Ukrzyżowanie
Zdjęcie nr 1: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem, ujętym w grubą, profilowana i złoconą ramę. W centrum kompozycji przedstawiono grupę Ukrzyżowania. Pod krzyżem, na którym wisi Chrystus stoi Matka Boska i św. Jan Ewangelista. Przybite do krzyża trzema gwoździami ciało Zbawiciela ukazane zostało w lekkim zwisie, o horyzontalnie rozłożonych ramionach. Jego głowa opada na prawe ramię, natomiast korpus wraz z nogami jest wygięty w lewo. Jezus ma wysokie czoło, mocno pociągłą twarz z zamkniętymi oczami, porostym nosem i małymi ustami. Twarz okala krótka, ciemna broda i ciemne włosy, które spływają na prawe ramię. Na głowie widoczna jest korona cierniowa otoczona świetlistymi promieniami. Spod niej ciekną strużki krwi. Jego biodra zakrywa rozwiane, krótkie perizonium z festonem przy prawym boku. Po prawej stronie krzyża wyobrażono Marię w całej postaci, zwróconą w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Madonna ma owalną twarz z dużymi, migdałowatymi oczami zwróconymi ku górze, prosty nos i pełne, rozchylone usta. Wokół głowy widoczny jest nimb. Maria ubrana jest w bladoszkarłatną suknię z widocznymi białymi rękawami spodniej koszuli oraz narzucony na ramiona szaro-niebieski płaszcz z prawą połą przerzuconą przez ręce. Na głowie ma ciemnoochrową chustę owiniętą wokół szyi. Po lewej stronie krzyża ukazano w całej postaci w kontrapoście św. Jan, zwróconego w trzech czwartych w lewo. Apostoł prawą dłonią dotyka piersi, lewą zaś ma odsuniętą od siebie w bok. Jego twarz jest owalna, o dużych, okrągłych oczach, prostym nosie, pełnych ustach, okolona długimi jasnobrązowymi włosami spływającymi na ramiona. Głowę ucznia Jezusa okala nimb. Święty ubrany jest w luźną, ciemnobrązową tunikę oraz długi, fioletowo-brązowy, rozwiany płaszcz. Postacie zostały ukazane na tle pejzażu z widoczną architekturą miasta. W górnej części obrazu widoczne jest ciemne, zachmurzone niebo ze znajdującym się po prawej stronie krzyża zaćmionym słońcem, a po lewo z czerwonym sierpem księżyca. U dołu pionowej belki krzyża widnieje napis: „1695 / R[E]N[OWATUM] / 1703”. Powyżej półkolistego zamknięcia kompozycji w przyłuczach znajduje się ryty w zaprawie i złocony ornament roślinny.
Zdjęcie nr 2: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem, ujętym w grubą, profilowana i złoconą ramę. W centrum kompozycji przedstawiono grupę Ukrzyżowania. Pod krzyżem, na którym wisi Chrystus stoi Matka Boska i św. Jan Ewangelista. Przybite do krzyża trzema gwoździami ciało Zbawiciela ukazane zostało w lekkim zwisie, o horyzontalnie rozłożonych ramionach. Jego głowa opada na prawe ramię, natomiast korpus wraz z nogami jest wygięty w lewo. Jezus ma wysokie czoło, mocno pociągłą twarz z zamkniętymi oczami, porostym nosem i małymi ustami. Twarz okala krótka, ciemna broda i ciemne włosy, które spływają na prawe ramię. Na głowie widoczna jest korona cierniowa otoczona świetlistymi promieniami. Spod niej ciekną strużki krwi. Jego biodra zakrywa rozwiane, krótkie perizonium z festonem przy prawym boku. Po prawej stronie krzyża wyobrażono Marię w całej postaci, zwróconą w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Madonna ma owalną twarz z dużymi, migdałowatymi oczami zwróconymi ku górze, prosty nos i pełne, rozchylone usta. Wokół głowy widoczny jest nimb. Maria ubrana jest w bladoszkarłatną suknię z widocznymi białymi rękawami spodniej koszuli oraz narzucony na ramiona szaro-niebieski płaszcz z prawą połą przerzuconą przez ręce. Na głowie ma ciemnoochrową chustę owiniętą wokół szyi. Po lewej stronie krzyża ukazano w całej postaci w kontrapoście św. Jan, zwróconego w trzech czwartych w lewo. Apostoł prawą dłonią dotyka piersi, lewą zaś ma odsuniętą od siebie w bok. Jego twarz jest owalna, o dużych, okrągłych oczach, prostym nosie, pełnych ustach, okolona długimi jasnobrązowymi włosami spływającymi na ramiona. Głowę ucznia Jezusa okala nimb. Święty ubrany jest w luźną, ciemnobrązową tunikę oraz długi, fioletowo-brązowy, rozwiany płaszcz. Postacie zostały ukazane na tle pejzażu z widoczną architekturą miasta. W górnej części obrazu widoczne jest ciemne, zachmurzone niebo ze znajdującym się po prawej stronie krzyża zaćmionym słońcem, a po lewo z czerwonym sierpem księżyca. U dołu pionowej belki krzyża widnieje napis: „1695 / R[E]N[OWATUM] / 1703”. Powyżej półkolistego zamknięcia kompozycji w przyłuczach znajduje się ryty w zaprawie i złocony ornament roślinny.
Zdjęcie nr 3: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem, ujętym w grubą, profilowana i złoconą ramę. W centrum kompozycji przedstawiono grupę Ukrzyżowania. Pod krzyżem, na którym wisi Chrystus stoi Matka Boska i św. Jan Ewangelista. Przybite do krzyża trzema gwoździami ciało Zbawiciela ukazane zostało w lekkim zwisie, o horyzontalnie rozłożonych ramionach. Jego głowa opada na prawe ramię, natomiast korpus wraz z nogami jest wygięty w lewo. Jezus ma wysokie czoło, mocno pociągłą twarz z zamkniętymi oczami, porostym nosem i małymi ustami. Twarz okala krótka, ciemna broda i ciemne włosy, które spływają na prawe ramię. Na głowie widoczna jest korona cierniowa otoczona świetlistymi promieniami. Spod niej ciekną strużki krwi. Jego biodra zakrywa rozwiane, krótkie perizonium z festonem przy prawym boku. Po prawej stronie krzyża wyobrażono Marię w całej postaci, zwróconą w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Madonna ma owalną twarz z dużymi, migdałowatymi oczami zwróconymi ku górze, prosty nos i pełne, rozchylone usta. Wokół głowy widoczny jest nimb. Maria ubrana jest w bladoszkarłatną suknię z widocznymi białymi rękawami spodniej koszuli oraz narzucony na ramiona szaro-niebieski płaszcz z prawą połą przerzuconą przez ręce. Na głowie ma ciemnoochrową chustę owiniętą wokół szyi. Po lewej stronie krzyża ukazano w całej postaci w kontrapoście św. Jan, zwróconego w trzech czwartych w lewo. Apostoł prawą dłonią dotyka piersi, lewą zaś ma odsuniętą od siebie w bok. Jego twarz jest owalna, o dużych, okrągłych oczach, prostym nosie, pełnych ustach, okolona długimi jasnobrązowymi włosami spływającymi na ramiona. Głowę ucznia Jezusa okala nimb. Święty ubrany jest w luźną, ciemnobrązową tunikę oraz długi, fioletowo-brązowy, rozwiany płaszcz. Postacie zostały ukazane na tle pejzażu z widoczną architekturą miasta. W górnej części obrazu widoczne jest ciemne, zachmurzone niebo ze znajdującym się po prawej stronie krzyża zaćmionym słońcem, a po lewo z czerwonym sierpem księżyca. U dołu pionowej belki krzyża widnieje napis: „1695 / R[E]N[OWATUM] / 1703”. Powyżej półkolistego zamknięcia kompozycji w przyłuczach znajduje się ryty w zaprawie i złocony ornament roślinny.
Zdjęcie nr 4: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem, ujętym w grubą, profilowana i złoconą ramę. W centrum kompozycji przedstawiono grupę Ukrzyżowania. Pod krzyżem, na którym wisi Chrystus stoi Matka Boska i św. Jan Ewangelista. Przybite do krzyża trzema gwoździami ciało Zbawiciela ukazane zostało w lekkim zwisie, o horyzontalnie rozłożonych ramionach. Jego głowa opada na prawe ramię, natomiast korpus wraz z nogami jest wygięty w lewo. Jezus ma wysokie czoło, mocno pociągłą twarz z zamkniętymi oczami, porostym nosem i małymi ustami. Twarz okala krótka, ciemna broda i ciemne włosy, które spływają na prawe ramię. Na głowie widoczna jest korona cierniowa otoczona świetlistymi promieniami. Spod niej ciekną strużki krwi. Jego biodra zakrywa rozwiane, krótkie perizonium z festonem przy prawym boku. Po prawej stronie krzyża wyobrażono Marię w całej postaci, zwróconą w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Madonna ma owalną twarz z dużymi, migdałowatymi oczami zwróconymi ku górze, prosty nos i pełne, rozchylone usta. Wokół głowy widoczny jest nimb. Maria ubrana jest w bladoszkarłatną suknię z widocznymi białymi rękawami spodniej koszuli oraz narzucony na ramiona szaro-niebieski płaszcz z prawą połą przerzuconą przez ręce. Na głowie ma ciemnoochrową chustę owiniętą wokół szyi. Po lewej stronie krzyża ukazano w całej postaci w kontrapoście św. Jan, zwróconego w trzech czwartych w lewo. Apostoł prawą dłonią dotyka piersi, lewą zaś ma odsuniętą od siebie w bok. Jego twarz jest owalna, o dużych, okrągłych oczach, prostym nosie, pełnych ustach, okolona długimi jasnobrązowymi włosami spływającymi na ramiona. Głowę ucznia Jezusa okala nimb. Święty ubrany jest w luźną, ciemnobrązową tunikę oraz długi, fioletowo-brązowy, rozwiany płaszcz. Postacie zostały ukazane na tle pejzażu z widoczną architekturą miasta. W górnej części obrazu widoczne jest ciemne, zachmurzone niebo ze znajdującym się po prawej stronie krzyża zaćmionym słońcem, a po lewo z czerwonym sierpem księżyca. U dołu pionowej belki krzyża widnieje napis: „1695 / R[E]N[OWATUM] / 1703”. Powyżej półkolistego zamknięcia kompozycji w przyłuczach znajduje się ryty w zaprawie i złocony ornament roślinny.
Zdjęcie nr 5: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem, ujętym w grubą, profilowana i złoconą ramę. W centrum kompozycji przedstawiono grupę Ukrzyżowania. Pod krzyżem, na którym wisi Chrystus stoi Matka Boska i św. Jan Ewangelista. Przybite do krzyża trzema gwoździami ciało Zbawiciela ukazane zostało w lekkim zwisie, o horyzontalnie rozłożonych ramionach. Jego głowa opada na prawe ramię, natomiast korpus wraz z nogami jest wygięty w lewo. Jezus ma wysokie czoło, mocno pociągłą twarz z zamkniętymi oczami, porostym nosem i małymi ustami. Twarz okala krótka, ciemna broda i ciemne włosy, które spływają na prawe ramię. Na głowie widoczna jest korona cierniowa otoczona świetlistymi promieniami. Spod niej ciekną strużki krwi. Jego biodra zakrywa rozwiane, krótkie perizonium z festonem przy prawym boku. Po prawej stronie krzyża wyobrażono Marię w całej postaci, zwróconą w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Madonna ma owalną twarz z dużymi, migdałowatymi oczami zwróconymi ku górze, prosty nos i pełne, rozchylone usta. Wokół głowy widoczny jest nimb. Maria ubrana jest w bladoszkarłatną suknię z widocznymi białymi rękawami spodniej koszuli oraz narzucony na ramiona szaro-niebieski płaszcz z prawą połą przerzuconą przez ręce. Na głowie ma ciemnoochrową chustę owiniętą wokół szyi. Po lewej stronie krzyża ukazano w całej postaci w kontrapoście św. Jan, zwróconego w trzech czwartych w lewo. Apostoł prawą dłonią dotyka piersi, lewą zaś ma odsuniętą od siebie w bok. Jego twarz jest owalna, o dużych, okrągłych oczach, prostym nosie, pełnych ustach, okolona długimi jasnobrązowymi włosami spływającymi na ramiona. Głowę ucznia Jezusa okala nimb. Święty ubrany jest w luźną, ciemnobrązową tunikę oraz długi, fioletowo-brązowy, rozwiany płaszcz. Postacie zostały ukazane na tle pejzażu z widoczną architekturą miasta. W górnej części obrazu widoczne jest ciemne, zachmurzone niebo ze znajdującym się po prawej stronie krzyża zaćmionym słońcem, a po lewo z czerwonym sierpem księżyca. U dołu pionowej belki krzyża widnieje napis: „1695 / R[E]N[OWATUM] / 1703”. Powyżej półkolistego zamknięcia kompozycji w przyłuczach znajduje się ryty w zaprawie i złocony ornament roślinny.
Zdjęcie nr 6: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem, ujętym w grubą, profilowana i złoconą ramę. W centrum kompozycji przedstawiono grupę Ukrzyżowania. Pod krzyżem, na którym wisi Chrystus stoi Matka Boska i św. Jan Ewangelista. Przybite do krzyża trzema gwoździami ciało Zbawiciela ukazane zostało w lekkim zwisie, o horyzontalnie rozłożonych ramionach. Jego głowa opada na prawe ramię, natomiast korpus wraz z nogami jest wygięty w lewo. Jezus ma wysokie czoło, mocno pociągłą twarz z zamkniętymi oczami, porostym nosem i małymi ustami. Twarz okala krótka, ciemna broda i ciemne włosy, które spływają na prawe ramię. Na głowie widoczna jest korona cierniowa otoczona świetlistymi promieniami. Spod niej ciekną strużki krwi. Jego biodra zakrywa rozwiane, krótkie perizonium z festonem przy prawym boku. Po prawej stronie krzyża wyobrażono Marię w całej postaci, zwróconą w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Madonna ma owalną twarz z dużymi, migdałowatymi oczami zwróconymi ku górze, prosty nos i pełne, rozchylone usta. Wokół głowy widoczny jest nimb. Maria ubrana jest w bladoszkarłatną suknię z widocznymi białymi rękawami spodniej koszuli oraz narzucony na ramiona szaro-niebieski płaszcz z prawą połą przerzuconą przez ręce. Na głowie ma ciemnoochrową chustę owiniętą wokół szyi. Po lewej stronie krzyża ukazano w całej postaci w kontrapoście św. Jan, zwróconego w trzech czwartych w lewo. Apostoł prawą dłonią dotyka piersi, lewą zaś ma odsuniętą od siebie w bok. Jego twarz jest owalna, o dużych, okrągłych oczach, prostym nosie, pełnych ustach, okolona długimi jasnobrązowymi włosami spływającymi na ramiona. Głowę ucznia Jezusa okala nimb. Święty ubrany jest w luźną, ciemnobrązową tunikę oraz długi, fioletowo-brązowy, rozwiany płaszcz. Postacie zostały ukazane na tle pejzażu z widoczną architekturą miasta. W górnej części obrazu widoczne jest ciemne, zachmurzone niebo ze znajdującym się po prawej stronie krzyża zaćmionym słońcem, a po lewo z czerwonym sierpem księżyca. U dołu pionowej belki krzyża widnieje napis: „1695 / R[E]N[OWATUM] / 1703”. Powyżej półkolistego zamknięcia kompozycji w przyłuczach znajduje się ryty w zaprawie i złocony ornament roślinny.
Zdjęcie nr 7: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem, ujętym w grubą, profilowana i złoconą ramę. W centrum kompozycji przedstawiono grupę Ukrzyżowania. Pod krzyżem, na którym wisi Chrystus stoi Matka Boska i św. Jan Ewangelista. Przybite do krzyża trzema gwoździami ciało Zbawiciela ukazane zostało w lekkim zwisie, o horyzontalnie rozłożonych ramionach. Jego głowa opada na prawe ramię, natomiast korpus wraz z nogami jest wygięty w lewo. Jezus ma wysokie czoło, mocno pociągłą twarz z zamkniętymi oczami, porostym nosem i małymi ustami. Twarz okala krótka, ciemna broda i ciemne włosy, które spływają na prawe ramię. Na głowie widoczna jest korona cierniowa otoczona świetlistymi promieniami. Spod niej ciekną strużki krwi. Jego biodra zakrywa rozwiane, krótkie perizonium z festonem przy prawym boku. Po prawej stronie krzyża wyobrażono Marię w całej postaci, zwróconą w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Madonna ma owalną twarz z dużymi, migdałowatymi oczami zwróconymi ku górze, prosty nos i pełne, rozchylone usta. Wokół głowy widoczny jest nimb. Maria ubrana jest w bladoszkarłatną suknię z widocznymi białymi rękawami spodniej koszuli oraz narzucony na ramiona szaro-niebieski płaszcz z prawą połą przerzuconą przez ręce. Na głowie ma ciemnoochrową chustę owiniętą wokół szyi. Po lewej stronie krzyża ukazano w całej postaci w kontrapoście św. Jan, zwróconego w trzech czwartych w lewo. Apostoł prawą dłonią dotyka piersi, lewą zaś ma odsuniętą od siebie w bok. Jego twarz jest owalna, o dużych, okrągłych oczach, prostym nosie, pełnych ustach, okolona długimi jasnobrązowymi włosami spływającymi na ramiona. Głowę ucznia Jezusa okala nimb. Święty ubrany jest w luźną, ciemnobrązową tunikę oraz długi, fioletowo-brązowy, rozwiany płaszcz. Postacie zostały ukazane na tle pejzażu z widoczną architekturą miasta. W górnej części obrazu widoczne jest ciemne, zachmurzone niebo ze znajdującym się po prawej stronie krzyża zaćmionym słońcem, a po lewo z czerwonym sierpem księżyca. U dołu pionowej belki krzyża widnieje napis: „1695 / R[E]N[OWATUM] / 1703”. Powyżej półkolistego zamknięcia kompozycji w przyłuczach znajduje się ryty w zaprawie i złocony ornament roślinny.
Zdjęcie nr 8: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem, ujętym w grubą, profilowana i złoconą ramę. W centrum kompozycji przedstawiono grupę Ukrzyżowania. Pod krzyżem, na którym wisi Chrystus stoi Matka Boska i św. Jan Ewangelista. Przybite do krzyża trzema gwoździami ciało Zbawiciela ukazane zostało w lekkim zwisie, o horyzontalnie rozłożonych ramionach. Jego głowa opada na prawe ramię, natomiast korpus wraz z nogami jest wygięty w lewo. Jezus ma wysokie czoło, mocno pociągłą twarz z zamkniętymi oczami, porostym nosem i małymi ustami. Twarz okala krótka, ciemna broda i ciemne włosy, które spływają na prawe ramię. Na głowie widoczna jest korona cierniowa otoczona świetlistymi promieniami. Spod niej ciekną strużki krwi. Jego biodra zakrywa rozwiane, krótkie perizonium z festonem przy prawym boku. Po prawej stronie krzyża wyobrażono Marię w całej postaci, zwróconą w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Madonna ma owalną twarz z dużymi, migdałowatymi oczami zwróconymi ku górze, prosty nos i pełne, rozchylone usta. Wokół głowy widoczny jest nimb. Maria ubrana jest w bladoszkarłatną suknię z widocznymi białymi rękawami spodniej koszuli oraz narzucony na ramiona szaro-niebieski płaszcz z prawą połą przerzuconą przez ręce. Na głowie ma ciemnoochrową chustę owiniętą wokół szyi. Po lewej stronie krzyża ukazano w całej postaci w kontrapoście św. Jan, zwróconego w trzech czwartych w lewo. Apostoł prawą dłonią dotyka piersi, lewą zaś ma odsuniętą od siebie w bok. Jego twarz jest owalna, o dużych, okrągłych oczach, prostym nosie, pełnych ustach, okolona długimi jasnobrązowymi włosami spływającymi na ramiona. Głowę ucznia Jezusa okala nimb. Święty ubrany jest w luźną, ciemnobrązową tunikę oraz długi, fioletowo-brązowy, rozwiany płaszcz. Postacie zostały ukazane na tle pejzażu z widoczną architekturą miasta. W górnej części obrazu widoczne jest ciemne, zachmurzone niebo ze znajdującym się po prawej stronie krzyża zaćmionym słońcem, a po lewo z czerwonym sierpem księżyca. U dołu pionowej belki krzyża widnieje napis: „1695 / R[E]N[OWATUM] / 1703”. Powyżej półkolistego zamknięcia kompozycji w przyłuczach znajduje się ryty w zaprawie i złocony ornament roślinny.
Zdjęcie nr 9: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem, ujętym w grubą, profilowana i złoconą ramę. W centrum kompozycji przedstawiono grupę Ukrzyżowania. Pod krzyżem, na którym wisi Chrystus stoi Matka Boska i św. Jan Ewangelista. Przybite do krzyża trzema gwoździami ciało Zbawiciela ukazane zostało w lekkim zwisie, o horyzontalnie rozłożonych ramionach. Jego głowa opada na prawe ramię, natomiast korpus wraz z nogami jest wygięty w lewo. Jezus ma wysokie czoło, mocno pociągłą twarz z zamkniętymi oczami, porostym nosem i małymi ustami. Twarz okala krótka, ciemna broda i ciemne włosy, które spływają na prawe ramię. Na głowie widoczna jest korona cierniowa otoczona świetlistymi promieniami. Spod niej ciekną strużki krwi. Jego biodra zakrywa rozwiane, krótkie perizonium z festonem przy prawym boku. Po prawej stronie krzyża wyobrażono Marię w całej postaci, zwróconą w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Madonna ma owalną twarz z dużymi, migdałowatymi oczami zwróconymi ku górze, prosty nos i pełne, rozchylone usta. Wokół głowy widoczny jest nimb. Maria ubrana jest w bladoszkarłatną suknię z widocznymi białymi rękawami spodniej koszuli oraz narzucony na ramiona szaro-niebieski płaszcz z prawą połą przerzuconą przez ręce. Na głowie ma ciemnoochrową chustę owiniętą wokół szyi. Po lewej stronie krzyża ukazano w całej postaci w kontrapoście św. Jan, zwróconego w trzech czwartych w lewo. Apostoł prawą dłonią dotyka piersi, lewą zaś ma odsuniętą od siebie w bok. Jego twarz jest owalna, o dużych, okrągłych oczach, prostym nosie, pełnych ustach, okolona długimi jasnobrązowymi włosami spływającymi na ramiona. Głowę ucznia Jezusa okala nimb. Święty ubrany jest w luźną, ciemnobrązową tunikę oraz długi, fioletowo-brązowy, rozwiany płaszcz. Postacie zostały ukazane na tle pejzażu z widoczną architekturą miasta. W górnej części obrazu widoczne jest ciemne, zachmurzone niebo ze znajdującym się po prawej stronie krzyża zaćmionym słońcem, a po lewo z czerwonym sierpem księżyca. U dołu pionowej belki krzyża widnieje napis: „1695 / R[E]N[OWATUM] / 1703”. Powyżej półkolistego zamknięcia kompozycji w przyłuczach znajduje się ryty w zaprawie i złocony ornament roślinny.
Zdjęcie nr 10: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem, ujętym w grubą, profilowana i złoconą ramę. W centrum kompozycji przedstawiono grupę Ukrzyżowania. Pod krzyżem, na którym wisi Chrystus stoi Matka Boska i św. Jan Ewangelista. Przybite do krzyża trzema gwoździami ciało Zbawiciela ukazane zostało w lekkim zwisie, o horyzontalnie rozłożonych ramionach. Jego głowa opada na prawe ramię, natomiast korpus wraz z nogami jest wygięty w lewo. Jezus ma wysokie czoło, mocno pociągłą twarz z zamkniętymi oczami, porostym nosem i małymi ustami. Twarz okala krótka, ciemna broda i ciemne włosy, które spływają na prawe ramię. Na głowie widoczna jest korona cierniowa otoczona świetlistymi promieniami. Spod niej ciekną strużki krwi. Jego biodra zakrywa rozwiane, krótkie perizonium z festonem przy prawym boku. Po prawej stronie krzyża wyobrażono Marię w całej postaci, zwróconą w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Madonna ma owalną twarz z dużymi, migdałowatymi oczami zwróconymi ku górze, prosty nos i pełne, rozchylone usta. Wokół głowy widoczny jest nimb. Maria ubrana jest w bladoszkarłatną suknię z widocznymi białymi rękawami spodniej koszuli oraz narzucony na ramiona szaro-niebieski płaszcz z prawą połą przerzuconą przez ręce. Na głowie ma ciemnoochrową chustę owiniętą wokół szyi. Po lewej stronie krzyża ukazano w całej postaci w kontrapoście św. Jan, zwróconego w trzech czwartych w lewo. Apostoł prawą dłonią dotyka piersi, lewą zaś ma odsuniętą od siebie w bok. Jego twarz jest owalna, o dużych, okrągłych oczach, prostym nosie, pełnych ustach, okolona długimi jasnobrązowymi włosami spływającymi na ramiona. Głowę ucznia Jezusa okala nimb. Święty ubrany jest w luźną, ciemnobrązową tunikę oraz długi, fioletowo-brązowy, rozwiany płaszcz. Postacie zostały ukazane na tle pejzażu z widoczną architekturą miasta. W górnej części obrazu widoczne jest ciemne, zachmurzone niebo ze znajdującym się po prawej stronie krzyża zaćmionym słońcem, a po lewo z czerwonym sierpem księżyca. U dołu pionowej belki krzyża widnieje napis: „1695 / R[E]N[OWATUM] / 1703”. Powyżej półkolistego zamknięcia kompozycji w przyłuczach znajduje się ryty w zaprawie i złocony ornament roślinny.
Zdjęcie nr 11: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem, ujętym w grubą, profilowana i złoconą ramę. W centrum kompozycji przedstawiono grupę Ukrzyżowania. Pod krzyżem, na którym wisi Chrystus stoi Matka Boska i św. Jan Ewangelista. Przybite do krzyża trzema gwoździami ciało Zbawiciela ukazane zostało w lekkim zwisie, o horyzontalnie rozłożonych ramionach. Jego głowa opada na prawe ramię, natomiast korpus wraz z nogami jest wygięty w lewo. Jezus ma wysokie czoło, mocno pociągłą twarz z zamkniętymi oczami, porostym nosem i małymi ustami. Twarz okala krótka, ciemna broda i ciemne włosy, które spływają na prawe ramię. Na głowie widoczna jest korona cierniowa otoczona świetlistymi promieniami. Spod niej ciekną strużki krwi. Jego biodra zakrywa rozwiane, krótkie perizonium z festonem przy prawym boku. Po prawej stronie krzyża wyobrażono Marię w całej postaci, zwróconą w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Madonna ma owalną twarz z dużymi, migdałowatymi oczami zwróconymi ku górze, prosty nos i pełne, rozchylone usta. Wokół głowy widoczny jest nimb. Maria ubrana jest w bladoszkarłatną suknię z widocznymi białymi rękawami spodniej koszuli oraz narzucony na ramiona szaro-niebieski płaszcz z prawą połą przerzuconą przez ręce. Na głowie ma ciemnoochrową chustę owiniętą wokół szyi. Po lewej stronie krzyża ukazano w całej postaci w kontrapoście św. Jan, zwróconego w trzech czwartych w lewo. Apostoł prawą dłonią dotyka piersi, lewą zaś ma odsuniętą od siebie w bok. Jego twarz jest owalna, o dużych, okrągłych oczach, prostym nosie, pełnych ustach, okolona długimi jasnobrązowymi włosami spływającymi na ramiona. Głowę ucznia Jezusa okala nimb. Święty ubrany jest w luźną, ciemnobrązową tunikę oraz długi, fioletowo-brązowy, rozwiany płaszcz. Postacie zostały ukazane na tle pejzażu z widoczną architekturą miasta. W górnej części obrazu widoczne jest ciemne, zachmurzone niebo ze znajdującym się po prawej stronie krzyża zaćmionym słońcem, a po lewo z czerwonym sierpem księżyca. U dołu pionowej belki krzyża widnieje napis: „1695 / R[E]N[OWATUM] / 1703”. Powyżej półkolistego zamknięcia kompozycji w przyłuczach znajduje się ryty w zaprawie i złocony ornament roślinny.
Zdjęcie nr 12: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem, ujętym w grubą, profilowana i złoconą ramę. W centrum kompozycji przedstawiono grupę Ukrzyżowania. Pod krzyżem, na którym wisi Chrystus stoi Matka Boska i św. Jan Ewangelista. Przybite do krzyża trzema gwoździami ciało Zbawiciela ukazane zostało w lekkim zwisie, o horyzontalnie rozłożonych ramionach. Jego głowa opada na prawe ramię, natomiast korpus wraz z nogami jest wygięty w lewo. Jezus ma wysokie czoło, mocno pociągłą twarz z zamkniętymi oczami, porostym nosem i małymi ustami. Twarz okala krótka, ciemna broda i ciemne włosy, które spływają na prawe ramię. Na głowie widoczna jest korona cierniowa otoczona świetlistymi promieniami. Spod niej ciekną strużki krwi. Jego biodra zakrywa rozwiane, krótkie perizonium z festonem przy prawym boku. Po prawej stronie krzyża wyobrażono Marię w całej postaci, zwróconą w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Madonna ma owalną twarz z dużymi, migdałowatymi oczami zwróconymi ku górze, prosty nos i pełne, rozchylone usta. Wokół głowy widoczny jest nimb. Maria ubrana jest w bladoszkarłatną suknię z widocznymi białymi rękawami spodniej koszuli oraz narzucony na ramiona szaro-niebieski płaszcz z prawą połą przerzuconą przez ręce. Na głowie ma ciemnoochrową chustę owiniętą wokół szyi. Po lewej stronie krzyża ukazano w całej postaci w kontrapoście św. Jan, zwróconego w trzech czwartych w lewo. Apostoł prawą dłonią dotyka piersi, lewą zaś ma odsuniętą od siebie w bok. Jego twarz jest owalna, o dużych, okrągłych oczach, prostym nosie, pełnych ustach, okolona długimi jasnobrązowymi włosami spływającymi na ramiona. Głowę ucznia Jezusa okala nimb. Święty ubrany jest w luźną, ciemnobrązową tunikę oraz długi, fioletowo-brązowy, rozwiany płaszcz. Postacie zostały ukazane na tle pejzażu z widoczną architekturą miasta. W górnej części obrazu widoczne jest ciemne, zachmurzone niebo ze znajdującym się po prawej stronie krzyża zaćmionym słońcem, a po lewo z czerwonym sierpem księżyca. U dołu pionowej belki krzyża widnieje napis: „1695 / R[E]N[OWATUM] / 1703”. Powyżej półkolistego zamknięcia kompozycji w przyłuczach znajduje się ryty w zaprawie i złocony ornament roślinny.
Zdjęcie nr 13: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem, ujętym w grubą, profilowana i złoconą ramę. W centrum kompozycji przedstawiono grupę Ukrzyżowania. Pod krzyżem, na którym wisi Chrystus stoi Matka Boska i św. Jan Ewangelista. Przybite do krzyża trzema gwoździami ciało Zbawiciela ukazane zostało w lekkim zwisie, o horyzontalnie rozłożonych ramionach. Jego głowa opada na prawe ramię, natomiast korpus wraz z nogami jest wygięty w lewo. Jezus ma wysokie czoło, mocno pociągłą twarz z zamkniętymi oczami, porostym nosem i małymi ustami. Twarz okala krótka, ciemna broda i ciemne włosy, które spływają na prawe ramię. Na głowie widoczna jest korona cierniowa otoczona świetlistymi promieniami. Spod niej ciekną strużki krwi. Jego biodra zakrywa rozwiane, krótkie perizonium z festonem przy prawym boku. Po prawej stronie krzyża wyobrażono Marię w całej postaci, zwróconą w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Madonna ma owalną twarz z dużymi, migdałowatymi oczami zwróconymi ku górze, prosty nos i pełne, rozchylone usta. Wokół głowy widoczny jest nimb. Maria ubrana jest w bladoszkarłatną suknię z widocznymi białymi rękawami spodniej koszuli oraz narzucony na ramiona szaro-niebieski płaszcz z prawą połą przerzuconą przez ręce. Na głowie ma ciemnoochrową chustę owiniętą wokół szyi. Po lewej stronie krzyża ukazano w całej postaci w kontrapoście św. Jan, zwróconego w trzech czwartych w lewo. Apostoł prawą dłonią dotyka piersi, lewą zaś ma odsuniętą od siebie w bok. Jego twarz jest owalna, o dużych, okrągłych oczach, prostym nosie, pełnych ustach, okolona długimi jasnobrązowymi włosami spływającymi na ramiona. Głowę ucznia Jezusa okala nimb. Święty ubrany jest w luźną, ciemnobrązową tunikę oraz długi, fioletowo-brązowy, rozwiany płaszcz. Postacie zostały ukazane na tle pejzażu z widoczną architekturą miasta. W górnej części obrazu widoczne jest ciemne, zachmurzone niebo ze znajdującym się po prawej stronie krzyża zaćmionym słońcem, a po lewo z czerwonym sierpem księżyca. U dołu pionowej belki krzyża widnieje napis: „1695 / R[E]N[OWATUM] / 1703”. Powyżej półkolistego zamknięcia kompozycji w przyłuczach znajduje się ryty w zaprawie i złocony ornament roślinny.
Zdjęcie nr 14: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem, ujętym w grubą, profilowana i złoconą ramę. W centrum kompozycji przedstawiono grupę Ukrzyżowania. Pod krzyżem, na którym wisi Chrystus stoi Matka Boska i św. Jan Ewangelista. Przybite do krzyża trzema gwoździami ciało Zbawiciela ukazane zostało w lekkim zwisie, o horyzontalnie rozłożonych ramionach. Jego głowa opada na prawe ramię, natomiast korpus wraz z nogami jest wygięty w lewo. Jezus ma wysokie czoło, mocno pociągłą twarz z zamkniętymi oczami, porostym nosem i małymi ustami. Twarz okala krótka, ciemna broda i ciemne włosy, które spływają na prawe ramię. Na głowie widoczna jest korona cierniowa otoczona świetlistymi promieniami. Spod niej ciekną strużki krwi. Jego biodra zakrywa rozwiane, krótkie perizonium z festonem przy prawym boku. Po prawej stronie krzyża wyobrażono Marię w całej postaci, zwróconą w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Madonna ma owalną twarz z dużymi, migdałowatymi oczami zwróconymi ku górze, prosty nos i pełne, rozchylone usta. Wokół głowy widoczny jest nimb. Maria ubrana jest w bladoszkarłatną suknię z widocznymi białymi rękawami spodniej koszuli oraz narzucony na ramiona szaro-niebieski płaszcz z prawą połą przerzuconą przez ręce. Na głowie ma ciemnoochrową chustę owiniętą wokół szyi. Po lewej stronie krzyża ukazano w całej postaci w kontrapoście św. Jan, zwróconego w trzech czwartych w lewo. Apostoł prawą dłonią dotyka piersi, lewą zaś ma odsuniętą od siebie w bok. Jego twarz jest owalna, o dużych, okrągłych oczach, prostym nosie, pełnych ustach, okolona długimi jasnobrązowymi włosami spływającymi na ramiona. Głowę ucznia Jezusa okala nimb. Święty ubrany jest w luźną, ciemnobrązową tunikę oraz długi, fioletowo-brązowy, rozwiany płaszcz. Postacie zostały ukazane na tle pejzażu z widoczną architekturą miasta. W górnej części obrazu widoczne jest ciemne, zachmurzone niebo ze znajdującym się po prawej stronie krzyża zaćmionym słońcem, a po lewo z czerwonym sierpem księżyca. U dołu pionowej belki krzyża widnieje napis: „1695 / R[E]N[OWATUM] / 1703”. Powyżej półkolistego zamknięcia kompozycji w przyłuczach znajduje się ryty w zaprawie i złocony ornament roślinny.
Zdjęcie nr 15: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem, ujętym w grubą, profilowana i złoconą ramę. W centrum kompozycji przedstawiono grupę Ukrzyżowania. Pod krzyżem, na którym wisi Chrystus stoi Matka Boska i św. Jan Ewangelista. Przybite do krzyża trzema gwoździami ciało Zbawiciela ukazane zostało w lekkim zwisie, o horyzontalnie rozłożonych ramionach. Jego głowa opada na prawe ramię, natomiast korpus wraz z nogami jest wygięty w lewo. Jezus ma wysokie czoło, mocno pociągłą twarz z zamkniętymi oczami, porostym nosem i małymi ustami. Twarz okala krótka, ciemna broda i ciemne włosy, które spływają na prawe ramię. Na głowie widoczna jest korona cierniowa otoczona świetlistymi promieniami. Spod niej ciekną strużki krwi. Jego biodra zakrywa rozwiane, krótkie perizonium z festonem przy prawym boku. Po prawej stronie krzyża wyobrażono Marię w całej postaci, zwróconą w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Madonna ma owalną twarz z dużymi, migdałowatymi oczami zwróconymi ku górze, prosty nos i pełne, rozchylone usta. Wokół głowy widoczny jest nimb. Maria ubrana jest w bladoszkarłatną suknię z widocznymi białymi rękawami spodniej koszuli oraz narzucony na ramiona szaro-niebieski płaszcz z prawą połą przerzuconą przez ręce. Na głowie ma ciemnoochrową chustę owiniętą wokół szyi. Po lewej stronie krzyża ukazano w całej postaci w kontrapoście św. Jan, zwróconego w trzech czwartych w lewo. Apostoł prawą dłonią dotyka piersi, lewą zaś ma odsuniętą od siebie w bok. Jego twarz jest owalna, o dużych, okrągłych oczach, prostym nosie, pełnych ustach, okolona długimi jasnobrązowymi włosami spływającymi na ramiona. Głowę ucznia Jezusa okala nimb. Święty ubrany jest w luźną, ciemnobrązową tunikę oraz długi, fioletowo-brązowy, rozwiany płaszcz. Postacie zostały ukazane na tle pejzażu z widoczną architekturą miasta. W górnej części obrazu widoczne jest ciemne, zachmurzone niebo ze znajdującym się po prawej stronie krzyża zaćmionym słońcem, a po lewo z czerwonym sierpem księżyca. U dołu pionowej belki krzyża widnieje napis: „1695 / R[E]N[OWATUM] / 1703”. Powyżej półkolistego zamknięcia kompozycji w przyłuczach znajduje się ryty w zaprawie i złocony ornament roślinny.
Zdjęcie nr 16: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem, ujętym w grubą, profilowana i złoconą ramę. W centrum kompozycji przedstawiono grupę Ukrzyżowania. Pod krzyżem, na którym wisi Chrystus stoi Matka Boska i św. Jan Ewangelista. Przybite do krzyża trzema gwoździami ciało Zbawiciela ukazane zostało w lekkim zwisie, o horyzontalnie rozłożonych ramionach. Jego głowa opada na prawe ramię, natomiast korpus wraz z nogami jest wygięty w lewo. Jezus ma wysokie czoło, mocno pociągłą twarz z zamkniętymi oczami, porostym nosem i małymi ustami. Twarz okala krótka, ciemna broda i ciemne włosy, które spływają na prawe ramię. Na głowie widoczna jest korona cierniowa otoczona świetlistymi promieniami. Spod niej ciekną strużki krwi. Jego biodra zakrywa rozwiane, krótkie perizonium z festonem przy prawym boku. Po prawej stronie krzyża wyobrażono Marię w całej postaci, zwróconą w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Madonna ma owalną twarz z dużymi, migdałowatymi oczami zwróconymi ku górze, prosty nos i pełne, rozchylone usta. Wokół głowy widoczny jest nimb. Maria ubrana jest w bladoszkarłatną suknię z widocznymi białymi rękawami spodniej koszuli oraz narzucony na ramiona szaro-niebieski płaszcz z prawą połą przerzuconą przez ręce. Na głowie ma ciemnoochrową chustę owiniętą wokół szyi. Po lewej stronie krzyża ukazano w całej postaci w kontrapoście św. Jan, zwróconego w trzech czwartych w lewo. Apostoł prawą dłonią dotyka piersi, lewą zaś ma odsuniętą od siebie w bok. Jego twarz jest owalna, o dużych, okrągłych oczach, prostym nosie, pełnych ustach, okolona długimi jasnobrązowymi włosami spływającymi na ramiona. Głowę ucznia Jezusa okala nimb. Święty ubrany jest w luźną, ciemnobrązową tunikę oraz długi, fioletowo-brązowy, rozwiany płaszcz. Postacie zostały ukazane na tle pejzażu z widoczną architekturą miasta. W górnej części obrazu widoczne jest ciemne, zachmurzone niebo ze znajdującym się po prawej stronie krzyża zaćmionym słońcem, a po lewo z czerwonym sierpem księżyca. U dołu pionowej belki krzyża widnieje napis: „1695 / R[E]N[OWATUM] / 1703”. Powyżej półkolistego zamknięcia kompozycji w przyłuczach znajduje się ryty w zaprawie i złocony ornament roślinny.
Zdjęcie nr 17: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem, ujętym w grubą, profilowana i złoconą ramę. W centrum kompozycji przedstawiono grupę Ukrzyżowania. Pod krzyżem, na którym wisi Chrystus stoi Matka Boska i św. Jan Ewangelista. Przybite do krzyża trzema gwoździami ciało Zbawiciela ukazane zostało w lekkim zwisie, o horyzontalnie rozłożonych ramionach. Jego głowa opada na prawe ramię, natomiast korpus wraz z nogami jest wygięty w lewo. Jezus ma wysokie czoło, mocno pociągłą twarz z zamkniętymi oczami, porostym nosem i małymi ustami. Twarz okala krótka, ciemna broda i ciemne włosy, które spływają na prawe ramię. Na głowie widoczna jest korona cierniowa otoczona świetlistymi promieniami. Spod niej ciekną strużki krwi. Jego biodra zakrywa rozwiane, krótkie perizonium z festonem przy prawym boku. Po prawej stronie krzyża wyobrażono Marię w całej postaci, zwróconą w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Madonna ma owalną twarz z dużymi, migdałowatymi oczami zwróconymi ku górze, prosty nos i pełne, rozchylone usta. Wokół głowy widoczny jest nimb. Maria ubrana jest w bladoszkarłatną suknię z widocznymi białymi rękawami spodniej koszuli oraz narzucony na ramiona szaro-niebieski płaszcz z prawą połą przerzuconą przez ręce. Na głowie ma ciemnoochrową chustę owiniętą wokół szyi. Po lewej stronie krzyża ukazano w całej postaci w kontrapoście św. Jan, zwróconego w trzech czwartych w lewo. Apostoł prawą dłonią dotyka piersi, lewą zaś ma odsuniętą od siebie w bok. Jego twarz jest owalna, o dużych, okrągłych oczach, prostym nosie, pełnych ustach, okolona długimi jasnobrązowymi włosami spływającymi na ramiona. Głowę ucznia Jezusa okala nimb. Święty ubrany jest w luźną, ciemnobrązową tunikę oraz długi, fioletowo-brązowy, rozwiany płaszcz. Postacie zostały ukazane na tle pejzażu z widoczną architekturą miasta. W górnej części obrazu widoczne jest ciemne, zachmurzone niebo ze znajdującym się po prawej stronie krzyża zaćmionym słońcem, a po lewo z czerwonym sierpem księżyca. U dołu pionowej belki krzyża widnieje napis: „1695 / R[E]N[OWATUM] / 1703”. Powyżej półkolistego zamknięcia kompozycji w przyłuczach znajduje się ryty w zaprawie i złocony ornament roślinny.
Zdjęcie nr 18: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem, ujętym w grubą, profilowana i złoconą ramę. W centrum kompozycji przedstawiono grupę Ukrzyżowania. Pod krzyżem, na którym wisi Chrystus stoi Matka Boska i św. Jan Ewangelista. Przybite do krzyża trzema gwoździami ciało Zbawiciela ukazane zostało w lekkim zwisie, o horyzontalnie rozłożonych ramionach. Jego głowa opada na prawe ramię, natomiast korpus wraz z nogami jest wygięty w lewo. Jezus ma wysokie czoło, mocno pociągłą twarz z zamkniętymi oczami, porostym nosem i małymi ustami. Twarz okala krótka, ciemna broda i ciemne włosy, które spływają na prawe ramię. Na głowie widoczna jest korona cierniowa otoczona świetlistymi promieniami. Spod niej ciekną strużki krwi. Jego biodra zakrywa rozwiane, krótkie perizonium z festonem przy prawym boku. Po prawej stronie krzyża wyobrażono Marię w całej postaci, zwróconą w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Madonna ma owalną twarz z dużymi, migdałowatymi oczami zwróconymi ku górze, prosty nos i pełne, rozchylone usta. Wokół głowy widoczny jest nimb. Maria ubrana jest w bladoszkarłatną suknię z widocznymi białymi rękawami spodniej koszuli oraz narzucony na ramiona szaro-niebieski płaszcz z prawą połą przerzuconą przez ręce. Na głowie ma ciemnoochrową chustę owiniętą wokół szyi. Po lewej stronie krzyża ukazano w całej postaci w kontrapoście św. Jan, zwróconego w trzech czwartych w lewo. Apostoł prawą dłonią dotyka piersi, lewą zaś ma odsuniętą od siebie w bok. Jego twarz jest owalna, o dużych, okrągłych oczach, prostym nosie, pełnych ustach, okolona długimi jasnobrązowymi włosami spływającymi na ramiona. Głowę ucznia Jezusa okala nimb. Święty ubrany jest w luźną, ciemnobrązową tunikę oraz długi, fioletowo-brązowy, rozwiany płaszcz. Postacie zostały ukazane na tle pejzażu z widoczną architekturą miasta. W górnej części obrazu widoczne jest ciemne, zachmurzone niebo ze znajdującym się po prawej stronie krzyża zaćmionym słońcem, a po lewo z czerwonym sierpem księżyca. U dołu pionowej belki krzyża widnieje napis: „1695 / R[E]N[OWATUM] / 1703”. Powyżej półkolistego zamknięcia kompozycji w przyłuczach znajduje się ryty w zaprawie i złocony ornament roślinny.

Ukrzyżowanie

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wadowicki
Gmina
Wieprz
Miejscowość
Gierałtowice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Bielsko-Żywiecka
Parafia
Św. Marcina
Miejsce przechowywania
aneks po lewej stronie kruchty
Identyfikator
DZIELO/24590
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
1595 rok
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Małopolska
Technika i materiał
olej na desce, rycie, złocenie
Wymiary podstawowe
szerokość – 129
wysokość – 196
Wymiary szczegółowe
Wysokość bez ramy – 173
Szerokość bez ramy – 105
Autor noty katalogowej
ks. Szymon Tracz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Obraz Ukrzyżowania stanowił pierwotnie cześć centralną barokowego ołtarza głównego w starym kościele wylana przed 1748 rokiem, o czym wspomina wizytator biskupi. Nastawę odnowiono w 1703 roku. Ołtarz przeniesiono do nowego kościoła i tam pełnił rolę ołtarza głównego, aż do momentu sprowadzenia w 1909 roku z St. Urlich Groden w Tyrolu nowej nastawy. Nastawa funkcjonowała w kościele jako ołtarz boczny jeszcze przed 1953 roku, co wzmiankuje "Katalog zabytków sztuki". W bliżej nieokreślonym czasie została rozebrana.

Opis

Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem, ujętym w grubą, profilowana i złoconą ramę. W centrum kompozycji przedstawiono grupę Ukrzyżowania. Pod krzyżem, na którym wisi Chrystus stoi Matka Boska i św. Jan Ewangelista. Przybite do krzyża trzema gwoździami ciało Zbawiciela ukazane zostało w lekkim zwisie, o horyzontalnie rozłożonych ramionach. Jego głowa opada na prawe ramię, natomiast korpus wraz z nogami jest wygięty w lewo. Jezus ma wysokie czoło, mocno pociągłą twarz z zamkniętymi oczami, porostym nosem i małymi ustami. Twarz okala krótka, ciemna broda i ciemne włosy, które spływają na prawe ramię. Na głowie widoczna jest korona cierniowa otoczona świetlistymi promieniami. Spod niej ciekną strużki krwi. Jego biodra zakrywa rozwiane, krótkie perizonium z festonem przy prawym boku. Po prawej stronie krzyża wyobrażono Marię w całej postaci, zwróconą w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Madonna ma owalną twarz z dużymi, migdałowatymi oczami zwróconymi ku górze, prosty nos i pełne, rozchylone usta. Wokół głowy widoczny jest nimb. Maria ubrana jest w bladoszkarłatną suknię z widocznymi białymi rękawami spodniej koszuli oraz narzucony na ramiona szaro-niebieski płaszcz z prawą połą przerzuconą przez ręce. Na głowie ma ciemnoochrową chustę owiniętą wokół szyi. Po lewej stronie krzyża ukazano w całej postaci w kontrapoście św. Jan, zwróconego w trzech czwartych w lewo. Apostoł prawą dłonią dotyka piersi, lewą zaś ma odsuniętą od siebie w bok. Jego twarz jest owalna, o dużych, okrągłych oczach, prostym nosie, pełnych ustach, okolona długimi jasnobrązowymi włosami spływającymi na ramiona. Głowę ucznia Jezusa okala nimb. Święty ubrany jest w luźną, ciemnobrązową tunikę oraz długi, fioletowo-brązowy, rozwiany płaszcz. Postacie zostały ukazane na tle pejzażu z widoczną architekturą miasta. W górnej części obrazu widoczne jest ciemne, zachmurzone niebo ze znajdującym się po prawej stronie krzyża zaćmionym słońcem, a po lewo z czerwonym sierpem księżyca. U dołu pionowej belki krzyża widnieje napis: „1695 / R[E]N[OWATUM] / 1703”. Powyżej półkolistego zamknięcia kompozycji w przyłuczach znajduje się ryty w zaprawie i złocony ornament roślinny.

Zarys problematyki artystycznej

Ukrzyżowanie z Gierałtowic przynależy do licznej grupy malarstwa ołtarzowego, które w realiach Małopolski będzie się szczególnie rozwijać idąc w parze ze snycerstwem od 1600 roku. Omawiana kompozycja oraz zauważalna lekkość w budowaniu manierystycznych postaci zdradza duże pokrewieństwo z podobnym przedstawieniem Ukrzyżowania, znajdującym się w centrum tryptyku ze scenami z Męki Pańskiej z około 1600 roku z kościoła św. Klemensa w Wieliczce. Ciekawym elementem w gierałtowskim obrazie jest sposób kształtowania rozwianego perizonium Chrystusa, zdradzającego wpływ późnogotyckich rozwiązań, które nadaje obrazowi pewnych cech archaicznych, przemawiając jednocześnie za tym, że obraz powstał w środowisku lokalnym.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

San jest zły. Widoczne są ubytki warstwy malarskie, spękania, łuszcząca się malatura zabezpieczona bibułką japońską.

Literatura

Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1, Województwo krakowskie, red. J. Szablowski, Warszawa 1953, s. 178, il. 539, s. 461;
T. Chrzanowski, M. Kornecki, Sztuka Ziemi Krakowskiej, Kraków 1982, s. 298, il. 179.

Streszczenie

Obraz Ukrzyżowania stanowił pierwotnie cześć centralną barokowego ołtarza głównego w starym kościele wylana przed 1748 rokiem, o czym wspomina wizytator biskupi. Nastawę odnowiono w 1703 roku. Ołtarz przeniesiono do nowego kościoła i tam pełnił rolę ołtarza głównego, aż do momentu sprowadzenia w 1909 roku z St. Urlich Groden w Tyrolu nowej nastawy. Nastawa funkcjonowała w kościele jako ołtarz boczny jeszcze przed 1953 roku, co wzmiankuje "Katalog zabytków sztuki". W bliżej nieokreślonym czasie została rozebrana.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Przyścienna ambona składa się z kosza umieszczonego pierwotnie na wyższym filarze, zaplecku i baldachimu. Kosz ambony wykonano na rzucie ośmioboku, wspierając go na cokole na rzucie kwadratu przechodzącego w ośmiobok, rozszerzający się ku górze. Kosz jest artykułowany za pomocą pinakli z polami zamkniętymi łukiem ostrym z wpisanymi w nie ślepymi maswerskami. W polach znalazło się całopostaciowe przedstawienia Chrystusa oraz czterech ewangelistów. Dolna część została ujęta fryzem utworzonym z maswerków, a górna zwieńczona profilowanym parapetem. Zaplecek, opinający filar arkady tęczowej zdobi pole zamknięte łukiem ostrym z wkomponowanym ślepym maswerkiem. W ściance zaplecka usytuowano krzyż o ramionach zakończonych trójlistnie, na tle którego znajduje się korona z krzyżującymi się palmami. W górnej części zaplecka umieszczono napis: ,,ANUNTIO VOBIS / GAUDIUM MAGNUM”. Baldachim wykonano na rzucie ośmioboku z gołębicą Ducha Świętego na podniebieniu. Wieńczy go figura Chrystusa z barankiem na ramionach. Ambona utrzymana jest w brązowo-czerwono-zielonej tonacji kolorystycznej. Dekoracja architektoniczna i ornamenty są złocone.
ambona
ambona
Zdjęcie nr 1: Kielichowa chrzcielnica ustawiona został na prostopadłościennej podstawie, o trzonie na rzucie koła w typie wazonowatym zakończonym pierścieniem. Czara przyjęła kształt kolisty, spłaszczony i puklowany z pierścieniem przy górnej krawędzi. Pokrywę wykonano na rzucie koła zwieńczonego rozbudowaną ażurową strukturą w kształcie kapliczki. Jej cokół wykonano na rzucie koła przechodzącego w ośmioboczny postument, poniżej którego znalazła się dekoracja z motywem trójkątnych liści spływających ku dołowi. Na postumencie ustawiono cokoliki z kolumienkami o kapitelach korynckich, podtrzymujące profilowane belkowanie zamykające przestrzeń między nimi łukiem trójlistnym. W podniebieniu zwieńczenia wyobrażono gołębicę Ducha Świętego, a na jego zwieńczeniu usytuowano spłaszczona kopułę krytą złoconą łuską z latarnią z kwiatonem. Wewnątrz struktury na ośmiobocznym podwyższeniu znalazła się rzeźbiona grupa przedstawiająca chrzest Chrystusa. Jezus ukazany został w pozycji klęczącej z rękami skrzyżowanymi na piersiach, o nagim torsie, okryty luźną szatą. Stojący obok św. Jan Chrzciciel prawą ręką uniesioną nad głową Chrystusa przechyla naczynie z wodą. Ubrany jest w wielbłądzią skórę. Ornamenty i dekoracja architektoniczna przykrywy zostały pozłocone.
chrzcielnica
chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Tablica uzyskała kształt leżącego prostokąta. Jej pole w całości pokrywa inskrypcja: "Tu spoczywają Zwłoki / JÓZEFA GOLAWSKYEGO / Śmierć przed wczesna wydarła go matce / Zył lat 26 / Umarł 14 Maja 1836. R[OKU]. / Czytelniku racz westchnąć za Dusze jego / Do Wspólnego Ojca".
płyta nagrobna
Epitafium Józefa Golawskyego
Zdjęcie nr 1: Tablica uzyskała kształt leżącego prostokąta. Jej pole w całości wypełnia napis: "Wawrzeńcowi / Lekczyńskiemu. / Kochanemu Oycu / zmarłemu d[nia] 15 Maia 1826 / Wdzięczne Dzieci".
płyta nagrobna
Epitafium Wawrzyńca Lekczyńskiego
Zdjęcie nr 1: Murowany i orientowany kościół w Gierałtowicach został wzniesiony pw. św. Marina. Jest to trójprzęsłowa budowla jednonawowa zakończona od wschodu prezbiterium zamkniętym pięciobacznie. Od zachodu do nawy dostawiono wyraźnie wydzielony masyw zachodni w typie neoromańskiego westwerku z czworoboczną wieżą na osi. Elewacje kościoła artykułowano za pomocą uskokowych przypór zwieńczonych dachem pulpitowym, wzniesionych na linii lizen przechodzących u dołu w partię cokołową, a u góry w gładki gzyms koronujący, wsparty na fryzie konsolowo-kostkowym. Prezbiterium i nawę przepruto prostokątnymi oknami zakończonymi półkoliście, obramienionych w dolnej części listwą, a w partii łuków zamykających opaską. Masyw wieżowy utworzono z nieznacznie wysuniętej do przodu czworobocznej wieży flankowanej dwoma wysokim aneksami, wychodzącymi poza obrys nawy. Masyw nakryto prostopadłymi do elewacji bocznych wieży dachami siodłowymi. Jego szczyty dekorują, potrójne, półkoliste blendy, zaś boki ujmują wydatne lizeny podtrzymujące gładki gzyms koronujący wsparty na fryzie konsolowe-kostkowym. Czworoboczną wieżę ujęto wysokimi, uskokowymi szkarpami. W jej przyziemiu urządzono kruchtę. Elewacje wieży w górnej kondygnacji przepruto prostokątnymi oknami zamkniętymi półkoliście. Okna zostały podobnie jak na elewacji obramienione w dolnej części listwą, a w partii łuków zamykających opaską. Wieżę zwieńczono fryzem konsolowe-kostkowym podtrzymującym dach kopertowy przechodzący w wieloboczny ostrosłup zwieńczony krzyżem. Wnętrze artykułowano zdwojonymi pilastrami wspartymi na cokołach o gładkich trzonach z głowicami zdobionymi ornamentem liściastym. Na pilastry spływają gurty podtrzymujące sklepienie krzyżowe. Prezbiterium nakryto sklepieniem wspartym na żebrach, przechodzących w smukłe półkolumny z kapitelami korynckimi ustawionymi na cokolikach. W ostatnim, zachodnim przęśle zawieszono na całej jego długości chór muzyczny z drewnianym parapetem, artykułowanym płycinami dekorowanymi arkadami spływającymi na kolumienki o złoconych, liściastych kapitelach. W prezbiterium ustawiono ołtarz główny, a przy wejściu do niego na ścianie północnej zawieszono ambonę. Po drugiej stronie ustawiono chrzcielnicę.
kościół
Kościół św. Marcina
Zdjęcie nr 1: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. Postacie na obrazie w partii ciała przykryte zostały drewnianymi sukienkami wotywnymi. Na głowach otoczonych promieniami mają wotywne korony zamknięte dekorowane malowaną kameryzacją. Wokół ich głów widać złocone gwiazdki umieszczone na czerwonym aksamicie okrywającym tło obrazu. Drewniana sukienka pokrywa także partie tronu, na którym siedzi Madonna. W centrum kompozycji ukazano tronującą Matkę Boską z Dzieciątkiem. Frontalnie siedząca na tronie Maria została ukazana do kolan z głową zwrócona w trzech czwartych w lewo. Lewą ręką podtrzymuje na kolanach Dzieciątko, w prawej zaś berło. Madonna ma pociągłą twarz o jasnej karnacji i łagodnych rysach, migdałowe oczy, prosty nos i pełne usta. Jej głowę okalają długie brązowe włosy spływające na plecy. Maria ubrana jest w srebrzoną suknię przepasaną w talii z krzyżem u szyi oraz złocony płaszcz zarzucony na ramiona i opadający na kolana dekorowany kwiatowym wzorem. Siedzące na kolanach matki Dzieciątko skierowane jest w trzech czwartych w prawo. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą kładzie na dłoni Marii. Mały Jezus ma okrągła twarz o jasnej karnacji, duże oczy, mały nos i pełne usta. Jego głowę okalają krótkie, brązowe włosy odsłaniające lewe ucho. Dzieciątko ubrane jest w tunikę o kwiecistym wzorze przepasaną w talii.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Na niskim postumencie, na rzucie prostokąta z łukiem nadwieszonym od przodu osadzony ołtarz prostopadłościenny. Antepedium marmoryzowane z owalnym polem i rytym przedstawieniem głowy św. Jana Chrzciciela na tacy spoczywającej na postumencie ze skrzyżowanymi szablą i krzyżem oraz banderolą z inskrypcją „ECCE AGNUS DEI”. Zasadniczą część ołtarza stanowi obraz w kształcie stojącego prostokąta w bogato profilowanej, szerokiej ramie, ujętej dwoma aniołami. Obaj stoją na skłębionych obłokach, ukazani frontalnie, w silnym kontrapoście. Ubrani są w przylegające do ich ciał szaty, modelowane swobodnie, silnie drapowane i marszczone. Anioł po lewej głowę zwraca w kierunku obrazu i unosi wysoko złożone w geście modlitwy ręce. Drugi anioł również zwraca się w kierunku obrazu, prawą rękę trzyma na piersi, lewą na wysokości bioder. Obaj mają rozłożyste skrzydła o gęstych piórach. Ramę wieńczy profilowany gzyms wyłamany półkoliście pośrodku z ukośnymi odcinkami na bokach o lekko wklęsłych krawędziach z podwieszonymi pod nie żłobkowanymi impostami, pod którymi unoszące je putta. Nad gzymsem pośrodku siedzi na obłoku z główkami aniołków anioł z rozłożystymi skrzydłami, trzymający w rękach banderolę z napisem „ECCE AGNUS DEI”. Po bokach gzymsu osadzone na nim obłoki z główkami aniołków. Ołtarz z wielobarwną marmoryzacją w dolnej części, czarną ramą i białą dekoracją rzeźbiarską.
ołtarz
Ołtarz w kaplicy św. Jana Chrzciciela
Zdjęcie nr 1: Na niskim postumencie o krawędzi przedniej zarysowanej linią falistą osadzony ołtarz w kształcie tumby, wybrzuszonej w górnej partii. Jego antepedium wypełnione marmoryzacją z owalnym, pustym polem i pękami różnokolorowych kwiatów. Po bokach ołtarza dwa ukośnie dostawione kamienne postumenty, na których dwie figury aniołów flankujących owalny obraz w złoconej ramie z przedstawieniem św. Józefa z Jezusem i grającym na kontrabasie aniołem. Malowidło obwiedzione dekoracją sztukatorską w formie obłoków z główkami lub postaciami aniołów i zwieńczone glorią promienistą z gołębicą Ducha Świętego. Anioły klęczące na postumentach ukazane są w poruszonych pozach, w obficie drapowanych szatach, tworzących grube, mięsiste poły, ze skrzydłami o gęstych piórach. Anioł po lewej stronie jest ukazany frontalnie, klęcząc na chmurze na prawym kolanie, z lewą noga wyprostowaną, z głową w trzech czwartych, zwróconą w swoją prawą stronę. Lewą ręką przytrzymuje ramę obrazu, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Anioł po prawej stronie głowę kieruje ku obrazowi, jego ręce są uniesione na wysokości klatki piersiowej, dłoń lewą opuszcza, a prawą unosi. Nad górną częścią obrazu został ukazany anioł w pozycji niemalże leżącej, z rozłożonymi rękami, odziany w bogato drapowane szaty odsłaniające dolną część nogi. Duże skrzydła o gęstych piórach rozłożone są niesymetrycznie. Po przeciwnej stronie leży na chmurach nagie putto wśród modelowanych sumarycznie główek anielskich. Dolne partie wykonane z kamienia inkrustowanego czarnym marmurem i marmoryzacją z różnokolorowymi pękami kwiatów, w jasnych kolorach z czarnym polem antepedium z różnobarwnymi kwiatami, partie rzeźbiarskie białe, rama obrazu złocona, gloria bladoniebieska.
ołtarz
Ołtarz w kaplicy św. Józefa
Zdjęcie nr 1: Na niewysokim stopniu prostopadłościenny ołtarz z antepedium, którego dekoracja wykonana w technice marmoryzacji (skaliola) w postaci owalnego pola z wyobrażeniem źródła życia wiecznego (dwa ptaki pijące wodę z fontanny) oraz pęków kwiatów. Nad ołtarzem nastawa z niemal pełnoplastyczną figurą Matki Boskiej Niepokalanej ujęta pilastrami i stojącymi przed nimi marmoryzowanymi kolumnami z kapitelami jońskimi podtrzymującymi szerokie belkowanie zwieńczone naczółkami. W środkowej części belkowania grupa rzeźbiarska z figurą Boga Ojca spoczywającego na obłokach trzymanych przez putta i anioły. Stojąca na obłokach i księżycu Matka Boska ukazana frontalnie, w kontrapoście, z rękami złożonymi do modlitwy. Jej twarz jest modelowana łagodnie, owalna, z długim nosem, otwartymi oczami. Nad głową wieniec z gwiazd. Ubrana jest w długą suknię i rozłożysty płaszcz o skłębionych połach, drapowanych plastycznie. Z tła wyłaniają się putta i uskrzydlone główki aniołów oraz promienie słońca. Postać Boga Ojca siedzącego na chmurach z rozwianymi szatami ukazana frontalnie. Prawą rękę wysuwa do przodu, w lewej trzyma berło. Ołtarz utrzymany w jasnej tonacji kolorystycznej, z elementami z czarnego marmuru i wielobarwnym antepedium w technice marmoryzacji.
ołtarz
Ołtarz Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej
Zdjęcie nr 1: Epitafium z fantazyjnie wyciętą płyciną wpisaną w leżący prostokąt o bokach w kształcie półkolistych, nadwieszonych łukach na wklęsłych uskokach, ujętą uproszczonymi wolutami z chrząstkami. Pod dolną krawędzią kartusz z tarczą z godłami herbów Rawicz, Jastrzębiec, Ramułt, Korybut. Epitafium wieńczy owalne pole z portretem zmarłej otoczone ornamentem kartuszowo-zawijanym i zwieńczone krzyżem wspartym na trzech kulach. Kobieta została przedstawiona w popiersiu, w trzech czwartych, w koronkowym welonie oraz ze sznurem pereł na szyi. Twarz z migdałowatymi oczami zwróconymi w lewo, z długim nosem i wąskimi, szerokimi ustami. W polu inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / ET / HOMINVM MEMORIAE / G(E)N(ER)OSA CHRISTINA OLIM G(E)N(E)OSI GABRIELIS / A DEMBIANY DEMBINSKI CVM OLIM G(E)N(ER)OSA ISABELLA / A BELZEC BELZECKA PROCREATA / FILIA [obok wykutE wtórnie Primo CAROLI SZEMBEK 2do G(ENERO)SI ADAMI KOCHANSKI ultimo VOTO G(E)N(ER)OSI MATTHIAE ALEXANDRI A TARNOW TARNOWSKI VENATORIS PAL(A)TINI LANCICZE[SIS] / DVCATVS SEVERIAE CAPITANEI CASTRENSIS LEGITIMA / CONSORS / RELIGIONE IN DEVM CVLTV ET DEVOTIONE IN DEI PARAM AC DEI SANCTOS ERGA MARITVM / AC FILIOS AMORIS INTEGRITATE IN AMICOS AC VICINOS OFFICIO IN OMNES / MORVM PROBITATE INSIGNIS / MVLIER / CVM EXPLESSET ANNOS AETATES SVAE LVI MATRIMONIALIS / COHABITATIONIS XXXX DIE VI MARTII. A(NNO) D(OMINI) M.D.CXCV / SACRAMENTIS BENE MVNITA / IN VILLA GORENICE VITAM / FINIVIT. / LVGENS MARITIVS DESIDERATISSIMAE CONIVGI / HOC POSVIT MONVMENTVM / LECTOR / FIDELIBVS DEFVNCTIS / PRECARE / REQVIEM SEMPITERNAM.”
płyta nagrobna
Epitafium Krystyny z Dembińskich Tarnowskiej
Zdjęcie nr 1: Zasadniczy ołtarz jest prostopadłościenny, z antepedium w technice skalioli, z owalnym polem, w którym znajduje się medalion obwiedziony kwiatami. Wydzielone wokół niego geometryczne pola pokryte są białą i czerwoną marmoryzacją. Za ołtarzem znajduje się monumentalna nastawa, składająca się z podwójnych cokołów, dwóch tylnych, ustawionych równolegle do prezbiterium, dwóch przednich ustawionych ukośnie, na których stoją osadzone na tle pilastrów kolumny o spiralnych trzonach. Po bokach kolumn unoszące się na chmurach uskrzydlone anioły w miękko modelowanych szatach. Trzony kolumn ozdobione wijącą się wokół nich wicią roślinną, ich kapitele w porządku kompozytowym podtrzymują belkowanie. Nad zewnętrznymi kolumnami unoszą się faliste naczółki, zaś nad wewnętrznymi siedzące anioły. Nad ołtarzem posadowiono dużych rozmiarów glorię promienistą z grupą aniołów i puttów. Pośrodku otwarta księga trzymana przez anioły z napisem: LIBER GENERATIONIS IESV CHRISTI. W polu środkowym nisza na obraz w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, obwiedzionego rzeźbioną ramą z motywem liści lauru; na obrazie przedstawiona św. Anna Samotrzeć. Ołtarz flankują wsunięte do przodu figury św. Wojciecha i św. Stanisława, stojące na dostawionych do ścian bocznych prezbiterium cokołach, wybrzuszających się w górnej części.
ołtarz
Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Na prostopadłościennej, wysokiej podstawie na kilkustopniowym podwyższeniu z dostawionym do niej ołtarzem, stoją personifikacje czterech Wydziałów Uniwersytetu – Teologii, Prawa, Medycyny i Sztuk Wyzwolonych, podtrzymujące trumnę z figurą putta w otoczeniu obłoków, które prawą ręką wskazuje na świętego, a lewą na posrebrzaną rzeźbę Baranka Apokaliptycznego na tle glorii i znajdującą poniżej banderolę z napisem: "Et lucerna eius est Agnus". Trumna ma kształt wybrzuszonego dołem sarkofagu z wiekiem ujętym dwiema wolutami. Ołtarz z antepedium wykonanym w technice skalioli z wyobrażeniem uskrzydlonego anioła trzymającego w rękach wieńce z kwiatów i lauru otoczonego witkami palm i rozlokowany i swobodnie pękami różnokolorowych kwiatków. Wokół grupy ustawiono cztery wolnostojące wysokie kolumny posadowione na wysokich postumentach, których ścianki są ozdobione czarnymi medalionami z motywami kwiatów wykonanymi w technice skalioli. Kolumny mają skręcone trzony i kompozytowe kapitele, dźwigające odcinki belkowania, na których umieszczono figury czterech świętych Janów – Jana Chrzciciela, Jana Ewangelisty, Jana Kantego i Jana z Damaszku.
pomnik
Mauzoleum św. Jana Kantego

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

SDM_COVER_PHOTO
feretron

Feretron z Matką Boską i Ukrzyżowaniem

Zdjęcie nr 1: Belka profilowana, o formie pełnego belkowania, wygięta faliście, pośrodku wyłamana łukiem półkolistym nadwieszonym. Od frontu fryz dekorowany akantem i rozetami; od strony prezbiterium data: 1770; od spodu dekorowana rozetami. Na belce Grupa Ukrzyżowania. Rzeźby pełnoplastyczne, polichromowane. Pośrodku krzyż z figurą martwego Chrystusa. Ciało w lekkim zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach. Kolana delikatnie ugięte, stopy przebite jednym gwoździem, założone prawa na lewą. Ciało wychudzone, smukłe, o podkreślonej muskulaturze, z zaznaczonymi śladami męki. Twarz pociągła, szczupła, oczy zamknięte; okolona zarostem. Włosy długie, opadające na ramiona. Na głowie korona cierniowa. Perizonium krótkie, ściśle opinające biodra, delikatnie drapowanie, ze zwisem tkaniny przy prawym boku. Na górnej belce krzyża titulus w formie kartusza z literami: INRI. U dołu krzyża klęcząca św. Maria Magdalena zwróconej en trois quarts w lewo, z głową skierowaną ku górze. Lewą ręką przytrzymuje stopę Chrystusa, prawa wyciągnięta przed siebie. Włosy upięte z tyłu głowy. Ubrana w bogatą suknię z gorsetem i dekoracyjnych rękawach oraz płaszcz zarzucony na ramiona. Po prawej stronie krzyża Matki Boska, ukazana frontalnie, z delikatnie pochylona głową i dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz pociągła, z uwypuklonym podbródkiem. Maria ubrana w suknię oraz płaszcz przewiązany na lewym ramieniu. Na głowie welon. Po lewej stronie krzyża św. Jan Ewangelista, ukazany en face, z głową skierowaną ku górze i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Twarz pociągła o młodzieńczych rysach, włosy długie, kręcone. Ubrany w długa tunikę przewiązaną w talii oraz płaszcz przewiązany na lewym ramieniu. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, szaty złocone z laserunkiem.
rzeźba

Belka tęczowa z grupą Ukrzyżowanie

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, przedstawia ukrzyżowanego Chrystusa oraz Matkę Boską i św. Jana stojących pod krzyżem na tle widoku Jerozolimy. W centrum kompozycji ukazany Chrystus przybity do krzyża trzema gwoździami. Ramiona postaci szeroko rozpostarte, ciało zwrócone w trzech czwartych w prawo, w kierunku stojącej pod krzyżem Matki Boskiej, kolana ugięte. Głowa Jezusa pochylona do dołu, oczy zamknięte. Twarz szczupła z wydatnym podbródkiem, nos długi, prosty, usta małe. Ciemne włosy opadające na ramiona, wokół głowy świetlisty nimb. Ciało ukrzyżowanego z widocznie zaznaczoną muskulaturą, karnacja blada. Biodra Chrystusa przepasane niebieskim perizonium udrapowanym na lewym boku postaci. Nad głową Chrystusa titulus z inskrypcją I.N.R.I. Ponad prawym ramieniem poprzecznej belki krzyża namalowane słońce, ponad lewym sierp księżyca. U podnóża krzyża, po lewej stronie czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami. Z lewej strony krzyża przedstawiona Matka Boska w trzech czwartych zwrócona w prawo w kierunku krzyża. Twarz postaci okrągła, nos długi, wydatny, usta małe. Wzrok skierowany na Chrystusa. Ręce złożone w geście modlitwy. Matka Boska ubrana jest w długą, czerwoną suknię, okryta jest obszernym, granatowym płaszczem z białym podbiciem. Spod sukni widoczne czubki białych pantofli. Głowa Marii nakryta brązowym welonem, powyżej nimb w formie złotego okręgu. Przedstawiony z prawej strony krzyża św. Jan Ewangelista w trzech czwartych zwrócony jest w lewo. Został ukazany jako młody mężczyzna w ciemnozielonej, długiej sukni oraz czerwonym płaszczu. Twarz świętego owalna, oczy osadzone blisko siebie, nos wydatny, usta małe. Długie, ciemne włosy opadają na plecy. Ponad głową świętego nimb w formie złotego okręgu. W tle przedstawiony rozległy pejzaż z widokiem Jerozolimy. W górnej części kompozycji ponad ukrzyżowanym Chrystusem napis „OMNES QVI TRANSITIS PER VIAM ATTENDITE ET VIDE/TE SI EST DO[LO]R SICUT DOLOR MEVS QV[ONI]AM VINDENIAVIT ME / [DOMINVS IN DIE IRE FURORIS SUI]". W dolnej części kompozycji pod krzyżem ukazana w mniejszej skali klęcząca podstać adoranta ubranego w białą komżę, czaszka oraz napis „O CRUX AVE SPES VNICA TITULUS TR/IVMPHAMS DE(FE)NDAT NOS AB OMN/IBVS MALIS”. Obraz ujęty jest drewnianą, profilowaną ramą.
obraz

Ukrzyżowanie

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. Niemal całe pole zajmuje prosty krzyż, do którego przybita jest trzema gwoździami postać żywego Chrystusa. Ciało w lekkim zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach układających się w delikatny łuk, uniesiona głowa skierowana w prawo. Twarz okrągła, z oczami skierowanymi w górę, o małym nosie i ustach, okolona krótką brodą i jasnobrązowymi włosami opadającymi na lewe ramię. Na głowie korona cierniowa. Biodra przepasane białym, krótkim, przylegającym do ciała perizonium, ze zwisem tkaniny na prawym boku. Ciało szczupłe, o lekko zarysowanej muskulaturze. U podstawy krzyża czaszka. W tle górzysty pejzaż z przedstawieniem kilku grup żołnierzy w zbrojach rzymskich ze sztandarami i krzyżami. U dołu pionowej belki krzyża napis „Poświęcony ten Obraz / R(oku) 1797 dnia 3. / Czerwca”.
obraz

Ukrzyżowanie

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, kompozycja zamknięta łukiem półkolistym z przedstawieniem sceny Ukrzyżowania Chrystusa. W centrum Chrystus przybity do krzyża. Twarz szczupła, okolona krótką brodą, z delikatnie otwartymi ustami i oczami wzniesionymi ku górze. Włosy długie, falowane, opadają na plecy i prawe ramię. Na głowie ma założoną koronę cierniową, a wokół niej złoty i kolisty nimb. Perizonium białe, ciasno oplatające biodra z dwoma długimi końcami rozwianymi ekspresyjnie po bokach. Z dłoni i stóp przybitych do krzyża spływają strużki krwi. Nad głową Chrystusa wisi titulus w formie poziomej tabliczki z napisem: „IESVS / NAZARENVS / REX IVDAEORVM”. Po lewej stronie obrazu stoją: Matka Boska w czerwonej sukni, niebieskim płaszczu i białym welonie na głowie ze złożonymi dłońmi. Obok, po prawej stoi zwrócony ku niej św. Jan Ewangelista w zielonej sukni i czerwonym płaszczu. Z tyłu Maria, żona Kleofasa, ocierająca łzy chustą. Po prawej stronie obrazu, przy krzyżu klęczy św. Maria Magdalena ze splecionymi dłońmi, uniesionymi wysoko ku górze, ukazana z lewego profilu. Ubrana jest w różową suknię i żółty płaszcz. Ma bujne i złote włosy, opadające na plecy. Z tyłu po prawej stoi żołnierz w zbroi legionisty rzymskiego, a obok dwaj starcy z siwymi brodami, ubrani w płaszcze założone na głowę: jeden w kolorze zielonym, a drugi jasnobrązowym. Nad głowami świętych znajdują się delikatnie zarysowane złote i okrągłe nimby. W tle pejzaż górski i widok na Jerozolimę. U dołu obrazu, pośrodku leży czaszka i piszczel. U góry pochmurne niebo. Rama obrazu drewniana, wąska, malowana na brązowo.
obraz

Ukrzyżowanie

Zdjęcie nr 1: Obraz wielkoformatowy w kształcie leżącego prostokąta. Wielopostaciowa kompozycja przedstawia moment przed ukrzyżowaniem Chrystusa na Golgocie. W centrum obrazu grupa stojących postaci: Chrystus, św. Jan Ewangelista i Matka Boska oraz klęcząca Maria Magdalena. Na lewo żołnierze oraz starszyzna żydowska, wszyscy skierowani w stronę Jezusa. W prawej części kompozycji dwa krzyże z wiszącymi łotrami, nieco dalej, w tle tłum postaci. U dołu dwójka mężczyzn przygotowujących krzyż dla Chrystusa. Zbawiciel ukazany w postawie stojącej, zwrócony trzy czwarte w lewo, z rozłożonymi szeroko na boki rękami, z głową wzniesioną do góry. Twarz podłużna, okolona brodą i długimi, bujnymi włosami, wokół głowy promienisty, biały nimb. Chrystus ubrany w długą, białą suknię z długimi rękawami. Tło pejzażowe z widokiem Jerozolimy utrzymane w chłodnej tonacji barw. W prawym dolnym rogu sygnatura „mal(ował) Wład[ysław] Front”. Rama złocona i profilowana.
obraz

Ukrzyżowanie

Jak cytować?

ks. Szymon Tracz, "Ukrzyżowanie", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/ukrzyzowanie-17

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności