Figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem powstała w pierwszej połowie XVII wieku.
Figura ustawiona na niskiej, nieregularnej podstawie oraz na cokole ujętym spływami wolutowymi z monogramem maryjnym na froncie. Matka Boska ukazana frontalnie, przechylona na prawo, lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko, w prawej trzyma berło. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, długim nosie i wąskich ustach, okoloną długimi, brązowymi, falowanymi włosami. Ubrana jest w suknię oraz obfity, silnie drapowany płaszcz zarzucony na ramiona i zawinięty z przodu postaci. Dzieciątko w pozycji siedzącej, ze skulonymi nogami, zwrócone frontalnie, lewą rękę z jabłkiem królewskim wyciąga przed siebie, prawą w geście błogosławieństwa wyciąga w bok. Twarz ma kwadratową, o pełnych policzkach, dużych oczach, małym nosie i ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami. Ubrane jest w tunikę. Na głowach obu postaci korony zamknięte. Figury polichromowane naturalistycznie w partiach ciała, szaty i atrybuty złocone.
Figura Marii wykonana jest jeszcze w tradycji późnogotyckich madonn, o czym świadczy układ jej ciała łukowato przechylonego w prawo, stanowiącego przeciwwagę dla Dzieciątka podtrzymywanego na lewym ramieniu. Twarze Marii i Jezusa posiadają łagodne rysy, bliskie rzeźbom siedemnastowiecznym. Obficie drapowane szaty, zwłaszcza w partii płaszcza Marii, modelowane są miękko i plastycznie, jakkolwiek wywinięty z przodu fragment tkaniny stanowi jeszcze reminiscencję szesnastowiecznej plastyki.
Figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem powstała w pierwszej połowie XVII wieku. Wykonana jest jeszcze w tradycji późnogotyckiej.
Paulina Kluz, "Matka Boska z Dzieciątkiem ", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/matka-boska-z-dzieciatkiem-38