Oba ołtarze boczne zostały najpewniej wykonane w pierwszej połowie XIX wieku.
Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, z drewnianą mensą, ustawiony na profilowanym cokole. Ścianka frontowa ujęta lizenami z płycinami w partii trzonów z akantem. W polu dwie płyciny o fantazyjnej formie wypełnione stylizowanym ornamentem akantowym, flankujące medalion z monogramem Marii. Ścianki boczne dekorowane płycinami.
Nastawa na cokole z wyodrębnionymi dwoma prostopadłościanami i dwoma skrajnymi konsolami, dekorowana płycinami ze stylizowanym ornamentem. Retabulum ujęte parą kolumn o trzonach kanelowanych w jednej trzeciej wysokości, podtrzymującymi belkowanie o architrawie i fryzie przerwanym nad polem środkowym. Na belkowaniu fragmenty przerwanego, półkolistego przyczółka z siedzącymi puttami. Niemal całe pole główne wypełnione wnęką w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, z uskokiem, w profilowanej ramie, z mniejszym obrazem Matki Boskiej Śnieżnej w osobnej ramie. Na konsolach, po bokach nastawy ustawione figury św. Jacka i bł. Czesława. Zwieńczenie w formie zbliżonej do stojącego prostokąta, ujętego spływami wolutowymi, zamkniętego dwiema stykającymi się wolutami oraz dwiema uskrzydlonymi główkami anielskimi w glorii promienistej. W polu obraz św. Antoniego Padewskiego w formie zbliżonej do zwieńczenia, ujęty profilowaną ramą. Struktura polichromowana w kolorze seledynowym, kolumny, profile i ornamentyka złocone.
Ołtarze boczne są w typie aediculowym, a więc jednokondygnacyjnej nastawy ujętej parą podpór dźwigających belkowanie, ze zwieńczeniem. Ich architektura powtarza proste nastawy boczne wykonywane często w XVIII wieku. Jakkolwiek detale architektoniczne oraz stylizowana ornamentyka i dekoracja rzeźbiarska wskazujĄ na późniejszy czas powstania, najpewniej pierwszą połowę XIX wieku.
Przetarcia polichromii i złoceń, zabrudzenia.
Oba ołtarze boczne zostały najpewniej wykonane w pierwszej połowie XIX wieku. Są w typie aediculowym, a więc jednokondygnacyjnej nastawy ujętej parą podpór dźwigających belkowanie, ze zwieńczeniem. Ich architektura powtarza proste nastawy boczne wykonywane często w XVIII wieku.
Paulina Kluz, "Ołtarz boczny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-144