Św. Izydor Oracz
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ukazuje klęczącego przed kapliczką św. Izydora. Mężczyzna jest ubrany w białą chłopską tunikę i spodnie odsłaniające bose stopy, z rękoma złożonymi w geście modlitwy. Jego twarz ukazana w trzech czwartych, z krótkim zarostem i bujnymi, czarnymi włosami. Kapliczka stojąca w krzaku róż w kształcie krzyża na podwójnym postumencie z reliefowo ukazaną postacią kobiecą na jednym boku. Na ziemi leży sierp i kapelusz. W tle widoczny zaprzęg z wołów prowadzony przez anioła na tle zachodzącego słońca. Nad świętym dwa anioły trzymające palmę męczeństwa. Lazurowe niebo rozświetlone czerwonymi smugami słońca. Na postumencie kapliczki sygnatura: „Mal. W. Nawrocki / w Krakowie 1884”.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ukazuje klęczącego przed kapliczką św. Izydora. Mężczyzna jest ubrany w białą chłopską tunikę i spodnie odsłaniające bose stopy, z rękoma złożonymi w geście modlitwy. Jego twarz ukazana w trzech czwartych, z krótkim zarostem i bujnymi, czarnymi włosami. Kapliczka stojąca w krzaku róż w kształcie krzyża na podwójnym postumencie z reliefowo ukazaną postacią kobiecą na jednym boku. Na ziemi leży sierp i kapelusz. W tle widoczny zaprzęg z wołów prowadzony przez anioła na tle zachodzącego słońca. Nad świętym dwa anioły trzymające palmę męczeństwa. Lazurowe niebo rozświetlone czerwonymi smugami słońca. Na postumencie kapliczki sygnatura: „Mal. W. Nawrocki / w Krakowie 1884”.
Zdjęcie nr 3: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ukazuje klęczącego przed kapliczką św. Izydora. Mężczyzna jest ubrany w białą chłopską tunikę i spodnie odsłaniające bose stopy, z rękoma złożonymi w geście modlitwy. Jego twarz ukazana w trzech czwartych, z krótkim zarostem i bujnymi, czarnymi włosami. Kapliczka stojąca w krzaku róż w kształcie krzyża na podwójnym postumencie z reliefowo ukazaną postacią kobiecą na jednym boku. Na ziemi leży sierp i kapelusz. W tle widoczny zaprzęg z wołów prowadzony przez anioła na tle zachodzącego słońca. Nad świętym dwa anioły trzymające palmę męczeństwa. Lazurowe niebo rozświetlone czerwonymi smugami słońca. Na postumencie kapliczki sygnatura: „Mal. W. Nawrocki / w Krakowie 1884”.
Zdjęcie nr 4: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ukazuje klęczącego przed kapliczką św. Izydora. Mężczyzna jest ubrany w białą chłopską tunikę i spodnie odsłaniające bose stopy, z rękoma złożonymi w geście modlitwy. Jego twarz ukazana w trzech czwartych, z krótkim zarostem i bujnymi, czarnymi włosami. Kapliczka stojąca w krzaku róż w kształcie krzyża na podwójnym postumencie z reliefowo ukazaną postacią kobiecą na jednym boku. Na ziemi leży sierp i kapelusz. W tle widoczny zaprzęg z wołów prowadzony przez anioła na tle zachodzącego słońca. Nad świętym dwa anioły trzymające palmę męczeństwa. Lazurowe niebo rozświetlone czerwonymi smugami słońca. Na postumencie kapliczki sygnatura: „Mal. W. Nawrocki / w Krakowie 1884”.
Zdjęcie nr 5: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ukazuje klęczącego przed kapliczką św. Izydora. Mężczyzna jest ubrany w białą chłopską tunikę i spodnie odsłaniające bose stopy, z rękoma złożonymi w geście modlitwy. Jego twarz ukazana w trzech czwartych, z krótkim zarostem i bujnymi, czarnymi włosami. Kapliczka stojąca w krzaku róż w kształcie krzyża na podwójnym postumencie z reliefowo ukazaną postacią kobiecą na jednym boku. Na ziemi leży sierp i kapelusz. W tle widoczny zaprzęg z wołów prowadzony przez anioła na tle zachodzącego słońca. Nad świętym dwa anioły trzymające palmę męczeństwa. Lazurowe niebo rozświetlone czerwonymi smugami słońca. Na postumencie kapliczki sygnatura: „Mal. W. Nawrocki / w Krakowie 1884”.
Zdjęcie nr 6: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ukazuje klęczącego przed kapliczką św. Izydora. Mężczyzna jest ubrany w białą chłopską tunikę i spodnie odsłaniające bose stopy, z rękoma złożonymi w geście modlitwy. Jego twarz ukazana w trzech czwartych, z krótkim zarostem i bujnymi, czarnymi włosami. Kapliczka stojąca w krzaku róż w kształcie krzyża na podwójnym postumencie z reliefowo ukazaną postacią kobiecą na jednym boku. Na ziemi leży sierp i kapelusz. W tle widoczny zaprzęg z wołów prowadzony przez anioła na tle zachodzącego słońca. Nad świętym dwa anioły trzymające palmę męczeństwa. Lazurowe niebo rozświetlone czerwonymi smugami słońca. Na postumencie kapliczki sygnatura: „Mal. W. Nawrocki / w Krakowie 1884”.

Św. Izydor Oracz

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Liszki
Miejscowość
Morawica
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Św. Bartłomieja Apostoła
Kościół
Św. Bartłomieja Apostoła
Miejsce przechowywania
ołtarz boczny
Identyfikator
DZIELO/24858
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
1884 rok
Technika i materiał
olej na płótnie
Wymiary podstawowe
szerokość – 110 cm
wysokość – 155 cm
Autor noty katalogowej
Józef Skrabski
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Obraz namalował w Krakowie Wacław Nawrocki w 1884 roku.

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta ukazuje klęczącego przed kapliczką św. Izydora. Mężczyzna jest ubrany w białą chłopską tunikę i spodnie odsłaniające bose stopy, z rękoma złożonymi w geście modlitwy. Jego twarz ukazana w trzech czwartych, z krótkim zarostem i bujnymi, czarnymi włosami. Kapliczka stojąca w krzaku róż w kształcie krzyża na podwójnym postumencie z reliefowo ukazaną postacią kobiecą na jednym boku. Na ziemi leży sierp i kapelusz. W tle widoczny zaprzęg z wołów prowadzony przez anioła na tle zachodzącego słońca. Nad świętym dwa anioły trzymające palmę męczeństwa. Lazurowe niebo rozświetlone czerwonymi smugami słońca. Na postumencie kapliczki sygnatura: „Mal. W. Nawrocki / w Krakowie 1884”.

Osoby związane z dziełem

Zdjęcie nr 1 dla osoby: Izydor Oracz św.
Izydor Oracz św.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Antyambona składa się z wysokiego cokołu ujętego szerokimi, kanelowanymi spływami wolutowymi i figurą baranka, zaplecka z obrazem ukazującym chrzest Chrystusa w Jordanie, ujętego podwieszoną kotarą i baldachim z podwieszoną pod nim kotarą. Na nim cztery esowato wygięte i łączące się górą ze sobą kabłąki, zakończone personifikacją Kościoła – kobiety w tiarze papieskiej na głowie.
antyambona
Antyambona
Zdjęcie nr 1: Podstawa okrągła, dwustopniowa z prostopadłościenną górną częścią, z trzonem w typie gruszkowatym z wałkiem w górnej części, podtrzymującym czarę w formie spłaszczonej kuli z puklami. Na czarze tarcza herbowa ujęta wolutami z godłem herbu Szaszor lub Orla. Pokrywa drewniana, w kształcie smukłej półkopuły o powierzchni pokrytej srebrzonymi łuskami, obwiedzionej koroną, podzielona żebrami z żabkami i zwieńczona koroną. Nad kopułą sześcioboczna wieżyczka ujęta wolnostojącymi pinaklami. Jej ścianki zakończone trójkątnie z ornamentalnymi grzebieniami, wypełnione wnękami z postaciami aniołów. Nad wieżyczką figura św. Jana Chrzciciela, ubranego w wielbłądzią skórę i płaszcz przerzucony na prawym ramieniu. W prawej dłoni podtrzymuje baranka, w lewej trzyma osadzony na długim trzpieniu krzyż. Na wewnętrznej stronie pokrywy tabliczka z inskrypcją: „CURA ET IMPENSIS / JOSEPHI PAJĄCZEWSKI / CURATI MORAVICEAEN ET / DECANI CZERNICHOVIEN A(NNO) D(OMINI) 1904 A(D) M(AIOREM) D(EI) G(LORIAM)”.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Kosz ambony na rzucie czworoboku, o bokach lekko wypukłych, wsparty na piramidalnym cokole z szyszką ujętą liśćmi. Kosz podzielony szerokimi, kanelowanymi spływami i zwieńczony gzymsem. Na ściance frontowej płaskorzeźbiona figura Chrystusa błogosławiącego trzymany w ręku bochenek chleba. Zaplecek flankowany profilowanymi listwami z kampanulami zakończonymi ulistnionymi konsolkami, pośrodku obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, nadwieszonym z przedstawieniem Jezusa wśród mędrców. Baldachim powielający rzut kosza, profilowany, ujęty impostami, zwieńczony czterema esowato wygiętymi i łączącymi się górą kabłąkami. Na podniebieniu baldachimu gołębica Ducha Świętego ,a tle promieni. Na nich figura Chrystusa Zmartwychwstałego, ukazanego w całej postaci, w kontrapoście, z płaszczem na plecach osłaniającym biodro. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma chorągiew.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Fresk wkomponowany w arkadę zamkniętą półkoliście, w ścianie południowej prezbiterium, nad portalem do aneksu. Ukazuje siedzącą na tronie Matkę Boską z Dzieciątkiem na kolanach oraz klęczących i stojących przed nią od lewej proboszcza Józefa Krzemińskiego, rodzinę w stroju ludowym, Izabelę i Felicjana Szybalskich oraz chłopca z chorągwią w ręku.
polichromia ścienna
Adoracja Najświętszej Marii Panny
Zdjęcie nr 1: Owalny obraz ukazuje anioła prowadzącego za rękę chłopca. Anioł ukazany do kolan, w trzech czwartych, z prawą ręką uniesioną w kierunku przedstawionego na niebie oka Opatrzności i z lewą trzymającą za rękę chłopca. Jego twarz jest modelowana łagodnie, szkicowo, z otwartymi oczami, prostym nosem i drobnymi ustami oraz jasnymi włosami opadającymi na kark. Jest ubrany w żółtą suknię z trójkątnym dekoltem, krótkimi rękawami i z odsłoniętą lewą nogą oraz czerwony płaszcz przerzucony przez lewe ramię i zarzucony na plecy i prawe biodro. Za plecami widoczne są rozpostarte skrzydła. Chłopiec przedstawiony został do kolan, w trzech czwartych, w jasnej sukni i szarym płaszczu, z kijem pielgrzymim w lewej ręce. Jego twarz jest okrągła, pełna, z zaczerwionymi policzkami, oczy małe, otwarte, nos krótki, usta drobne. Tło ciemne, nieokreślone.
obraz
Anioł Stróż
Zdjęcie nr 1: Obraz wkomponowany w zaplecek antyambony, w kształcie stojącego prostokąta o ściętych ćwierćkoliście górnych narożach. Ukazuje stojącego w Jordanie Jezusa, w silnym kontrapoście, z rękami złożonymi na piersi, opasanego na plecach niebieskim płaszczem i na biodrach białą tkaniną. Jego twarz jest zwrócona w dół, nos lekko zadarty, czoło wysokie, włosy opadające na plecy, wokół głowy rozświetlony nimb. Na brzegu stoi św. Jan Chrzciciel, zwrócony w trzech czwartych, w lekkim kontrapoście. Jego twarz o krótkim nosie, z zamkniętymi ustami, rozświetlonym czołem, krótką brązową brodą i krótkimi włosami, z aureolą wokół głowy. Święty polewa głowę Chrystusa wodą z muszli trzymanej w ręce. Jest ubrany w wielbłądzią skórę i czerwony płaszcz. W lewej dłoni przytrzymuje długi krzyż opatrzony banderolą z napisem "ECCE AGNUS DEI". Za postacią Jezusa klęczy anioł w żółtej, długiej sukni, a w partii nieba ze skłębionymi i rozświetlonymi padającymi z góry promieniami widoczne putto i główki aniołków. W tle daleki krajobraz, oddany szkicowo, z łuną wschodzącego słońca.
obraz
Chrzest Chrystusa

