Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Ołtarz o formach architektonicznych, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem i akantowymi uszami wzbogaconymi o motywy kwiatowe. Mensa kamienna w formie stołu wspartego na dwóch filarach, umieszczona na dwustopniowym podwyższeniu. Na mensie prostopadłościenne tabernakulum ujęte złoconymi kolumienkami oraz zwieńczone złoconym, profilowanym gzymsem. Na drzwiczkach prostokątna płycina zwieńczona łukiem wklęsło-wypukłym. Nastawa drewniana ustawiona na cokole o dekoracji płycinowej, ujęta kanelowanymi pilastrami z kompozytowymi kapitelami z motywem podwieszonej kampanuli. W prostokątnym polu ołtarza obraz „Jezu Ufam Tobie” w złoconej i profilowanej ramie. Podpory dźwigają niepełne belkowanie z wydatnym gzymsem wyłamanym na osi pilastrów. Zwieńczenie prostokątne zamknięte profilowanym gzymsem o lini wklęsło-wypukłej, ujęte po bokach spływami wolutowymi. W polu zwieńczenia obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wyniesionym mieszczący wizerunek św. Barbary. Całość ołtarza zwieńczona glorią promienistą z Okiem Opatrzności na czerwonym tle, ujętym medalionem utworzonym ze srebrzonych obłoków. Struktura ołtarza malowana w odcieniach beżu, detal ramy obrazu w polu głównym nastawy w kolorze czerwonym. Ornamentyka oraz załamania profili architektonicznych złocone.
Zdjęcie nr 2: Ołtarz o formach architektonicznych, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem i akantowymi uszami wzbogaconymi o motywy kwiatowe. Mensa kamienna w formie stołu wspartego na dwóch filarach, umieszczona na dwustopniowym podwyższeniu. Na mensie prostopadłościenne tabernakulum ujęte złoconymi kolumienkami oraz zwieńczone złoconym, profilowanym gzymsem. Na drzwiczkach prostokątna płycina zwieńczona łukiem wklęsło-wypukłym. Nastawa drewniana ustawiona na cokole o dekoracji płycinowej, ujęta kanelowanymi pilastrami z kompozytowymi kapitelami z motywem podwieszonej kampanuli. W prostokątnym polu ołtarza obraz „Jezu Ufam Tobie” w złoconej i profilowanej ramie. Podpory dźwigają niepełne belkowanie z wydatnym gzymsem wyłamanym na osi pilastrów. Zwieńczenie prostokątne zamknięte profilowanym gzymsem o lini wklęsło-wypukłej, ujęte po bokach spływami wolutowymi. W polu zwieńczenia obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wyniesionym mieszczący wizerunek św. Barbary. Całość ołtarza zwieńczona glorią promienistą z Okiem Opatrzności na czerwonym tle, ujętym medalionem utworzonym ze srebrzonych obłoków. Struktura ołtarza malowana w odcieniach beżu, detal ramy obrazu w polu głównym nastawy w kolorze czerwonym. Ornamentyka oraz załamania profili architektonicznych złocone.
Zdjęcie nr 3: Ołtarz o formach architektonicznych, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem i akantowymi uszami wzbogaconymi o motywy kwiatowe. Mensa kamienna w formie stołu wspartego na dwóch filarach, umieszczona na dwustopniowym podwyższeniu. Na mensie prostopadłościenne tabernakulum ujęte złoconymi kolumienkami oraz zwieńczone złoconym, profilowanym gzymsem. Na drzwiczkach prostokątna płycina zwieńczona łukiem wklęsło-wypukłym. Nastawa drewniana ustawiona na cokole o dekoracji płycinowej, ujęta kanelowanymi pilastrami z kompozytowymi kapitelami z motywem podwieszonej kampanuli. W prostokątnym polu ołtarza obraz „Jezu Ufam Tobie” w złoconej i profilowanej ramie. Podpory dźwigają niepełne belkowanie z wydatnym gzymsem wyłamanym na osi pilastrów. Zwieńczenie prostokątne zamknięte profilowanym gzymsem o lini wklęsło-wypukłej, ujęte po bokach spływami wolutowymi. W polu zwieńczenia obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wyniesionym mieszczący wizerunek św. Barbary. Całość ołtarza zwieńczona glorią promienistą z Okiem Opatrzności na czerwonym tle, ujętym medalionem utworzonym ze srebrzonych obłoków. Struktura ołtarza malowana w odcieniach beżu, detal ramy obrazu w polu głównym nastawy w kolorze czerwonym. Ornamentyka oraz załamania profili architektonicznych złocone.

Ołtarz boczny

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wielicki
Gmina
Niepołomice
Miejscowość
Zabierzów Bocheński
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niepołomice
Parafia
Opieki Matki Boskiej
Tagi
snycerstwo małopolskie sztuka XX wieku XX wiek
Miejsce przechowywania
kościół, nawa
Identyfikator
DZIELO/09640
Kategoria
ołtarz
Czas powstania
1989 rok
Technika i materiał
drewno cięte, rzeźbione, polichromowane i złocone; techniki snycerskie
Autor noty katalogowej
Justyna Kuska
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Ołtarz Miłosierdzia Bożego w zabierzowskiej świątyni powstał w 1989 roku. W polu głównym mieści się obraz „Jezu Ufam Tobie” współczesny nastawie. W zwieńczeniu umieszczono wizerunek św. Barbary.

Opis

Ołtarz o formach architektonicznych, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem i akantowymi uszami wzbogaconymi o motywy kwiatowe. Mensa kamienna w formie stołu wspartego na dwóch filarach, umieszczona na dwustopniowym podwyższeniu. Na mensie prostopadłościenne tabernakulum ujęte złoconymi kolumienkami oraz zwieńczone złoconym, profilowanym gzymsem. Na drzwiczkach prostokątna płycina zwieńczona łukiem wklęsło-wypukłym. Nastawa drewniana ustawiona na cokole o dekoracji płycinowej, ujęta kanelowanymi pilastrami z kompozytowymi kapitelami z motywem podwieszonej kampanuli. W prostokątnym polu ołtarza obraz „Jezu Ufam Tobie” w złoconej i profilowanej ramie. Podpory dźwigają niepełne belkowanie z wydatnym gzymsem wyłamanym na osi pilastrów. Zwieńczenie prostokątne zamknięte profilowanym gzymsem o lini wklęsło-wypukłej, ujęte po bokach spływami wolutowymi. W polu zwieńczenia obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wyniesionym mieszczący wizerunek św. Barbary. Całość ołtarza zwieńczona glorią promienistą z Okiem Opatrzności na czerwonym tle, ujętym medalionem utworzonym ze srebrzonych obłoków. Struktura ołtarza malowana w odcieniach beżu, detal ramy obrazu w polu głównym nastawy w kolorze czerwonym. Ornamentyka oraz załamania profili architektonicznych złocone.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz w polu ołtarza to współczesna kopia obrazu „Jezu Ufam Tobie” namalowanego w 1944 roku przez Adolfa Hyłę, według wizji siostry Faustyny Kowalskiej.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Ołtarz Miłosierdzia Bożego w zabierzowskiej świątyni powstał w 1989 roku. W polu głównym mieści się obraz „Jezu Ufam Tobie” namalowany według obrazu o tym samym temacie autorstwa Adolfa Hyły, powstałego w oparciu o wizję siostry Faustyny Kowalskiej w 1944 roku. W zwieńczeniu ołtarza umieszczono wizerunek św. Barbary.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
Natanek Piotr, "Informator Archidiecezji Krakowskiej 2000. Parafie i kościoły", Kraków 2000
Czapczyńska-Kleszczyńska Danuta, Szybisty Tomasz, "Korpus witraży z lat 1800-1945 w kościołach rzymskokatolickich metropolii krakowskiej i przemyskiej, t. 1: Archidiecezja Krakowska, dekanaty krakowskie", Kraków 2014
"Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska", Warszawa 2016

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście ujęty geometryczną bordiurą wypełnioną błękitnymi i jasnozielonymi trójkątami oraz ciemnoczerwonymi rombami. W polu ukośna krata wypełniona naprzemiennie białymi i jasnofioletowymi rombami. W dolnej części witraża umieszczony owalny medalion wsparty na girlandzie z kwitnących róż mieszczący frontalne przedstawienie Chrystusa przedstawionego w typie Dobrego Pasterza. Chrystus ujęty w popiersiu, ubrany w białą szatę z długimi rękawami oraz czerwony płaszcz spięty pod szyją złotą klamrą w kształcie czwórliścia. Na rękach trzyma białego baranka. Wokół głowy postaci widoczny nimb krzyżowy. Tło medalionu w kolorach zielonym, fioletowym i odcieniach niebieskiego. Powyżej prostokątne pole z napisem: "Fund[ator]: Fr[anciszek] Grodowski i Józef Łosiński / inwalidzi wojenni / Wykonano R[oku] P[ańskiego] 1938 za pobytu Ks[iędza] Prob[oszcza] Wł[adysława] Ziemińskiego".
witraż
Chrystus Dobry Pasterz
Zdjęcie nr 1: Kosz na rzucie ośmioboku ze ścianami o dekoracji w formie ostrołukowych płycin artykułowanymi pilastrami o kompozytowych kapitelach z podwieszonymi festonami. W dolnej części kosza ćwierćwałek dekorowany, złoconymi liscmi akantu. Kosz zwieńczony profilowanym, wydatnym gzymsem wyłamanym w osiach pilastrów. Na osi znajduje się nowsze lektorium zdobione kostkowaniem. Struktura malowana w odcieniu seledynowej zieleni z elementami koloru ciemnoczerwonego (trzony i kapitele pilastrów oraz ćwierćwałek), ornamentyka i załamania profili architektonicznych złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica ustawiona na prostopadłościennej podstawie. Profilowany cokół o przekroju prostokąta o ściętych narożach, trzon o takim samym przekroju ujęty u góry i u dołu profilowanymi wałkami. Czara spłaszczona o przekroju czworoboku o ściętych narożach; z wylewem. Pola z płycinową dekoracją peudomaswerkową. Pokrywa drewniana o dekoracji analogicznej jak czara, zwieńczona pełnoplastyczną, rzeźbioną sceną Chrztu Chrystusa.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Wizerunek Chrystusa przybitego trzema gwoździami do krzyża. Ciało wyprostowane, o wyraźnie wyeksponowanej linii żeber i muskulaturze, długie i szczupłe ręce rozciągnięte powyżej głowy, nogi delikatnie ugięte w kolanach, prawe kolano powyżej lewego. Głowa pochylona na prawy bark. Twarz szczupła, oczy zamknięte, nos prosty. Włosy długie, ciemnobrązowe, lekko falowane opadające na prawe ramię postaci. Na twarzy ciemny zarost – krótka, ciemnobrązowa broda i wąsy. Na głowie złocona korona cierniowa. Biodra otacza krótkie, złote perizonium przewiązane w węzeł. W miejscach przebić gwoździami oraz na ranie w boku ślady krwi. Krzyż gładki, ciemnobrązowy, na górnej belce titulus w formie złoconego, wolutowego kartusza z napisem „INRI” (łac. Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum) na białym tle. Figura w pełni polichromowana, partie szat złocone.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Kościół na planie krzyża łacińskiego, jednonawowy, pięcioprzęsłowy, z transeptem i jednoprzęsłowym prezbiterium zakończonym wielobocznie. Ramiona transeptu jednoprzęsłowe, o wysokości nawy, zamknięte prostymi ścianami. W narożnikach pomiędzy prezbiterium i ramionami transeptu dwa prostokątne aneksy mieszczące zakrystię i skarbiec. Prezbiterium i ramiona transeptu oddzielone od nawy wydatnymi półfilarami przechodzącymi bezpośrednio w gurty sklepienne. Prezbiterium od absydy oddziela arkada tęczowa wsparta na dostawionych do węgarów kolumnach kompozytowych. Sklepienie nad skrzyżowaniem naw krzyżowe, nad pozostałymi przęsłami nawy kolebkowe o przekroju koszowym, nad ramionami transeptu krzyżowe (ostrołukowe), w absydzie ćwierćsferyczne z lunetami. Otwory okienne prostokątne, zamknięte półkoliście, rozglifione do wewnątrz; trzy pary w nawie, dwa na ścianach zamykających ramiona transeptu. Ponad oknami w transepcie dodatkowo po jednym okrągłym oknie wypełnionym rozetą. W prezbiterium okna w kształcie wydłużonego prostokąta o smukłych proporcjach zamkniętego półkoliście, pomiędzy nimi para regularnie rozmieszczonych okien owalnych. W zachodnim przęśle nawy murowany trójprzęsłowy chór muzyczny wsparty na parze ośmiobocznych filarów z cokołami, a pod ścianami na parze półfilarów. Balustrada o prostej dekoracji płycinowej. Podniebie chóru podzielone belkami na trzy kasetony, pośrodku których kwadratowe płyciny. Fasada kościoła dwukondygnacyjna, trójosiowa przechodząca w czworoboczną wieżę. Ściany rozczłonkowane lizenami, kondygnacje oddzielone profilowanym gzymsem. W części środkowej wejście zamknięte łukiem półkolistym, z dwuspadowym drewnianym daszkiem, wyżej prostokątne okno zamknięte półkoliście. W polach bocznych mniejsze, prostokątne okna zamknięte półkoliście. Wieża o narożach ujętych lizenami, podtrzymującymi gzyms, nakryta ozdobnym zwieńczeniem z czterema wieżyczkami w narożach, pomiędzy którymi trójkątne szczyciki nad oknami i ostrosłupowy hełm zakończony krzyżem. Ściany boczne nawy i transeptu ujęte uskokowymi przyporami. Ściany zamykające ramiona transeptu podzielone na dwie strefy, z których dolna ujęta lizenami, górna wypełniona oknem w ozdobnym obramieniu. Dachy dwuspadowe, kryte dachówką. Na skrzyżowaniu naw wieloboczna, drewniana wieżyczka na sygnaturkę nakryta ostrosłupowym hełmem pokrytym blachą.
kościół
Kościół Opieki Najświętszej Marii Panny
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną i częściowo złoconą ramą. W centrum kompozycji postać Chrystusa zwróconego frontalnie, który lewą ręką dotyka rany na piersi, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Postać ubrana jest w białą szatę o szerokich rękawach, przepasaną w talii. Z boku wydobywają się dwie wiązki promieni czerwona i niebieska. Wokół głowy widoczny świetlisty nimb. Jezus stoi na obłokach. Tło obrazu jednolicie ciemnoszare. U dołu obrazu banderola z napisem „JEZU UFAM TOBIE”.
obraz
Jezu Ufam Tobie

