Najświętsze Serce Jezusa

Dzieje zabytku

Według zapisów w kronice parafialnej obraz zakupiono do ołtarza bocznego ze składek kościelnych w 1884 roku.

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty niewielkim łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa. W centrum kompozycji ukazany Jezus w całej postaci, prawą ręką czyniący gest błogosławieństwa, lewą wskazujący na gorejące na piersi serce. Twarz podłużna z długim i wąskim nosem, pełnymi ustami, okolona krótką brodą, rozdzieloną na dwa pukle. Włosy długie, brązowe, z przedziałkiem pośrodku, opadające na plecy i ramiona. Jezus ubrany jest w długą, białą suknię z szerokimi rękawami oraz czerwony płaszcz. Na dłoniach i stopach Zbawiciel ma delikatnie zaznaczone ślady męki, a na piersi gorejące serce, oplecione koroną cierniową, z zatkniętym u góry białym krzyżykiem, ukazane na tle promienistej glorii. Wokół głowy Jezus ma jasny nimb krzyżowy wpisany w koło. W dolnej części kompozycji gęsto skłębione biało-różowe chmury, powyżej tło jednolite ugrowe, a w górnej części obrazu jasnobeżowe. Rama drewniana, profilowana i złocona.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz Najświętsze Serce Pana Jezusa znajdujący się w kościele w Radoczy powstał w 1884 roku w pracowni nieznanego malarza. Omawianie dzieło przedstawia Najświętsze Serce Pana Jezusa, którego ikonografia rozwinęła się w czwartej ćwierci XVIII wieku, a w sztuce dewocyjnej w XIX i na początku XX wieku. Na teologiczne ujęcie i liturgiczny kształt nabożeństwa do Serca Pana Jezusa miały wpływ objawienia siostry Marii Alacoque ze Zgromadzenia Sióstr Wizytek. Porządek nabożeństwa zatwierdził papież Klemens XIII w 1765 roku. Wkrótce Pompeo Batoni, włoski malarz epoki baroku namalował obraz „Najświętsze Serce Jezusa” dla kościoła Il Gesù w Rzymie. Rzymski wizerunek ukazuje Jezusa w półpostaci, trzymającego w lewej ręce serce na dłoni, a prawą na nie wskazującego. Obraz stał się najczęściej reprodukowanym wzorem ujęcia tego tematu w sztuce. Na rozpowszechnienie wizerunku, zwłaszcza w sztuce dewocyjnej, miało wpływ wykorzystanie kompozycji jako ilustracji w druku „Raccolta di ragionamenti in lode del Santissimo Cuor di Gesù” (rycina Giovaniego Antonia Faldoniego) wydanym w 1768 roku w Rzymie. Drugi obraz Batoniego o zbliżonej ikonografii, w którym Serce Jezusa goreje na tle jego piersi, a Jezus jedną ręką błogosławi, a drugą wskazuje na serce został w 1891 roku uznany za jedyne dopuszczalne przedstawienie tego tematu. Wkrótce wizerunek rozwinięty do pełnej postaci Chrystusa wiódł prym w rzeźbie i malarstwie dziewiętnasto- i dwudziestowiecznym. Kompozycja została również wykorzystana przez nieznanego malarza na obrazie w Radoczy.

Streszczenie

Obraz Najświętsze Serce Pana Jezusa znajdujący się w kościele w Radoczy powstał w 1884 roku w pracowni nieznanego malarza.

Bibliografia