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie leżącego prostokąta, z uszakami, ujęte od góry i dołu wolutami, zwieńczone prostym krzyżem. W polu inskrypcja „KAŻMIERZ / BR: KONOPKA / UR(ODZONY) 19 LISTOPADA 1826. – ZM(ARŁY) 28 PAŹDZIERNIKA 1884. / RĘKE SWĄ OTWORZYŁ UBOGIEMU / A DŁONIE SWE ŚCIĄGNĄŁ KU NIEDOSTATECZNEMU”.
płyta nagrobna
Epitafium Kazimierza Konopki
Zdjęcie nr 1: Pełnoplastyczna rzeźba św. Pawła Apostoła została ustawiona na zielonej podstawie na planie kwadratu o ściętych narożach. Święty został ukazany frontalnie w całej postaci. Apostoł ma nieznacznie pochyloną głowę do przodu i ręce skrzyżowane na piersi. Prawą podtrzymuję księgę wspartą o lewe przedramię, trzymając jednocześnie w lewej miecz, skierowany ostrzem ku ziemi. Święty Paweł ma pociągłą twarz okoloną czarnymi włosami i rozdwojoną, długą brodę. Jego spojrzenie skierowane jest w dół. Ma prosty nos, wyraziste oczy i usta. Ubrany jest w przylegającą do ciała tunikę oraz płaszcz narzucony na lewe ramię i podtrzymywany z przodu. Spod tuniki widoczne są bose stopy. W partiach ciała widoczna jest polichromia naturalistyczna. Natomiast szaty i atrybuty są złocone.
rzeźba
Św. Paweł
Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie prostej tablicy z występami na narożach ozdobionymi łezkowaniem, zwieńczone łukiem półkolistym, nadwieszonym, wewnątrz którego popiersie zmarłego. Mężczyzna jest ukazany z lewego profilu, o włosach zaczesanych do tyłu, z gęstymi, długimi wąsami. Dolną część medalionu ujmują liście lauru spięte tarczą z karbowanymi wstęgami i owalnym, wypukłym polem z cyrklem i trójkątem. Poniżej tablica z dwoma guzami i inskrypcją "PAMIĘCI / FELIKSA KSIĘŻARSKIEGO / ARCHITEKTY I C(ESARSKO) K(RÓLEWSKIEGO) RADCY BUDOWNICTWA / PRZY NAMIESTNICTWIE / KAWALERA ORDERU FRANCISZKA JÓZEFA / PROJEKTANTA COLLEGIUM NOVUM / UR(ODZONEGO) W KRAKOWIE 14. STYCZNIA 1820. / ZM(ARŁEGO) 8. KWIETNIA 1884". W prawym dolnym rogu sygnatura "W(ładysław) Chrośnikiewicz". Druga sygnatura na szyi w popiersiu "MOD(ELOWAŁ) Przebindowski / ODL(EWAŁ) Kopaczyński / Kraków".
płyta nagrobna
Epitafium Feliksa Księżarskiego
Zdjęcie nr 1: Obraz Matki Boskiej Jawiszowickiej ma formę stojącego prostokąta zamkniętego trzema bokami z ośmioboku. Widoczne spod sukienki wotywnej twarze, ręce i nóżki Dzieciątka malowane są na desce, resztę przykrywa złocona i rzeźbiona drewniana sukienka. Obraz przedstawia w półpostaci Matkę Boską zwróconą nieznacznie w trzech czwartych w lewo, trzymającą na lewym ramieniu Dzieciątko. Maria małego Jezusa podtrzymuje obiema, skrzyżowanymi rękami. Równocześnie w lewej dłoni trzyma płaskorzeźbione berło, będące elementem sukienki wotywnej, a w prawej podobnie zaaranżowaną chustkę. Jej twarz jest pociągła o delikatnych, łagodnych rysach, z prostym nosem i pełnych ustach, o jasnej karnacji modelowanej miękkim światłocieniem. Na głowie ma lamowany maforion opadający na ramiona i odsłaniający spodnią suknię. Maforion zdobiony jest płaskorzeźbionymi różyczkami na łodyżce z podwójnymi listkami. Dzieciątko jest zwrócone trzy czwarte w prawo, lewą ręka podtrzymuje przy boku księgę Ewangelii. Natomiast nieznacznie usztywnioną i wyciągniętą przed siebie prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa. Jezus ma okrągłą twarz o jasnej karnacji, pełnych ustach i rumianych policzkach, okoloną jasnobrązowymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w tunikę o wzorze w drobne kwiatki z lamówką. Na głowach obojga widoczne są korony zamknięte, wokół nich nimby i wieńce z gwiazd. Postacie ukazane zostały na jednolitym, czerwonym tle. Pod szyją Matki Boskiej wisi przytwierdzony do sukienki wotywnej sznur korali.
obraz
Matka Boska Jawiszowicka
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty niewielkim łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa. W centrum kompozycji ukazany Jezus w całej postaci, prawą ręką czyniący gest błogosławieństwa, lewą wskazujący na gorejące na piersi serce. Twarz podłużna z długim i wąskim nosem, pełnymi ustami, okolona krótką brodą, rozdzieloną na dwa pukle. Włosy długie, brązowe, z przedziałkiem pośrodku, opadające na plecy i ramiona. Jezus ubrany jest w długą, białą suknię z szerokimi rękawami oraz czerwony płaszcz. Na dłoniach i stopach Zbawiciel ma delikatnie zaznaczone ślady męki, a na piersi gorejące serce, oplecione koroną cierniową, z zatkniętym u góry białym krzyżykiem, ukazane na tle promienistej glorii. Wokół głowy Jezus ma jasny nimb krzyżowy wpisany w koło. W dolnej części kompozycji gęsto skłębione biało-różowe chmury, powyżej tło jednolite ugrowe, a w górnej części obrazu jasnobeżowe. Rama drewniana, profilowana i złocona.
obraz
Najświętsze Serce Jezusa
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta zamkniętego od góry łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami, z przedstawieniem sceny z tzw. „Wielkiej Legendy”:w centrum przedstawienia stojąca w całej postaci św. Kinga zwrócona w stronę grupy klęczących przed nią z prawej strony obrazu górników, z których jeden podaje jej bryłę soli z zatopionym w niej pierścieniem. Święta ma poważny wraz twarzy, ubrana jest w strój książęcy składający się z białej sukni, lamowanego białym futrem niebieskiego kaftanu oraz zarzuconego na lewe ramię obszernego, czerwonego płaszcza podbitego gronostajem. Na otoczonej nimbem głowie ma białą chustę, welon oraz koronę. Obok niej i za nią orszak składający się z czterech osób - dwóch kobiet i dwóch mężczyzn. Wśród nich wyróżniają się: czekająca za plecami Kingi starsza matrona w czarnej sukni i białej chuście oraz stojący obok niej w głębi sceny książę i mąż Kingi Bolesław Wstydliwy w koronie i zarzuconym na zbroje książęcym płaszczu. Scena rozgrywa się na tle górzystego krajobrazu. Na wzniesieniu po lewej stronie kompozycji widoczny las, na wzniesieniu po prawej kościół. Powyżej świętej, na tle zabarwionego na pomarańczowo nieba, wśród obłoków dwa putta trzymające gałązkę lilii. Obraz w prawym dolnym rogu sygnowany i datowanyRama obrazu profilowana i złocona.
obraz
Św. Kunegunda (Kinga)

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Jak cytować?

Józef Skrabski, "Św. Izydor Oracz", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-izydor-oracz-4

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności