, a poniżej: „RESTAVRATVM A(NN)O (DOMINI) 1714 / Die 14 Aug(st)”. Całość stropu obwiedziona jest dookoła pasem przeważnie prostokątnych kasetonów, wypełnionych różnokolorowymi liśćmi akantu, a także od zewnątrz szerokim pasem dekoracyjnym z brązowych liści wawrzynu. Pasy na bokach wyłamane półkolistymi wypustkami, w których umieszczone są duże muszle palmetowe. Kolorystyka stonowana, jasna z przewagą błękitu i czerwieni.

Polichromia ścienna

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Łapsze Niżne
Miejscowość
Łapsze Niżne
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niedzica
Parafia
Św. Kwiryna
Tagi
malarstwo XVIII wieku polichromia ścienna Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny
Miejsce przechowywania
strop nawy
Identyfikator
DZIELO/11909
Kategoria
polichromia ścienna
Ilość
1
Czas powstania
1714 rok
Technika i materiał
polichromia ścienna
Autor noty katalogowej
Maria Działo
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Polichromia powstała w 1714 roku. W 1984 roku poddano ją gruntownej konserwacji.

Opis

Polichromia umieszczona na stropie nawy głównej. W polu środkowym scena Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny umieszczona w kwadratowej ramie o bokach zamkniętych łukami nadwieszonymi. Rama profilowana, zdobiona rzędem pojedynczych liści. Matka Boska unosząca się na obłokach z szeroko rozłożonymi na boki rękami, prawą wzniesioną do góry. Twarz owalna z długim nosem, silnie zaciśniętymi ustami i dużymi oczami, skierowanymi ku górze. Włosy jasne, kręcone, schowane pod żółtym welonem, którego jeden koniec rozwiany jest wzdłuż prawej ręki. Matka Boska ubrana jest w szeroką, różową suknię, przewiązaną w talii pomarańczową tasiemką oraz błękitny płaszcz, założony za lewe ramię i rozwiany z tyłu. Nad głową Matki Boskiej aniołki unoszą insygnia królewskie: koronę, berło, a także gałązkę białej lilii. Poniżej grupy aniołów podtrzymujące obłoki. Dokoła ramy bujne sploty różnokolorowego akantu przeplecionego karbowaną wstęgą, owijające również ramę ze sceną Wniebowzięcia. W dolnej części ukazane są ponadto dwa anioły podtrzymujące białą wstęgę z napisem: „ASSVMPTA EST MARIA IN COELVM, GAV, / DENT ANGELI, LAVDANTES BENEDICVNT / DOMINVM.” Z kolei z drugiej strony stropu umieszczony jest owalny medalion, obwiedziony liśćmi wawrzynu, w polu którego umieszczone jest czerwone godło zakonu Bożogrobowców oraz małe uskrzydlone główki aniołków. Powyżej na białej wstędze umieszczony jest napis: „SVB HOC SIGNO.”, a poniżej: „RESTAVRATVM A(NN)O (DOMINI) 1714 / Die 14 Aug(st)”. Całość stropu obwiedziona jest dookoła pasem przeważnie prostokątnych kasetonów, wypełnionych różnokolorowymi liśćmi akantu, a także od zewnątrz szerokim pasem dekoracyjnym z brązowych liści wawrzynu. Pasy na bokach wyłamane półkolistymi wypustkami, w których umieszczone są duże muszle palmetowe. Kolorystyka stonowana, jasna z przewagą błękitu i czerwieni.

Zarys problematyki artystycznej

Strop nawy pokrywa polichromia przedstawiająca scenę Wniebowzięcia Matki Boskiej. Kompozycja jest bogato dekorowana splotami akantu i karbowaną wstęgą. Niespokojne wici roślinne owijają ramę obrazu sprawiając wrażenie iluzjonistycznego przedstawienia.
Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny (łac. assumptio Beatae Mariae Virginis in coelum) jest udzielonym Maryi przez Boga nadprzyrodzonym przywilejem, na mocy którego po zakończeniu ziemskiego życia została wzięta do nieba z duszą i ciałem. Dogmat o Wniebowzięciu został ogłoszony dopiero 1 listopada 1950 przez papieża Piusa XII w konstytucji apostolskiej „Munificentissimus Deus”, jednak świadectwo na temat końca życia Marii pojawiało się już w świadectwach patrystycznych, np. w „Panarionie” Epifaniusza (IV w.). Obok terminu „wniebowzięcie” (assumptio) stosowano także „zaśnięcie” (dormitio) oraz „przejście” (transitus). Niestety nie znany jest autor tego dzieła.

Streszczenie

Strop nawy pokrywa polichromia przedstawiająca scenę Wniebowzięcia Matki Boskiej z 1714 roku. Kompozycja jest bogato dekorowana splotami akantu i karbowaną wstęgą. Niespokojne wici roślinne owijają ramę obrazu sprawiając wrażenie iluzjonistycznego przedstawienia.

Bibliografia

"Z dziejów Łapsz. 700-lecie przybycia Zakonu Bożogrobców na Zamagurze Spiskie", Łapsze Niżne 2013
Wójtowicz Aleksandra, "Kościół parafialny w Łapszach Niżnych" , [w:] "Z dziejów Łapsz. 700-lecie przybycia Zakonu Bożogrobców na Zamagurze Spiskie" , red.Kowalczyk Julian , Łapsze Niżne 2013 , s. 139-160
"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
Szablowski Jerzy, "Zabytki sztuki w Polsce. Inwentarz topograficzny, t. 3: Powiat żywiecki", Warszawa 1948
Janicka-Krzywda Urszula, "Zabytkowe kościoły Orawy, Spisza, Podhala, Gorców i Pienin", Kraków 1987
Skorupa Andrzej, "Zabytkowe kościoły polskiego Spisza", Kraków 2001
Pek Kazimierz, "Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. 1. Teologia" , [w:] "Encyklopedia katolicka, t. 20" , Lublin 2014 , s. 822-823
Janocha Michał, "Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. 5. Ikonografia" , [w:] "Encyklopedia katolicka, t. 20" , Lublin 2014 , s. 826-828

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca z dostępem od strony prezbiterium. Kosz na planie ośmioliścia z trójkątnymi wypustkami pomiędzy ściankami oraz dodatkowym podestem od strony prezbiterium na planie połowy z sześcioboku, do którego prowadzą schody z pełną balustradą. Spód kosza puklowany, zakończony szyszką. Wypukłe ścianki kosza dekorowane płaskorzeźbionymi, owocowymi girlandami podwieszonymi na wstędze; w górnej partii pas wydzielony dwiema listewkami z kwiatowymi girlandami, opasujący kosz i podest. Parapet w formie profilowanego gzymsu. Zaplecek wąski, ujęty pilastrami na kanelowanych cokołach. Baldachim na planie czworoliścia z trójkątnymi wypustkami pomiędzy ściankami; w formie niepełnego belkowania; fryz dekorowany kwiatowymi girlandami. Na baldachimie dwa akroteriony. U spodu czworolistna płycina z rzeźbioną gołębicą Ducha Świętego. Struktura polichromowana w odcieniu bladozielonym, ornamentyka i profile złocone, gołębica srebrzona.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba św. Mikołaja ustawiona na prostopadłościennej podstawie feretronu, zaopatrzonej w otwory na drążki do noszenia. Święty ukazany jest w postawie stojącej na niskim cokole, frontalnie, w statycznej pozie z rękami wyciągniętymi do przodu, ściśle przylegającymi do sylwetki: prawą wykonuje gest błogosławieństwa, a w lewej trzyma księgę i trzy srebrzone kule. Ma szeroką twarz z długim i prostym nosem, wzrokiem skierowanym na wprost oraz bujną brodę skręconą w bujne, niewielkie loki. Włosy krótkie, kędzierzawe, jasnobrązowe, ułożone w drobne loki. Święty ubrany jest w fioletową albę, czerwony ornat z fioletową podszewką i złotym obrzeżem, na głowie ma czerwoną infułę, a na szyi biały humerał i krótką, fioletową stułę, na stopach czarne buty. Draperia szat jest silnie łamana w dolnej partii o ostrych krawędziach. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, podstawa feretronu marmoryzowana na kolor jasnozielony, detale złocone i srebrzone.
feretron
Feretron z rzeźbą św. Mikołaja
Zdjęcie nr 1: Rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego wolnostojąca, ustawiona na niskim, czarnym cokole o ściętych narożach. Jezus ukazany w całej postaci ustawiony frontalnie na obłoku, w delikatnym kontrapoście z lewą nogą ugiętą w kolanie, prawą ręką uniesioną na wysokość piersi czyni gest błogosławieństwa, w lewej trzyma chorągiew o długim drzewcu, zakończonym złoconym krzyżem oraz z zawieszoną czerwoną tkaniną ze złoconym krzyżem w polu. Chrystus ma podłużną twarz z długim i wąskim nosem, wzrokiem skierowanym w dal, okoloną krótką i ciemną brodą i długimi oraz falowanymi włosami, które opadają na plecy i ramiona. Jest ubrany w złocone perizonium, czerwony płaszcz, spięty pod szyją złotą klamrą, odsłaniający nagi tors, otaczający figurę, silnie drapowany. Na dłoniach, bosych stopach i boku zaznaczone są ślady męki. Polichromia ciała jest naturalistyczna.
rzeźba
Chrystus Zmartychwstały
Zdjęcie nr 1: Feretron dwustronny ustawiony na prostopadłościennej podstawie zaopatrzonej w otwory na drążki do noszenia. Podstawa zwężająca się ku górze w formę niskiego cokołu, po bokach dekorowanego szeroką, karbowaną wstęgą. Na cokole osadzona jest owalna rama, dekorowana rocaille’owym fartuchem, w której umieszczony jest wizerunek św. Michała Archanioła, a na odwrociu św. Józefa Kalasantego. Zwieńczenie w formie esowato wygiętej i delikatnie karbowanej wstęgi, zakończonej po bokach dwoma spływami kwiatowymi. Od zewnątrz wstęga ozdobiona jest rocaille’m, a od wewnątrz połączona ze strukturą feretronu srebrzoną kratką. Na awersie obraz św. Michała Archanioła, ukazanego w dynamicznej pozie, strącającego szatana do piekła. Archanioł przedstawiony w postawie stojącej w półpostaci z podniesioną prawą ręką do góry, w której trzyma płomienisty miecz skierowany ostrzem ku górze, a w lewej owalną tarczę ozdobioną znakiem krzyża. Twarz trójkątna, z długim i prostym nosem, wzrokiem skierowanym w dół. Włosy średniej długości, jasne, rozwiane po bokach. Archanioł ubrany jest w zbroję legionisty rzymskiego: ma niebieską tunikę obszytą złotą lamówką na brzegu, hełm i czerwony płaszcz na prawym ramieniu; natomiast na plecach ma złote skrzydła. Na dole kompozycji ukazany jest szatan w pozycji leżącej z głową z prawej strony obrazu, lewą rękę wznoszący ku górze. Twarz podłużna z rogami na czole, karnacja ciemna. Ubrany jest w białą szatę, odsłaniającą nagi tors. Tło obrazu jest jednolite, ciemne, rozjaśnione w górnej części. Wokół głowy św. Michała znajduje się okrągły i złoty nimb. Po drugiej stronie feretronu umieszczony jest obraz św. Józefa Kalasantego. Święty ukazany jest delikatnie z prawej strony kompozycji, zwrócony w prawo w stronę gromadki dzieci. Święty na lewym ramieniu trzyma kilkuletnie dziecko, a prawą głaszcze po głowie nadbiegającego ku niemu chłopca w niebieskiej koszuli i żółtych spodniach. Święty Józef ubrany jest w czarny habit zakonu pijarów. Ma podłużne rysy twarzy z widoczną łysiną i siwymi włosami. Obraz malowany jest w zielono-żółtej tonacji. Tło jasnozielone, rozświetlone w górnej części. Podstawa feretronu malowana farbą olejną w kolorze jasnobrązowym, rama bordowa, detale i ornamentyka złocone i srebrzone.
feretron
Feretron św. Michał Archanioł oraz św. Józef Kalasancjusz
Zdjęcie nr 1: Kościół św. Kwiryna w Łapszach Niżnych usytuowany jest w centrum wsi w pobliżu rzeki Łapszanki. Teren przykościelny jest otoczony wysokim kamiennym, murem nakrytym cementowym daszkiem, jednospadowym, nachylonym na zewnątrz. W części wschodniej muru zlokalizowana jest brama, dostępna schodami, flankowana dwoma filarami, zwieńczonymi czterospadowym płaskim daszkiem i kulami. Analogiczne wejścia od strony zachodniej, północnej i południowej. W obrębie placu przykościelnego znajdują się resztki cmentarza w postaci nagrobków. Kościół jest orientowany, murowany, otynkowany, jednonawowy z czworoboczną wieżą w fasadzie z prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Prezbiterium nakryte sklepieniem krzyżowo-żebrowym, oddzielone od nawy ścianą arkady tęczowej o ostrołukowym zakończeniu. Nawa jest szersza, nakryta stropem. Do prezbiterium przylega od północny niewielka zakrystia na planie prostokąta, a także przylegająca do niej i do ściany nawy druga nowsza zakrystia. Z kolei przy południowej ścianie nawy znajduje się kruchta, zwana babińcem z wejściem do świątyni. Portal prowadzący z kruchty do kościoła ostrołukowy, kamienny, skromnie profilowany – dwa wałki i dwa żłobki. Portal zamknięty drzwiami ze starymi ćwiekowymi okuciami, malowany z wypisaną datą 1652. Na drzwiach napis: „Laudetur Santissimum Sacramentum 1652”. Z kolei na północnej ścianie prezbiterium portal malowany, iluzjonistyczny z wejściem do zakrystii. U góry napis: „PIETAS ET LITTERAE”. Na zachodniej ścianie nawy chór muzyczny wsparty na dwóch filarach z dostępem kręconymi, drewnianymi schodami od północy. Wnętrze oświetlają umieszczone w południowych ścianach nawy prostokątne, zamknięte półkoliście cztery okna oraz jedno od strony południowej w prezbiterium; w cztery podobne, małe okna umieszczone po jednym z każdej strony w najwyższej kondygnacji. Do kościoła prowadzi główne wejście od strony zachodniej oraz jedno przez kruchtę od południa i jedno od strony północnej przez zakrystię. W zewnętrznej elewacji kościoła widoczny jest niewysoki, kamienny cokół, powyżej kościół otynkowany. Prezbiterium, niższe od nawy. Nawa nakryta dachem dwuspadowym z wieżą na sygnaturkę na wschodnim zakończeniu nawy. Do zachodniej fasady kościoła dostawiona jest wysoka założona na planie kwadratu wieża-dzwonnica. W dolnej kondygnacji na osi kościoła prostokątne wejście do kruchty, nakryte daszkiem. Hełm wieży baniasty z latarnią. Na zewnątrz przy apsydzie prezbiterium dwie skarpy złączone daszkiem tworzą wnękę, w której umieszczony jest stół ołtarzowy i grupa Ukrzyżowania tzw. kalwaryjka. Na południowej ścianie nawy znajdował się zegar słoneczny, obecnie pozostała tylko wskazówka po zamalowaniu podczas remontu ścian zewnętrznych.
kościół
Kościół św. Kwiryna
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamknięty łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami przedstawiający ukrzyżowanego Chrystusa. W centrum kompozycji ukazany Jezus na tle odległego pejzażu z Jerozolimą. Ciało przybite do krzyża trzema gwoździami, głowa delikatnie uniesiona. Twarz podłużna z długim i prostym nosem, dużymi oczami, okolona krótką brodą, usta rozchylone. Włosy długie, ciemnobrązowe, opadające na plecy. Na głowie korona cierniowa. Chrystus ma założone wokół bioder białe perizonium, silnie drapowane z jednym końcem rozwianym z prawej strony. Krzyż prosty, jasnobrązowy, nad głową Zbawiciela wisi tabliczka z napisem „INRI”. Kolorystyka obrazu ciemna, stonowana. Rama drewniana, profilowana, polichromowana na czarno i złocona na wewnętrznych oraz zewnętrznych profilach.
obraz
Chrystus Ukrzyżowany

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Polichromia pokrywa strop i ściany prezbiterium, strop, zaskrzynienia i ściany nawy oraz belkę tęczową, ambonę, ławkę kolatorską i parapet chóru muzycznego. W dekoracji zastosowano 77 motywów zarówno figuralnych, jak i heraldycznych, roślinnych, zwierzęcych, sakralnych, architektonicznych, tekstylnych, geometrycznych. Motywy tworzą oddzielne pasy dekoracyjne , dając wrażenie wzorzystych tkanin lub fryzów. Koloryt: jasna i ciemna czerwień, zielenie, błękity, brązy oraz żółcienie na białym lub czarnym podkładzie, czasem bezpośrednio na drewnie.
polichromia ścienna

Polichromia

Zdjęcie nr 1: Polichromia ścian i stropów prezbiterium i nawy podkreślająca podziały architektoniczne. W prezbiterium i nawie fryzy podstropowe. W połowie wysokości okien prezbiterium i nawy poziomy fryz, ponad którym całopostaciowe przedstawienia świętych, na północnej ścianie nawy Ostatnia Wieczerza oraz dekoracja heraldyczna. Stropy z malowane na kolor ciemnoniebieski z rozrzuconymi symetrycznie złotymi i srebrnymi rozetkami, z bogatą malowaną fasetą wokół, pośrodku z dużymi owalnymi medalionami z figuralnymi przedstawieniami scen z życia św. Jana Chrzciciela. Podłucze arkady tęczowej z dekoracją z motywów roślinnych i geometrycznych. Wnęki okienne ujęte obramieniami ze zgeometryzowanych motywów roślinnych.
polichromia ścienna

Polichromia ścian i stropów

Zdjęcie nr 1: Prezbiterium. Strop pokryty dekoracją malarską imitującą kasetony wypełnione rozetami oraz umieszczonymi pomiędzy nimi krzyżami wypełnionymi liśćmi na ramionach i rozetami na skrzyżowaniu. Na ścianach bocznych prezbiterium, w arkadach podtrzymywanych przez kolumny popiersia apostołów oraz popiersia mężczyzn w strojach szlacheckich ukazane na tle zielonych obić (genealogia Chrystusa). Pod nimi fryz z łacińskimi napisami od dołu zdobiony girlandami z uskrzydlonymi główkami anielskimi oraz puklowanymi wazami. Na ścianach również herby: m.in. Łabędź, Jastrzębiec. Nawa główna. Strop pokryty dekoracją malarską imitującą kasetony z rozetami. Na ścianach bocznych nawy głównej: na ścianie północnej cykl pasyjny w kwadratowych obramieniach z przedstawieniami: Modlitwa w Ogrojcu, Biczowanie Chrystusa, Chrystus Umęczony, Ecce Homo, Upadek pod krzyżem oraz słabo czytelny cykl maryjny z przedstawieniami: Zwiastowanie, Boże Narodzenie, Hołd Trzech Króli oraz Ucieczka do Egiptu i Rzeź niewiniątek, Jezus nauczający w świątyni. Na ścianie południowej nawy w arkadach umieszczono przedstawienia św. Wojciecha z wiosłem i św. Stanisława z Piotrowinem. Na balustradzie chóru muzycznego zachowały się częściowo trzy sceny ilustrujące przypowieść o bogaczu i Łazarzu oraz data: 1562. Kolorystyka pastelowa z przewagą zieleni, beżu i czerwieni z mocno zaznaczonymi konturami.
polichromia ścienna

Polichromia ścian i stropów

Zdjęcie nr 1: Sklepienie: żebra ozdobione na przemian pasami w kolorach czerwonym i niebieskim. Na gładkich zwornikach malowane tarcze herbowe od wschodu: Gryf i Łabędź. Wysklepki malowane wzdłuż żeber ornamentem geometrycznym złożonym z półkoli, zakończonych liliami heraldycznymi. Ze zworników rozchodzi się wić roślinna. Ściana północna: przęsło wschodnie - trzy sceny podzielone na dwie strefy, zamknięte arkadami wspartymi na tralkach. W dolnej: klęczący św. Grzegorz, pod arkadą, na tle tkaniny; w kolejnej postać klęczącej kobiety przed sceną zstąpienia Chrystusa do piekieł (?). W górnej strefie św. Grzegorz klęczący przed trzema mężczyznami zgrupowanymi wokół stołu, którzy pokazują świętemu tkaninę. Przęsło zachodnie: scena podzielone na dwie strefy. W dolnej scena wielofiguralna, przedstawiająca ucztę ze św. Grzegorzem z gołębicą na ramieniu, siedzącym po środku stołu, oraz z pochylającym się ku niemu aniołem. Zamykają ją trzy arkady. W górnej scena eucharystyczna ze św. Grzegorzem i diakonem, klęczącymi przed ołtarzem, na którym stoi Chrystus na tle niszy. Całość zamknięta arkadą. Łuk arkady prowadzącej do kruchty podkreślony bordiurą z ornamentem plecionkowym, ujęty kandelabrami dźwigającymi gzyms. W przyłuczach dwie uskrzydlone główki anielskie. Ściana południowa: W obu przęsłach analogicznie do okien malowane iluzjonistyczne nisze konchowe z postaciami świętych na postumentach w górnej strefie ściany. W podłuczach arkad girlandy, podtrzymywane przez uskrzydlone główki anielskie. Nisze i okna obwiedzione bordiurą z ornamentem geometrycznym, podtrzymane wspólnym parapetem z podwieszoną girlandą kwiatową. Pod wspornikiem malowana kolumna utworzona z dwóch tralek. W prześle wschodnim: postać św. Wojciecha, z malowaną na postumencie inskrypcją: ŚW. WOJCIECH / PIERWSZY MĘCZNNIK POLSKI. W przęśle zachodnim: postać św. Stanisława biskupa z półpostacią Piotrowina z prawej strony. Na postumencie malowana inskrypcja: W 700-LECIE KANONIZACJI / ŚW. STANISŁAWA BP-A KRAKOWSKIEGO / 1253 – 1953. W dolnej strefie ściany epitafia ujmuje dekoracja. Epitafium Jacka Konstantyna Chościaka Popiela: stylizowane dekoracja roślinna z falującymi wstęgami; tablica pamiątkowa podtrzymywana przez putta. Łuk tęczowy od strony prezbiterium obwiedziony analogicznym do sklepienia geometrycznym ornamentem. Kolorystyka pastelowa, z silnymi akcentami błękitu, czerwieni i żółcieni.
polichromia ścienna

Polichromia ścian i sklepienia

Zdjęcie nr 1: Polichromia pokrywa praktycznie całe wnętrze kościoła wraz z przedsionkiem. Przy wejściu, na stropie pod wieżą znajduje się polichromia patronowa. Jest wielobrawna, z motywami architektonicznymi, geometrycznymi, roślinno-kwiatowymi i figuralnymi – jeleniami, parami gołąbków, orłami, smokami. Wśród nich postać jeźdźca z kopią i grupa ludzi udających się na polowanie, poniżej których napis „Odbudowę kościoła, urządzenie wnętrza i rekonstrukcję dokonano staraniem Ks(iędza) Andrzeja Braszki / w czasie od lipca 1932 do grudnia r(oku) (19)39. / Pracę rozpoczął Władysław Cichoń + Skończył Adam Stalony-Dobrzański z Eugeniuszem Pisarkiem”. W polichromii przedsionka przeważają kolory biały, czerwony, zielony, niebieski, żółty i czarny. Ponad wejściem do nawy napis „ZACZNIJCIE / WARGI NASZE / CHWALIĆ PANNĘ / ŚWIĘTĄ / ZACZNIJCIE OPOWIADAĆ / CZEŚĆ JEJ NIEPOJĘTĄ” i po drugieh stronie „PRZYBĄDŹ NAM. MIŁOŚCIWA PANI / KU POMOCY / A WYBAW NAS / Z RĄK POTĘŻNYCH / NIEPRZYJACIÓŁ MOCY”. Poniżej „CHWAŁA OJCU I SYNOWI JEGO PRZEDWIECZNEMU”. W prezbiterium na ścianie i na suficie imitacja kasetonów z rozetami z przewagą koloru zielonego uzupełnionego czerwonym na ścianie i czarnym oraz bladożółtym na stropie. W centrum sufitu postać Matki Boskiej z Dzieciątkiem na lewym ramieniu, za którymi dwaj aniołowie skłaniający głowy. Maria ma poważną twarz o delikatnych rysach, ciemne oczy i wąski nos, na głowie otwartą koronę, wokół niej nimb. Jest ubrana w jasną sukienkę i intensywnie niebieski płaszcz. Dzieciątko prawą ręką błogosławi, lewą trzyma rękę Marii. Ma owalną, delikatną twarz, a na sobie jasną tunikę i zamkniętą koronę. W nawie, pośród takich samych kasetonów jak w prezbiterium, na sklepieniu wyobrażenie św. Michała Archanioła zabijającego szatana. Ponad nim postać anioła splatającego dłonie pod brodą. Archanioł spogląda pod stopy, w prawej ręce trzyma skierowany ostrzem w stronę potwora miecz, lewą ma opuszczoną do boku. Ma na sobie zieloną tunikę przewiązaną szerokim, góralskim pasem i czerwony płaszcz. Jasne postrzępione plamy ponad jego plecami sugerują skrzydła. Anioł powyżej jest ubrany w czerwoną sukienkę, nad nim płynnie uchodzą w górę ulistnione linie. Na ścianach nawy, pod linią stropu, rząd klęczących aniołów między kwitnącymi kwiatami. Każdy jest ubrany w zielonożółtą sukienkę i sandały, ma włosy do ramion i złoty nimb. Skrzydła z różnie ułożonych piór są wielobarwne. Anioły klęczą na linii ornamentu, ściana poniżej jest jasnoniebieska, z napisem powyżej opisanych przedstawień. Na skośnych fragmentach stropu imitacja drobniejszych kasetonów o falistym zarysie, wypełnionych krzyżami równoramiennymi. Wszystkie ciemnożółte, większość na czarnym tle, niektóre na tle zielonym tworzą kształt rombów. Na krawędzi motywy geometryczne, które mogą sugerować płonące serca. Na parapecie chóru fragmenty dawnej polichromii o motywach liściasto-wiciowych z rozwiniętymi kwiatami i motywem żołędzia. Między nimi ludzka głowa. Malowidło utrzymane w dominującym kolorze brązu, z elementami zielonymi i czerwonymi.
polichromia ścienna

Polichromia

Zdjęcie nr 1: Polichromia umieszczona na półeliptycznej kopule nad kruchtą północną. Przedstawienie ujęte dekoracyjną ramą o fantazyjnym wykroju zdobioną klasycystycznymi wazonami, kartuszami i rogami obfitości. W dolnej części na jasnoczerwonej chmurze ukazane przedstawienie Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny. Matka Boska wyobrażona w pozycji leżącej na prześcieradle unoszonym przez grupę aniołów. Maria leży z głową z lewej strony kompozycji z rękami złożonymi na piersi i z ugiętymi w kolanach nogami. Jest ubrana w jasnoróżową suknię, biały welon na głowie oraz niebieski płaszcz ułożony na jej nogach. Aniołowie są ubrani w różnokolorowe tuniki i płaszcze, mają też różne kolory skrzydeł. Przedstawienie okalają uskrzydlone główki aniołków oraz trójka półnagich putt sypiących kwiatki. W górnej części polichromii znajduje się odwrócony pejzaż z przedstawieniem kościoła w Brodach. W centrum jasnobłękitne niebo, a dookoła zielony pejzaż z drzewami.
polichromia ścienna

Polichromia kruchty

Jak cytować?

Maria Działo, "Polichromia ścienna", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/polichromia-scienna-19

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności