W 1703-1711 zbrojni powstańcy węgierscy Franciszka II Rakoczego, zwani kurucami sprofanowali i zdewastowali ołtarze w kościele w Łapszach Niżnych. Po tym wydarzeniu szlachcic węgierski i współwłaściciel Łapsz Wyżnych – Baltazar Görgey ufundował nowy zespół wyposażenia kościelnego. Świadectwem tych fundacji jest napis oraz herb Görgey’a umieszczony na bramkach ołtarza głównego. Z kolei w innych źródłach historycznych – m.in. wizytacjach zakonnych miechowitów umieszczono sprzeczną z powyższą informację, że ołtarze ufundował ówczesny pleban, miechowita Łukasz Kuźnicki w 1718 roku, a koszty ich złocenia, srebrzenia i malowania poniosła w 1720 roku właścicielka części wsi – Judyta Joanelli. Te wykluczające się przekazy wymagają zapewne dalszej kwerendy archiwalnej i ustalenia ostatecznej fundacji. Tymczasem należy przychylić się do sugestii Tadeusza Trajdosa, iż Baltazar Görgey ufundował część sumy na budowę ołtarzy i stąd jego upamiętnienie umieszczone na ołtarzu głównym. Jednak niecały wystrój ołtarza pochodzi z czasów jego powstania. Obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy jest dziełem z pierwszej połowy XX wieku, podobnie jak figury św. Józefa oraz św. Alojzego Gonzagi.
Ołtarz architektoniczny, dwukondygnacyjny, jednoosiowy. Ołtarz drewniany prostopadłościenny z drewnianą mensą i kamiennym portatylem. Dwukondygnacyjne retabulum ustawione na podwójnym cokole, ujęte parą zdwojonych pilastrów wspierających wyłamujące się belkowanie. W polu głównym umieszczony jest obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w płytkiej wnęce w kształcie stojącego prostokąta, wyłożonej czerwonym materiałem. Po bokach, na osi podpór, na wysokich cokołach ustawione są rzeźby: po lewej stronie św. Józefa, a po prawej św. Stanisława Kostki. Ponad nimi podwieszone fragmenty fryzu ozdobione rozetami na ściankach bocznych, a od spodu szerokimi, zawiniętymi liśćmi akantu. Druga kondygnacja ustawiona na niskim cokole, ujęta parą zdwojonych pilastrów podtrzymujących przerwane belkowanie oraz wolutowy, odwrócony przyczółek, na którego szczycie usadzona jest para aniołków. W polu środkowym w ramie o kształcie stojącego prostokąta i ściętych narożach obraz św. Rafała z Tobiaszem. Na osi podpór, na niskich cokołach ozdobionych rozetami ustawione są figury aniołów. Ponad nimi podwieszone fragmenty fryzu, zdobione rozetami oraz z podwieszonymi szyszkami. Na szczycie retabulum niski cokolik, flankowany wolutami, zdobiony na przodzie rozetą z zatkniętym u góry krzyżem zakonu Bożogrobowców. Kolorystyka struktury w kolorze jasnej zieleni, ornamentyka i detal architektoniczny złocone oraz srebrzone.
Ołtarz boczny w kościele w Łapszach Niżnych powstał w drugiej dekadzie XVIII wieku w stylu późnobarokowym. Niestety w dotychczasowych badaniach nad wyposażeniem kościoła św. Kwiryna, wobec braku dokumentów archiwalnych dotyczących wykonawców, nie podjęto próby wskazania choćby kręgu potencjalnych autorów nastawy ołtarzowej i jej rzeźbiarskiego wystroju. Pewne cechy stylistyczne rzeźb z ołtarza (figury aniołów) wskazują na twórcę, który wykonał również rzeźby św. Sebastiana z aniołkiem oraz pozostałych rzeźb ze zwieńczenia ołtarza Najświętszego Serca Pana Jezusa w kościele św. Marcina w Krempachach. Rzeźby tego artysty posiadają bardzo małe usta, podłużne oczy okolone wąską linią brwi, małe i proste nosy, średniej długości włosy, zaczesane do tyłu bujnymi lokami i zasłaniające uszy oraz małe dłonie wyrzeźbione bez większej dokładności anatomicznej. Ponadto rzeźby stoją zwykle w statecznych pozach, których niewielką ekspresję podkreślają delikatny kontrapost i miękka draperia szat. Typowe dla tego artysty jest również ułożenie stóp aniołka asystującego świętemu Sebastianowi w kościele w Krempachach, który podobnie jak anioły w ołtarzu bocznym w kościele w Łapszach Niżnych ma prosto złączone nogi i specyficznie rozstawione na boki stopy.
Ołtarz boczny w kościele w Łapszach Niżnych powstał w drugiej dekadzie XVIII wieku w stylu późnobarokowym. Niestety w dotychczasowych badaniach nad wyposażeniem kościoła św. Kwiryna, wobec braku dokumentów archiwalnych dotyczących wykonawców, nie podjęto próby wskazania choćby kręgu potencjalnych autorów nastawy ołtarzowej i jej rzeźbiarskiego wystroju. Pewne cechy stylistyczne rzeźb z ołtarza głównego w kościele w Łapszach Niżnych oraz części rzeźb z ołtarzy bocznych wskazują na twórcę, który wykonał również rzeźby ze zwieńczenia ołtarza Najświętszego Serca Pana Jezusa w kościele św. Marcina w Krempachach.
Maria Działo, "Ołtarz boczny północny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-polnocny-9