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym . W centrum rozgrywająca się we wnetrzu scena, w której św. Franciszek na obłokach ukazuje się klęczącemu bratu Kosibie. Po lewej stronie stoi św. Franciszek wyciągający ręce w stronę brata Alojzego. Spogląda na niego, ma ciemne oczy, prosty nos, wąskie usta, ciemnobrązową brodę i takiego koloru włosy z wycięta tonsurą; głowę otacza nimb. Ubrany jest w habit przewiązany w pasie sznurem. Brak Kosiba klęczy bliżej widza, został ukazany z profilu, ręce wznosi w stronę św. Franciszka. Twarz o cechach portretowych, oczy ciemne, nos prosty, usta wąskie, głowa niemal łysa. Jest brany w habit franciszkański przepasany sznurkiem, z przywiązanym różańcem. W tle krucyfiks oraz kosz z kwitnącymi kwiatami lilii zawieszone na zielonej ścianie. Scenę otacza bordiura wypełniona w górnej części wspartym na głowicach łukiem z przecinających się półkoli, półokrągłymi, żółtymi elementami na tle zieleni po bokach oraz rozetami w dolnej partii. Między nimi napis „W 50-TĄ ROCZNICĘ NADZIN DLA NIEBA / BRATA ALOJZEGO-KOSIBY 1989”. Kolorystyka ciepła z dominacją brązów i żółci oraz zieleni.
witraż
Brat Alojzy Kosiba
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną i częściowo złoconą ramą. W centrum kompozycji postać Chrystusa zwróconego frontalnie, który lewą ręką dotyka rany na piersi, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Postać ubrana jest w białą szatę o szerokich rękawach, przepasaną w talii. Z boku wydobywają się dwie wiązki promieni czerwona i niebieska. Wokół głowy widoczny świetlisty nimb. Jezus stoi na obłokach. Tło obrazu jednolicie ciemnoszare. U dołu obrazu banderola z napisem „JEZU UFAM TOBIE”.
obraz
Jezu Ufam Tobie
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego od góry łukiem wyniesionym. W centrum kompozycji, na jednolitym, ciemnym tle półpostaciowe, frontalne przedstawienie św. Barbary z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Święta została ukazana jako młoda, ciemnowłosa kobieta o jasnej karnacji. Oczy skierowane ku górze, na głowie złota korona. Wokół niej świetlisty nimb. Postać w prawej ręce uniesionej na wysokość piersi trzyma kielich z hostią, lewą, ugięta w łokciu wspiera na głowicy miecza. Święta Barbara ubrana jest w jasnoniebieską suknię z długimi rękawami przewiązaną w pasie złotym sznurem oraz ciemnoczerwony płaszcz z szeroką, złotą lamówką. Podbicie płaszcza również w kolorze złotym.
obraz
Św. Barbara
Zdjęcie nr 1: Na zewnętrznej stronie prezbiterium znajduje się ogrójec, który zamknięty jest trzema ścianami, otwarty od frontu i przegrodzony balustradą, zamknięty od góry zadaszeniem. Na północnej i południowej ścianie znajdują się po trzy pola w malowanych prześwitach, dwa dolne wypełniają sceny męki Chrystusa, w najwyższych przedstawiono zachmurzone niebo. Scena główna znajduje się na wschodniej ścianie prezbiterium i złożona jest z rzeźbionego krucyfiksu oraz malowanego tła. Cykl przedstawień męki Pańskiej rozpoczyna się na ścianie południowej. Scena pierwsza cyklu – Modlitwa w Ogrójcu, usytuowana jest w środkowym polu ściany. Ilustruje klęczącego na tle pejzażu przed skałą Chrystusa, przed którym w promieniach światła unosi się anioł trzymający kielich. W prawej części przedstawienia, w tle ukazani są dwaj śpiący apostołowie. Scena druga, Biczowanie, usytuowana jest w najniższym polu ściany południowej, przedstawia wnętrze z kamiennymi ścianami. W jej prawej części znajduje się na wpół leżący i oparty o słup Chrystus ze związanymi rękami, przepasany czerwoną szatą z koroną cierniową na głowie. W lewej części przedstawiony jest oprawca, ukazany tyłem, opierający się lewą nogą o ciało Jezusa i zamachujący się na niego biczem. Kolejne przedstawienia z cyklu znajdują się na północnej ścianie. Kontynuuje go trzecia scena – Koronowanie cierniem, znajdująca się w najniższym polu. Ukazuje wnętrze z niebieską kotarą w tle, w lewej części przedstawiony jest siedzący frontalnie Chrystus w czerwonym płaszczu, za nim zaś mężczyzna, nakładający na jego głowę koronę cierniową. W prawej części na pierwszym planie znajdują się mężczyźni naigrywający się z Jezusa i składający mu pokłon, z tyłu postać żołnierza. Scena czwarta to Droga Krzyżowa, usytuowana jest w środkowym polu ściany północnej. Ilustruje upadek Chrystusa niosącego krzyż i Szymona Cyrenejczyka, który pomaga mu go podnieść. W tle pejzaż z tłumem ludzi i żołnierzami. Scena główna przedstawia Ukrzyżowanie z Marią i św. Janem. W centrum znajduje się krzyż z figurą umarłego Chrystusa na tle malowanego pustynno-górzystego pejzażu z Jerozolimą oraz ze skłębionym żółto-błękitnym niebem. Po lewej stronie krzyża Matka Boska zwrócona w trzech czwartych w prawo, lewą ręką wskazuje na krzyż, prawą składa na piersi. Ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz narzucony na głowę. Po prawej stronie krzyża św. Jan ukazany z profilu, prawą nogą oparty o skałę, wznosi ku górze splecione dłonie w geście rozpaczy. Ubrany w zieloną suknię, przepasaną w talii oraz czerwony płaszcz. Wnętrze kapliczki pomalowane jest na kolor jasnozielony.
polichromia ścienna
Sceny Męki Pańskiej

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, o przednich narożach ujętych pilastrami hermowymi, z drewniana mensą. Antepedium w formie prostokątnej płyciny z płaskorzeźbionym motywem hostii okolonej drobnymi promieniami i ujętej liśćmi i pąkami mniszka lekarskiego. Retabulum osadzone na niewysokim cokole, lekko zryzalitowanym po bokach. Wyżej predella ujęta parą konsoli wolutowych wspierających wyłamujący się ponad nimi gzyms. Cokół wraz z predellą flankowany parą uszaków w formie spływów wolutowych. Część środkowa ujęta parą kolumn o trzonach zdobionych motywem kandelabru, wspierających fryz wyłamujący się ponad nimi oraz gzyms przybierające postać trójboczną. Zwieńczenie w kształcie kwadratu zamkniętego odcinkiem gzymsu o lekko zryzalitowanych bokach. Predellę, część środkową i zwieńczenie ujmują pary ujmują pary uszaków o fantazyjnych wykrojach, zdobione ornamentem okuciowym i wicią roślinną. Uszaki zwieńczenia dodatkowo zdobione parą główek anielskich i medalionów ze św. Barbarą po prawej stronie i św. Katarzyną Aleksandryjską po lewej. Na bokach gzymsu para figur siedzących aniołów. Szczyt w postaci ujętego parą wolut i zwieńczonego krzyżem kartusza z okrągłym medalionem z monogramem imienia Jezus. w predelli obraz w kształcie leżącego prostokąta ze sceną Nawiedzenie św. Elżbiety. Pole środkowe retabulum, ujęte motywami kaboszonów, ma kształt stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, w środku obraz Najświętszego Serca Jezusa. W zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty szeroką ramą z uszakami w narożach, zdobioną ornamentem. W środku wizerunek Matki Boskiej Różańcowej ze św. Teresą z Avila. Struktura polichromowana w odcieniach brązu, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
ołtarz

Boczny prawy (południowy)

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

Justyna Kuska, "Ołtarz boczny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-204

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności