Bitwa pod Racławicami

Województwo

MAŁOPOLSKIE

Powiat

Kraków

Gmina

Kraków

Miejscowość

Kraków

Dodaj do Udostępnij Drukuj Graf Pobierz

Miejsce przechowywania

Pałac biskupi

Identyfikator

DZIELO/17877

Kategoria

rysunek

Ilość

1

Czas powstania

1821 rok

Autor

Michał Stachowicz

Technika i materiał

tusz, pióro, pędzel, papier, olej na tekturze (passe-partout)

Wymiary podstawowe

szerokość – 64 cm
wysokość – 52 cm
Inne wymiary – w świetle: wys. 42,5 cm, szer. 54, 5 cm

Wymiary szczegółowe

Wysokość bez ramy – 32, 5 cm
Szerokość bez ramy – 37 cm

Wszystkie prawa zastrzeżone

Opis

"Michael Stachowicz invenit: delineav: Cracovia. 1821."
"Bitwa Powstańców Krak: pod Racławicami. Ru. 1794"

Inne dzieła tego autora

Zdjęcie nr 1: U spodu: "Franciscus Smuglewicz inv. et del. ", "C. F. Stoelzer sc. Dresdae 1791" I "Boleslaus II. dictum Audax in Alba Regina Hungariae Belam Principem diademate exornat".
Na grafike nałożona kartka z napisem: "Franciscus Smuglewicz invenit et deline Varsovia", "Bolesław Śmiały Bele na tronie Węgierskim w Białogrodzie osadza. R. 1065."

grafika

Bolesław Śmiały koronuje Belę na króla węgierskiego

Zdjęcie nr 1: U dołu grafiki: "Boleslaus Chrobry Urbem Kijoviam capit vibrato in Portam auream acinace ac Russiam Vectigalem faci".
Na grafikę nałożona kartka z napisem: "Franciscus Smuglewicz inve. et del. Varsovia" i "Bolesław Chrobry Kijowa dobywa i Ruś przyłącza. R. 1018."
Sygnatura ryciny nieczytelna.
Dodatkowo na odwrociu informacja "Jest też Żychowicza: / 1. Bolesław Chrobry oznacza granice / 2. Mieczysław II karze zbuntowanych Pomorzan".

grafika

Bolesław Chrobry u bram Kijowa

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym nadwieszonym. Kompozycja wielofiguralna, dwustrefowa. W górnej części namalowany obraz Imago Pietatis unoszony przez dwa putta, na tle zachmurzonego, miejscami rozświetlonego nieba. W dolnej części obrazu ukazane dwie grupy świętych adorujących wizerunek, zwróconych do wewnątrz kompozycji. W górnym rzędzie, od lewej ukazani bł. Michał Giedroyć w białym habicie, trzymający krzyż, bł. Izajasz Boner w czarnym habicie z lewą dłonią złożoną na piersi, św. Szymon z Lipnicy w brązowym habicie z rękoma złożonymi w geście modlitwy, św. Stanisław Kazimierczyk ubrany w białą albę i czarny mucet, w dłoni trzymający brewiarz, św. Jadwiga Andegaweńska w stroju królewskim, z berłem w dłoni, bł. Bronisława w białym habicie i czarnym welonie, z uniesionymi rękami, św. Jadwiga Śląska w stroju królewskim, z modelem świątyni i berłem oraz św. Kinga w brązowym habicie i czarnym welonie, lewą rękę podtrzymuje księgę i koronę otwartą. W dolnym rzędzie od lewej bł. Świętosław zwany Milczącym, w komży i stule, całujący krucyfiks, św. Jan Kanty w todze profesorskiej, z lewą ręką złożoną na piersi, bł. Wincenty Kadłubek w białym habicie o szerokich rękawach z uniesionymi rękami oraz św. Stanisław Kostka w czarnej sutannie ze skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gałązkę lilii.

obraz

Adoracja obrazu Misericordia Domini przez polskich świętych

Zdjęcie nr 1: Na dole obrazu napis: "Stanisław August - ostatni z Dynastyi i elekcyi: Król Pols: W. X: Lit: / Od Pawła I Cesarza wszech Rossyi / pogrzebem w Peterzburgu pożałowany. / dnia 22. Lutego R. 1798"

obraz

Fuit Ilium et ingens gloria Teucrorum. Portret Stanisława Augusta, uchwalenie Konstytucji 3 maja, rzeź Pragi, katafalk Stanisława Augusta w Pałacu Marmurowym w Petersburgu

Zdjęcie nr 1: W lewym dolnym rogu sygnatura "Michał Stachowicz malował w Krakowie 1819."

obraz

Kazimierz Wielki nadający statuty wiślickie (Kazimierz Wielki słuchający próśb chłopów)

Zdjęcie nr 1: W lewym, dolnym rogu sygnatura "Michał Stachowicz malował 1819."

obraz

Nadanie przywilejów Akademii Krakowskiej przez Władysława Jagiełłę

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO

Autor dzieła

Michał Stachowicz

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Jest to ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od prawej strony. Balustrada na planie półkola, ustawiona na profilowanym cokole, zamknięta silnie wysuniętym gzymsem podtrzymywanym przez pilaster. Ścianka dekorowana płycinami w kształcie leżącego prostokąta po lewej stronie oraz w kształcie stojącego prostokąta po prawej, ozdobione rzeźbionym rocaille’m w polu; schody wąskie, jednobiegowe, połączone ze stojącymi w prezbiterium drewnianymi stallami. Kosz w kształcie serca, wybrzuszonego w górnej części. U spodu podwieszony anioł z rękami wyciągniętymi do góry i ugiętymi w kolanach nogami, w pasie przewiązany złotą tkaniną, silnie drapowaną. W górnej części kosza, pośrodku, uskrzydlona główka aniołka, skierowana na wprost. Twarz owalna o pulchnych policzkach, z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, usta delikatnie otwarte, nos spiczasty, oczy skierowane ku górze; włosy średniej długości, ciemnobrązowe z loczkiem na czubku głowy. Powierzchnia kosza pokryta płaskorzeźbioną dekoracją rocaille’ową. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, flankowany dwoma pilastrami, podtrzymującymi przerywany, odwrócony, wolutowy przyczółek. W polu wpisany duży, łaciński krzyż o rozszerzających się ramionach, wysunięty poza boki zaplecka. Pilastry od wewnątrz zdobione są pasem gęstej dekoracji rocaille’owej. Nad amboną zawieszona jest gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii, utworzonej z wiązek promieni o nierównej długości. Na promieniach umieszczone są cztery uskrzydlone główki aniołków. Struktura srebrzona, dekoracja ornamentalna złocona.

ambona

Ambona

Zdjęcie nr 1: Rzeźba niemal pełnoplastyczna, ścięta. Stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na lewej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami ugiętymi w łokciach na wysokości pasa i głową przechyloną w prawo. Owalna, wydłużona twarz o pełnych policzkach, długim nosie, wąskich ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, zakrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą prawe udo i część lewej łydki oraz zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.

rzeźba

Anioł

Zdjęcie nr 1: Forma niemal pełnoplastyczna i ścięta. Rzeźba stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na prawej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami, prawa uniesiona na wysokości głowy i znacznie odsunięta od tułowia, lewa lekko ugięta w łokciu na wysokości pasa. Głowa przechylona w lewo. Okrągła twarz o pełnych policzkach i małym podbródku, długim nosie, wąskich, drobnych ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, nieznacznie odkrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą lewe udo oraz w zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.

rzeźba

Anioł

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie ośmioboku z przedstawieniem sceny Adoracji Dzieciątka Jezus. W dole kompozycji w żłóbku leży Chrystus, nad którym stoi Maria, a za nimi św. Józef. Jezus leży nagi na białej tkaninie ułożonej na słomie, lewą rękę zbliża do twarzy, prawą trzyma przy boku, ma małą głowę, wokół niej świetlisty nimb. Spogląda na Marię, która również patrzy na niego, ręce składa do modlitwy, ma pociągłą, delikatną twarz o dużym nosie i małych ustach. Jest ubrana w czerwoną suknię z szarym wykończeniem na dekolcie i granatowy maforion. Święty Józef stoi w cieniu, patrzy na Dzieciątko, unosi prawą rękę, a w lewej trzyma kij. Ma podłużną twarz o ostrym nosie i małych ustach, łysinę i ciemny zarost. Ponad grupą otwiera się jaśniejące niebo i widać uskrzydlone główki aniołków. Z prawej strony kompozycji fragment kolumny.

obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obrazy w kształcie leżącego prostokąta przedstawiają procesję aniołów w trzech szeregach. Postacie w typie smukłych młodzieńców, ubranych w długie suknie w kolorze czerwonym, zielonym i niebieski, przepasane na biodrach, ze złotymi nimbami wokół głów i długimi białymi skrzydłami. Anioły w pierwszym rzędzie trzymają kadzielnice, w dalszych grają na różnych instrumentach: fletach, harfach, cytrze i cymbałach. Kompozycję obiega barwna, szeroka bordiura z różnych kwiatów.

obraz

Adorujące anioły

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem w formie jednobiegowych schodów. Kosz na planie ściętego ośmioboku, z podwieszeniem w formie spłaszczonego, ośmiobocznego wałka, zakończonego szyszką. Kosz na wysokim cokole, ścianki wydzielone pilastrami dekorowanymi muszlami i zwisami kwiatowymi, dźwigającymi pełne belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem tworzącym parapet, dekorowanym ornamentem roślinnym. W polu ścianek nisze z konchami i figurami czterech ewangelistów, stojącymi na wspornikach. Balustrada schodów pełna, dekorowana płycinami wypełnionymi akantem, zakończona filarem z wazonem. Zaplecek zakończony gzymsem, ujęty uszami utworzonymi z suchego akantu. W polu płycina w formie stojącego prostokąta o wklęsłych narożach, w niej nisza z konchą, na tle której na wsporniku ustawiona figura Chrystusa. Baldachim na planie ściętego ośmioboku, w formie belkowania, wyłamanego na narożach. Na nim, na niskiej podstawie osiem kabłąków dekorowanych cokolikami z wazonami, podtrzymujących spłaszczoną kulę, na której stoi figura anioła z banderolą z napisem „KTO WAS SŁUCHA MNIE SŁUCHA”. Na podniebieniu baldachimu rzeźba gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze zielonym, ze złoconymi profilami i ornamentyką.

Figura anioła ukazana frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo, obiema rękami trzyma banderolę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i rozchylonych ustach, okoloną krótkimi, kręconymi, rozwianymi włosami. Anioł ubrany jest w długą, silnie drapowaną, złoconą tunikę, przepasaną w talii, odsłaniającą prawe ramię oraz obie nogi. Skrzydła ma złożone po bokach postaci.

Figura Chrystusa ukazana frontalnie, w kontrapoście, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma jabłko królewskie. Twarz ma szczupłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową brodą i włosami sięgającymi ramion. Chrystus ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię.

Figura św. Jana ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę wyciąga do przodu, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązowymi włosami sięgającymi ramion. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię, zawieszony na taśmie z przodu postaci.

Figura św. Łukasza ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę unosi na tle piersi, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową długą brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Przy prawej nodze świętego głowa wołu.

Figura św. Marka ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, z głową zwróconą w lewo, prawą rękę wyciąga w bok, lewą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną gęstą, brązową brodą i krótkimi, kręconymi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o jasnozielonej podszewce, zarzucony na ramiona i zawiązany z przodu. Przy lewej nodze postaci głowa lwa.

Figura św. Mateusza ukazana frontalnie, w kontrapoście, lewą rękę wyciąga w bok, prawą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną długą, brązową brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii szarfą oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, zarzucony na ramiona i opadający po bokach. Przed świętym figurka aniołka trzymającego miskę.

ambona

Ambona

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: U dołu napisy: "Michael Stachowicz invenit delin Cracovia 1821" i "Ogłoszenie Zasad Królestwa i Konstytucji w Warszawie R. 1815."

rysunek

Ogłoszenie konstytucji Królestwa Polskiego w katedrze św. Jana w Warszawie

Zdjęcie nr 1: "Michael Stachowicz deline Cracovia d. 31 Martii 1821 an"
"Zgon Józefa Xcia Poniatowskiego Naczelnika Woysk Xstwa Warsz: pod Lipskiem. R. 1813 ."

rysunek

Śmierć księcia Józefa Poniatowskiego pod Lipskiem

Zdjęcie nr 1: Napisy: "Michael Stachowicz deline Cracovia 1821. an", "Bitwa pod Maciejowicami 10. Paździer: Ru 1794."

rysunek

Wzięcie Kościuszki do niewoli w bitwie pod Maciejowicami

Zdjęcie nr 1: Płyta w formie kwadratu. W górnej części monogram IHS zwieńczony krzyżem. W polu inskrypcja „Franciszek Langa / Urzęd[nik] Składu Solnego / [...] 94 pobożne życie / z[akończył] 25 Maja 1821 R(oku) / tu pochowany, prosi o ratunek.” U dołu płyty ryta czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami.

płyta nagrobna

Epitafium Franciszka Langi

Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie leżącego prostokąta, zwieńczona medalionem, w którym znajduje się tarcza herbowa, dzielona w słup z dwoma godłami: po prawej błędnie odkute godło herbu Bogoria (przekrzyżowana rogacina na wspak), po lewej godło herbu Korab, nad tarczą korona otwarta. W polu inskrypcja „Józefa na Zdziennicach Korab Zdzieńska / Zamężna na Bogoryi de PLESZOWSKA Matka 5. małoletnich / pozostałych Synów w życiu swym Lat 30. w Zamęściu Lat 13. Cnotliwa / Małżonka i troskliwa Matka zakończyła życie d(nia) 2 List(opada) 1821 r(oku) / Pozostały Małżonek Antoni de PLESZOWSKI / C(esarski) [i] K(rólewski) Sędzia Kameralny wraz z Familią w dowód / prawdziwego przywiązania i szacunku pomnik ten położył / prosząc o westchnienie za Jey Duszę do BOGA.”

płyta nagrobna

Epitafium Józefy Zdzieńskiej Pleszowskiej

Zdjęcie nr 1:

obraz

Portret bpa Zbigniewa Oleśnickiego

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Na podstawie na planie prostokąta, dekorowanej przy brzegach wicią roślinną umieszczona figura na wpółleżącego Chrystusa, opartego na kolanach i łokciach. Twarz ma szczupłą, o schematycznie zaznaczonych rysach, dużych oczach i nosie, szerokich ustach. Twarz okolona krótką brodą i włosami opadającymi na kark. Na głowie ma koronę cierniową. Ubrany jest w niebieską tunikę, przylegającą do ciała i przepasaną w talii sznurem. Polichromia ciała bladożółta, włosy brązowe.

Chrystus upadający pod krzyżem

Zdjęcie nr 1: Tablica pamiątkowa, kamienna, kwadratowa, z inskrypcją po polsku, ozdobnymi złoconymi literami: Za duszę s. p. / JAKÓBA Poraj PODLESKIEGO / drogiego Wuja / proszą krewni o Zdrowaś / Marya. Pośrodku, ponad inskrypcją, aplikowana tarcza pod koroną otwartą, z herbem Poraj.

tablica pamiątkowa

Epitafium Jakuba Podelskiego

Zdjęcie nr 1: Orientowany, jednoprzestrzenny, nawa na rzucie prostokąta, z węższym, prostokątnym prezbiterium, przy którym od północy wąska zakrystia. Od zachodu przy nawie wieża na rzucie kwadratu, od południa kruchta. Wnętrze nakryte stropem, w nawie z zaskrzynieniem. Portale zachodni i do zakrystii ostrołukowe, fazowane; portal południowy zamknięty łukiem kotarowym. Okna prostokątne, w prezbiterium od południa okno bliźnie, od wschodu zamknięte łukiem kotarowym. Wokół podcienia, obecnie zaszalowane. Więźba dachowa jętkowa, ze znakami montażowymi. Dach nad nawą i prezbiterium jednokalenicowy, dwuspadowy, nad nawą z połaciami przedłużonymi na zaskrzynienia i od północy nad zakrystię. Na kalenicy wieżyczka na sygnaturkę z baniastym hełmem. Wieża o ścianach pochyłych, z nadwieszoną izbicą, zwieńczona ostrosłupowym hełmem. Wokół kościoła ogrodzenie belek układanych na zrąb, z dwiema bramkami.

Kościół św. Michała Archanioła w Dębnie Podhalańskim

Zdjęcie nr 1:

Kościół Ducha Świętego w Podstolicach

Zdjęcie nr 1: Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Janowicach jest zlokalizowany na niewielkim wzniesieniu, w centrum prostokątnego placu otoczonego murowanym ogrodzeniem podzielonym na przęsła. W południowo-zachodnim narożu terenu przykościelnego usytuowana jest parawanowa dzwonnica. Kościół to budowla murowana z cegły, jednonawowa na planie krzyża łacińskiego. Do czteroprzęsłowej nawy przylega wyniesione na czterostopniowym podwyższeniu prezbiterium zamknięte prostą ścianą. Do prezbiterium od zachodu przylega zakrystia na planie zbliżonym do litery „L”, od wschodu aneks na analogicznym planie. Zakrystia skomunikowana jest z dobudowaną od południa dwukondygnacyjną i podpiwniczoną plebanią. Wnętrze świątyni przekryte jest płaskim stropem o konstrukcji żelbetowej. Ściany w dolnej części artykułowane są za pomocą boazerii, w wyższych partiach podziały kontynuowane są w polichromii. W górnych partiach ścian (poza prezbiterium) znajdują się ukośne sufity, w nawie dodatkowo poprzedzone profilowanym gzymsem. W najwyższym rzędzie płycin mieszczą się płaskorzeźbione, stylizowane rozety z motywami geometrycznymi; analogiczne rozety zdobią parapet chóru muzycznego. Nawę doświetlają okna w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście: po jednym w przęsłach od drugiego do czwartego i jedno nieco większe, ponad chórem w ścianie północnej. W ścianach zamykających transept znajdują się po trzy duże otwory okienne złożone z umieszczonego po środku dużego okna w kształcie odwróconej podkowy oraz flankujących go mniejszych okien w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście. Główne wejście do świątyni znajduje się na osi budynku, w ścianie północnej, wejście boczne usytuowane jest w północnej ścianie zachodniego ramienia transeptu. Na szerokości pierwszego od północy przęsła nawy znajduje się chór muzyczny o konstrukcji żelbetowej, wsparty na dwóch filarach. Pod nim mieści się kruchta. Parapet chóru muzycznego jest murowany, prosty, w części środkowej trójbocznie wyłamany do wnętrza kościoła. W osi środkowej trójdzielnej fasady kościoła umieszczona wieża na planie kwadratu, nieco cofnięta w stosunku do lica elewacji, którą ujmują ukośnie ustawione ściany. Wejście do świątyni znajduje się na osi fasady. Jest zadaszone płaskim dachem; prowadzą do niego siedmiostopniowe schody. Od strony zachodniej zlokalizowany jest podjazd dla niepełnosprawnych. Otwór wejściowy ma kształt prostokąta, wewnątrz znajdują się drewniane, dwuskrzydłowe drzwi. Powyżej umiejscowione jest duże okno w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście. W górnej części wieży umieszczono trzy wysmukłe okna zamknięte półkoliście. W zwieńczeniu mieści się ażurowy prześwit pełniący funkcję tarasu widokowego. Wieżę wieńczy hełm w kształcie wysmukłego ostrosłupa z krzyżem. Elewacje boczne pozbawione są dekoracji.

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego

Zdjęcie nr 1: Kościół jest zlokalizowany na wzgórzu, w centrum wsi. Murowany z cegły, w wątku polskim, z zendrówką. Kościół jest orientowany, założony na planie prostokąta, jednonawowy, trójprzęsłowy, z dobudowanymi kruchtami od zachodu i południa. Prezbiterium oddzielone od nawy łukiem tęczowym, dwuprzęsłowe na planie prostokąta, zamknięte prostą ścianą, z dwukondygnacyjną przybudówką zakończoną trójbocznie. Nawa została przykryta sklepieniem sieciowym. Ściana południowa nawy przepruta trzema prostokątnymi oknami, zamkniętymi łukiem ostrym. Okna w nawie i prezbiterium dwudzielne, z sześcioma mniejszymi kwaterami. Przybudówka przy prezbiterium na parterze mieści zakrystię, a na piętrze składzik. Kruchta południowa sklepiona kolebką. Z kruchty do nawy prowadzi ostrołukowy, kamienny portal o dwóch archiwoltach. Kruchta zachodnia, obecnie kaplica św. Franciszka, sklepiona spłaszczoną, ukrytą kopułą na pendentywach. Ściana zachodnia kruchty przepruta dwoma ostrołukowymi oknami i ponad nimi okrągłym oknem. Od południa ostrołukowe wejście. Kościół o zróżnicowanej wysokości nawy i prezbiterium. Ściany opięte szkarpami. Na jednej trzeciej wysokości ścian oraz w zwieńczeniu nawy i prezbiterium profilowany gzyms. Od zachodu wklęsło-wypukły szczyt. Nawa, prezbiterium i dwie kruchty przykryte dachem dwuspadowym. Nad drugim przęsłem prezbiterium wieżyczka na sygnaturkę na planie ośmioboku, z profilowanym gzymsem i latarnią, zwieńczoną hełmem z kulą i krzyżem. Wejście do kościoła od południa i zachodu. Okna nawy i prezbiterium z kamiennym obramieniem. Nad wejściem do kruchty południowej formowany w cegle ostry łuk. Analogiczny łuk nad oknami w ścianie zachodniej i nad blendą w ścianie północnej. W przybudówce do prezbiterium dwie kondygnacje okien zamkniętych łukiem ostrym. W ścianie frontowej prostokątne wejście, a nad nim półkoliście zamknięta wnęka z grupą Ukrzyżowania.

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego

Jak cytować?

Maria Działo, "Bitwa pod Racławicami", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/bitwa-pod-raclawicami

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności