Figura powstała najpewniej w drugiej połowie XVII wieku. Prawdopodobnie podczas remontu świątyni w latach 1903-1914 rzeźba została zamontowana wtórnie do prostego ołtarza.
Figura umarłego Chrystusa przybita jest trzema gwoździami do prostego krzyża. Ciało w lekkim zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach, układających się w delikatny łuk, głowa opada bezwładnie na prawe ramię, nogi są delikatnie ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Twarz pociągła, o łagodnych rysach i niskim czole, zamkniętych oczach, dużym nosie i rozchylonych ustach, okolona krótką, rozdwajającą się brodą oraz silnie kręconymi włosami opadającymi na prawy bark. Na głowie korona cierniowa. Ciało wychudzone, smukłe, o miękko modelowanej muskulaturze oraz silnie zaznaczonych żebrach i mostku klatki piersiowej, z podkreślonymi liniami ścięgien w partiach ramion i nóg. Biodra przepasane ekspresyjnie drapowanym perizonium zawieszonym na podwójnym sznurze, sięgającym połowy ud, odsłaniającym prawe biodro, ze zwisem rozwianej tkaniny na prawym boku. Polichromia naturalistyczna w partiach ciała z zaznaczonymi śladami męki, perizonium i korona cierniowa pozłacane. W górnej części krzyża banderola z inskrypcją „I.N. / R.I.”.
Rzeźba Chrystusa Ukrzyżowanego z Wieliczki charakteryzuje miękko i plastycznie kształtowane, nieco idealizowane ciało ze szczegółowo zaznaczonymi elementami anatomicznymi. Figura ukazana jest w typie Cristo morte, a więc umarłego Jezusa, po tym jak skonał na krzyżu.
Przetarcia i spękania warstwy polichromii, zabrudzenia całej figury.
Figura powstała najpewniej w drugiej połowie XVII wieku. Prawdopodobnie podczas remontu świątyni w latach 1903-1914 rzeźba została zamontowana wtórnie do prostego ołtarza. Figura ukazana jest w typie Cristo morte, a więc umarłego Jezusa, po tym jak skonał na krzyżu.
Paulina Kluz, "Krucyfiks", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/krucyfiks-38