Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Rzeźba Chrystusa przybita do krzyża trzema gwoździami. Chrystus został ukazany w typie Cristo morte, w delikatnym zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach, z głową skłonioną na prawe ramię, stopami założonymi prawa na lewą. Biodra ma przewiązane niebieskim perizonium wiszącym na pojedynczym sznurze, dwukrotnie przez niego przełożonym, odsłaniającym prawe biodro. Chrystus ma podłużną twarz, z wąskim nosem, zamkniętymi oczami, okoloną krótką i ciemnobrązową brodą; włosy długie i ciemnobrązowe, spływające na plecy i prawe ramię. Na głowie ma założoną koronę cierniową. Jego ciało jest szczupłe, o wyraźnie podkreślonej linii żeber i mostka. Na odwrociu krzyża napis „dnia V MAIA 1956 R[OKU] / MARIA KOSER / MALOWAŁA”. Krzyż prosty, gładki, malowany na kolor ciemnobrązowy. Polichromia ciała naturalistyczna.

Krucyfiks

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
proszowicki
Gmina
Koniusza
Miejscowość
Biórków Wielki
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Wawrzeńczyce
Parafia
Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Tagi
krucyfiks rzeźba XVII wieku
Miejsce przechowywania
kruchta południowa
Identyfikator
DZIELO/00646
Kategoria
rzeźba
Ilość
1
Czas powstania
XVIII wiek
Technika i materiał
drewno, techniki rzeźbiarskie, polichromowanie
Wymiary podstawowe
szerokość – 80 cm
wysokość – 150 cm
Wymiary szczegółowe
Wysokość figury – 60 cm
Autor noty katalogowej
Maria Działo
Uznanie autorstwa 4.0

Dzieje zabytku

Krucyfiks powstał w XVIII wieku. Na odwrociu krzyża znajduje się napis „dnia V MAIA 1956 R[OKU] / MARIA KOSER / MALOWAŁA”, który świadczy o przemalowaniu figury przez Marię Koser w 1956 roku.

Opis

Rzeźba Chrystusa przybita do krzyża trzema gwoździami. Chrystus został ukazany w typie Cristo morte, w delikatnym zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach, z głową skłonioną na prawe ramię, stopami założonymi prawa na lewą. Biodra ma przewiązane niebieskim perizonium wiszącym na pojedynczym sznurze, dwukrotnie przez niego przełożonym, odsłaniającym prawe biodro. Chrystus ma podłużną twarz, z wąskim nosem, zamkniętymi oczami, okoloną krótką i ciemnobrązową brodą; włosy długie i ciemnobrązowe, spływające na plecy i prawe ramię. Na głowie ma założoną koronę cierniową. Jego ciało jest szczupłe, o wyraźnie podkreślonej linii żeber i mostka. Na odwrociu krzyża napis „dnia V MAIA 1956 R[OKU] / MARIA KOSER / MALOWAŁA”. Krzyż prosty, gładki, malowany na kolor ciemnobrązowy. Polichromia ciała naturalistyczna.


Zarys problematyki artystycznej

Krucyfiks można datować na XVIII wiek. Pewna niepoprawność anatomiczna rzeźby może przywodzić na myśl warsztat prowincjonalny. Niebieski kolor perizonium rzeźba otrzymała zapewne podczas ostatniego przemalowania polichromii w 1956 roku.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Zły, uszkodzenia mechaniczne, wyraźne ubytki polichromii. Rzeźba przemalowana.

Streszczenie

Krucyfiks został wykonany w XVIII wieku. Na odwrociu krzyża znajduje się napis, który świadczy o przemalowaniu figury. Wtedy też zapewne perizonium uzyskało niespotykany na krucyfiksach kolor niebieski.

Bibliografia

"Słownik terminologiczny sztuk pięknych", Warszawa 2011

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca. Kosz czworoboczny, wybrzuszony z przodu na rzucie łuku odcinkowego. Na narożach flankowany pilastrami, zdobionymi wolutami. Ścianki korpusu dekorowane płycinami w kształcie leżącego prostokąta. Parapet w formie profilowanego gzymsu. Na ściance przedniej, w partii gzymsu, uskrzydlona główka aniołka, spod której zwisa girlanda utworzona z kampanul. Kosz ambony ścięty od dołu prosto. Zaplecek ujęty parą pilastrów, z płycinami zdobionymi w części górnej zwisami ze stylizowanych kampanul, z nałożonymi u szczytu konsolkami, pełniącymi funkcję kapiteli, które wspierają odcinki przerwanego belkowania. Pośrodku zaplecka płycina w kształcie stojącego prostokąta zamknięta od góry łukiem wklęsłym, nad nią stylizowana muszla palmetowa, poniżej zwis utworzony z gałązki róży. Zwieńczenie w formie promienistej glorii, usytuowanej pomiędzy dwiema wolutami osadzonymi na odcinkach belkowania na osiach pilastrów. Gloria utworzona z rozszerzających się wiązek promieni o nierównej długości, pośrodku gołębica Ducha Świętego w otoku chmur. Struktura ambony malowana w kolorze białym, płyciny i detale w kolorze beżowo-kremowym, ornamentyka i profilowania złocone i srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica ustawiona na zdwojonym cokole, na planie kwadratu, o dolnej części w formie wysokiej, prostopadłościennej płyty i górnej, zwężającej się, o bocznych powierzchniach ugiętych, zarysowanych na linii łuków odcinkowych, dekorowanej liśćmi akantu. Trzon w formie kwadratowego w rzucie, gładkiego filaru podtrzymujący półkolistą, spłaszczoną czarę. Czara zdobiona od dołu puklowaniem oraz czterema, uskrzydlonymi główkami aniołków. Pokrywa w formie dwustopniowego postumentu złożonego z dwóch płyt połączonych akantowymi wolutami. Na górnym postumencie umieszczona grupa rzeźbiarska przedstawiająca Chrzest Chrystusa. Chrystus ukazany w pozycji klęczącej, odziany w białe perizonium, prawą ręką czyniący gest błogosławieństwa, lewą trzymający ugiętą w łokciu. Twarz pociągła, z długim i wąskim nosem, wzrokiem skierowanym na wprost, okolona krótką brodą, zakończoną w dwa pukle. Włosy długie, kręcone opadające na plecy i ramiona. Święty Jan Chrzciciel ukazany w postawie stojącej, zwrócony w trzech czwartych w stronę Chrystusa, z lewą nogą wysuniętą do przodu, prawą ręką polewający głowę Jezusa wodą z muszli, zaś lewą przytrzymujący go za nadgarstek lewej dłoni. Święty ubrany w krótką szatę ze skóry wielbłądziej oraz czerwony płaszcz zarzucony na prawe ramię. Twarz pociągła, okolona średniej długości brodą, włosy krótkie, rozłożone w niedbałe pukle. Włosy i zarost postaci – brązowe. Polichromia w odsłoniętych partiach karnacji ciała naturalistyczna. Sylwetki drobnej budowy, smukłe. Nad głową Chrystusa srebrzona gołębica przedstawiająca Ducha Świętego zatknięta na drucie.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Pokrywa chrzcielnicy w formie figuralnej grupy rzeźbiarskiej przedstawiającej Chrzest Chrystusa. Rzeźby ustawione na postumencie skonstruowanym z użyciem sześciu liści stylizowanego akantu tworzących woluty łączące ze sobą dwie płyty: jedna dolna, większa, stanowi właściwą pokrywę zasłaniającą czarę chrzcielnicy, druga górna, znacznie mniejsza, pełni rolę postumentu pod rzeźby. Obie postaci ukazane w całości, pełnoplastyczne, przystosowane do oglądania ze wszystkich stron. Chrystus ukazany w pozycji klęczącej, prawą ręką czyniący gest błogosławieństwa, lewą trzymający ugiętą w łokciu. Twarz pociągła, z długim i wąskim nosem, wzrokiem skierowanym na wprost, okolona krótką brodą, zakończoną w dwa pukle. Włosy długie, kręcone opadające na plecy i ramiona; Chrystus odziany w białe perizonium. Święty Jan Chrzciciel ukazany w postawie stojącej, zwrócony w trzech czwartych w stronę Zbawiciela, z lewą nogą wysuniętą do przodu, prawą ręką polewający głowę Jezusa wodą z muszli, lewą zaś przytrzymujący go za nadgarstek lewej dłoni. Święty ubrany w krótką, brązową szatę ze skóry wielbłądziej oraz czerwony płaszcz zarzucony na prawe ramię. Twarz pociągła, okolona średniej długości brodą, włosy krótkie, rozłożone w niedbałe pukle. Polichromia w odsłoniętych partiach ciał naturalistyczna. Sylwetki drobnej budowy, smukłe. Nad głową Chrystusa gołębica Ducha Świętego, zamocowana na drucie.
rzeźba
Chrzest Chrystusa
Zdjęcie nr 1: Kościół zlokalizowany na zachodnim krańcu wsi. Plac kościelny otoczony drewnianym płotem. W północno-wschodnim narożu drewniana dzwonnica. Kościół orientowany, drewniany, konstrukcji zrębowej, z wieżą na słup od zachodu, wejście główne od zachodu; wejścia boczne od południa przez kruchtę i od północy przez zakrystię. Prezbiterium zamknięte wielobocznie, nawa na rzucie prostokąta. Przy prezbiterium i nawie od północy zakrystia z przedsionkiem, przy nawie od południa kruchta. Wewnątrz stropy, podkreślone profilowanym gzymsem. Łuk tęczowy o wykroju prostokątnym ze ściętymi narożami, flankowany filarkami z belkowaniem; na nim późnobarokowy krucyfiks podtrzymywany przez aniołka, ponad belkowaniem aniołki dzierżące narzędzia Męki Pańskiej. Drugi łuk tęczowy usytuowany na granicy przedłużenia naw o podobnym wykroju. Chór muzyczny wsparty na dwóch żłobkowanych słupach o falistym przebiegu. Ściany nawy przeprute: od północy oknem o kształcie prostokąta, od południa trzema analogicznymi oknami i zwieńczone profilowanym gzymsem. Obramienia okienne fazowane, z nadokiennikami o wykroju w ośli grzbiet. Drzwi prowadzące do kruchty w kształcie prostokąta. Prezbiterium wzniesione o jeden stopień powyżej poziomu nawy, od południa przeprute dwoma prostokątnymi oknami. Od północy drzwi do zakrystii o kształcie stojącego prostokąta, od strony zakrystii profilowane. Zakrystia na planie prostokąta, przylegająca od północy do prezbiterium kościoła. Nawa i kruchta kryte dachem dwuspadowym, prezbiterium trójpołaciowym, opadającym ku wschodowi, zakrystia dachem pulpitowym. Przy wschodnim krańcu dachu nawy znajduje się wieżyczka na sygnaturkę. Dzwonnica drewniana, dwukondygnacyjna na planie zbliżonym do kwadratu. Nad pierwszą kondygnacją dach okapowy, a nad drugą czterospadowy, zwieńczony kulą z krzyżem. Na fasadzie kruchty wnęka z rzeźbą Matki Boskiej z Dzieciątkiem.
kościół
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Zdjęcie nr 1: Rzeźba Chrystusa przybita do krzyża trzema gwoździami. Chrystus został ukazany w typie Cristo morte, w delikatnym zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach, z głową skłonioną na prawe ramię, stopami założonymi prawa na lewą. Biodra ma przepasane złotym perizonium przewiązanym grubym sznurem, z jednym końcem zwisającym wzdłuż prawego uda, a powyżej tego fałdu ze sporym węzłem uformowanym z draperii powyżej sznura. Chrystus ma podłużną twarz, długi i wąski nos, zamknięte oczy, krótką brodę; włosy długie, ułożone w grube pukle, spływające na plecy i prawe ramię. Na głowie ma założoną szeroką koronę cierniową. Jego ciało jest szczupłe, o wyraźnie podkreślonej linii żeber, wąskiej talii. Nad głową Chrystusa umieszczona jest tabliczka z napisem „INRI” ujęta kartuszową ramą. Krzyż prosty, gładki, malowany na kolor ciemnobrązowy. Polichromia ciała naturalistyczna. Kartusz złocony i srebrzony.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Krucyfiks zawieszony w łuku tęczowym kościoła. Do prostego krzyża przybita trzema gwoździami figura umarłego Chrystusa. Postać ukazana w dużym zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach, z głową opadającą na prawy bark, nogi lekko ugięte w kolanach. Twarz Chrystusa jest podłużna, o zamkniętych oczach, długim i wąskim nosie, okolona jest krótką brodą rozdzieloną na końcu na dwa pukle i długimi włosami w postaci wijących się pukli, opadających na plecy i prawe ramię. Na głowie szeroka korona cierniowa, a wokół niej krzyżowy nimb promienisty. Ciało o wyraźnie podkreślonej anatomii, z silnie zaznaczoną muskulaturą. Perizonium przewieszone przez podwójny sznur, odsłaniające lewe biodro. Krzyż prosty, gładki, malowany na kolor ciemnobrązowy. Po lewej stronie krzyża nadlatujący aniołek, widoczny z lewego profilu, przepasany złotą tkaniną. Nad głową Chrystusa na pionowej belce banderola z napisem „I.N.R.I.” Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i detale złocone.
rzeźba
Krucyfiks podtrzymywany przez anioły

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do belki krzyża trzema gwoździami, w typie Christo morte. Ciało w głębokim zwisie, ramiona ułożone w kształt litery „Y”. Głowa opadająca na klatkę piersiową, przechylona na prawe ramię. Twarz szeroka, okolona krótką brodą i włosami opadającymi na prawe ramię. Oczy zamknięte, nos niewielki, prosty, usta rozchylone. Na głowie korona cierniowa. Sylwetka ciała smukła o wyraźnie zaznaczonej muskulaturze, zwłaszcza w partii klatki piersiowej i ramion. Dłonie o zaciśniętych palcach. Wokół bioder perizonium układające się w głębokie poprzeczne fałdy, z rozwianym zwisem przy lewym boku. Stopy skrzyżowane, prawa założona na lewą. Karnacja ciała w jasnoszarym odcieniu z zaznaczonymi czerwoną farbą śladami męki. Włosy i zarost ciemnobrązowe, perizonium i korona cierniowa złote. Nad głową srebrny titulus w formie banderoli.
rzeźba

Krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Na krzyżu z jasnego drewna zawieszono polichromowaną figurę martwego Chrystusa o szeroko rozpostartych ramionach. Ciało Zbawiciela do krzyża jest przymocowane za pomocą trzech gwoździ. On sam został ukazany jako martwy z zamkniętymi oczami i nieznacznie słaniającą się głową. Jego postać jest nieznacznie wysmuklona z naturalnie potraktowaną muskulaturą korpusu, zaznaczononą raną prawego boku. Nogi są lekko zwrółcone do osi środkowej, z założeniem prawej stopy na lewą. Twarz Zbawiciela jest mocno wychudła i pociągła. Charakteryzują ją zamknięte oczy, wydatny nos i usta. Otaczają ją brązowe włosy opadające puklami na kark oraz na prawe ramię oraz brązowy zarost. Chrystus ma na głowie cierniową koronę, spod której na czoło spływają nieznaczne krople krwi. Biodra Zbawiciela przepasane są szarobiałym perizonium w formie zawoju z rozwianym festonem przy prawym boku. Tkaninę drapują ostre załamania. Ponad głową Chrystusa na pionowej belce krzyża zawieszono rozwiany titulus z napisem INRI przytwierdzone do krzyża wbitym na środku gwoździem. Całą figurę pokrywa naturalistyczna polichromia.
rzeźba

Krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Figura umarłego Chrystusa przybita jest do krzyża o prostych ramionach czterema gwoździami. Ciało w lekkim zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach, głowa bezwładnie opada na prawe ramię, nogi ugięte w kolanach, skierowane w prawo. Twarz Chrystusa jest pociągła, o zamkniętych oczach, prostym, długim nosie oraz pełnych, rozchylonych ustach, okolona krótką brodą oraz delikatnie kręconymi włosami opadającymi na prawe ramię. Na głowie ma koronę cierniową. Ciało wychudzone, o silnie zaznaczonej muskulaturze rąk i nóg, wyraźnie podkreślonych żebrach klatki piersiowej i zapadłym brzuchu. Biodra przepasane są krótkim perizonium zawieszonym na sznurze, z rozwianym zwisem tkaniny przy lewym boku. Polichromia ciała naturalistyczna z zaznaczonymi śladami męki, korona cierniowa i perizonium pozłocone.
rzeźba

Krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Figura umarłego Chrystusa przybita do krzyża o prostych ramionach trzema gwoździami. Ciało w lekkim zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach, głowie opadającej bezwładnie w prawą stronę, z lekko ugiętymi w kolanach nogami oraz stopami skrzyżowanymi w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła, pociągła, z zamkniętymi oczami, długim, wąskim nosem i otwartymi ustami, okolona krótką brodą skręconą w regularne pukle oraz falowanymi włosami opadającymi na plecy i prawe ramię. Na głowie ma zieloną koronę cierniową w formie kołpaka. Sylwetka smukła, proporcjonalnie wydłużona, ciało silnie wychudzone o podkreślonych mięśniach, żebrach i mostku klatki piersiowej oraz ścięgnach nóg i rąk. W boku zaznaczona rana z rzeźbionymi kroplami krwi. Perizonium białe, krótkie, ściśle przylegające do ciała, silnie drapowane, odwinięte i osuwające się w partii podbrzusza, z kaskadowym zwisem tkaniny na prawym boku. Polichromia ciała naturalistyczna z zaznaczonymi śladami męki. Do górnej belki krzyża przybita płaskorzeźbiona tabliczka z inskrypcją „INRI”.
rzeźba

Krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Krzyż prosty, współczesny. Rzeźba zawieszona na krzyżu na wyprostowanych ramionach, figura w typie Christo vivo, głowa delikatnie przechylona na prawe ramię; nogi ugięte w kolanach, stopy przebite jednym gwoździem w układzie prawa na lewą. Twarz Chrystusa pociągła, o wyraźnych rysach, dużym i wąskim nosie; okolona krótkim zarostem; na głowie szeroka korona cierniowa. Sylwetka wychudzona, z wydatną klatką piersiową i wąską talią. Perizonium przewiązane na lewym boku, ciasno oplatające biodra. Nad głowią Chrystusa znajduje się titulus w formie białej banderoli z napisem „INRI”. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała z zaznaczonymi śladami męki, perizonium złocone.
rzeźba

krucyfiks

Zdjęcie nr 1: Krucyfiks w typie Christo morte; postać Chrystusa umarłego przybitego do krzyża trzema gwoździami. Sylwetka w delikatnym zwisie, o silnie zaznaczonej anatomii ciała, z podkreśloną linią żeber i zaznaczonymi śladami męki. Perizonium w formie tkaniny przewiązanej na sznurze, sięgające kolan i odsłaniające prawe udo; z prawej strony spływające kaskadowo. Twarz Jezusa podłużna opadająca na prawe ramię, okolona zarostem; oczy zamknięte, nos podłużny, wystające kości policzkowe; włosy długie spływające na prawe ramię, na głowie złota korona cierniowa. Partie ciała polichromowane naturalistycznie, korona cierniowa i perizonium złocone.
rzeźba

Krucyfiks

Jak cytować?

Maria Działo, "Krucyfiks", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/krucyfiks-2

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności