Ołtarz główny

Dzieje zabytku

Ołtarz główny jak i ołtarze boczne są współczesne kościołowi Najświętszej Marii Panny Królowej Polski w Stróży, który został wybudowany w latach 1906-1909. Świątynia została konsekrowana w 1908 roku, więc można przypuszczać, że kościół był już wówczas wyposażony w ołtarze.

Opis

Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, dwukondygnacyjny ze zwieńczeniem, ujęty ażurowymi uszami utworzonymi z akantu oraz wstęgi regencyjnej. Mensa prostopadłościenna; antepedium drewniane z dekoracją płycinową, artykułowane pilastrami o kanelowanych trzonach. Centralna płycina w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego od góry i dołu łukiem wyniesionym; w jej wnętrzu złocony krzyż. Tabernakulum dwukondygnacyjne, jednodrzwiczkowe z tronem wystawienia ujętym złoconymi kolumienkami dźwigającymi srebrzony baldachim w formie kopuły flankowanej akantowymi wolutami. Arkada ujmująca tron wystawienia o wykroju trójliścia, w podniebiu dekorowana złoconą muszą palmetową, poniżej której złocony monogram IHS na niebieskim tle. Drzwiczki tabernakulum złocone z umieszczonym centralnie kielichem z hostią ujętym płyciną w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście. Nastawa na wysokim, dwukondygnacyjnym cokole o podziałach architektonicznych. Kondygnacja druga artykułowana zwielokrotnionymi pilastrami o trzonach dekorowanych maswerkiem, pomiędzy którymi półkoliste arkadki wypełnione akantem, ujęte wąskimi, złoconymi kolumienkami. Cokół zwieńczony fryzem dekorowanym rozetkami i profilowanym gzymsem. W polu głównym ołtarza nisza w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym ujęta smukłymi, złoconymi kolumienkami wspierającymi bogato dekorowaną ornamentem roślinnym, kostkowaniem i rozetkami arkadę. W polu obraz przedstawiający Matkę Boską z Dzieciątkiem na złoconym tle. Oś środkowa ołtarza wyższa i szersza od bocznych, ujęta złoconymi kolumnami o korynckich kapitelach dźwigających pełne, wyłamane na osiach kolumn, belkowanie. Fryz dekorowany liśćmi akantu oraz rozetkami. Osie boczne ujęte mniejszymi, złoconymi kolumienkami, dźwigającymi półkolisty łuk. W niszach pomiędzy nimi złocona, dekoracja akantowa o pasowym przebiegu. Kondygnacja druga ujęta złoconymi kolumienkami o korynckich kapitelach oraz ażurowymi uszami utworzonymi z akantu oraz wstęgi regencyjnej, zwieńczona równoramiennym krzyżem dekorowanym rozetkami. W polu obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający św. Józefa z Dzieciątkiem Jezus. Obraz ujęty półkolistą arkadą bogato dekorowaną ornamentem roślinnym, rozetkami oraz fryzem arkadkowym, wspartą na smukłych, złoconych kolumienkach. Struktura ołtarza malowana w kolorze ciemnobrązowym, ornamentyka oraz detale elementów architektonicznych złocone.

Zarys problematyki artystycznej

Jak już wspomniano, omawiany ołtarz jest współczesny kościołowi, w którym się znajduje i powstał w pierwszej dekadzie XX wieku (zapewne przed 1908 rokiem). Autor projektu i wykonawca ołtarza nie jest niestety znany. Nastawa główna reprezentuje styl eklektyczny, ołtarze boczne neobarokowy.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Omawiany ołtarz jest współczesny kościołowi, w którym się znajduje i powstał w pierwszej dekadzie XX wieku (zapewne przed 1908 rokiem). Autor projektu i wykonawca ołtarza nie jest niestety znany. Nastawa główna reprezentuje styl eklektyczny, ołtarze boczne neobarokowy.

Bibliografia