Św. Kunegunda (Kinga)

Dzieje zabytku

Obraz został namalowany przez Jana Gałuszkiewicza w 1884 roku do nowo wystawionego ołtarza św. Kunegundy (Kingi), określanego też ołtarzem św. Antoniego. W 2000 roku był poddany renowacji przez konserwator Hannę Pieprzyk z Krakowa.

Opis

Obraz w kształcie pionowego prostokąta zamkniętego od góry łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami, z przedstawieniem sceny z tzw. „Wielkiej Legendy”:w centrum przedstawienia stojąca w całej postaci św. Kinga zwrócona w stronę grupy klęczących przed nią z prawej strony obrazu górników, z których jeden podaje jej bryłę soli z zatopionym w niej pierścieniem. Święta ma poważny wraz twarzy, ubrana jest w strój książęcy składający się z białej sukni, lamowanego białym futrem niebieskiego kaftanu oraz zarzuconego na lewe ramię obszernego, czerwonego płaszcza podbitego gronostajem. Na otoczonej nimbem głowie ma białą chustę, welon oraz koronę. Obok niej i za nią orszak składający się z czterech osób - dwóch kobiet i dwóch mężczyzn. Wśród nich wyróżniają się: czekająca za plecami Kingi starsza matrona w czarnej sukni i białej chuście oraz stojący obok niej w głębi sceny książę i mąż Kingi Bolesław Wstydliwy w koronie i zarzuconym na zbroje książęcym płaszczu. Scena rozgrywa się na tle górzystego krajobrazu. Na wzniesieniu po lewej stronie kompozycji widoczny las, na wzniesieniu po prawej kościół. Powyżej świętej, na tle zabarwionego na pomarańczowo nieba, wśród obłoków dwa putta trzymające gałązkę lilii. Obraz w prawym dolnym rogu sygnowany i datowanyRama obrazu profilowana i złocona.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz przedstawia scenę odkrycia złóż soli przez św. Kunegundę (Kingę), córkę króla węgierskiego i żonę księcia krakowsko-sandomierskiego Bolesława Wstydliwego. Według podań Kinga wrzuciła pierścień do darowanej jej przez ojca kopalni na Węgrzech, a podczas jej podróży przez Bochnię natrafiono na nietypową bryłkę soli. Obraz przedstawia moment prezentacji świętej znaleziska zawierającego wrzucony do węgierskiego szybu pierścień. Tak, według legendy, sól „przewędrowała” na teren Polski. Kinga stała się patronką górników solnych i całego kraju.
Znajdujący się na wzgórzu budynek może odnosić się do ufundowanego przez nią klasztoru Klarysek w Starym Sączu, do którego wstąpiła po śmierci męża.
Temat oraz sposób ujęcia sceny stanowią typowy przykład dziewiętnastowiecznego malarstwa historycznego, którego celem było ukazywanie ważnych i chwalebnych wydarzeń z dziejów narodu polskiego.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry. W 2000 roku obraz został poddany renowacji przez konserwator Hannę Pieprzyk z Krakowa.

Streszczenie

Obraz ze sceną odnalezienia bryły soli zawierającej pierścień św. Kunegundy (Kingi) został namalowany przez Jana Gałuszkiewicza w 1884 roku z przeznaczeniem do nowo wystawionego ołtarza pod jej wezwaniem. Obraz wpisuje się w nurt dziewiętnastowiecznego malarstwa historycznego.

Bibliografia