Dzieje zabytku nie są znane.
Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, z uszakami. Mensa prostopadłościenna. Na niej prostopadłościenne tabernakulum zwieńczone wydatnym gzymsem, z drzwiczkami zamkniętymi łukiem nadwieszonym z motywem kielicha z hostią. Nastawa ołtarzowa ujęta korynckimi kolumnami ustawionymi na podwójnym cokole zdobionym prostokątnymi płycinami w dolnej partii i plakietami utworzonymi z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego w górnej. Podpory dźwigają pełne, wyłamane na ich osiach belkowanie, którego gzyms jest wyniesiony nad polem centralnym. Fryz wysuniętych części dekorowany rozetami, silnie wystający gzyms zdobiony wałeczkami. Na wyłamanych częściach belkowania ustawiono symetrycznie woluty. W polu nisza zamknięta łukiem półkolistym nadwieszonym mieszcząca obraz z wielopostaciową sceną Ukrzyżowania w profilowanej ramie dekorowanej w trzech miejscach ornamentem roślinnym. Kondygnacja ujęta ażurowymi uszakami utworzonymi z suchej wici akantu. Struktura ołtarza w kolorze zielonym, trzony kolumn, detale i ornamenty złocone.
Nastawa ołtarzowa w kościele w Skawinie jest bardzo mocno osadzona w modnej w czasie jej powstania stylistyce podkreślającej podziały architektoniczne. Zalicza się do jednego z trzech najpopularniejszych typów, jaki ukształtował się w Małopolsce w pierwszej połowie XVII wieku i trwał w głąb epoki nowożytnej. W swej kompozycji nawiązuje do schematu aediculi. Była to rozpowszechniona forma ołtarzy niewielkich rozmiarów. W tym przypadku inspiracją mogły być grafiki prezentujące np. obramienia okien lub portale. Omawiany ołtarz pochodzi z przełomu XVII i XVIII wieku, lecz prócz wykorzystania omawianego, wcześniejszego wzoru, został uzupełniony o uszaki z ażurowej, schnącej wici akantowej – motyw stosowany od końca XVII wieku.
Dobry.
Ołtarz główny kościoła pw. Ofiarowania NMP w Skawinie został wybudowany na przełomie XVII i XVIII wieku. W swej kompozycji nawiązuje do schematu aediculi, jaki ukształtował się w Małopolsce w pierwszej połowie XVII wieku i trwał w głąb epoki baroku. Uzupełniono go o uszaki utworzone z wici akantowej.
Agata Felczyńska , "Ołtarz główny Ukrzyżowania", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-glowny-ukrzyzowania-1